Statut Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 12 czerwca 2008 r. zmieniony uchwałami:
XXI Zjazdu Kościoła nr-nr 10 i 11 z dnia 30 maja 2013 r.
oraz
nr-nr 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 i 20 z dnia 31 maja 2013 r.
XXII Zjazdu Kościoła
nr 17 z dnia 1 czerwca 2018 r.
XXIII Zjazdu Kościoła
nr 7 z dnia 25 maja 2023 r. oraz nr 31 z dnia 26 maja 2023 r.
stan prawny na dzień 26 maja 2023 r.
Podkowa Leśna – Warszawa – 2008

Dział I – Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Pełna nazwa Kościoła brzmi: Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, dalej zwany Kościołem.

2. W strukturach ogólnoświatowego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Kościół nosi nazwę Polish Union Conference of Seventh-day Adventists.

Art. 2. 1. Celem Kościoła jest wzywanie wszystkich ludzi do stania się uczniami i świadkami Jezusa Chrystusa, przez pełne miłości głoszenie wiecznej Ewangelii w kontekście poselstw trzech aniołów z Księgi Apokalipsy, i przygotowanie się na Jego bliski powrót (Mt 28,18-20; Dz 1,8; Ap 14,6-12).

2. Celem Kościoła jest również działalność charytatywna, prorodzinna, propagowanie zdrowego trybu życia i przeciwdziałanie patologiom społecznym, krzewienie wśród ludzi idei pokoju i braterstwa oraz wolności religii i przekonań.

Art. 3. 1. Kościół jest częścią Wydziału Transeuropejskiego Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, zwanego dalej Wydziałem, jako ogólnoświatowej organizacji kościelnej. Wszystkie cele, procedury i własne Prawo Kościelne powinny być zgodne z procedurami i prawem Wydziału oraz Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, zwanej dalej Generalną Konferencją.

2. Kościół realizuje misję zgodnie z biblijnymi zasadami wiary, programami i inicjatywami przyjętymi i zatwierdzonymi przez Generalną Konferencję, na jej sesjach odbywających się co pięć lat.

Art. 4. Kościół działa na obszarze odpowiadającym geograficznemu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 5. Siedzibą Kościoła jest miasto stołeczne Warszawa. W przypadku wystąpienia takiej konieczności Rada Kościoła może tymczasowo przenieść siedzibę Kościoła do innej miejscowości.

Art. 6. Kościół używa pieczęci okrągłej z logo Kościoła pośrodku, w postaci otwartej księgi z krzyżem w środku księgi i potrójnym płomieniem ponad księgą oraz napisem w otoku: „Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej”.

Art. 7. 1. Kościół składa się z diecezji oraz misji adwentystycznych, jeśli takie misje zostaną zorganizowane, utworzonych na terenie jego działania i przyjętych do Kościoła uchwałą jego Zjazdu.

2. Sprawy dotyczące diecezji regulują przepisy ich statutów.

Art. 8. Sprawy dotyczące wiernych, w tym ich prawa i obowiązki, sposób nabycia, zawieszenia i utraty członkostwa reguluje Prawo Zborowe.

Art. 9. Sprawy służby kościelnej osób duchownych, w tym pastorów oraz ewangelistów posiadających status zakonny, a w szczególności sposób ich powoływania i odwoływania, nawiązywania i rozwiązywania stosunku służby kościelnej, upoważniania do sprawowania czynności oraz prawa i obowiązki, regulują przepisy General Conference Working Policy (Prawa Generalnej Konferencji) i Prawa Służby Kościelnej.

Dział II – Organy Kościoła

Art. 10. Organami Kościoła są:

  1. Zjazd Kościoła,
  2. Rada Kościoła,
  3. Zarząd Kościoła,
  4. Przewodniczący Kościoła.

Rozdział 1 – Zjazd Kościoła

Podrozdział 1 – Przepisy ogólne

Art. 11. Zjazd Kościoła jest najwyższym organem Kościoła.

Art. 12. 1. Zwyczajny Zjazd Kościoła odbywa się co pięć lat.

