Ali Ŝariati

Membrecoj
Membrecoj	Ershad Hussainiya (en) vd

**Ali Ŝariati**
Ali Ŝariati
Persona informo
	علی شريعتی
Naskiĝo	23-an de novembro 1933; en Mazinan
Morto	19-an de junio 1977 (43-jaraĝa); en Southampton
Mortis pro	Hommortigo vd
Mortis per	Murdoprovo vd
Tombo	Sayyidah Zaynab Mosque (en) vd
Religio	islamo vd
Lingvoj	persa • araba • franca • angla vd
Ŝtataneco	Imperia Ŝtato Irano vd
Alma mater	Literatura fakultato de Parizo - doktoro de filozofio ; Ferdousia Universitato de Maŝhado vd
Partio	Movado por Liberigo de Irano vd
Familio
Patro	Mohammad-Taqi Shariati (en) vd
Edz(in)o	Pouran Shariat-Razavi (en) vd
Infanoj	4
Profesio
Okupo	sociologo ; politika aktivisto ; poeto ; eseisto ; tradukisto vd
Laborkampo	Islamismo, Ŝijaismo, perslingva literaturo, socialismo kaj sufiismo vd
Aktiva dum	1952– vd
Doktoreca konsilisto	Gilbert Lazard vd
Verkado
Verkoj	Hubut in Kavir ❦; Guftuguhaye Tanha’i ❦; Horr ❦; Kavir ❦; Red Shi'ism vs. Black Shi'ism ❦; Fatemeh Is Fatemeh ❦; The Philosophy of Supplication ❦; Ba Mukhatabhaye Ashna vd
Membrecoj
Membrecoj	Ershad Hussainiya (en) vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Seyyed Ali Shariati (perse: شریعتی سید علی; naskiĝis en 1933 en Mazinan^[1], antaŭurbo de Maŝhado; mortis la 19-an de junio 1977 en Anglio^[2]) estis irana islama intelektulo kaj revoluciulo. Li havis grandan influon sur la irana islama junularo. Li iĝis unu el la ĉefaj inspirfontoj de la irana islama revolucio kaj tial estis nomita "la ideologo de la Irana Revolucio"^[3].

Biografio

Li naskiĝis en Mazinan, ĉirkaŭurbo ĉe Maŝado. Lia patro estis progresema naciismema predikanto. Li sekvis kurson de lernejo por instruistoj, dum kiu li malkovris la suferplenan vivon de la plej mizeraj sociaj tavoloj de tiama Irano. Ankaŭ la okcidentan penson kaj kulturon li ekkonis en tiuj jaroj.

Ali Ŝariati poste sukcesis akiri stipendion por studi en Francio ĉe la Universitato Sorbono en Parizo, kie li doktoriĝis pri Iranaj Studoj en 1964. Li estis arestita en Parizo dum manifestacio omaĝe al Patrice Lumumba la 17-an de januaro 1961. Reveninte en sia lando li fariĝis docento, kaj rapide gajnis fortan popularecon inter la studentoj. Sed tiu populareco kaj liaj ideoj malserenigis la tiaman reĝimon de la Ŝaho kaj li suferis persekutojn. Finfine en la jaro 1977 li forfuĝis al Anglio, sed 3 semajnojn poste li estis mortigita, konjekteble fare de komisiistoj de la Shah-a sekreta polico (SAVAK).

Laŭ li Imamo devas gvidi homojn ne laŭ sia deziro kiel diktatoro sed al islama ideologio kaj aŭtentaj valoroj^[4].

Jean-Paul Sartre diris pri Ŝariati: "Al mi mankas religio, sed se mi elektintus unu, ĝi estus la religio de Ŝariati ".

Verkaro

Malgraŭ la frua morto de Ŝariati, li estis la verkinto de pli ol cent libroj^[5], kaj la nombro da liaj publikaĵoj iras ĝis proksimume 200 se ĝi inkludas artikolojn kaj prelegseriojn.

Bibliografio

Rahnema, Ali. 1998. An Islamic Utopian: A Political Biography of Ali Shariati. London: I.B. Tauris.
Gheissari, Ali. 1998. Iranian Intellectuals in the Twentieth Century. Austin: University of Texas Press.

Noto kaj referencoj

↑ (en) Rahnema, Ali. 1998, 2000. An Islamic Utopian. A Political Biography of Ali Shari‘ati. London: I.B. Tauris, p. 35.
↑ Noto: Ŝhariati estas entombigita en Damasko, Sirio, kie iranaj pilgrimantoj ofte vizitas la tombon.
↑ (en) Abrahamian, Ervand. 1993. ‘Ali Shariati: ideologue of the Iranian revolution’. In Edmund Burke and Ira Lapidus (eld.), Islam, politics, and social movements. Los Angeles: University of California Press. Unue publikigita en MERIP Reports (Januaro 1982): paĝoj 25-28.
↑ (en) Sayyed Javad Imam Jomeh Zadeh, Hosein Rouhani (2007). Comparative inquiry on western democracy and commitment democracy of Ali Sharity. Social sciences of Mashhad university. paĝoj 59–78.
↑ (en) Mohamed Hassanein Heikal, Irano, la nerakontita rakonto: interna raporto pri la irana aventuro de Ameriko kaj ĝiaj sekvoj por la estonteco, Pantheon Books (1982), p. 129