iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://fa.wikipedia.org/wiki/راجر_فدرر
راجر فدرر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

راجر فدرر

ویرایش پیوندها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
راجر فدرر
فدرر در ۲۰۱۵
کشور (ورزشی)  سوئیس
محل زندگیوالبلا، سوئیس
زادهٔ۸ اوت ۱۹۸۱ ‏(۴۳ سال)
بازل، سوئیس
قد۱٫۸۵[۱]
آغاز حرفه۱۹۹۸
بازنشستگی۲۰۲۲
شیوه(های) بازیراست‌دست
جایزه(های) نقدی130,594,339 دلار آمریکا[۲] (رتبه سوم)
وبگاه رسمیrogerfederer.com
تک‌نفره
نتیجه‌ها۱۲۵۱–۲۷۵ (۸۲٫۰٪)
عنوان‌ها103 (2nd in the Open Era)
بالاترین رتبهNo. 1 (۲ فوریه ۲۰۰۴)
نتایج تک‌نفرهٔ گرند اسلم
آزاد استرالیاW (2004, 2006, 2007, 2010, 2017, 2018)
آزاد فرانسهW (۲۰۰۹)
ویمبلدونW (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, ۲۰۰۹, 2012, ۲۰۱۷)
آزاد آمریکاW (2004, ۲۰۰۵, ۲۰۰۶, ۲۰۰۷, ۲۰۰۸)
دیگر رقابت‌ها
فینال تورW (2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011)
بازی‌های المپیکنقره (2012)
دونفره
نتیجه‌ها۱۳۱–۹۳ (۵۸٫۵٪)
عنوان‌ها۸
بالاترین رتبهNo. 24 (۹ ژوئن ۲۰۰۳)
نتایج دونفرهٔ گرند اسلم
آزاد استرالیا3R (۲۰۰۳)
آزاد فرانسه1R (۲۰۰۰)
ویمبلدونQF (2000)
آزاد آمریکا3R (۲۰۰۲)
دیگر رقابت‌های دونفره
بازی‌های المپیکW (۲۰۰۸)
رقابت‌های تیمی
جام دیویسW (2014)
جام هاپمنW (2001, 2018, 2019)
امضاء
رکورد مدال المپیک
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۸ دوبه‌دو
مدال نقره – جایگاه دوم ۲۰۱۲ تکی

راجر فدرر (انگلیسی: Roger Federer؛ زاده ۸ اوت ۱۹۸۱) بازیکنان تنیس حرفه‌ای سابق اهل سوئیس است. او برای ۲۳۷ هفته پیاپی و مجموع ۳۱۰ هفته در جایگاه اول فهرست مردان شماره ۱ تنیس جهان از سوی انجمن تنیس حرفه‌ای بوده است.[۳][۴][۵]

فدرر با قهرمانی در ۲۰ گرنداسلم، پس از نواک جوکوویچ و رافائل نادال در مجموع مسابقات گرنداسلم در رده سوم قرار دارد.[۶] فدرر در کنار بیورن برگ، رکورددار قهرمانی متوالی در مسابقات تنیس ویمبلدون است. او پنج سال متوالی قهرمان مسابقات تنیس ویمبلدون بود و در مجموع با ۸ قهرمانی در ویمبلدون، رکورددار است.

دوران کودکی

[ویرایش]

راجر فدرر در ۸ اوت ۱۹۸۱ در بازل سوئیس به دنیا آمد.[۷] پدرش «رابرت فدرر» و مادرش «لینت فدرر» نام دارند. پس از تولد به همراه خانواده، به منطقه‌ای به نام مانچسین در حومه شهر بازل مهاجرت کرد.[۸][۹]

او به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی، و سوئدی مسلط است.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

علاقه به تنیس

[ویرایش]

خواهر فدرر در مورد کودکی او می‌گوید: «راجر از ۶ سالگی پای تنیس آزاد استرالیا و ویمبلدون می‌نشست و همین علاقه باعث شد تا پدر در ۸ سالگی او را در مدرسه تنیس ثبت نام کند. هنگامی که او ۱۰ ساله بود، همه مردم شهر با هیجان از بازی خوب او در زمین تنیس حرف می‌زدند. زمانی‌که هم سن و سالان خود را با ضربات دیدنی راکت شکست می‌داد، حریفانش را در آغوش می‌گرفت و به آن‌ها می‌گفت: شما دفعه بعد مرا خواهید برد. راجر با جدیت کامل به پیشرفت در این ورزش نائل شد و حالا خوشحالم که او یک نام بزرگ و ستاره در این ورزش است.»

راجر در ابتدا فوتبال را هم در کنار تنیس دنبال می‌کرد، اما بعد از مدتی با رها کردن فوتبال تمرکز خود را روی تنیس گذاشت و در ۱۳ سالگی با ترک زادگاهش برای تحصیل در آکادمی حرفه‌ای تنیس سوئیس، عازم شهر زوریخ شد.

