El Vikipedio, la libera enciklopedio
Meza Frankio
|
|
historia lando
|
Geografio
Dispartigo de 843 kaj de 870; Meza Frankio en flava koloro
|
|
Ĉefurbo:
|
|
Loĝantaro
|
|
|
Ŝtat-strukturo
|
|
frufeŭda monarkio
|
Antaŭaj ŝtatoj:
|
Postsekvaj ŝtatoj:
|
Elstaraj historiaj eventoj
|
Diplomatiaj rilatoj
|
|
|
Meza Frankio (latine Francia media) estis mallongdaŭra Frankia regno kiu estis kreita en 843 fare de la Traktato de Verdun post intermita enlanda milito inter la nepoj de Karolo la Granda rezultis en divido de la unuigita imperio. Meza Frankio estis atribuita al la imperiestro Lotaro la 1-a, nome plej aĝa filo kaj sukcedanto de la imperiestro Ludoviko la 1-a. Lia regno enhavis la imperiajn urbojn Akeno, nome sidejo de Karolo la Granda, same kiel Pavia sed mankis geografia aŭ etna kohero kiu helpis ties survadon kaj formadon de kerno de granda ŝtato, kiel okazis por Okcidentfranka imperio kaj por Orientfranka imperio. La Meza Frankio fariĝos la nedaŭra "Lotaringio" (posta Loreno).
- John M. Riddle: A History of the Middle Ages: 300–1500. Rowman & Littlefield Publishers, 2008. ISBN 978-0742554092.
- Timothy Reuter (eld.): The New Cambridge Medieval History, Volume 3: c. 900–c. 1024. Cambridge: Cambridge University Press, 2005. ISBN 9780521364478.
- Engreen, Fred E. (1945). "Pope John the Eighth and the Arabs". Speculum. 20 (3): 318–30. doi:10.2307/2854614.