2. Zwyczajny Zjazd Kościoła zwołuje Rada Kościoła, która wyznacza czas oraz miejsce obrad.

2a. W przypadku niezwołania przez Radę Kościoła zwyczajnego Zjazdu Kościoła w czasie przewidzianym w ust. 1 Rada Wydziału zwołuje zwyczajny Zjazd Kościoła i wyznacza jego czas oraz miejsce.

3. Informacja o czasie i miejscu obrad zwyczajnego Zjazdu Kościoła powinna być podana do wiadomości wiernych co najmniej trzy miesiące przed datą Zjazdu w oficjalnych publikacjach kościelnych lub w sposób wskazany przez Radę Kościoła.

3a. W przypadku niezrealizowania przez Radę Kościoła dyspozycji ust. 3 informacja o czasie i miejscu obrad zostanie podana w sposób przyjęty przez Radę Wydziału.

4. Diecezje powinny przesłać Zarządowi Kościoła listę wybranych przez siebie delegatów zwyczajnych co najmniej sześć tygodni przed datą Zjazdu, powiadamiając jednocześnie delegatów o udzieleniu im stosownego mandatu.

5. Zarząd Kościoła zaprasza imiennie delegatów co najmniej cztery tygodnie przed datą Zjazdu, podając im czas, miejsce i propozycję agendy obrad zwyczajnego Zjazdu Kościoła.

Art. 13. 1. Nadzwyczajny Zjazd Kościoła zwołuje Rada Kościoła, wyznaczając czas oraz miejsce obrad, w oparciu o:

  1. uchwałę Zjazdu Kościoła lub
  2. uchwałę Rady Kościoła lub
  3. wniosek rad co najmniej dwóch diecezji wchodzących w skład Kościoła lub
  4. uchwałę Rady Wydziału lub
  5. uchwałę Rady Generalnej Konferencji.

1a. Data nadzwyczajnego Zjazdu Kościoła zwołanego zgodnie z ust. 1 pkt 3) i 4) nie powinna przekroczyć 90 dni od dnia przekazania Radzie Kościoła bądź jej urzędnikom wniosku wskazanego w ww. przepisach.

2. W przypadku niezwołania przez Radę Kościoła nadzwyczajnego Zjazdu Kościoła zgodnie ust. 1 pkt 1), 3) i 4) w czasie przewidzianym w ust. 1a Zjazd ten zwołuje Rada Wydziału albo Rada Generalnej Konferencji, wyznaczając jego czas i miejsce.

3. Agenda nadzwyczajnego Zjazdu Kościoła powinna zostać zawarta w informacji o zwołaniu Zjazdu.

4. Informacja o czasie i miejscu obrad nadzwyczajnego Zjazdu Kościoła powinna być podana w sposób przewidziany dla zwyczajnego Zjazdu Kościoła. Przepisy art. 12 ust. 3–5 stosuje się odpowiednio, a terminy w nich określone mogą ulec skróceniu.

5. Stosowne komitety powoływane są podczas nadzwyczajnego Zjazdu Kościoła tylko w razie zajścia takiej potrzeby.

Art. 14. 1. Dla prawomocności obrad Zjazdu Kościoła wymagana jest obecność co najmniej połowy ogólnej liczby delegatów zwyczajnych w czasie otwarcia obrad Zjazdu. Po otwarciu obrad Zjazdu kworum stanowią delegaci obecni.

2. Zjazd Kościoła podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w głosowaniu jawnym. Na wniosek delegata Zjazd Kościoła może uchwalić głosowanie tajne w danej sprawie. Osoba kierująca obradami Zjazdu może, według własnego uznania, zarządzić głosowanie tajne w danej sprawie.

3. Każdy z delegatów musi być osobiście obecny w czasie głosowania, aby jego głos był ważny. Niedopuszczalne jest głosowanie w zastępstwie.

4. Każdemu z delegatów przysługuje jeden głos.

5. Mandat delegata jest ograniczony do czasu Zjazdu Kościoła, na który został delegowany.

6. Dla prawomocności obrad komitetów powołanych przez Zjazd Kościoła wymagana jest obecność co najmniej połowy ogólnej liczby członków danego komitetu. Ustępy 2–4 stosuje się odpowiednio.

7. Obrady Zjazdu Kościoła i jego komitetów mogą być przeprowadzone również przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających transmisję obrad oraz wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym pomiędzy uczestnikami posiedzenia.

