Toponim

Toponim (q.yun. τόπος – yer + ὄνυμα — ad) — Yerdəki təbii obyektin və ya Yer üzündə insanın yaratdığı obyektin xüsusi adını bildirən onimlər kateqoriyası. Toponimləri onomastikanın bir qolu olan toponimika elmi öyrənir.

Elementləri

İrandilli

• abad – firavan, rahat (şəhər) (İslamabad, Heydərabad)
• kənd – şəhər ( Səmərqənd; Daşkənd)
• ob (ab, ap) – çay (Ob, Varzob)

Türkdilli

• ağay, ağac – Qoş-Ağac, Sarıağac
• ağ; mola – qəbir (Akmola)
• alma – Almatı, Almalıq
• altın – Altıntaş, Altıntu
• balıq – Qarabalıq, Balaklava
• baş – Başqırdıstan, Qarabaş
• dağ – Ayudağ, Qaradağ, Uluq-Dağ
• elqa – çay (Koelqa, Sak-Elqa
• qara – Karatau
• kol, kul, xol, qoyul – göl (İssık-Kul)
• kum – qum, səhra (Qızılqum, Qaraqum)
• qızıl – qırmızı (Qızıl)
• sarı – Saryözek, Saratov – sarı + tau sözlərindən
• su (suq) – Mras-Su
• tau – Yamantau
• daş – Daşkənd
• temir, timer – dəmir (Temirtau)
• yana, jana – yeni (Yanaul), (Janatas)
• çeşmə – bulaq (Çişma-Baş, Çişmı)
• har – qar və ya buz (Xarabad)