آغاز تنیس حرفه‌ای

[ویرایش]
فدرر در ویمبلدون سال ۲۰۰۹، جایی که رکورد گرند اسلم را شکست.

فدرر تا ۱۶ سالگی مدام مصدوم بود و نمی‌توانست خوب و مرتب به تمرین بپردازد. اما سرانجام با بهبود مصدومیت‌هایش توانست در سال ۱۹۹۸ به دنیای حرفه‌ای تنیس وارد شود و به اتحادیه تنیسورهای حرفه‌ای اف۸جهان بپیوندد. رویارویی وی با بیون بورگ در اوایل ورودش به جمع حرفه‌ای‌ها که با شکست راجر همراه بود درس‌های بزرگی به وی داد و پس از شکست از این قهرمان پر آوازه آن سال‌ها، فدرر در مسیر پیشرفت قرار گرفت. راجر در سال ۱۹۹۸ وارد تیم جام دیویس سوئیس شد و در حالی که کم سن و سال‌ترین عضو تیم سوئیس بود به عنوان بهترین تنیسور تیم برگزیده شد.

رقابت‌های تنیس میلان اولین رقابت‌های جهانی بود که فدرر توانست به قهرمانی در آن دست یابد. فتح این رقابت‌ها در سال ۲۰۰۱ برای راجر محقق شد و این آغازی برای قهرمانی‌های پیاپی او بود.

امضای راجر فدرر

ازدواج

[ویرایش]

ناکامی‌های پی در پی فدرر، سال ۲۰۰۸ را برای او به کابوسی واقعی مبدل می‌کرد و برای هوادارانش نیز شکست‌های او قابل باور نبود. چند باخت متوالی در رویارویی با نفر دوم رده‌بندی بهترین‌های تنیس (رافائل نادال) او را از فرم خوب خود خارج کرد و آنقدر در طول یک سال باخت تا اختلاف فاحش امتیازاتش با نفرات دوم و سوم در جدول کاهش یابد. فدرر بالاخره جای خود را در جدول رده‌بندی به نادال داد و به رتبه دوم تنزل یافت. در چنین شرایطی بود که راجر در وبگاه شخصی اش خبر ازدواج خود را اعلام کرد.

همسر او میرکا فدرر اصالت اسلواکی و تابعیت سوئیس را دارد. میرکا که حدود سه سال از راجر بزرگتر است در رقابت‌های بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۰ سیدنی عضو تیم تنیس زنان سوئیس بود و آشنایی راجر با وی به همین بازی‌ها بر می‌گردد. بالاترین رتبه میرکا در رده‌بندی جهانی تنیس، عنوان هفتاد و ششمی است که در اول سپتامبر ۲۰۰۱ به آن دست یافت. او در سال ۲۰۰۲ به علت مصدومیت از ناحیه پا بازنشستگی اش را اعلام کرد.[۱۴] آن‌ها در ۱۱ آوریل ۲۰۰۹ در ریان (سوئیس) با یکدیگر ازدواج کردند.[۱۵] برخلاف تصور، مراسم ویژه‌ای برگزار نشد و تنها دوستان نزدیک عروس و داماد امکان حضور در مجلس را یافتند. در ژوئیه سال ۲۰۰۹ فدرر و همسرش صاحب دو دختر دوقلو[۱۶] و در سال ۲۰۱۴ صاحب دو پسر دوقلو شدند.[۱۷][۱۸]

اوج‌گیری دوباره

[ویرایش]

او از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ تنها یک بار برنده گرند اسلم شد. در سال ۲۰۱۶ زانوی فدرر در حالی که بچه‌هایش را به حمام برده بود صدمه دید و مجبور به جراحی زانو شد. این عامل به همراه مصدومیت کمر باعث دوری او از مسابقات شد. در رقابت‌های ویمبلدون در حالی که برای برگرداندن فورهند میلوش رائونیچ تلاش می‌کرد با صورت به زمین‌خورد و سرانجام راضی شد از راکتی با صفحه بزرگ‌تر استفاده کند. اما در سال ۲۰۱۷، به قهرمانی ۲ گرند اسلم رسید و در رقابت‌های ژانویه ۲۰۱۸ اوپن استرالیا در حالی به پیروزی رسید که تنها ۲ ست را (هر دو ست در فینال) به حریفان خود واگذار کرد.[۱۹]

درآمد

[ویرایش]

راجر فدرر در مجموع پُردرآمدترین بازیکن جهان است. او در مجله فوربز از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ به ترتیب به عنوان پنجمین،[۲۰] دومین،[۲۱] هفتمین،[۲۲] پنجمین[۲۳] و چهارمین[۲۳] ورزشکار پردرآمد معرفی شده است.[۲۴] از سال ۱۹۹۸ که به جمع حرفه‌ای‌ها پیوسته تاکنون ۴۵ میلیون دلار جایزه گرفته است و به غیر از سال نخست به‌طور میانگین سالی چهار و نیم میلیون دلار درآمد دارد. نکته مهم اینکه، فدرر با شکستن رکورد جوایز نقدیِ پیت سمپراس، هم‌اکنون از این حیث نیز، در صدر موفّق‌ترین تنیس‌بازان جهان جای دارد.

