Albert Camus
Albert Camus, nado en Mondovi -actual Dréan (en árabe : الذرعان)- (Alxeria) o 7 de novembro de 1913 e finado en Villeblevin no departamento de Yonne (Francia) o 4 de xaneiro de 1960, foi un escritor e filósofo francés. Dende un punto de vista artístico, trátase dun autor vencellado ao existencialismo, malia que afirmou non comungar cos seus postulados filosóficos[1]. En 1957 concedéuselle o Premio Nobel de Literatura.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu nunha familia de colonos franceses (pieds-noirs) adicados ao cultivo de anacardo no departamento de Constantina. A súa nai, Catalina Elena Sintes, nacera en Birkadem (Alxeria) e a súa familia era orixinaria de San Luís (Menorca). O seu pai, Lucien Camus, traballaba nunha finca vitivinícola preto de Mondovi para un comerciante de viños de Alxer, era de orixe alsaciana, como moitos outros pieds-noirs que fuxiran trala anexión de Alsacia por Alemaña trala guerra franco-prusiana. Lucien foi mobilizado durante a Primeira Guerra Mundial, ferido en combate durante a batalla do Marne finou no hospital de Saint-Brieuc o 17 de outubro de 1914. A morte do pai propiciou o traslado da familia á casa da avoa materna en Alxer. Quedando orfo de pai antes de cumprir un ano. De seu pai, só conservou unha fotografía e unha significativa anécdota: a repugnancia ante o espectáculo dunha execución.
Cando Camus tiña un ano o seu pai morreu na batalla do Marne e a familia trasladouse a Alxer. En 1932 publicou os seus primeiros escritos na revista Sud. Uniuse ao Partido Comunista Francés en 1935[2] logo do fracaso da revolución de 1934 en España. En 1935 comezou a escribir L'Envers et l'Endroit que se publicou dous anos máis tarde.
Cando no ano 1957, con 44 anos, lle foi concedido o Premio Nobel de Literatura dixo:[3]
Houberon darllo a Malraux
A sociedade parisiense e francesa do momento non recibiu o premio e recoñecemento internacional con moito entusiasmo.[4] Pola contra, Sartre ao coñecer a noticia dixo: "Ben feito".[5] Tratábase do primeiro Nobel que non procedía da burguesía, senón dos arrabaldes de Alxer, dunha familia modesta cuxa nai se dedicaba a labores de limpeza.[6]
O discurso que Camus pronunciou na cerimonia de entrega do premio converteuse co tempo nunha alegación modelo do compromiso do escritor co seu tempo.[7] Camus dixo en Estocolmo que el, que formaba parte da xeración dos mozos que querían cambiar o mundo, sentíase agora inclinado a conservalo.
Unha das súas frases que xeraron máis polémicas foron:[8][9]
Entre a miña nai e a xustiza, sempre preferirei a miña nai
Se nada existe, todo está permitido
Apoiou os republicanos contra Francisco Franco.[10]
Morreu nun accidente de tráfico só 3 anos despois do galardón.
Segundo a súa propia filla Catherine, era un misóxino e esa misoxinia de Camus está amplamente documentada.[11] Simone de Beauvoir dicía que era bastante "feudal".[12]
"É certo que non creo en Deus, pero iso non significa que eu son ateo, e eu estaría de acordo con Benjamin Constant, que pensaba que a falta de relixión era algo vulgar e ata trillado", dixo nunha entrevista publicada en 1956 polo diario francés Le Monde.[13][14]
Obra
[editar | editar a fonte]- Révolte dans les Asturies, 1936.
- La Mort heureuse, 1936-1938.
- L'Envers et l'Endroit, 1937.
- Noces, 1938.
- L'Été, 1938.
- Le Mythe de Sisyphe, 1942.
- O estranxeiro, 1942.[15]
- Caligula, 1944.
- Le Malentendu, 1944.
- A peste[16] (La peste), 1947.
- L'État de siège, 1948.
- Cartas a un amigo alemán (Lettres à un ami allemand), 1948.[17]
- Os xustos (Les Justes), 1950[18].
- L'Homme révolté, 1951.
- A caída (La Chute), 1956.[19] Existe unha segunda tradución a cargo de Xosé Manuel Beiras, publicada en novembro de 2019 por Laiovento co título A desfeita[20].
- L'Exil et le Royaume (La Femme adultère, Le Renégat, Les Muets, L'Hôte, Jonas, La Pierre qui pousse), 1957.
- Actuelles I, Chroniques 1944-1948 (1950).