Art. 15. 1. Prawo udziału w Zjeździe Kościoła mają delegaci zwyczajni oraz pozostali delegaci.

2. Delegatem powołanym do reprezentowania wyznawców Kościoła może zostać wyłącznie wierny Kościoła posiadający pełnię praw członkowskich.

3. Każda z organizacji, o których mowa w art. 7, powinna być reprezentowana na Zjeździe Kościoła przez delegatów zwyczajnych wybranych przez radę tej organizacji w liczbie odpowiadającej jednemu delegatowi bez względu na liczbę wiernych ochrzczonych oraz jednemu delegatowi na każdą rozpoczętą liczbę sześćdziesięciu wiernych ochrzczonych będących członkami zborów należących do tej organizacji.

3a. Delegacja z każdej organizacji, o których mowa w art. 7, jeśli składa się z trzech lub więcej osób, ma obejmować reprezentantów wyznawców niezatrudnionych w Kościele, pastorów lub innych pracowników tej organizacji i obejmować osoby obojga płci.

4. Pozostali delegaci, mający prawo udziału w Zjeździe Kościoła, to:

  1. członkowie Rady Kościoła,
  2. członkowie Rady Generalnej Konferencji oraz Rady Wydziału obecni na Zjeździe Kościoła, przy czym liczba tych delegatów nie może przekroczyć dziesięciu procent całkowitej liczby delegatów,
  3. duchowni starsi pozostający w stosunku służby kościelnej,
  4. inne osoby z personelu Kościoła, instytucji kościelnych działających na terenie Kościoła oraz organizacji, o których mowa w art. 7, nominowane przez Radę Kościoła i zaakceptowane przez delegatów na Zjeździe Kościoła przez głosowanie, przy czym liczba tych delegatów nie może przekroczyć dziesięciu procent liczby delegatów zwyczajnych.

Art. 16. 1. Obradami Zjazdu Kościoła kieruje Przewodniczący Kościoła. Przewodniczący może wyznaczyć inne osoby do okresowej pomocy w wykonywaniu obowiązków kierowania obradami.

2. W przypadku nieobecności Przewodniczącego Kościoła lub niemożności kierowania przez niego obradami Zjazdu albo wystąpienia wakatu na tym stanowisku, obradami Zjazdu kieruje obecny urzędnik Wydziału przewodzący delegacji Wydziału do momentu powołania osoby tymczasowo kierującej obradami Zjazdu spośród obecnych delegatów. Po dokonaniu wyboru Przewodniczącego Kościoła – w przypadku jego obecności na Zjeździe – przejmuje on dalsze kierowanie obradami.

3. Sekretarz Kościoła jest sekretarzem Zjazdu. Zapisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

4. Osoba, która nie została ponownie wybrana na sprawowany wcześniej urząd, nie traci statusu delegata na Zjazd Kościoła.

Art. 17. 1. Delegaci na Zjazd Kościoła powinni wypełniać swój mandat z modlitwą o prowadzenie Ducha Świętego, w sposób chrześcijański, godny, obiektywny i samodzielny.

2. Niedopuszczalne są próby tworzenia przez delegatów ugrupowań, agitowanie lub werbowanie innych delegatów w celu osiągnięcia większości podczas głosowania.

Art. 18. 1. Do kompetencji Zjazdu Kościoła należą wszystkie sprawy określone w niniejszym Statucie, zgodnie z przyjętą agendą Zjazdu, w szczególności:

  1. wybór urzędników i radnych wymienionych w art. 23 ust. 1,
  2. przyjęcie sprawozdań urzędników Kościoła, dyrektorów sekretariatów i audytora,
  3. zatwierdzenie strategii działania zgodnej z przepisami Wydziału.

2. Do spraw proceduralnych dotyczących obrad Zjazdu Kościoła nieuregulowanych niniejszym Statutem stosuje się przepisy General Conference Rules of Order (Regulamin Obrad Generalnej Konferencji) i przepisy przyjęte przez Radę Wydziału, o ile nie zostaną ustalone inaczej większością 2/3 głosów delegatów.