در سال ۲۰۱۳ پردرآمدترین بازیکن تنیس شد. او سالیانه ۴۰ تا ۵۰ میلیون یورو از محل جوایز و اسپانسرهایش، از جمله نایکی، کردیت سوئیس و رولکس درآمد دارد.[۲۵]

افتخارات

[ویرایش]

فدرر تاکنون توانسته است عنوان‌های متعددی را در دنیای تنیس از آن خود کند. از جمله:

وی تنها بازیکنی است که موفق شده هم مسابقات تنیس آزاد آمریکا و هم اوپن ویمبلدون را در پنج سال متوالی، فتح کند. فدرر با قهرمانی در مسابقات آزاد استرالیا در سال ۲۰۱۸ تبدیل به مسن‌ترین قهرمان گرند اسلم‌ها طی ۴۵ سال گذشته شد.[۲۶] فدرر در سال ۲۰۱۸ برای شانزدهمین بار پیاپی از سوی هواداران به عنوان محبوب‌ترین بازیکن مرد تنیس جهان انتخاب شد. فدرر از سال ۲۰۰۳ این جایزه را به خود اختصاص داده است.[۲۷]

رسیدن به رکورد ۱۰۰ قهرمانی

[ویرایش]

راجر فدرر با قهرمانی در دومین تورنمنت تنیس خود در سال ۲۰۱۹ به رکورد رؤیایی صد قهرمانی دست یافت.

او در فینال مسابقات تنیس دوبی با نتیجه ۲–۰ بر استفانوس تسیتسیپاس به پیروزی رسید تا علاوه بر انتقام شکست در تنیس آزاد استرالیا از استفانوس بتواند به این افتخار ارزشمند دست یابد. این نهمین قهرمانی اش در دوبی بود.

جیمی کانرز آمریکایی با ۱۰۹ قهرمانی بالاتر از راجر فدرر قرار دارد.[۲۸]

آمار

[ویرایش]

تنیس حرفه‌ای

[ویرایش]
کلید
W F SF QF #R RR Q# A NH
(W) برندهٔ تورنمنت; رسیدن به (F) فینال، (SF) نیمه‌نهایی، (QF) یک‌چهارم نهایی؛ (#R) مراحل ۴، ۳، ۲، ۱؛ رقابت در (RR) مرحله رفت و برگشت؛ رسیدن به (Q#) مرحلهٔ مقدماتی؛ (A) غایب؛ یا (NH) تورنمنت برگزار نشد.
برای جلوگیری از سردرگمی و شمارش مضاعف، این نمودارها یا در پایان مسابقات یا زمانی که شرکت بازیکن در مسابقات به پایان رسیده‌است به روز می‌شود.
رقابت‌ها ۱۹۹۸ ۱۹۹۹ ۲۰۰۰ ۲۰۰۱ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳ ۲۰۰۴ ۲۰۰۵ ۲۰۰۶ ۲۰۰۷ ۲۰۰۸ ۲۰۰۹ ۲۰۱۰ ۲۰۱۱ ۲۰۱۲ ۲۰۱۳ ۲۰۱۴ ۲۰۱۵ ۲۰۱۶ ۲۰۱۷ ۲۰۱۸ SR W–L برد ٪
Australian Open A Q۱ ۳R ۳R ۴R ۴R W SF W W SF F W SF SF SF SF ۳R SF W W ۶ / ۱۹ ۹۴–۱۳ ۸۷٫۹
آزاد فرانسه A ۱R ۴R QF ۱R ۱R ۳R SF F F F W QF F SF QF ۴R QF A A ۱ / ۱۷ ۶۵–۱۶ ۸۰٫۲
ویمبلدون A ۱R ۱R QF ۱R W W W W W F W QF QF W ۲R F F SF W ۸ / ۱۹ ۹۱–۱۱ ۸۹٫۲
آزاد آمریکا A Q۲ ۳R ۴R ۴R ۴R W W W W W F SF SF QF ۴R SF F A QF ۵ / ۱۷ ۸۲–۱۲ ۸۷٫۲
برد–باخت ۰–۰ ۰–۲ ۷–۴ ۱۳–۴ ۶–۴ ۱۳–۳ ۲۲–۱ ۲۴–۲ ۲۷–۱ ۲۶–۱ ۲۴–۳ ۲۶–۲ ۲۰–۳ 20–4 ۱۹–۳ ۱۳–۴ ۱۹–۴ ۱۸–۴ ۱۰–۲ ۱۸–۱ ۷–۰ 20 / 72 332–52 ۸۶٫۵

توضیح: فدرر در ۲۰۰۴ و ۲۰۱۲ آزاد آمریکا و ۲۰۰۷ قهرمانی ویمبلدون برنده fourth-round walkovers و در آزاد استرالیا در سال ۲۰۱۲ برنده second-round walkover شد. این پیروزی‌ها در این جدول آورده نشده‌اند.