- Actuelles II, Chroniques 1948-1953 (1953).
- Actuelles III, Chroniques algériennes, 1939-1958 (1958).
Publicacións póstumas
[editar | editar a fonte]- Carnets I (mai 1935-février 1942), 1962.
- Carnets II, (janvier 1942-mars 1951), 1964.
- Carnets III, (mars 1951-décembre 1959), 1989.
- Le Premier Homme (inacabada, publicada pola súa filla; 1994).
- Albert Camus - Jean Grenier, Correspondance (1932-1960). Notes de Marguerite Dobrenn, 1981.
- Albert Camus - Pascal Pia, Correspondance (1939-1947). Présentation et notes de Yves-Marc Ajchenbaum, 2000.
- Albert Camus - René Char, Correspondance (1949-1959). Présentation et notes de Franck Planeille, 2007.
- Albert Camus - André Malraux, Correspondance (1941-1959) et autres textes, 2016.
- Albert Camus, Maria Casarès. Correspondance inédite (1944-1959). Avant-propos de Catherine Camus, 2017.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Albert Camus (1913-1960) et Jean-Paul Sartre (1905-1980) Arquivado 06 de xaneiro de 2018 en Wayback Machine. (en francés).
- ↑ Amina Azza Bekkat, « Albert Camus et l'Algérie : le malentendu », in Alek Baylee Toumi (dir.), Albert Camus, précurseur : Méditerranée d'hier et d'aujourd'hui, ed. Peter Lang, 2009, p. 17.
- ↑ Daniel, Jean (27-10-2004). Cet étranger qui me ressemble (en francés). Grasset. ISBN 9782246667490.
- ↑ Todd, Olivier (14-5-2015). Albert Camus: A Life (en inglés). Random House. ISBN 9781473512146.
- ↑ Aronson, Ronald (2006). Camus y Sartre: La historia de una amistad y la disputa que le puso fin (en castelán). Universidade de Valencia. ISBN 9788437064338.
- ↑ Catherine Camus - Agathe Logeart (19-11-2009). "Camus, mi padre". Le Nouvel Observateur - La Opinión de Tenerife (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 27-02-2018. Consultado o 26-2-2018.
- ↑ Jean Daniel (7-12-2007). "Camus, nuestro contemporáneo". Le Nouvel Observateur - El País (en castelán). Consultado o 4-3-2018.
- ↑ "Entretien : Carl Gustav Bjurström, Discours de Suède d'Albert Camus". www.gallimard.fr (en francés). Arquivado dende o orixinal o 13-02-2018. Consultado o 24-2-2018.
- ↑ Dr Ronald Batchelor (27-3-2014). "Dostoevskii’s Ivan Karamazov: Inspiration to Albert Camus". Cambridge University Press (en inglés). Consultado o 12-2-2018.
- ↑ Foxlee, Neil (2010). Albert Camus's "The New Mediterranean Culture": A Text and Its Contexts (en inglés). Peter Lang. ISBN 9783034302074.
- ↑ King, Adele (12-6-1992). Camus’s L’Etranger: Fifty Years on (en inglés). Springer. ISBN 9781349220038.
- ↑ Aronson, Ronald (3-1-2004). Camus and Sartre: The Story of a Friendship and the Quarrel that Ended It (en inglés). University of Chicago Press. ISBN 9780226027968.
- ↑ Todd, Olivier (14-5-2015). Albert Camus: A Life (en inglés). Random House. ISBN 9781473512146.
- ↑ Hermet, Joseph (1990). A la rencontre d'Albert Camus: le dur chemin de la liberté (en francés). Éditions Beauchesne. ISBN 9782701012100.
- ↑ Ficha Arquivado 04 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine. en BiTraGa. Tradución ao galego de Valentín Arias López (Edicións do Cumio, 1991).
- ↑ Tradución ao galego de Isabel Soto e Xavier Senín (Hugin e Munin, 2018)
- ↑ Ficha Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine. en BiTraGa. Tradución de Xosé Manuel Beiras (Trifolium, 2018).
- ↑ Os xustos, 1985, Cadernos da Escola Dramática Galega. Tradución de Xosé Manuel Beiras.
- ↑ FIcha Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine. en BiTraGa. Traducido por Mª Dolores Cabrera (Edicións Xerais, 1989).
- ↑ Ficha na AELG.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Albert Camus  |
 |
A Galicitas posúe citas sobre: Albert Camus |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Brisville, Jean-Claude (1959). Camus. Collection La bibliothèque idéale (en francés). Gallimard. p. 304. ISBN 9782070210367.
