Σιμόσιμα
Η Σιμόσιμα (ιαπων. 下島, απόδοση στο λατιν. αλφάβητο Shimoshima) είναι το έβδομο μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ιαπωνίας και το μεγαλύτερο νησί της συστάδας Αμακούσα, με έκταση 574,01 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μήκος 42,6 χιλιόμετρα και μέγιστο πλάτος 21,7 χιλιόμετρα. Από την ενδοχώρα της Ιαπωνίας (τη μεγάλη νήσο Κιούσου) η Σιμόσιμα χωρίζεται από τη στενή Θάλασσα Γιατσουσίρο, ενώ από τις άλλες πλευρές βρέχεται από τη Θάλασσα Αριάκε, τη Θάλασσα Αμακούσα Νάντα στα δυτικά και τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας (Ανατολική Σινική Θάλασσα). Από διοικητικής απόψεως, το μεγαλύτερο μέρος του νησιού υπάγεται στον δήμο της Αμακούσα, με ένα τμήμα στο βορειοδυτικό μέρος του εκτάσεως 67 τετρ. χιλιομέτρων να ανήκει στον δήμο του Ρεϊχόκου (αμφότεροι δήμοι του Νομού Κουμαμότο). Το υψηλότερο σημείο της Σιμόσιμα είναι η κορυφή του όρους Τεντζίκου, που έχει υψόμετρο 538 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο πληθυσμός της νήσου στην απογραφή του 2015 ήταν 71.523 κάτοικοι.
Μεταφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σιμόσιμα συνδέεται με τη νήσο Καμισίμα, και μέσω αυτής με την ενδοχώρα της Ιαπωνίας (τη μεγάλη νήσο Κιούσου), με τη Γέφυρα Αμακούσα-σέτο Οοχάσι (あまくさせとおおはし), που ολοκληρώθηκε το 1966, αλλά και με μια πεζογέφυρα. Επιπλέον συνδέεται στο νότιο άκρο της δια της Γέφυρας Ουσιμπουκαχαϊγιάο με τη νήσο Γκέζου.
Το μικρό Αεροδρόμιο Αμακούσα στα βόρεια της Σιμόσιμα, που εγκαινιάσθηκε το έτος 2000, έχει τακτικά δρομολόγια προς και από το Διεθνές Αεροδρόμιο «Ιτάμι» της Οσάκα, το Αεροδρόμιο της Φουκουόκα και Αεροδρόμιο του Κουμαμότο.
Οι δημόσιες συγκοινωνίες πάνω στο νησί παρέχονται από εκτεταμένο δίκτυο λεωφορειακών γραμμών με κέντρο κοντά στη Αμακούσα-σέτο Οοχάσι.[1]
Τουλάχιστον 5 γραμμές πορθμείων συνδέουν τη Σιμόσιμα με άλλες νήσους των Νομών Καγκοσίμα, Κουμαμότο και Ναγκασάκι.
Κλίμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η νήσος Σιμόσιμα βρίσκεται στην ημιτροπική ζώνη της Γης και έχει αντιστοίχως υγρό υποτροπικό κλίμα (Cfa κατά Köppen), με 4 διάκριτες εποχές. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα στα μεγαλύτερα υψόμετρα της νήσου χιονίζει για λίγο, αλλά οι χαμηλότερες, κατοικημένες περιοχές σπανίως βλέπουν χιόνι. Η άνοιξη στη Σιμόσιμα ξεκινά δροσερή, αλλά καταλήγει πολύ θερμή και υγρή. Το καλοκαίρι τείνει να είναι η πλέον υγρή εποχή στο νησί, με την τσου-γιου (梅雨, που σημαίνει «βροχή των δαμάσκηνων», δηλαδή την υποτροπική εποχή των βροχών από τις αρχές Ιουνίου (κατά μέσο όρο από τις 7 Ιουνίου) μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Ο καιρός στη Σιμόσιμα επηρεάζεται από το γειτονικό θαλάσσιο ρεύμα Λι-μαν (リマン海流). ενώ απομονώνεται από το θερμό ρεύμα Κουροσίο από τη νήσο Κιούσου, με αποτέλεσμα το κλίμα να είναι υγρότερο και ψυχρότερο από όσο αναμένεται για το γεωγραφικό πλάτος του τόπου: Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 2.076 χιλιοστόμετρα, σχεδόν πενταπλάσια από εκείνη της Αθήνας, ενώ η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι μόλις 16,4 °C.[2]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Χριστιανικό Μουσείο της Αμακούσα[3]
- Ενυδρείο «Ο Κόσμος του δελφινιού»[4]
- Κάστρο της Τομιόκα
- Καθεδρικός Ναός του Σακίτσου (崎津集落)
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Access Information - Timetables (Airline, Bus) - Amakusa Treasure Island Tourism Association». t-island.jp. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2017.
- ↑ «本渡 平年値（年・月ごとの値） 主な要素». Μετεωρολογική Υπηρεσία της Ιαπωνίας. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2017.
- ↑ «天草キリシタン館ホームページ». city.amakusa.kumamoto.jp. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2017.
- ↑ «天草ドルフィンワールド水族館 ｜accessdate= August 3, 2017». web-aquarium.net.