رقابت‌های گرند اسلم

[ویرایش]

حضور در ۳۰ فینال (۲۰ عنوان قهرمانی-۱۰ بار باخت)

نتیجه Year رقابت‌ها سطح حریف امتیاز
برد ۲۰۰۳ ویمبلدون چمن استرالیا مارک فیلیپوسیس ۷–۶(۷–۵)، ۶–۲، ۷–۶(۷–۳)
برد ۲۰۰۴ آزاد استرالیا سخت [[مارات سافین|روسیه]] مارات سافین ۷–۶(۷–۳)، ۶–۴، ۶–۲
برد ۲۰۰۴ ویمبلدون (۲) چمن [[اندی رادیک|ایالات متحده آمریکا]] اندی رادیک ۴–۶، ۷–۵، ۷–۶(۷–۳)، ۶–۴
برد ۲۰۰۴ آزاد آمریکا سخت استرالیا لیتون هیوئیت ۶–۰، ۷–۶(۷–۳)، ۶–۰
برد ۲۰۰۵ ویمبلدون (۳) چمن ایالات متحده آمریکا اندی رادیک ۶–۲، ۷–۶(۷–۲)، ۶–۴
برد ۲۰۰۵ آزاد آمریکا (۲) سخت ایالات متحده آمریکا آندره آغاسی ۶–۳، ۲–۶، ۷–۶(۷–۱)، ۶–۱
برد ۲۰۰۶ آزاد استرالیا (۲) سخت [[مارکوس باغداتیس|قبرس]] مارکوس باغداتیس ۵–۷، ۷–۵، ۶–۰، ۶–۲
باخت ۲۰۰۶ آزاد فرانسه شن [[رافائل نادال|اسپانیا]] رافائل نادال ۶–۱، ۱–۶، ۴–۶، ۶–۷(۴–۷)
برد ۲۰۰۶ ویمبلدون (۴) چمن اسپانیا رافائل نادال ۶–۰، ۷–۶(۷–۵)، ۶–۷(۲–۷)، ۶–۳
برد ۲۰۰۶ آزاد آمریکا (۳) سخت ایالات متحده آمریکا اندی رادیک ۶–۲، ۴–۶، ۷–۵، ۶–۱
برد ۲۰۰۷ آزاد استرالیا (۳) سخت شیلی فرناندو گونزالس ۷–۶(۷–۲)، ۶–۴، ۶–۴
باخت ۲۰۰۷ آزاد فرانسه شن اسپانیا رافائل نادال ۳–۶، ۶–۴، ۳–۶، ۴–۶
برد ۲۰۰۷ ویمبلدون (۵) چمن اسپانیا رافائل نادال ۷–۶(۹–۷)، ۴–۶، ۷–۶(۷–۳)، ۲–۶، ۶–۲
برد ۲۰۰۷ آزاد آمریکا (۴) سخت صربستان نواک جوکوویچ ۷–۶(۷–۴)، ۷–۶(۷–۲)، ۶–۴
باخت ۲۰۰۸ آزاد فرانسه شن اسپانیا رافائل نادال ۱–۶، ۳–۶، ۰–۶
باخت ۲۰۰۸ ویمبلدون چمن اسپانیا رافائل نادال ۴–۶، ۴–۶، ۷–۶(۷–۵)، ۷–۶(۱۰–۸)، ۷–۹
برد ۲۰۰۸ آزاد آمریکا (۵) سخت بریتانیا اندی ماری ۶–۲، ۷–۵، ۶–۲
باخت ۲۰۰۹ آزاد استرالیا سخت اسپانیا رافائل نادال ۵–۷، ۶–۳، ۶–۷(۳–۷)، ۶–۳، ۲–۶
برد ۲۰۰۹ آزاد فرانسه شن سوئد رابین سودرلینگ ۶–۱، ۷–۶(۷–۱)، ۶–۴
برد ۲۰۰۹ ویمبلدون (۶) چمن ایالات متحده آمریکا اندی رادیک ۵–۷، ۷–۶(۸–۶)، ۷–۶(۷–۵)، ۳–۶، ۱۶–۱۴
باخت ۲۰۰۹ آزاد آمریکا سخت آرژانتین خوآن مارتین دل پوترو ۶–۳، ۶–۷(۵–۷)، ۶–۴، ۶–۷(۴–۷)، ۲–۶
برد ۲۰۱۰ آزاد استرالیا (۴) سخت بریتانیا اندی ماری ۶–۳، ۶–۴، ۷–۶(۱۳–۱۱)
باخت ۲۰۱۱ آزاد فرانسه شن اسپانیا رافائل نادال ۵–۷، ۶–۷(۳–۷)، ۷–۵، ۱–۶
برد ۲۰۱۲ ویمبلدون (۷) چمن بریتانیا اندی ماری ۴–۶، ۷–۵، ۶–۳، ۶–۴
باخت ۲۰۱۴ ویمبلدون چمن صربستان نواک جوکوویچ ۷–۶(۹–۷)، ۴–۶، ۶–۷(۴–۷)، ۷–۵، ۴–۶
باخت ۲۰۱۵ ویمبلدون چمن صربستان نواک جوکوویچ ۶–۷(۱–۷)، ۷–۶(۱۲–۱۰)، ۴–۶، ۳–۶
باخت ۲۰۱۵ آزاد آمریکا سخت صربستان نواک جوکوویچ ۴–۶، ۷–۵، ۴–۶، ۴–۶
برد ۲۰۱۷ آزاد استرالیا (۵) سخت اسپانیا رافائل نادال ۶–۴، ۳–۶، ۶–۱، ۳–۶، ۶–۳
برد ۲۰۱۷ ویمبلدون (۸) چمن کرواسی مارین چیلیچ ۶–۳، ۶–۱، ۶–۴
برد ۲۰۱۸ آزاد استرالیا (۶) سخت کرواسی مارین چیلیچ ۶–۲، ۶–۷(۵–۷)، ۶–۳، ۳–۶، ۶–۱

