Absolutismo

O absolutismo é unha forma de goberno na que o poder reside nunha única persoa, xeralmente un monarca, á que deben obedecer tódalas demais e sen que ningunha lei constitucional limite o seu poder. Abrangueu os séculos XVI, XVII, e XVIII, cando a influencia política da nobreza declinou. A teoría do dereito divino do poder real ou do absolutismo teolóxico naceu en Francia no último cuarto do século XVI e no ambiente das guerras de relixión. As catro características esenciais da autoridade real eran a de ser sagrada, paternal, absoluta e racional.

Causas do xurdimento do Absolutismo

• A burguesía apoiaba a concentración do poder para estabilizar a economía dentro de todo o territorio dun Estado.
• O protestantismo ou Reforma protestante, iniciado por Martiño Lutero, distanciou a un Estado como Alemaña da Igrexa e os Estados papais e diminuíu a súa importancia nas decisións do rei.
• A conquista de América levou a países como España e Portugal a acumular grandes cantidades de riquezas en ouro e prata, o que demostrou que o absolutismo tiña máis poder sobre os países veciños.
• A necesidade de xuntar forzas militares como no caso da Guerra dos Cen Anos entre Francia e o Imperio Británico obrigou aos Estados a posuír un exército regular comandado polo rei e xa non por señores feudais dispersos e incomunicados.
• A crise da servidume

---

Este artigo sobre política é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---