historia

Grafías semellantes:     história ,    història

Galego

• Etimoloxía: do latín historia.

• Pronuncia: /isˈtɔ.ɾja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

historia (sg: historia; pl: historias)

1. (Historia) Conxunto de feitos ocorridos no pasado, que afectan a toda a humanidade, a un grupo, unha persoa, ou un aspecto concreto dese pasado, etc., dando conta da súa evolución.
   • Exemplo: Está escribindo un libro sobre a historia de Galiza. O home mudou a través da historia.
     
     
2. (Historia) Ciencia que estuda eses feitos.
   • Exemplo: Un profesor de historia. Comprei uns libros de historia.
     
     
3. Lembranza de certos feitos importantes que permanecen a través do tempo.
   • Exemplo: Eses encontros farán historia.
     
     
4. Relato dun suceso, real ou imaxinado.
   • Exemplo: Meu avó contaba moitas historias.
     
     
5. (Figurado) Cousa falsa ou rumor que se conta como certo, con mala fe ou para enganar.
   • Sinónimos: chisme, conto, díxome, dixomedíxome.
   • Exemplo: Todo o que se di del non son máis ca historias.
     
     
   • Observacións: Úsase sobre todo en plural.
6. (Literatura) En narratoloxía é unha serie de acontecementos ordenados nunha secuencia cronolóxica, protagonizada por personaxes encadrados nun marco espacial. Representa o plano do contido.

Traducións

• Alemán: Geschichte ^(de).
• Asturiano: hestoria ^(ast).
• Castelán: historia ^(es).
• Catalán: història ^(ca).
• Estremeño: estória ^(ext).
• Francés: histoire ^(fr).
• Húngaro: történet ^(hu)
• Inglés: history ^(en).
• Italiano: storia ^(it).
• Neerlandés: geschiedenis ^(nl).
• Portugués: história ^(pt).
• Vasco: historia ^(eu).
• Vietnamita: lịch sử ^(vi).

Castelán

Substantivo feminino

historia (sg: historia; pl: historias)

1. (Historia) Historia.

Vasco

• Pronuncia: /is'toɾia/ (AFI)

Substantivo

historia

1. (Historia) Historia.

Termos relacionados

• historialari