رکوردها

[ویرایش]
نمودار رده‌بندی‌های فدرر از ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۵
رقابت‌ها از رکوردهای بدست آورده بازیکنان همراه منابع
گرند اسلم ۱۸۷۷ در مجموع ۲۰ عنوان قهرمانی در انفرادی مردان به تنهایی [۲۹]
۳ انفرادی مردان هر سال، ۳ بار بدست می‌آورد (۲۰۰۴، ۲۰۰۶–۰۷)
۲ انفرادی مردان هر سال، ۶ بار بدست می‌آورد (۲۰۰۴–۰۷، ۲۰۰۹، ۲۰۱۷)
۵ برد پیاپی در ۲ گرند اسلم (۲۰۰۳–۲۰۰۷ ویمبلدون، ۲۰۰۴–۲۰۰۸ آزاد آمریکا)
۳۰ انفرادی مردان فینال در مجموع [۳۰]
۴۳ انفرادی مردان نیمه نهایی در مجموع [۳۱][۳۲]
۵۲ انفرادی مردان یک‌چهارم نهایی در مجموع [۳۳][۳۴]
حضور در ۷۲ رقابت انفرادی مردان
۱۰ پیاپی انفرادی مردان فینال [۳۵]
۲۳ پیاپی انفرادی مردان نیمه نهایی [۳۶][۳۷]
۳۶ پیاپی انفرادی مردان یک‌چهارم نهایی [۳۸]
۶۵ پیاپی انفرادی مردان رقابت‌ها حضور [۳۹][۴۰]
۳۳۲ انفرادی مسابقه برد در مجموع [۴۱][۴۲]
در مجموع ۱۷۶ برد در زمین سخت
۸۷٫۶٪ بالاترین درصد پیروزی در زمین سخت
بیش از ۵ عنوان قهرمانی در ۳ دوره رقابت متفاوت (ویمبلدون، آزاد آمریکا، آزاد استرالیا)
بیش از ۶ عنوان قهرمانی در ۲ دوره رقابت متفاوت (ویمبلدون، آزاد استرالیا)
۱۱ انفرادی مردان فینال
حضور در بیش از ۷ فینال در ۳ رقابت اصلی

در دوره تنیس آزاد

[ویرایش]
  • رکوردهای برجسته نشانه دستاورد منحصر به فرد هستند.
  • رکوردهای ایتالیک هنوز هم وجود دارند.

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ The finals Federer reached without losing a set were the 2006, 2008 & 2017 Wimbledon, the 2007 & 2018 Australian Open, and the 2015 US Open.
  2. ↑ The existing Major champions Federer defeated were Marat Safin (2004 Australian Open), Andy Roddick (2004, 2005 & 2009 Wimbledon and 2006 US Open), Lleyton Hewitt (2004 US Open), Andre Agassi (2005 US Open), Rafael Nadal (2006 & 2007 Wimbledon and 2017 Australian Open) and Marin Čilić (2017 Wimbledon and 2018 Australian Open).
  3. ↑ The existing Major champions Federer defeated were Marat Safin (2004 Australian Open), Andy Roddick (2004, 2005 & 2009 Wimbledon and 2006 US Open), Lleyton Hewitt (2004 US Open), Andre Agassi (2005 US Open), Rafael Nadal (2006 & 2007 Wimbledon and 2017 Australian Open) and Marin Čilić (2017 Wimbledon and 2018 Australian Open).
  4. ↑ Known as "Tennis Masters Cup" (2000–2008) and "ATP World Tour Finals" (2009–present).