3. Zjazd Kościoła może odesłać do rozpatrzenia przez Radę Kościoła sprawy i wnioski zgłoszone na Zjeździe.

Podrozdział 2 – Komitet Organizacyjny

Art. 19. 1. Zwyczajny Zjazd Kościoła, jako jedną z pierwszych czynności na początku obrad, powołuje Komitet Organizacyjny.

2. W skład Komitetu Organizacyjnego wchodzi:

  1. po trzech delegatów reprezentujących każdą z organizacji, o których mowa w art. 7, wybranych przez ogół delegatów każdej z tych organizacji z osobna pod przewodnictwem przewodniczącego tej organizacji,
  2. trzech delegatów reprezentujących duchownych starszych i inne osoby z personelu Kościoła i instytucji kościelnych, wybranych przez ogół tych delegatów pod przewodnictwem Przewodniczącego Kościoła albo osoby przez niego upoważnionej,
  3. Przewodniczący Wydziału albo osoba przez niego wyznaczona, jako Przewodniczący Komitetu.

Art. 20. Komitet Organizacyjny przedstawia Zjazdowi Kościoła kandydatów na członków Komitetu Nominacyjnego, Stałego Komitetu Statutowego oraz innych komitetów – według istniejących potrzeb, stosownie do uchwały Zjazdu Kościoła.

Art. 21. Zjazd Kościoła dokonuje wyboru bądź odrzuca w głosowaniu kandydatury przedstawione przez Komitet Organizacyjny.

Podrozdział 3 – Komitet Nominacyjny

Art. 22. 1. Komitet Nominacyjny liczy nie mniej niż 11, a nie więcej niż 17 członków.

2. Przewodniczącym Komitetu Nominacyjnego jest z urzędu Przewodniczący Wydziału albo osoba przez niego wyznaczona.

3. Członkami Komitetu Nominacyjnego mogą być prawidłowo wybrani delegaci obecni na Zjeździe.

3a. Komitet Nominacyjny powinien składać się w sposób możliwie zrównoważony z pracowników zatrudnionych i osób niezatrudnionych w Kościele, reprezentujących różne pola i tereny działalności Kościoła.

4. Osoby sprawujące w kończącej się kadencji urząd z wyboru, wymienione w art. 24 ust. 2, nie mogą być członkami Komitetu Nominacyjnego, z wyjątkiem najwyżej dwóch radnych ustępującej Rady Kościoła niebędących jej członkami z urzędu.

5. Komitet Nominacyjny ogranicza propozycje kandydatur do tych urzędów, które są wybierane przez Zjazd i których funkcjonowanie jest zabezpieczone w budżecie.

6. Komitet Nominacyjny proponuje również kandydatury członków Rady Kościoła i rad oraz zarządów instytucji, których przepisy stanowią, że powinni być wybierani przez Zjazd.

Art. 23. 1. Komitet Nominacyjny, działając w trybie przepisów własnego Prawa Kościelnego, przedstawia Zjazdowi Kościoła pojedyncze kandydatury osób proponowanych na urząd Przewodniczącego, Sekretarza i Skarbnika Kościoła oraz radnych Rady Kościoła.

2. Komitet Nominacyjny może przedstawić Zjazdowi Kościoła propozycje powołania w skład Rady Kościoła dyrektora danej instytucji lub dyrektora danego sekretariatu Kościoła, bez podawania jego nazwiska, którego wybór zostanie dokonany w myśl art. 24 ust. 3.

Art. 24. 1. Zjazd Kościoła dokonuje wyboru bądź odrzuca kandydatury przedstawiane przez Komitet Nominacyjny w głosowaniu tajnym.

2. Wszyscy urzędnicy i pozostali członkowie Rady Kościoła, którzy nie są z urzędu jej członkami, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 2, powinni zostać wybrani przez delegatów na zwyczajnym Zjeździe Kościoła i powinni pełnić swoją funkcję do następnego zwyczajnego Zjazdu Kościoła, o ile nie zrezygnują albo nie zostaną odwołani z urzędu z ważnych przyczyn, o których mowa w ust. 4, przez Radę Kościoła albo nadzwyczajny Zjazd Kościoła, lub – w przypadku osób zatrudnionych w Kościele – dobrowolnie nie przejdą na emeryturę bądź przejdą na emeryturę w przypadku nadejścia obowiązkowego wieku emerytalnego.

3. O wyborze dyrektorów sekretariatów Kościoła i ich zastępców oraz zastępców Sekretarza lub Skarbnika Kościoła, jeśli nie zostanie on dokonany przez delegatów na Zjeździe Kościoła, decyduje Rada Kościoła.

4. Przez „ważne przyczyny”, o których mowa w ust. 2, należy rozumieć w szczególności:

  1. rażącą niekompetencję,
  2. uporczywe uchylanie się od współpracy z organami lub urzędnikami Kościoła,
  3. podejmowanie działań z naruszeniem przepisów Prawa Zborowego lub procedur i praw Wydziału oraz Generalnej Konferencji lub własnego Prawa Kościelnego,
  4. czyny lub działania mogące skutkować postępowaniem dyscyplinarnym na podstawie Prawa Zborowego,
  5. utratę pełni praw członkowskich Kościoła, w tym ich zawieszenie,
  6. dopuszczenie się kradzieży lub defraudacji,
  7. przyznanie się do popełnienia przestępstwa lub prawomocne skazanie za jego popełnienie.

Podrozdział 4 – Stały Komitet Statutowy

Art. 25. 1. Stały Komitet Statutowy składa się z od 7 do 11 członków, w tym przedstawiciela Wydziału oraz Sekretarza Kościoła.

2. Pracom Komitetu przewodniczy Sekretarz Kościoła albo osoba przez niego wyznaczona.

3. Stały Komitet Statutowy działa pomiędzy sesjami zwyczajnego Zjazdu Kościoła oraz przedstawia swoje sprawozdania i szczegółowe zalecenia najbliższemu Zjazdowi Kościoła poprzez Radę Kościoła.

Rozdział 2 – Rada Kościoła

Art. 26. Rada Kościoła jest wybierana przez zwyczajny Zjazd Kościoła.

Art. 27. 1. Rada Kościoła składa się z co najmniej 17, ale nie więcej niż 21 członków, przy czym większość powinni stanowić radni niezatrudnieni w Kościele i instytucjach kościelnych. W jej skład wchodzą:

  1. z urzędu Przewodniczący Kościoła,
  2. z urzędu Sekretarz Kościoła,
  3. z urzędu Skarbnik Kościoła,
  4. z urzędu przewodniczący wszystkich diecezji i misji,
  5. z wyboru radni niezatrudnieni w Kościele i instytucjach kościelnych, w równej liczbie z każdej diecezji,
  6. z wyboru dyrektorzy sekretariatów Kościoła lub duchowni, lub inne osoby zatrudnione w Kościele lub instytucjach kościelnych.

2. Urzędnicy Wydziału oraz Generalnej Konferencji są z urzędu członkami Rady Kościoła; jednakże nie uwzględnia się ich w ustalonej w ust. 1 liczbie członków Rady. Podczas posiedzenia Rady urzędnicy ci mogą korzystać z prawa głosu stanowiącego w stosunku nie większym niż dziesięć procent liczby obecnych członków Rady.

3. Na posiedzenie Rady Kościoła mogą zostać zaproszeni dyrektorzy sekretariatów i instytucji kościelnych, którzy biorą udział w posiedzeniu z głosem doradczym.

Art. 28. 1. Posiedzenia Rady Kościoła – zwyczajne i nadzwyczajne – mogą odbywać się w każdym miejscu i czasie. Posiedzenia Rady Kościoła mogą być tradycyjne lub z wykorzystaniem elektronicznych środków przekazu (internetowe).

2. Zwyczajne posiedzenia Rady Kościoła odbywają się regularnie, według przyjętego przez Radę Kościoła Kalendarza Wydarzeń Kościelnych, nie rzadziej niż dwa razy w roku.

3. Nadzwyczajne posiedzenia Rady zwołuje Przewodniczący Kościoła, a pod jego nieobecność Sekretarz Kościoła. Ponadto, na pisemny wniosek większości członków Rady, posiedzenie takie zwołuje Sekretarz Kościoła.

4. Członkowie Rady Kościoła mogą uczestniczyć w posiedzeniach z wykorzystaniem elektronicznych środków przekazu lub wykorzystywać podobne sposoby komunikacji tak, aby wszystkie osoby mogły się słyszeć w tym samym czasie. Uczestnictwo takie uznawane jest jako obecność na posiedzeniu.