- King, Adele (1960). Camus (en inglés). Oliver and Boyd. p. 120. ISBN 9780050014233.
- Grenier, Jean (1968). Albert Camus. Souvenirs (en francés). Gallimard. p. 192. ISBN 9782070270460.
- Fernández del Riego, Francisco (1974). Letras do noso tempo. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 978-84-7154-219-9.
- Lottman, Herbert R. (1978). Albert Camus (en francés). Éditions du Seuil. pp. 686. ISBN 9782020050081.
- Grenier, Roger (1982). Album Camus : iconographie choisie et commentée. Collection Albums de la Pléiade (n° 21) (en francés). Gallimard. p. 328. ISBN 9782070110452.
- McCarthy, Patrick (1982). Camus: A Critical Study of His Life and Work (en inglés). Hamish Hamilton. p. 359. ISBN 9780241106037.
- King, Adele (1992). Camus's "L'Étranger": Fifty Years On (en inglés). Palgrave Macmillan UK. p. 255. ISBN 9780333532942.
- Roblès, Emmanuel (1995). Camus, frère de soleil (en francés). Éditions du Seuil. p. 132. ISBN 9782020251747.
- Comte-Sponville, André; Bove, Laurent; Renou, Patrick (1995). Camus : de l'absurde à l'amour : lettres inédites d'Albert Camus (en francés). Éditions Paroles d'Aube. p. 106. ISBN 9782909096414.
- Todd, Olivier (1996). Albert Camus. Une vie. Collection NRF Biographies (en francés). Gallimard. p. 864. ISBN 9782070732388.
- Vircondelet, Alain (1998). Albert Camus, vérité et légendes. Photographies : collection Catherine et Jean Camus (en francés). Éditions du Chêne. p. 182. ISBN 9782842771089.
- Helms, Neil; Bloom, Harold (2003). Albert Camus. Bloom's BioCritiques (en inglés). Chelsea House Publications. pp. 153. ISBN 9780791073810.
- Rey, Pierre-Louis (2006). Camus. L'homme révolté. Collection Découvertes Gallimard (n° 488), Série Littératures (en francés). Gallimard. p. 128. ISBN 9782070318285.
- Bronner, Stephen Eric (2009). Camus: Portrait of a Moralist (en inglés). University of Chicago Press. p. 200. ISBN 9780226075679.
- Guérin, Jeanyves (2009). Dictionnaire Albert Camus. Collection Bouquins (en francés). Éditions Robert Laffont. p. 992. ISBN 9782221107348.
- Camus, Catherine; Mahasela, Marcelle (2009). Albert Camus : solitaire et solidaire (en francés). Éditions Michel-Lafon. p. 208. ISBN 9782749910871.
- Zaretsky, Robert (2010). Albert Camus: Elements of a Life (en inglés). Cornell University Press. p. 200. ISBN 9780801479076.
- Tănase, Virgil (2010). Camus. Collection Folio biographies (n° 65) (en francés). Gallimard. p. 416. ISBN 9782070344321.
- Hawes, Elizabeth (2010). Camus, a Romance (en inglés). Grove/Atlantic, Inc. p. 336. ISBN 9780802144881.
- Gay-Crosier, Raymond; Spiquel, Agnès (2013). Cahier de L'Herne Camus (en francés). Éditions de L'Herne. p. 376. ISBN 9782851971722.
- Zaretsky, Robert (2013). A Life Worth Living: Albert Camus and the Quest for Meaning (en inglés). Harvard University Press. p. 240. ISBN 9780674724761. Arquivado dende o orixinal o 09 de xaneiro de 2018. Consultado o 09 de xaneiro de 2018.
- Camus, Catherine; Alajbegovic, Alexandre; Vaillant, Béatrice (2013). Le monde en partage. Itinéraires d'Albert Camus. Albums Beaux Livres (en francés). Gallimard. p. 284. ISBN 9782070140947.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Fonds Albert Camus - Cité du livre d'Aix en Provence (en francés)
- Société des Études Camusiennes (en francés)
- The Albert Camus Society (en inglés)
- Asociación de Estudios Camusianos en España Arquivado 21 de decembro de 2018 en Wayback Machine. (en castelán)
Laureados co Premio Nobel de Literatura | ||
|---|---|---|
| 1901–1925 |
|  |
| 1926–1950 | ||
| 1951–1975 |
| |
| 1976–2000 | ||
| Dende 2001 | ||
