Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa
	; Irudi gehiago
; Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea
Erromatarren erregea
Suabiako duke
Bizitza
Jaiotza	Brunswick, 1175 (egutegi gregorianoa)
Herrialdea	Alemania
Heriotza	Harzburg (en) eta Bad Harzburg, 1218ko maiatzaren 19a (42/43 urte)
Hobiratze lekua	Brunswickeko katedrala
Heriotza modua	: disenteria
Familia
Aita	Henrike Lehoia
Ama	Matilde Ingalaterrakoa, Saxoniako dukesa
Ezkontidea(k)	Maria of Brabant (en) ; Beatrice of Swabia (en) (1212ko uztailaren 2a (egutegi gregorianoa) -
Haurrideak	ikusi Gertrude of Bavaria (en) ; Henry V, Count Palatine of the Rhine (en) ; William of Luneburg (en) ; Matilda of Saxony (en) ;
Leinua	House of Welf (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	monarka
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	kristautasuna

Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa^[1] (1175 - Harzburg, Brunswick-Lüneburg, Oton IV.a Brunswickekoa ere deitua, 1218ko maiatzaren 19a) 1209 eta 1215 artean Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea izan zen. Honetaz gain, Italiako erregea (1208-1212), Erromatarren erregea (1198-1209) eta Burgundiako erregea (1908-1215) ere izan zen.

Biografia

Otonen gurasoak Henrike Lehoia, Saxonia eta Bavariako dukea, eta Matilda Ingalaterrakoa izan ziren. 1175ean jaio zen, baina sorlekua ez da ezagutzen. 1198an Guelfoek erromatarren errege izendatu zuten; gibelinoen taldeko Filipe Suabiakoa izan zuen aurkari, eta haren kontra borrokatu zen luzaroan. 1209ko urriaren 21ean, Inozentzio III.a aita santuak enperadore izendatu zuen Akisgranen, baina, trukean, Siziliako erresuma aitasantutzaren mendeko lurraldea zela onartu behar izan zuen. Hala ere, 1210ean Siziliako erresuma inbaditu zuen; orduan, aita santuak eskumikatu egin zuen, eta Filipe II.a Frantziakoari eskatu zion Oton IV.aren aurka egin zezan.

2011n, Nurembergeko Dietak Oton kargugabetu zuen, eta Frederiko Hohenstaufen hautatzea sustatu zuen; Frederiko Hohenstaufen, Frederiko II.a izango zena, Aita Santuaren alde jarri zen. Gerra zibila hasi zen, eta 1214an Filipe II.a Frantziakoaren gudarosteek Oton garaitu zuten Bouvinesko guduan. Koloniara ihes egin zuen, eta praktikan Frederiko II.aren esku utzi behar izan zuen aginpidea 2015ean.

1218an hil zen Brunswick-Lüneburgeko hauteslerriko bere lurretan. Brunswickeko katedralean hilobiratua dago.

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2014/12/4 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ Oton I.aren bidetik, EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Aurrekoa
Henrike VI.a

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore
1209ko urriaren 21a–1215

Ondorengoa
Frederiko II.a

Aurrekoa
Henrike VI.a

Erromatarren erregea
1198–1209

Ondorengoa
Frederiko II.a

Datuak: Q151457
Multimedia: Otto IV, Holy Roman Emperor / Q151457

[1] Oton I.aren bidetik, EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak.

[1]

i e a Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadoreak
Karolingiar Inperioa	Karlos I.a (Karlomagno) • Luis I.a • Lotario I.a • Luis II.a • Karlos II.a • Karlos III.a • Guy • Lambert • Arnulfo • Luis III.a • Berengario
Germaniako Erromatar Inperio Santua	Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Oton IV.a • Frederiko II.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Sigismundo I.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias I.a • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a

i e a Alemaniako monarkak
Ekialdeko Frankoen Erresuma (843–911)	Luis II.a • Karloman • Luis III.a • Karlos • Arnulfo • Luis IV.a
Alemaniako Erresuma (911–962)	Konrado I.a • Henrike I.a • Oton I.a
Alemaniako Erresuma Germaniako Erromatar Inperio Santuaren barnean (962–1806)	Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Konrado III.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Filipe • Oton IV.a • Frederiko II.a • Konrado IV.a • Rodolfo I.a • Adolfo • Alberto I.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Wentzeslao • Roberto • Sigismundo • Alberto II.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a
Rhingo Konfederazioa (1806–1813)	Napoleon I.a
Germaniar Konfederazioa (1815–1848)	Frantzisko I.a • Fernando I.a
Alemaniar Inperioa (1849)	Frederiko Gilen IV.a (enperadore-hautetsia)
Alemaniar Batasuna (1849–1850)	Frederiko Gilen IV.a
Germaniar Konfederazioa (1850–1866)	Frantzisko Josef I.a
Iparraldeko Alemaniar Konfederazioa (1867–1871)	Gilen I.a
Alemaniar Inperioa (1871–1918)	Gilen I.a • Frederiko III.a • Gilen II.a