Κιλίκιες Πύλες
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κιλίκιες Πύλες ονομάζονται τα στενά περάσματα-δίοδοι των απόκρημνων βουνών της Κιλικίας από τα οποία οι αρχαίοι κάτοικοι της χώρας επικοινωνούσαν με τις όμορες αρχαίες χώρες Λυκαονία, Καππαδοκία και Συρία.
Κυριότερες εξ αυτών ήταν τρεις προς Β. στην οροσειρά του Ταύρου προς Λυκαονία και Καππαδοκία και ακόμη δύο ΝΑ στην οροσειρά του Αμανού όρους προς Συρία καλούμενες και Αμανίδες Πύλες. Εξ εκείνων του Ταύρου σημαντικότερη ήταν η ανατολική μεταξύ των Τυάνων (αρχ. πόλη της Καππαδοκίας) και Ταρσού (πόλης της Κιλικίας) με υψόμετρο 1000μ. καλούμενη σήμερα Γκιουλέκ Μπογκάζ.
Τη δίοδο αυτή που ο Ξενοφών χαρακτήριζε αδιάβατη[1] διάβηκε η στρατιά του Κύρου του νεότερου το 401 π.Χ. και η στρατιά του Μ. Αλέξανδρου το 333πΧ. Αργότερα, κατά τους Αραβοβυζαντινούς πολέμους, η κατοχή των οχυρών που δέσποζαν στα περάσματα αυτά έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Από δε τις Αμανίδες Πύλες ονομαστές στρατιωτικές διαβάσεις ήταν οι κατ΄ επανάληψη εκείνες του Μ. Αλεξάνδρου για στρατηγικούς λόγους και η κατά το 314 π.Χ. γενόμενη υποχώρηση του Αντιγόνου της Συρίας μετά την ανεπιτυχή εισβολή του στα εδάφη που κατείχε τότε ο Πτολεμαίος.