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Player profile – Roger Federer". انجمن تنیس حرفه‌ای. Archived from the original on 5 February 2010. Retrieved 1 July 2009.
  2. ↑ "ATP Prize Money Leaders" (PDF). Archived (PDF) from the original on 9 October 2022. Retrieved 12 July 2021.
  3. ↑ "Profile: Roger Federer – The greatest ever". CNN. 6 July 2009. Retrieved 3 October 2009.
  4. ↑ Buddell, James (2 Feb 2014). "Federer Marks 10 Years Since Rising To No. 1". ATP World Tour.
  5. ↑ "Federer Reclaims No. 1, Set To Break All-Time Record After 7th Wimbledon Title". ATP World Tour. 9 July 2012. Retrieved 10 July 2012.
  6. ↑ https://www.statista.com/statistics/263034/male-tennis-players-with-the-most-victories-at-grand-slam-tournaments/
  7. ↑ "Credit Suisse – Roger Federer, a Basel Boy Forever". Sponsorship.credit-suisse.com. Archived from the original on 30 May 2013. Retrieved 22 January 2013.
  8. ↑ "Roger Federer se Suid-Afrikaanse Durand-Hugenote afkoms". Litnet. 23 September 2013.
  9. ↑ René Stauffer (2007). The Roger Federer Story: Quest for Perfection. New Chapter Press. p. 4. ISBN 0-942257-39-1.
  10. ↑ "Credit Suisse – Roger Federer, a Basel Boy Forever". Sponsorship.credit-suisse.com. Archived from the original on 30 May 2013. Retrieved 22 January 2013.
  11. ↑ René Stauffer (2007). The Roger Federer Story: Quest for Perfection. New Chapter Press. p. 4. ISBN 0-942257-39-1.
  12. ↑ "Ask Roger — Official website". Roger Federer Official Website. Archived from the original on 25 February 2007. Retrieved 2 March 2007.
  13. ↑ Roger Federer. "Ask Roger". Roger Federer Official Website. Archived from the original on 6 March 2009. Retrieved 30 June 2009.
  14. ↑ Brian Viner (2 July 2005). "Roger Federer: A Smashing Guy". The Independent. London. Retrieved 6 December 2014.
  15. ↑ "Off Court — Mr. and Mrs. Federer". Roger Federer Official Website. 11 April 2010. Archived from the original on 20 May 2010. Retrieved 7 June 2009.
  16. ↑ "Roger Federer and wife are proud parents of twins". OneIndia. 24 July 2009. Archived from the original on 6 October 2014. Retrieved 3 October 2009.
  17. ↑ "Roger Federer's wife gives birth to second set of twins". BBC Sport. 6 May 2014. Archived from the original on 8 August 2019. Retrieved 6 May 2014.
  18. ↑ "Roger Federer: Mirka and I couldn't be happier with twin boys – and now we know how to cope with babies on tour". The Guardian. 13 May 2014. Archived from the original on 10 January 2022. Retrieved 13 May 2014.
  19. ↑ «قهرمان اوپن استرالیا؛ فدرر، قهرمانی پیر نشدنی که استانداردها را جابجا می‌کند». بی‌بی‌سی فارسی. ۹ بهمن ۱۳۹۶.
  20. ↑ "Mayweather Tops List Of The World's 100 Highest-Paid Athletes". Forbes. Retrieved 16 July 2016.
  21. ↑ "The World's Highest-Paid Athletes 2013: Behind The Numbers". Forbes. Retrieved 16 July 2016.
  22. ↑ "Floyd Mayweather Heads 2014 List Of The World's Highest-Paid Athletes". Forbes. Retrieved 16 July 2016.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ "Forbes Announces 2015 List Of The World's 100 Highest-Paid Athletes". Forbes. Retrieved 16 July 2016.
  24. ↑ "Roger Federer Forbes". Forbes.com. 2015. Retrieved 3 April 2016.
  25. ↑ "Federer Grinding It Out". Tennis.com. 20 May 2009. Retrieved 10 September 2014.
  26. ↑ «فدرر؛ درخشش ابدی یک جنتلمن جذاب». Varzesh3.com. ۲۵ مرداد ۱۳۹۶.
  27. ↑ «برندگان جوایز اتحادیه تنیس مردان در سال 2018 اعلام شد - تنیس فا». تنیس فا. ۲۰۱۸-۱۱-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۱-۱۰.
  28. ↑ Admin (۲۰۱۹-۰۳-۰۳). «راجر فدرر اسطوره محبوب دنیای تنیس و رسیدن به ۱۰۰ مین قهرمانی». اسپورت دانلود. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۰۵.
  29. ↑ "Federer Wins Seventh Wimbledon Crown". ATP World Tour. 8 July 2012. Retrieved 9 July 2012.
  30. ↑ Darren Walton (9 ژوئیه 2012). "Federer joins sporting all-time greats". Wide World of Sports. NineMSN. Australian Associated Press. Archived from the original on 16 December 2014. Retrieved 4 December 2014. In addition to his 17 titles from an unrivalled 24 grand slam finals...
  31. ↑ "Federer Cruises Past Youzhny Into 32nd Major Semi-Final". ATP World Tour. 4 July 2012. Retrieved 4 July 2012.
  32. ↑ Gleeson, Michael (24 January 2013). "Federer taken to the brink by dogged Frenchman". The Age. Melbourne. Retrieved 24 January 2013.
