لوئی فان خال
 فان خال در سال ۲۰۱۴ | |||
| اطلاعات شخصی | |||
|---|---|---|---|
| نام کامل | آلویسیوس پائولوس ماریا فان خال[۱] | ||
| زادروز | ۸ اوت ۱۹۵۱ (۷۳ سال)[۱] | ||
| زادگاه | آمستردام، هلند | ||
| قد | ۶ فوت ۱ اینچ (۱٫۸۵ متر)[۲] | ||
| پست | هافبک | ||
| باشگاه‌های جوانان | |||
| آرکی‌اس‌وی دِ مر | |||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | |||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† |
| ۱۹۷۲–۱۹۷۳ | آژاکس | ۰ | (۰) |
| ۱۹۷۳–۱۹۷۷ | رویال آنتورپ | ۴۱ | (۷) |
| ۱۹۷۷–۱۹۷۸ | تل‌استار | ۲۵ | (۱) |
| ۱۹۷۸–۱۹۸۶ | اسپارتا روتردام | ۲۴۸ | (۲۶) |
| ۱۹۸۶–۱۹۹۷ | آزد آلکمار | ۱۷ | (۰) |
| دوران مربیگری | |||
| ۱۹۹۱–۱۹۹۷ | آژاکس | ||
| ۱۹۹۷–۲۰۰۰ | بارسلونا | ||
| ۲۰۰۰–۲۰۰۲ | هلند | ||
| ۲۰۰۲–۲۰۰۳ | بارسلونا | ||
| ۲۰۰۵–۲۰۰۹ | آزد آلکمار | ||
| ۲۰۰۹–۲۰۱۱ | بایرن مونیخ | ||
| ۲۰۱۲–۲۰۱۴ | هلند | ||
| ۲۰۱۴–۲۰۱۶ | منچستر یونایتد | ||
| ۲۰۲۱–۲۰۲۲ | هلند | ||
| |||
آلویسیوس پائولوس ماریا «لوئیز» فان خال (به هلندی: Aloysius Paulus Maria "Louis" van Gaal؛ زادهٔ ۸ اوت ۱۹۵۱) مربی فوتبال هلندی و بازیکن سابق فوتبال است. در سطح باشگاهی، فان خال در تیم‌های آژاکس، بارسلونا، آزد آلکمار، بایرن مونیخ و منچستر یونایتد مربیگری کرد و در سه مقطع زمانی نیز سرمربی تیم ملی فوتبال هلند شد.
پیش از مربیگری، فان خال در تیم‌های رویال آنتروپ، تل‌استار، اسپارتا روتردام، آژاکس و آزد آلکمار، در موقعیت هافبک بازی کرد. پس از دوره‌ای کوتاه که در آزد آلکمار به دستیاری مشغول بود، دستیار لیو بنهاکر در آژاکس شد. در نهایت، سال ۱۹۹۱ بود که به‌عنوان سرمربی آژاکس انتخاب شد. این تیم زیرنظر فان خال توانست سه قهرمانی در لیگ هلند، جام یوفا و لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند. در سال ۱۹۹۷ سرمربی بارسلونا شد و دو قهرمانی در لا لیگا و یک کوپا دل ری را با این تیم به دست آورد. وجود برخی اختلافات باعث شد تا فان خال بارسلونا را ترک کند.[۳]
سپس سرمربی هلند شد اما نتوانست این تیم را به جام جهانی ۲۰۰۲ برساند. پس از آن برای دومین‌بار و در تجربه‌ای کوتاه هدایت بارسلونا را برعهده گرفت. آزد آلکمار، مقصد بعدی لوئی فان خال در مربیگری بود. در این باشگاه توانست قهرمانی در اردیویسه را کسب کند. در سال ۲۰۰۹ به آلمان رفت و سرمربی بایرن مونیخ شد.[۴] در بایرن مونیخ توانست بوندس‌لیگا و جام حذفی را برنده شود و این تیم را به فینال لیگ قهرمانان اروپا برساند. بازگشت به تیم ملی هلند مقصد بعدی فن خال پس از بایرن بود. هلند در جام جهانی ۲۰۱۴ و با هدایت وی، سوم شد و به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد. در تابستان ۲۰۱۴، به‌عنوان سرمربی منچستریونایتد انتخاب شد. تنها دستاورد او در منچستر یونایتد، کسب جام حذفی فوتبال انگلیس بود.
