Καλλιόπη (μυθολογία)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Καλλιόπη | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Καλλιόπη (Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Οίαγρος Αχελώος |
| Σύντροφος | Απόλλων Μάγνης Άρης Στρυμών Δίας Αχελώος |
| Τέκνα | Ορφέας Λίνος Υμέναιος Ρήσος Ηδωνός Κορύβαντες Ιάλεμος[1] Αίλινος |
| Γονείς | Δίας και Μνημοσύνη |
| Αδέλφια | Κλειώ Μελπομένη Ουρανία Ευτέρπη Τερψιχόρη Ερατώ Πολύμνια Θάλεια |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Κατά τον Ησίοδο η Καλλιόπη ήταν η μεγαλύτερη και ευγενέστερη από τις 9 Μούσες. Προστάτης της επικής ποίησης και της Ρητορικής, καθώς και όλων των καλών τεχνών (Καλλιέπουσα).
Την Μούσα Καλλιόπη ιδιαίτερα την επικαλούνταν οι αοιδοί προκειμένου να τους βοηθήσει στην έμπνευση. Με την επίκλησή της ξεκινούν και τα Ομηρικά έπη.
Ήταν η μεγαλύτερη, η πιο σεβαστή, η πιο σοβαρή, η πιο σοφή και η πιο αποφασιστική από τις Μούσες.
Αν και παρθένος κατά μερικούς η Καλλιόπη φέρεται κατ΄ άλλους ως μητέρα του Ιαλέμου, του Απόλλωνα, ή του Ορφέα ή του Λίνου, του Υμεναίου και του Κομαθέοντα. Πολλοί ήταν και εκείνοι που θεωρούσαν και τον Όμηρο ως γιο της. Τέλος, υπάρχει η εκδοχή ότι ήταν σύζυγος του Οίαγρου.[2]
Ζωγράφιζαν την Καλλιόπη νέα, ωραία, με μεγαλοπρέπεια και επιβλητικότητα, με άνθη στο κεφάλι ή κισσό, στο δεξιό χέρι να κρατά δάφνες και στο αριστερό δύο βιβλία, πολλές φορές την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Αυτή η παράσταση με πινάκιο και γραφίδα ενέπνευσε αργότερα την απεικόνιση της «Δόξας των Ψαρών» στον αγώνα του 1821, αλλά και πολλούς αγιογράφους σε παραστάσεις αγγέλων κατά τη Θεία Κρίση.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο αστεροειδής 22 Καλλιόπη (22 Kalliope), που ανακαλύφθηκε το 1852, πήρε το όνομά του από τη μούσα αυτή.