  33. ↑ "Federer tops Tsonga, setting up Aussie Open QF with Murray". Tennis.com. 20 January 2014. Retrieved 5 December 2014.
  34. ↑ "Vintage Federer Takes Out Tsonga". ATP World Tour. 20 January 2014. Retrieved 22 January 2014.
  35. ↑ Tandon, Kamakshi (9 June 2009). "Federer's numbers speak volumes". ESPN. Retrieved 12 June 2012.
  36. ↑ Lilley, Drew. "Wimbledon Legends – Roger Federer". The Championships, Wimbledon. Archived from the original on 26 August 2011. Retrieved 5 February 2012.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ ۳۷٫۲ ۳۷٫۳ Macpherson, Paul (12 January 2010). "Roger's Records To Stand Test of Time". ATP World Tour. Retrieved 12 February 2012.
  38. ↑ Ford, Bonnie D. (21 January 2013). "Federer, again, silences the young". ESPN. Retrieved 21 January 2013.
  39. ↑ "Federer Sets Slam Streak; Tsong Cruises". ATP World Tour. 14 January 2014. Retrieved 14 January 2014.
  40. ↑ "Roger Federer breezes past James Duckworth". The Guardian. Australian Associated Press. 14 January 2014. Retrieved 14 January 2014.
  41. ↑ "Federer Moves Clear of Connors For Most Major Match Wins". ATP World Tour. 30 May 2012. Retrieved 30 May 2012.
  42. ↑ Sharko, Greg (19 January 2013). "Shark Bites: Federer's 250 Major Match Wins". ATP World Tour. Retrieved 22 January 2013.
  43. ↑ "Federer never doubted Paris win". BBC Sport. 7 June 2009. Retrieved 9 July 2012.
  44. ↑ Clarey, Christopher (7 June 2009). "The Greatest? Federer's Victory Fills Last Hole on His Résumé". The New York Times. Retrieved 9 July 2012.
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ "Australian Open: Roger Federer beats Rafael Nadal to win 18th Grand Slam title". BBC Sport. 29 January 2017. Retrieved 29 January 2017.
  46. ↑ Garber, Greg (13 September 2004). "Federer unbeatable right now". ESPN. Retrieved 31 August 2012. Federer also became the first man in the Open Era to win his first four Grand Slam finals.
  47. ↑ Hinds, Richard (30 January 2006). "Federer takes new leap towards history". The Sydney Morning Herald. Retrieved 31 August 2012. Federer's perfect record in seven grand slam finals.
  48. ↑ Beasley, Bryan (29 January 2017). "The numbers behind Federer's 5th Australian Open title". ESPN. Archived from the original on 30 January 2017. Retrieved 30 January 2017.
  49. ↑ Harwitt, Sandra (26 January 2018). "Roger Federer reaches Australian Open final, his 30th Grand Slam singles finals appearance". USA Today. Archived from the original on 28 January 2018. Retrieved 28 January 2018. [Federer] journeyed to the final without dropping a set, an achievement he’s accomplished five times in the past.
  50. ↑ Tandon, Kamakshi (24 December 2009). "What's your tennis IQ? – 2009 tennis holiday quiz". ESPN. Retrieved 18 June 2012. [Nadal's] Australian Open title made him the first man to simultaneously hold majors on clay, grass and hard courts.
  51. ↑ "Roger Federer Bio". Tennis Magazine. Archived from the original on 26 December 2013. Retrieved 5 September 2012. In 2006, Federer became the first man since Rod Laver in 1969 to make all four Grand Slam finals in a calendar year, winning three of them; he repeated that feat in 2007. He also made all four finals in 2009, winning two.
  52. ↑ "Federer Records 60th Win at Roland Garros; Raonic Powers Through". ATP World Tour. 28 May 2014. Retrieved 29 May 2014.
  53. ↑ Garber, Greg (29 January 2017). "Roger Federer beats longtime rival Rafael Nadal, wins 18th Grand Slam". ESPN. Archived from the original on 29 January 2017. Retrieved 29 January 2017.
  54. ↑ ۵۴٫۰ ۵۴٫۱ Petkovski, Suzi (26 January 2012). "Top 10: Fed's feats and streaks". Australian Open. Archived from the original on 27 December 2012. Retrieved 26 January 2012.
  55. ↑ Walsh, Courtney (24 January 2013). "Roger Federer forced to dig deep over five sets by Jo-Wilfried Tsonga in Australian Open". The Australian. Retrieved 24 January 2013. [H]e threatened to end another of Federer's streaks...a tenth straight semi-final in Melbourne.
  56. ↑ Cambers, Simon (19 January 2008). "Federer survives massive scare in Melbourne". Reuters. Retrieved 12 February 2012. It was the first set he had dropped at the Australian Open since 2006.