5. Przewodniczący Kościoła, a pod jego nieobecność Sekretarz Kościoła, może poddać pod rozwagę Rady Kościoła wniosek i zarządzić głosowanie z wykorzystaniem elektronicznych środków przekazu, określając czas zakończenia głosowania (posiedzenie internetowe).

6. Informacje o czasie i miejscu posiedzenia wraz z innymi wymaganymi materiałami są dostarczane wszystkim członkom Rady co najmniej na dwa dni przed posiedzeniami elektronicznymi i co najmniej na pięć dni przed posiedzeniami tradycyjnymi.

7. Obrady Rady Kościoła mogą być przeprowadzone również przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających transmisję obrad oraz wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym pomiędzy uczestnikami posiedzenia.

Art. 29. 1. Obradami Rady Kościoła kieruje Przewodniczący Kościoła albo osoba przez niego wyznaczona.

2. W przypadku potrzeby wyboru nowego Przewodniczącego Kościoła obradami Rady Kościoła kieruje Przewodniczący Wydziału lub osoba przez niego wyznaczona.

Art. 30. 1. Rada Kościoła podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków.

2. Przewodniczący Rady może zarządzić głosowanie tajne.

3. Każdy członek Rady może złożyć wniosek o zarządzenie głosowania tajnego, który rozpatruje Rada Kościoła.

Art. 31. 1. Rada Kościoła sprawuje władzę w imieniu Zjazdu Kościoła pomiędzy jego zwyczajnymi Zjazdami, za wyjątkiem zmienienia jej przez nadzwyczajny Zjazd Kościoła, włącznie z prawem odwołania z ważnych przyczyn, o których mowa w art. 24 ust. 4, osób wybranych przez Zjazd Kościoła z jego urzędnikami włącznie, dyrektorów sekretariatów i instytucji, członków zarządów i rad wybranych lub powołanych przez Zjazd lub Radę Kościoła, a także uzupełnienia na pozostały okres kadencji wszelkich powstałych w ten sposób wakatów.

2. Do kompetencji Rady Kościoła należy także:

  1. uzupełnianie składu rad, komitetów, sekretariatów lub urzędów wybranych przez Zjazd Kościoła w przypadku powstania w nich wakatów z powodu śmierci, rezygnacji, odwołania lub innych przyczyn,
  2. powoływanie komitetów i określanie ich kompetencji,
  3. zatrudnianie personelu niezbędnego do jej właściwego funkcjonowania,
  4. udzielanie i cofanie uwierzytelnień lub licencji,
  5. zarządzanie i rozporządzanie finansami Kościoła i jego majątkiem.

3. Cofnięcie uwierzytelnień lub licencji, jak również usunięcie z urzędu osób wymienionych w ust. 1 dokonuje się większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy pełnego składu Rady.

Rozdział 3 – Zarząd Kościoła

Art. 32. 1. Zarząd Kościoła jest organem wykonawczym Rady Kościoła.

2. Kompetencje Zarządu Kościoła określa Rada Kościoła.

Art. 33. 1. W skład Zarządu Kościoła wchodzą:

  1. Przewodniczący Kościoła,
  2. Sekretarz Kościoła,
  3. Skarbnik Kościoła,
  4. (uchylony).

2. Na posiedzenie Zarządu Kościoła mogą zostać zaproszeni członkowie Rady Kościoła, inni niż w ust. 1, którzy biorą udział w posiedzeniu z głosem stanowiącym.

3. Na posiedzenie Zarządu Kościoła mogą zostać zaproszeni dyrektorzy sekretariatów i instytucji kościelnych, którzy biorą udział w posiedzeniu z głosem doradczym.

Art. 34. Posiedzenie Zarządu Kościoła wyznacza Przewodniczący Kościoła, który z urzędu jest jego Przewodniczącym. Może się ono odbywać w każdym miejscu i czasie, również przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, zapewniających transmisję obrad oraz wielostronną komunikację w czasie rzeczywistym pomiędzy uczestnikami posiedzenia.

