هزار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /هِزار/

اسم

هزار

1. (ریاضی): عدد اصلی معادل ده برابر صد، عدد ۱۰۰۰.
2. بلبل و هزاردستان.

ریشه شناسی۲

هَزار

1. بلبل، شباهنگ، هزاردستان، عندلیب، هزارآوا، هزارآواز.

   بر آنکه مهر گلی در دلش قرار گرفت ... روا بود که تحمل کند جفاش هزار.

ریشه شناسی۳

هِزار

1. از جغد بی نصيب چه پرسى كه باغ چيست ... با عندليب نغمه بر آور كلاغ چيست

مترادف‌ها

• بلبل، شباهنگ، هزاردستان، عندلیب، هزارآوا، هزارآواز

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن