პორტუგალიის სამეფო
| პორტუგალიის სამეფო „Reino de Portugal“ | |||||||||
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| ჰიმნი „Hymno Patriótico“ (1808-1826) „პატრიოტული ჰიმნი“ „Hino da Carta“ (1826-1910) „ქარტიის ჰიმნი“ | |||||||||
 პორტგუგალიის სამეფო და იმპერია 1800 წლისათვის | |||||||||
| დედაქალაქი | კოიმბრა (1139–1255) ლისაბონი (1255–1808) რიო დე ჟანეირო (1808–21) ლისაბონი (1821–1910) | ||||||||
| ენა | პორტუგალიური ლათინური | ||||||||
| მმართველობის ფორმა | აბსოლუტური მონარქია (1139–1822; 1823–26; 1828–34) კონსტიტუციური მონარქია (1822–1823; 1826–28; 1834–1910) | ||||||||
| მეფე | |||||||||
| - 1139–1185 | აფონსუ I (პირველი) | ||||||||
| - 1908–1910 | მანუელ II (ბოლო) | ||||||||
| ისტორია | |||||||||
| - ოურიკეს ბრძოლა | 25 ივლისი 1139 | ||||||||
.svg){kind=small}
.svg)
.svg)
პორტუგალიის სამეფო — შუა საუკუნეებისა და ახალი დროის მონარქია დასავლეთ ევროპაში, პორტუგალიის თანამედროვე რესპუბლიკის წინამორბედი. 1248 წლიდან, ასევე ცნობილი იყო, როგორც პორტუგალიის და ალგარვის სამეფო, 1815-1822 წლებში, კი ცნობილი, როგორც პორტუგალიის, ბრაზილიის და ალგარვის გაერთიანებული სამეფო.
მე-15 და მე-16 საუკუნეების დიდი გეოგრაფიული აღმოჩენების დროს პორტუგალიის სამეფო მსოფლიო ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე დიდი კოლონიური იმპერიის ცენტრი გახდა და დიდი კულტურული გავლენები მოიპოვა თითქმის მთელ მსოფლიოში, განსაკუთრებით აღსანიშნავია ამერიკის კონტინენტური ნაწილზე უდიდესი პორტუგალიური კოლონიის — ბრაზილიის დაარსება.
1580-1640 წლებში პორტუგალია მეზობელ ჰაბსბურგების ესპანეთის სამეფოსთან ერთად იყო იბერიის უნიის წევრი. ამ პერიოდში ესპანეთის ჰაბსბურგი მეფეების: ფილიპე II, ფილიპე III და ფილიპე IV („ფილიპეების დინასტია“, როგორც მას პორტუგალიელები უწოდებდნენ) მმართველობა ვრცელდებოდა მთელს იბერიის ნახევარკუნძულზე. პორტუგალიის სახელმწიფოს დასუსტებამ უნიის პერიოდში გამოიწვია პორტუგალიის კოლონიური იმპერიის დაშლა.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ანთაძე, კოტე (2005). საფრანგეთის ისტორია, კულტურა, გეოგრაფია. თბ.: თსუ. ISBN 99940-20-82-X.