  57. ↑ Tandon, Kamakshi (17 June 2011). "Nadal eyes another Channel Slam". ESPN. Retrieved 10 June 2012.
  58. ↑ ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ "Federer Claims Historic Eighth Wimbledon Title". ATP World Tour. 16 July 2017. Archived from the original on 18 July 2017. Retrieved 18 July 2017.
  59. ↑ ۵۹٫۰ ۵۹٫۱ Bhagavatula, Manoj (16 July 2017). "The numbers behind Roger Federer's Wimbledon win". ESPN. Archived from the original on 18 July 2017. Retrieved 18 July 2017.
  60. ↑ "Wimbledon – Championships History". The Championships, Wimbledon. Archived from the original on 1 June 2012. Retrieved 4 February 2012.
  61. ↑ Newbery, Piers (4 July 2017). "Wimbledon 2017: Roger Federer & Novak Djokovic through after opponents quit". BBC Sport. Retrieved 4 July 2017.
  62. ↑ Lewis, Aimee (6 July 2012). "Federer beats Djokovic to reach final". BBC Sport. Retrieved 6 July 2012.
  63. ↑ Garber, Greg (6 July 2012). "Just like old times for Roger Federer". ESPN. Retrieved 7 July 2012.
  64. ↑ Elser, Christopher (3 ژوئیه 2009). "Roddick Beats Murray for Wimbledon Final With Federer". Bloomberg. Archived from the original on 29 December 2013. Retrieved 26 August 2012. Federer is the first man to reach the Wimbledon final seven years in a row since 1922, when the system of automatically putting the defending champion into the title match was dropped.
  65. ↑ 2005 Wimbledon Championships on ATPWorldTour.com"2006 Wimbledon draws and results". ATP World Tour. Retrieved 10 April 2013.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ "US Open Most Championship Titles Record Book" (PDF). US Open. Archived from the original (PDF) on 13 September 2011. Retrieved 26 August 2012.
  67. ↑ "US Open Singles Record Book" (PDF). US Open. Archived from the original (PDF) on 1 September 2012. Retrieved 26 August 2012.
  68. ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ "Barcays ATP World Tour Finals – Historical Stats". ATP Tour. Retrieved 6 December 2014.
  69. ↑ "Nishikori wins, Federer advances". ESPN. Associated Press. 13 November 2014. Retrieved 14 November 2014.
  70. ↑ "Federer To Return To Barclays ATP World Tour Finals For Record 13th Straight Year". ATP World Tour. 18 August 2014. Retrieved 18 August 2014.
  71. ↑ "2013 ATP World Tour Media Guide". ATP World Tour. Retrieved 31 January 2013.
  72. ↑ "Federer Wins Fifth Indian Wells Title". ATP World Tour. 19 March 2012. Retrieved 22 March 2012.
  73. ↑ ۷۳٫۰ ۷۳٫۱ "Federer Wins Record Fifth Cincinnati Crown; Ties Nadal's Masters 1000 Mark". ATP World Tour. 19 August 2012. Retrieved 20 August 2012.
  74. ↑ "Federer Holds Off Ferrer for 80th Title, Sixth in Cincinnati". ATP World Tour. 17 August 2014. Retrieved 18 August 2014.
  75. ↑ Buddell, James (16 July 2012). "Federer Rises Above". London: ATP World Tour. Retrieved 16 July 2012.
  76. ↑ Rossingh, Danielle (7 November 2012). "Federer Breaks Tour Finals Record to Open Bid for Seventh Title". Bloomberg. Retrieved 9 November 2012. [Federer]...completed a record 302nd week at #1 before being usurped by Djokovic this week.
  77. ↑ "Roger Federer da 17 anni in top 50. Superato il record di Jimmy Connors".
  78. ↑ ۷۸٫۰ ۷۸٫۱ "Roger Federer overcomes Connors to beat an historical record".
  79. ↑ ۷۹٫۰ ۷۹٫۱ "Roger Federer: By The Numbers". Sports Illustrated. 8 July 2009. Archived from the original on 11 June 2012. Retrieved 12 June 2012.
  80. ↑ ۸۰٫۰ ۸۰٫۱ "FedEx ATP Reliability Index – Winning percentage on Grass". ATP World Tour. Retrieved 11 February 2012.
  81. ↑ "FedEx ATP Reliability Index – Winning percentage on Hard". ATP World Tour. Retrieved 11 February 2012.
  82. ↑ "FedEx ATP Reliability Index – Tie-breakers". ATP World Tour. Retrieved 4 February 2012.
  83. ↑ "Roger Federer in 1,000th career win with Brisbane International title". BBC Sport. 11 January 2015.
  84. ↑ Imhoff, Dan (6 July 2016). "Federer delivers one of his greatest comebacks". The Championships, Wimbledon. Archived from the original on 6 July 2016. Retrieved 6 July 2016.
  85. ↑ "Team – Switzerland (SUI)". Davis Cup. 6 April 2014. Retrieved 4 July 2014.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ راجر فدرر موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=راجر_فدرر&oldid=40651061»