ماسه
ماسه[۱] به سنگ‌ریزه‌های خردتر از شن گفته می‌شود.[۲] ماسه معمولاً در ساحل دریا و رودخانه به وفور یافت می‌شود. در مهندسی عمران بر اساس طبقه‌بندی، ASTM به سنگدانه‌های ریزتر از ۴٫۷۵ میلی‌متر و درشت تر از ۰٫۰۷۵ میلی‌متر (۷۵ میکرون) ماسه می‌گویند.[۳] طبق استاندارد طبقه‌بندی متحد خاک، ماسه به سه رده ریز، متوسط و درشت طبقه‌بندی می‌شود.[۴]ماسه بیشتر در بستر دریاها یافت می‌شود. از آن جا که خاک‌های ماسه ای دارای ذرات بزرگی هستند، به سرعت خشک می‌شوند رطوبت خود را از دست می‌دهند. مزایا:در بهار سریع گرم می‌شود.
معایب:در تابستان به سرعت خشک می‌شود. مواد مغذی کمی دارد. آب را در خود نگه نمی‌دارد.
چون دانه‌هایش بزرگ‌تر است، زودتر در آب ته‌نشین می‌شود و برای کشاورزی مناسب نیست و نفوذ آب درآن بیشتر از خاک‌های دیگر است.
منابع
[ویرایش]- ↑ «ماسه» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «sand»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ ماسه)
- ↑ لغت نامه دهخدا
- ↑ ASTM, 2005, Standard test method for classification of soils for engineering purposes (Unified Soil Classification System), D ۲۴۸۷–۰۰.
- ↑ Holtz R. D. , Kovacs W. D. , 1981, An Introduction to Geotechnical Engineering, Prentice-Hall Inc, USA, ISBN 0-13-484394-0.
 | این یک مقالهٔ خرد مهندسی عمران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |