iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://eu.wikipedia.org/wiki/Inaxio_Kortabarria
Inaxio Kortabarria - Wikipedia, entziklopedia askea. Edukira joan

Inaxio Kortabarria

Wikipedia, Entziklopedia askea
Inaxio Kortabarria

Bizitza
JaiotzaArrasate, 1950eko uztailaren 31 (74 urte)
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
Hezkuntza
Hizkuntzakeuskara
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
Real Sociedad B1968 / 1971771
Real Sociedad1971 / 198535516
Espainiako futbol selekzio nazionala1976 / 197740
Euskal Herriko futbol selekzioa1979 / 197920
 
Posizio edo espezialitateaatzelaria
Pisua79 kilogramo
Altuera182 zentimetro
1976ko Euskal derbia. Kortabarriak eta Iribarrek eusten dute ikurriña[1].

Inaxio Kortabarria Abarrategi (Arrasate, Gipuzkoa, 1950eko uztailaren 31 - ) futbolari ohia da, Errealak irabazitako liga bietan titularra izan zena.

Espainiako selekzioarekin lau partida jokatu zituen, baina 1977tik aurrera uko egin zion. Euskadiko selekzioaren sustatzailea izan zen ondoren. Aurrez 1976ko Euskal derbian ikurriña atera zuen Errealeko ordezkaria izan zen[1].

Kirol ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Inaxio Kortabarria Arrasateko Garagartza auzoan jaio zen[2]. Herriko Mondragon CF taldean jokatzen hasi zen eta 18 urte zituela Errealak fitxatu zuen. Harrobiko Sanse taldearekin jokatzen hasi zen eta hiru denboralditan 20 partidatik gora jokatu zituen urtero.

1971ko irailaren 19an egin zuen debuta talde nagusiarekin Deportivo de La Coruñaren aurkako partidan[3], Galizian[2]. Aurreneko denboraldi hartan 14 partida jokatu zituen eta hurrengo denboralditik aurrera titular bihurtu zen erdiko atzelari postuan. 1'82 metrotako altuera izanik atzelari segurua izateaz gain falta eta cornerrak errematatzera igotzen zen eta 22 gol sartu zituen 14 denboralditan.

1976ko abenduan Errealaren aurkako partidu baten aurretik eta Iribar Athleticeko kapitainarekin batera ikurrinarekin atera zen zelaira, eta erdiko biribilean utzi zuten erakusgai.[4] Franco hil ondoren Euskal Herriko bandera jendaurrean erakusten zen lehen aldia zen.

Errealaren tituluak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1979tik aurrera taldeko kapitainetako bat izan zen. 1979-1980. denboraldian partida guztiak jokatu zituen[3] eta Errealak Europa mailako errekorra ezarri zuen, 38 partida galdu gabe. Aurreko denboraldiko azken sei partidak eta denboraldi hartako 32ak izan ziren. Errekor honek 38 urte iraun zituen, Bartzelonak gainditu zuen arte[5]. Errealak ez zuen ordea denboraldi hartan Espainiako Liga irabazterik lortu, azken aurreko partida Sevillaren aurka galdu ondoren, eta hori kontutan izanik 1-1 emaitza zutelarik andaluziarrak bi jokalari gutxiagorekin zirela[6].

Hurrengo denboraldia bikaina izan zen eta azken partidan Gijónen 2-2 berdindu ondoren Errealak historiako lehen liga irabazi zuen. Kortabarria izan zen partida hartan lehenengo gola sartu zuen jokalaria, 7. minutuan penaltiz hain zuzen ere[7]. Bigarren Liga titulua ere azken partidan eskuratu zen, Athleticen aurka Atotxan 2-1 irabazita. Bi denboraldi hauetan Inaxio Kortabarriak 11 gol sartu zituen Ligan, 5 eta 6 hurrenez hurren.

1982an Espainiako Superkopa lehiaketa berria abiatu zen. Liga txapeldunak Kopa txapeldunaren aurka jokatu eta "Supertxapelduna" izendatzea zuen helburu. Errealaren aurkaria Real Madril izan zen. Lehenengo partida Madrilen jokatu zen urriaren 13an eta madrildarrak 1-0 nagusitu ziren. Itzulerakoa abenduaren 28an Atotxan jokatu zen eta gipuzkoarrek 4-0 irabazi zuten[8].

Inaxio Kortabarria 1985ean erretiratu zen, izan ere 1983tik aurrera Agustin Gajate jokatzen ari baitzen haren tokian.

Espainiako Selekzioari uko

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Atzealdean ematen zuen segurtasuna zela eta, Espainiako selekzioan jokatzeko deitua izan zen Inaxio Kortabarria. 1976ko maiatzaren 22an egin zuen debuta Alemaniaren aurka, eta 2-0 galdu zuen. 1976ko Eurokoparako sailkapen partida zen eta Espainiako selekzioa kanporatua izan zen[9]. Laugarren partida Hungariaren aurka jokatu zuen 1977ko martxoaren 27an eta hau izan zen selekzioarekin jokatu zuen azken partida[10].

Argi eta garbi adierazi zuen Espainiako selekzioarekin jokatzeari uko egiten ziola bere pentsaera abertzalearengatik[10].

Euskadiko Selekzioaren sustatzaile

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat urtetan partidarik jokatu gabe egon ondoren 1979ko abuztuan Euskadiko selekzioa osatu zen. Euskararen aldeko ekimena izan zen Bateginik eta Sustraiak elkarteek bultzatua Euskadiko Federazioaren iritziaren aurka. Angel Maria Villar presidenteak zioen elkarte horiek eta jokalariek ez zutela eskumenik horrelako partida bat antolatzeko[11]. Errealeko eta Athleticeko jokalariak ziren gehienak eta Kortabarria izan zen sutsuen aritu zen jokalarietako bat. San Mamesen jokatu zen partida Irlandako selekzioaren aurka eta euskaldunek 4-1 irabazi zuten[12]. Urte bereko eguberrietan bigarren partida bat antolatu zen, Atotxan Bulgariako selekzioaren aurka, eta horretan ere euskaldunak nagusitu ziren 4-0 emaitzaz. Kortabarria partida bietan titularra izan zen[13].

Palmaresa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Sanse:
    • Partidak: 77
    • Golak: 1
  • Real Sociedad:
    • Partidak: 442
      • Ligan: 354
      • Kopan: 62
      • Superkopan: 1
      • Ligako Kopan: 7
      • UEFAn: 11
      • Europako Kopan: 7
    • Golak: 22
      • Ligan: 16
      • Kopan: 5
      • Ligako Kopan: 1

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b SL, TAI GABE DIGITALA. (2016-12-05). «Atotxan ikurriña itzaletik argira atera zuteneko 40. urteurrena» naiz: (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  2. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Inaxio Kortabarria: “A pesar de jugar al fútbol no éramos ni divos ni nada”» St. Patrick's Post 2018-06-07 (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  3. ↑ a b «Real Sociedad» www.realsociedad.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  4. ↑ «Aquel histórico 5 de diciembre de 1976» El Correo 2010-12-03.
  5. ↑ (Gaztelaniaz) «El récord del Barça se queda en 43 partidos sin perder» MARCA Claro México 2018-05-13 (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) «Un récord increíble pero real» Las Provincias 2018-04-05 (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  7. ↑ 2013/07/19. «Lehen Liga» www.realsociedad.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  8. ↑ (Gaztelaniaz) «4-0: Supercampeón en una noche mágica» Mundo Deportivo 2020-12-28 (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «Alemania 2-0 España :: Eurocopa (Clasificación) 1976 :: Ficha del Partido :: ceroacero.es» www.ceroacero.es (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  10. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Futbolprimera» Futbolprimera (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  11. ↑ [https://gara.naiz.eus/paperezkoa/20071228/55198/es/Estamos-dispuestos-hacer--todo-que-podamos-seleccion «�Estamos dispuestos a hacer todo lo que podamos por la selecci�n� - GARA»] gara.naiz.eus (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  12. ↑ (Gaztelaniaz) SL, TAI GABE DIGITALA. (2015-10-28). «Selección vasca» naiz: (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).
  13. ↑ «EUSKADI - BULGARIA (23/12/1979) - EUSKAL SELEKZIOA» sites.google.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-26).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Inaxio_Kortabarria&oldid=9465429"(e)tik eskuratuta