مربیگری
[ویرایش]
آژاکس (۹۷–۱۹۹۱)
[ویرایش]فان خال از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ سرمربی آژاکس آمستردام بود. او دورانی موفق با این تیم داشت. کسب سه قهرمانی در لیگ برتر فوتبال هلند، جام حذفی در سال ۱۹۹۳، جام یوهان کرایف در سال‌های ۱۹۹۳، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ از افتخارات داخلی فان خال به شمار می‌رود. به ویژه در فصل ۹۵–۱۹۹۴ که آژاکس در اردیویسه و لیگ قهرمانان اروپا شکست‌ناپذیر بود.[۵] در رقابت‌هایی اروپایی هم آژاکس توانست جام یوفا را در سال ۱۹۹۲ برنده شود. در ۱۹۹۵ و لیگ قهرمانان نیز، این تیم توانست میلان را در فینال شکست دهد. این تیم در ادامه و در سوپرجام اروپا مقابل رئال ساراگوسا قرار گرفت که در پایان و با پیروزی ۵–۱، یک جام دیگر به جام‌های آژاکس اضافه گردید. تیم هلندی پس از آن و در جام تویوتا که بعدها به جام بین قاره‌ای معروف شد، توانست تیم برزیلی گرمیو را در ضربات پنالتی شکست دهد. آژاکس سال بعد نیز به فینال لیگ قهرمانان راه یافت اما در ضربات پنالتی به یوونتوس باخت.
بارسلونا (۲۰۰۰–۱۹۹۷)
[ویرایش]در سال ۱۹۹۷، فان خال به اسپانیا رفت و پس از بابی رابسون هدایت بارسلونا را برعهده گرفت. افتخارات او در این تیم شامل دو عنوان لا لیگا، یک کوپا دل ری و همچنین یک سوپرجام اروپایی است. با وجود این موفقیت‌ها، او با رسانه‌ها درگیر بود و انتقاداتی نیز مطرح به فان خال می‌شد. یکی از مسائل این بود که وی نمی‌توانست فلسفهٔ فوتبالی خود را در بارسلونا اجرا کند و برخی از بازیکنان نیز مایل نبودند تفکرات وی را در بازی به کار بگیرند.[۶] برای نمونه، فان خال معتقد بود که ریوالدو باید در موقعیت وینگر چپ بازی کند اما ریوالدو در مخالفت با این تصمیم، عقیده داشت که باید در مرکز بازی کند که خلاف نظر سرمربی بود.[۷]
در نهایت فان خال این تیم را در ۲۰ مه ۲۰۰۰ ترک کرد.[۸] این خروج چند روز پس از ناکامی در کسب قهرمانی در لیگ بود. در آن فصل دپورتیو لاکرونیا توانست قهرمان لا لیگا شود.[۹] وی پس از آن به هلند بازگشت تا تیم ملی کشورش را در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ هدایت کند.
منچستر یونایتد (۲۰۱۴–۲۰۱۵)
[ویرایش]لویی فان‌خال با تیم ملی هلند به مقام سوم جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ رسید. سپس با قراردادی سه ساله به منچستر یونایتد پیوست. او در فصل نخست موفق عمل کرد و توانست منچستر یونایتد را به رتبه چهارم برساند و این تیم را به لیگ قهرمانان اروپا بازگرداند. اما در فصل دوم موفق عمل نکرد و از تیم اخراج شد.[۳]
بیماری
[ویرایش]سرمربی تیم ملی هلند در آستانه جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ قطر در گفت‌وگو با برنامه تلویزیونی Humerto هلند از ابتلا به بیماری پیشرفته سرطان پروستات خبر داد؛ این موضوعی است که او و خانواده‌اش از دید عموم دور نگه داشته بودند.
فن خال دلیل عدم افشای این موضوع را جلوگیری از تاثیرگذاری این موضوع روی عملکرد بازیکنانش اعلام کرد و گفت: «من فکر می‌کنم نباید چنین مسائلی را به افرادی که با آنها کار می‌کنید بگویید. چون شاید روی انتخاب‌های آنها و تصمیماتی که می‌گیرند تاثیر بگذارد.»[۱۰]
افتخارات
[ویرایش]مربی
[ویرایش]- اردیویسه: ۹۴–۱۹۹۳، ۹۵–۱۹۹۴، ۹۶–۱۹۹۵
- جام حذفی فوتبال هلند: ۹۳–۱۹۹۲
- جام یوهان کرایف: ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۵
- لیگ قهرمانان اروپا: ۹۵–۱۹۹۴؛ نایب‌قهرمانی: ۹۶–۱۹۹۵
- جام یوفا: ۹۲–۱۹۹۱
- سوپرجام اروپا: ۱۹۹۵
- جام بین قاره‌ای فوتبال: ۱۹۹۵
بارسلونا[۱۲]
- لا لیگا: ۹۸–۱۹۹۷، ۹۹–۱۹۹۸
- کوپا دل ری: ۹۸–۱۹۹۷
- سوپرجام اروپا: ۱۹۹۷
آزد آلکمار[۱۲]
- اردیویسه: ۰۹–۲۰۰۸
بایرن مونیخ[۱۲]
- بوندس‌لیگا: ۱۰–۲۰۰۹
- جام حذفی فوتبال آلمان: ۱۰–۲۰۰۹
- سوپر جام فوتبال آلمان: ۲۰۱۰
- لیگ قهرمانان اروپا نایب‌قهرمانی: ۱۰–۲۰۰۹[۱۳]
منچستر یونایتد[۱۲]
- جام حذفی فوتبال انگلستان: ۱۶–۲۰۱۵
هلند[۱۲]
- جام جهانی فوتبال مقام سوم: ۲۰۱۴
جستارهای وابسته
[ویرایش]- فهرست مربیان برنده جام باشگاه‌های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا
- فهرست مربیان برنده جام یوفا و لیگ اروپا
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Van Gaal: Aloysius Paulus Maria van Gaal: Manager". BDFutbol. Retrieved 21 December 2017.