Rozdział 4 – Przewodniczący Kościoła

Art. 35. 1. Przewodniczący Kościoła jest jednoosobowym organem wykonawczym Kościoła oraz jego pierwszym urzędnikiem.

2. Przewodniczący składa sprawozdanie przed Radą Kościoła i wypełnia swe obowiązki we współpracy z pozostałymi urzędnikami Kościoła – Sekretarzem i Skarbnikiem.

Art. 36. Przewodniczącym Kościoła może zostać doświadczony duchowny starszy.

Art. 37. Do zadań i kompetencji Przewodniczącego Kościoła należy w szczególności:

  1. kierowanie obradami Zjazdu Kościoła, Rady Kościoła oraz Zarządu Kościoła,
  2. służba w interesie Kościoła w sposób wyznaczony przez Zjazd Kościoła oraz Radę Kościoła,
  3. realizowanie jego przywódczej roli w zgodzie z przepisami Wydziału i Generalnej Konferencji oraz ścisła współpraca z Radą Wydziału i jego urzędnikami,
  4. reprezentowanie Kościoła w sprawach publicznych i wewnątrzkościelnych, w tym we wszystkich relacjach z Generalną Konferencją,
  5. kierowanie i nadzorowanie pracą urzędów Kościoła i ich personelu,
  6. służba w charakterze doradcy przewodniczących diecezji.

Rozdział 5 – Urzędnicy i dyrektorzy

Art. 38. 1. Sekretarz Kościoła współpracuje z Przewodniczącym Kościoła i Skarbnikiem, pełniąc urząd wykonawczy pod kierunkiem Rady Kościoła.

2. Sekretarz w szczególności:

  1. jako drugi urzędnik Kościoła jest z urzędu zastępcą Przewodniczącego Kościoła i Wiceprzewodniczącym Rady Kościoła,
  2. składa sprawozdanie przed Radą Kościoła po uprzedniej konsultacji z Przewodniczącym Kościoła,
  3. przechowuje protokoły z obrad Zjazdu Kościoła, Rady Kościoła oraz Zarządu Kościoła, które następnie dostarcza członkom Rady Kościoła i urzędnikom Wydziału,
  4. odpowiada za dostarczanie informacji wymaganych przez Przewodniczącego lub Radę Kościoła,
  5. wypełnia inne obowiązki zwyczajowo należące do tego urzędu.

Art. 39. 1. Skarbnik Kościoła współpracuje z Przewodniczącym Kościoła i Sekretarzem, pełniąc urząd wykonawczy pod kierunkiem Rady Kościoła.

2. Skarbnik składa sprawozdanie przed Radą Kościoła po uprzedniej konsultacji z Przewodniczącym Kościoła.

3. Skarbnik Kościoła w szczególności:

  1. kieruje finansami i rachunkowością Kościoła, a w ramach tego odpowiada za:
  2. przyjmowanie, zabezpieczanie oraz wypłacanie wszystkich środków w zgodzie z uchwałami Rady Kościoła,
  3. przekazywanie wymaganych funduszy do Wydziału i Generalnej Konferencji, zgodnie z przepisami Wydziału,
  4. przekazuje informacje finansowe Przewodniczącemu i Radzie Kościoła,
  5. jest odpowiedzialny za przekazanie kopii informacji finansowych urzędnikom Wydziału,
  6. staje się, w wypadku wakatu na stanowisku Sekretarza Kościoła, z urzędu zastępcą Przewodniczącego Kościoła i Wiceprzewodniczącym Rady Kościoła.

Art. 39a. Obowiązkiem Przewodniczącego Kościoła oraz urzędników wymienionych w art. 38–39 jest wykonywanie w ścisłej konsultacji ze sobą pracy zgodnej z planami, przepisami i programami przyjętymi przez Radę Wydziału, Zjazd i Radę Kościoła. Plany te, przepisy i programy pozostają w harmonii z Podstawowymi Zasadami Wiary i działaniami przyjętymi i zatwierdzonymi przez Generalną Konferencję podczas jej co pięcioletnich Zjazdów.

Art. 40. 1. Dyrektorzy sekretariatów, stowarzyszeń i służb Kościoła działają pod kierunkiem Rady Kościoła oraz Przewodniczącego Kościoła, pełniąc rolę doradczą na rzecz wiernych i organizacji Kościoła.

