Галюцынацыя

	Галюцынацыя
Сынонім	Амарока
Спэцыяльнасьць	псыхіятрыя, мэдычная псыхалёгія, псыхатэрапія
Працягласьць	У людзей з кароткачасовым псыхатычных засмучэньнем гэта доўжыцца менш за адзін месяц. Шызафрэнічныя галюцынацыі могуць доўжыцца ўсё жыцьцё пры адсутнасьці лячэньня.
Віды	Зрокавыя, слыхавыя, смакавыя, нюхальныя й тактыльныя галюцынацыі.
Сьмяротнасьць	Невядомая
	Галюцынацыя ў Вікісховішчы

Галюцына́цыя, таксама амаро́ка^[1] — абман зроку, слыху, нюху або дотыку, які ўзьнікае ў сьвядомасьці, бязь зьнешняга раздражняльніка; уяўнае адчуваньне таго, чаго ў сапраўднасьці няма^[2].

Ён узьнікае пры моцнай стомленасьці й / або ўжываньні адмысловых рэчываў.

Віды

Адрозьніваюць галюцынацыі:

зрокавыя;
слыхавыя;
смакавыя;
нюхальныя;
тактыльныя й інш.

Паводле складанасьці:

простыя (успышкі, шоргат, стук);
складаныя (вобразы людзей, гаворка).

Існуюць таксама сапраўдныя галюцынацыі й псэўдагалюцынацыі (менш выразныя і ў меншай ступені зьвязаныя з пачуцьцём рэальнасьці; адсутнічаюць у дзіцячым узросьце).

Да галюцынацыяў не адносяць ілюзіі. Зрокавыя галюцынацыі характэрныя для псыхозаў інфекцыйнага й інтаксікацыйнага паходжаньня.

Галюцынагены

Галюцынаґены — кляса рэчываў, здольных выклікаць галюцынацыі. Да іх адносяцца дысацыятывы й халіналітыкі.

У Беларусі лекавае й навуковае выкарыстаньне галюцынаґенаў забаронена.

Глядзіце таксама

Сэнэстапатыя

Крыніцы

^ Амарока // Кароткі расейска-беларускі фармакалягічны слоўнік. — Менск: Тэхналёгія, 1995. — Укладальнікі: С. Прыхожы, А. Стасевіч, А. Юркін, А. Сітнік, І. Каваленка. — © Slounik.org, 2003—2023
^ Тлумачэньне слова «Галюцынацыя». — Тлумачальны слоўнік беларускай мовы. // Слоўнік «Скарнік» (skarnik.by), 2012—2024.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 1997 Т. 5: Гальцы — Дагон. — С. 7.

[1] Амарока // Кароткі расейска-беларускі фармакалягічны слоўнік. — Менск: Тэхналёгія, 1995. — Укладальнікі: С. Прыхожы, А. Стасевіч, А. Юркін, А. Сітнік, І. Каваленка. — © Slounik.org, 2003—2023

[Skr-2] Тлумачэньне слова «Галюцынацыя». — Тлумачальны слоўнік беларускай мовы. // Слоўнік «Скарнік» (skarnik.by), 2012—2024.

[1]

[2]