iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://als.wikipedia.org/wiki/Mies_VD
Mies VD - Alemannische Wikipedia Zum Inhalt springen

Mies VD

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
S VD im Lemma isch s offiziell Chürzel vom Kanton Waadt und wird bruucht, zum Verwächslige mit Yträäg vom Name Mies vermyde, wo öppis anders meined.
Mies
Wappe vo Mies
Wappe vo Mies
Basisdate
Staat: Schwiiz
Kanton: Waadt (VD)
Bezirk: Nyonw
BFS-Nr.: 5723i1f3f4
Poschtleitzahl: 1295
UN/LOCODE: CH MIS
Koordinate: 502351 / 129000Koordinate: 46° 18′ 19″ N, 6° 10′ 16″ O; CH1903: 502351 / 129000
Höchi: 410 m ü. M.
Flächi: 3.47 km²
Iiwohner: 2236 (31. Dezämber 2022)[1]
Website: www.mies.ch

Charte
Charte vo MiesGenferseeLac des RoussesFrankreichFrankreichKanton GenfKanton GenfKanton GenfBezirk Jura-Nord vaudoisBezirk MorgesArnex-sur-NyonArzierBassinsBegninsBogis-BosseyBorexBursinelBursinsBurtignyChavannes-de-BogisChavannes-des-BoisChéserexCoinsinsCommugnyCoppetCransCrassierDuillierDullyEssertines-sur-RolleEysinsFounexGenolierGilly VDGinginsGivrinsGland VDGrensLongirodLuinsMarchissyMies VDMont-sur-RolleNyonPerroy VDPranginsLa RippeRolle VDSaint-CergueSaint-GeorgeSigny-AvenexTannay VDTartegninTrélexLe VaudVich VDVinzel
Charte vo Mies
w

Mies (frankoprovenzalisch [a ˈmiːja, mia]) isch e bolitischi Gmai im Bezirk Nyon im Kanton Waadt, Schwyz.

Mies isch e Stroßedorf iber em Gämfersee an dr Stroß Gämf-Saint-Cergue. D Gmaiflechi umfasst 35,2 % landwirtschaftligi Flechi, 35 % Wald, 29,2 % Sidligsflechi un 0,6 % sunschtigi Flechi.[2]

Mies isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1345 as Miez.

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 162 332 181 189 208 223 243 237
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 300 454 491 640 751 908 1227 1499

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 40 % gläge.[2]

33,5 % vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 33,4 % sin römisch-katholisch (Stand 2000).[2]

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee:[2] BDP 0,7 %, CVP 8,2 %, FDP 14,9 %, GLP 8,5 %, GP 11,9 %, SP 12,4 %, SVP 22,9 %, Sunschtigi 1,9 %.

Dr Burgermaischter vu Mies isch dr Pierre-Alain Schmidt (Stand Merz 2014).

D Arbetslosigkait isch anne 2011 bi 3,5 % gläge.[2]

Sproch un Dialäkt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 1499 Yywohner 73 % Franzesisch as Hauptsproch aagee, 6,5 % Dytsch, 2,8 % Italienisch un 17,7 % anderi Sproche.[2]

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[4][5]

 Commons: Mies – Sammlig vo Multimediadateie
  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Bundesamt für Statistik: Regionalporträts 2012: Kennzahlen aller Gemeinden (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Mai 2012
  3. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[5] [6] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  4. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  5. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176