Хеты

Хеты (грэч. Χετταΐοι) — індаеўрапейскі народ балканскага паходжання, якія ў бронзавы век жыў на паўночным захадзе Блізкага Усходу і размаўляў на хецкай мове. Каля 18 стагоддзя да н.э. хеты заснавалі дзяржаву з цэнтрам у Хатусе. Хецкая армія паспяхова выкарыстоўвала калясніцы і мела вялікую перавагу над суседнімі народамі. Каля 14 стагоддзя да н.э. хецкая імперыя дасягнула максімальнага ўзлёту і ахапіла большую частку Анатоліі, паўночна-заходнюю Сірыю, працягнуўшыся да паўночнай Месапатаміі.

Хаця хеты належалі да бронзавага веку, яны былі зачынальнікамі жалезнага веку, вырабляючы прадметы з жалеза прыкладна з 14 стагоддзя да н.э.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).