Μάχη του Σουασόν (486)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μάχη του Σουασόν | |
|---|---|
 Μάχη του Σουασόν, (486) Μεγάλα Χρονικά της Γαλλίας (1410-1412) | |
| Τόπος | Σουασόν, Ω-ντε-Φρανς, Γαλλία |
Η μάχη του Σουασόν ( Γαλλικά: La bataille de Soissons) διεξήχθη το 486 μεταξύ των φραγκικών στρατευμάτων υπό τον Κλοβίς Α' και του Συάγριου, ηγεμόνα μιας περιοχής που εκτείνονταν από τον Λίγηρα μέχρι τον ποταμό Σομ, στη σημερινή βόρεια Γαλλία. Η μάχη ήταν μια νίκη για τους Φράγκους και οδήγησε στην κατάκτηση του βραχύβιου βασιλείου του Σουασόν. Αυτή η μάχη σηματοδοτεί το τέλος του τελευταίου κατάλοιπου της ρωμαϊκής εξουσίας στη Γαλατία και την αρχή της ηγεμονίας των Φράγκων.
Μετά από αυτή τη μάχη συνέβη το επεισόδιο του βάζου του Σουασόν.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-el.png)
Μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 476, ο Συάγριος ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος της ρωμαϊκής κυριαρχίας στην Γαλατία. Ο Συάγριος ήταν γιος του Αιγίδιου, τελευταίου Ρωμαίου αρχιστράτηγου στη Γαλατία. Διατήρησε την περιοχή που κληρονόμησε από τον πατέρα του, το βασίλειο του Σουασόν, μεταξύ των ποταμών Λίγηρα και Σομ, παίρνοντας τον τίτλο του Δούκα ή σύμφωνα με άλλους ιστορικούς του Βασιλιά (Rex).[1]
Η κεντρική τοποθεσία του Σουασόν στη βόρεια Γαλατία και οι οχυρώσεις του, που σε μεγάλο βαθμό ήταν ανέπαφες, επέτρεψαν στην πόλη ένα επίπεδο σταθερότητας κατά τα χρόνια της περιόδου των βαρβαρικών εισβολών, αλλά επίσης έκαναν την περιοχή δελεαστική για τους Φράγκους γείτονές τους στα βορειοανατολικά. Το βασίλειο του Συάγριου είχε σχεδόν το ίδιο μέγεθος με τη φραγκική περιοχή, αν και οι Φράγκοι ήταν χωρισμένοι σε μικρά βασίλεια, ζούσαν στη δεξιά όχθη του Ρήνου και δεν είχαν επηρεασθεί από τον ρωμαϊκό πολιτισμό.
Ωστόσο, ο Κλόβις κατάφερε να συγκεντρώσει αρκετούς Φράγκους για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του Συάγριου. Ο Κλόβις έστειλε στον Συαγόριο πρόσκληση, αναφέροντας την ώρα και τον τόπο της μάχης, κοντά στο Σουασόν.[2] Ο Γρηγόριος της Τουρ αναφέρει ότι ο Κλόβις είχε ζητήσει τη βοήθεια ηγεμόνων άλλων φραγκικών βασιλείων, του Ραγκνάχαρος (Ragnachar) της Καμπραί ο οποίος συμμετείχε στην επιχείρηση και του Χαράρικ (Chararich) της Τουρναί, ο οποίος έφερε τις δυνάμεις του στο πεδίο της μάχης, αλλά κατά τη διάρκεια της μάχης στάθηκε μακριά, περιμένοντας να συμμαχήσει με τον νικητή. [3]
Η επακόλουθη μάχη ήταν αποφασιστική νίκη για τον Κλόβις και ορόσημο για τους Φράγκους στην προσπάθειά τους να εδραιώσουν την εξουσία τους.
Ο Συάγριος, βλέποντας τον στρατό του να ηττάται, κατάφερε να διαφύγει στην Τουλούζη, στον φίλο του Αλάριχο Β΄ βασιλιά του Βησιγοτθικού βασιλείου, αλλά αυτός τον παρέδωσε στους απεσταλμένους του Κλόβις, ο οποίος απείλησε τους Βησιγότθους με πόλεμο αν δεν τον παρέδιδαν. Ο Κλόβις τον θανάτωσε.[4]
Αργότερα, ο Κλόβις στράφηκε εναντίον του Χαράρικ, τον συνέλαβε μαζί με τον γιο του, και τους ανάγκασε να δεχτούν την κουρά και να χειροτονηθούν ως διάκονοι. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο της Τουρ, όταν ο Χαράρικ παραπονέθηκε στον γιο του για την κακή τους τύχη, ο γιος του απάντησε ότι θα μπορούσαν να αφήσουν τα μαλλιά τους να μακρύνουν, εννοώντας ότι έτσι θα είχαν την ελπίδα να ανακτήσουν την εξουσία. Αυτή η συνομιλία μεταφέρθηκε στον Κλόβις, ο οποίος τους εκτέλεσε και προσάρτησε το βασίλειο και τους θησαυρούς τους. [5]
Επακόλουθα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τη μάχη του Σουασόν, το βασίλειο των Φράγκων σχεδόν διπλασιάστηκε σε μέγεθος. Τα σύνορα του βασιλείου τους έφταναν πλέον στον Λίγηρα, δίπλα στο βασίλειο των Βησιγότθων. Έτσι, οι Φράγκοι κατάφεραν να ελέγξουν ολόκληρη τη βόρεια περιοχή της Γαλατίας, μετά από πέντε αιώνες ρωμαϊκής κυριαρχίας, που ξεκίνησε με την κατάκτηση της Γαλατίας από τον Ιούλιο Καίσαρα. Το 507, οι Φράγκοι νίκησαν στη μάχη του Βουγιέ τους Βησιγότθους και τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν νότια των Πυρηναίων, επεκτείνοντας έτσι την κυριαρχία τους.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ . «histoireeurope.fr/=Bataille+de+Soissons». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2020.
- ↑ . «clovis1er.free.fr/486syagrius.htm». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Gregory of Tours, II.41
- ↑ . «clever-geek.github.io/articles/5235502/index.html». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2020.
- ↑ Gregory of Tours. History of the Franks book 2 chapter 41. Archived copy