- ↑ Ronay, Barney (19 May 2014). "Louis van Gaal: an aristocrat of the game". Irish Times. Retrieved 20 May 2014.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «لویی فان‌خال: شب‌ها برای درمان سرطان مخفیانه به بیمارستان می‌رفتم». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۵ فروردین ۱۴۰۱.
- ↑ «2010 TO THE PRESENT-The historic treble». FC Bayern.
- ↑ «Louis van Gaal – colourful and controversial but he is a serial winner». The Guardian. ۲۲ آوریل ۲۰۱۴.
- ↑ «Louis van Gaal (1997-00 / 2002-03)». FC Barcelona. ۲۰ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ Gordon Tynan (۲۲ دسامبر ۱۹۹۹). «Rivaldo is dropped following row with Van Gaal». دریافت‌شده در ۲۱ مه ۲۰۱۰.
- ↑ «Van Gaal quits Barca». BBC. ۲۰ مه ۲۰۰۰.
- ↑ «لالیگا و قهرمانی هایی که تبدیل به نماد شدند». ورزش سه. ۲۶ تیر ۱۳۹۹.
- ↑ «منبع». دویچه وله فارسی. آوریل ۲۰۲۲.
- ↑ "When Ajax ruled the world". Four Four Two.com.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ ۱۲٫۵ "Louis Van Gaal". League Managers.com. Archived from the original on 19 November 2022. Retrieved 10 September 2021.
- ↑ Lyon, Sam (22 May 2010). "Bayern Munich 0–2 Inter Milan". BBC Sport. Retrieved 31 May 2021.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
- وبگاه رسمی (به هلندی)
 | ||
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| ||
- افراد زنده
- اهالی آمستردام
- بازیکنان باشگاه آژاکس
- بازیکنان باشگاه اسپارتا روتردام
- بازیکنان باشگاه ایزد آلکمار
- بازیکنان باشگاه فوتبال تلستار
- بازیکنان فوتبال اهل آمستردام
- بازیکنان فوتبال مرد اهل هلند
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در بلژیک
- بازیکنان فوتبال مهاجر اهل هلند
- بازیکنان لیگ برتر فوتبال بلژیک
- بازیکنان لیگ برتر فوتبال هلند
- برندگان جایزه رینوس میشل
- دور از وطنها در آلمان اهل هلند
- دور از وطنها در اسپانیا اهل هلند
- دور از وطنهای اهل هلند در انگلستان
- زادگان ۱۹۵۱ (میلادی)
- مدیران باشگاه‌های فوتبال هلند
- مربیان باشگاه آزد آلکمار
- مربیان باشگاه آژاکس آمستردام
- مربیان باشگاه فوتبال بارسلونا
- مربیان باشگاه فوتبال بایرن مونیخ
- مربیان باشگاه فوتبال منچستر یونایتد
- مربیان برنده جام یوفا
- مربیان برنده لیگ قهرمانان اروپا
- مربیان بوندس‌لیگا
- مربیان تیم ملی فوتبال هلند
- مربیان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
- مربیان جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲
- مربیان فوتبال اهل هلند
- مربیان فوتبال دور از وطن اهل هلند
- مربیان فوتبال دور از وطن در آلمان
- مربیان فوتبال دور از وطن در اسپانیا
- مربیان لا لیگا
- مربیان لیگ برتر انگلستان
- مربیان لیگ برتر فوتبال هلند
- مربیان مهاجر در انگلستان
- ورزشکاران دور از وطن اهل هلند در آلمان
- ورزشکاران دور از وطن اهل هلند در انگلستان
- ورزشکاران دور از وطن اهل هلند در بلژیک
- هافبکهای فوتبال
- بازیکنان باشگاه فوتبال رویال آنتورپ
- شوالیههای نشان اورنج-ناساو