2. Sekretariaty i służby Kościoła powinny być zorganizowane w zgodzie ze strukturą sekretariatów i służb Generalnej Konferencji, jednakże nie muszą odpowiadać wszystkim sekretariatom i służbom Wydziału i Generalnej Konferencji.

Rozdział 6 – Reprezentacja Kościoła i zaciąganie zobowiązań

Art. 41. Kościół na zewnątrz, w szczególności w postępowaniach przed sądami i organami administracji publicznej, reprezentuje Przewodniczący Kościoła lub osoba upoważniona przez niego albo Radę Kościoła.

Art. 42. 1. Czynności nabycia, zbycia lub obciążenia nieruchomości Kościoła, prowadzenia inwestycji co do tego majątku oraz zaciągnięcia innych zobowiązań majątkowych przekraczających zakres zwykłego zarządu dokonuje – w oparciu o uchwałę Rady Kościoła – dwóch członków Zarządu Kościoła, w tym Przewodniczący Kościoła lub jego zastępca.

2. Kościół może składać oświadczenia woli w sprawach majątkowych również przez pełnomocnika. Upoważnienia do takich działań udziela Rada Kościoła albo Zarząd Kościoła.

Dział III – Fundusze Kościoła i kontrola Kościoła

Art. 43. 1. Funduszami Kościoła są dziesięciny, w tym dziesięciny bezpośrednie, gwarantowane przepisami własnego Prawa Kościelnego i przekazane przez diecezje oraz misje działające na terenie Kościoła, a także dary, spadki, zapisy, subwencje, pożyczki oraz inne wpływy.

2. Część dziesięciny, zarezerwowana zgodnie z przepisami własnego Prawa Kościelnego na potrzeby Kościoła, oraz wszystkie inne fundusze mają być wykorzystane w zgodzie z przepisami własnego Prawa Kościelnego Wydziału. Darowizny mają być wykorzystane zgodnie z życzeniami darczyńców i wymogami prawa.

3. Ustalona przez Radę Wydziału część dziesięciny zostaje przekazana do tego Wydziału. Część dziesięciny ustalona na dorocznej sesji Rady Naczelnej Generalnej Konferencji jest przekazywana do Generalnej Konferencji.

4. Fundusze pochodzące od wiernych i innych darczyńców mają charakter dobrowolny i nie podlegają zwrotowi.

Art. 44. 1. Fundusze Kościoła zabezpiecza się zgodnie z przepisami własnego Prawa Kościelnego, w tym przepisami finansowymi Wydziału.

2. Środki pieniężne należy deponować na zwykłych lub wydzielonych rachunkach bankowych Kościoła, w bankach lub innych instytucjach finansowych wskazanych przez Radę Kościoła.

3. Dysponowanie środkami pieniężnymi, o których mowa w ust. 2, odbywa się na podstawie upoważnienia udzielonego w formie uchwały Rady Kościoła.

Art. 45. Kościół przygotowuje i przekazuje diecezjom sprawozdania o dochodach i saldach funduszy oraz składa kopię rocznego sprawozdania finansowego do Wydziału.

Art. 46. 1. Kościół dysponuje swoimi funduszami w ramach rocznego budżetu Kościoła.

2. Budżet Kościoła uchwala co roku Rada Kościoła zgodnie z przepisami własnego Prawa Kościelnego stanowionymi przez Wydział.

3. Rada Kościoła powołuje Komitet do spraw wynagrodzeń pracowników, którego zadania są określone w General Conference Working Policy.

Art. 47. Wszystkie zapisy księgowe Kościoła podlegają przeprowadzanej co najmniej raz w roku kontroli audytora wyznaczonego przez Służbę Audytorską Generalnej Konferencji. Zapisy księgowe Kościoła oraz finansowanych przez niego organizacji, agencji czy instytucji powinny być dostępne dla audytora w każdym czasie.

Dział IV – Kościelne jednostki organizacyjne

Art. 48. 1. Uchylony

2. Kościół może tworzyć korporacje, po uprzednim uzyskaniu zgody Wydziału. Spotkania członkowskie i wybory właściwych organów odbywają się zgodnie ze statutami tych korporacji i stosownie do obowiązującego prawa.

Art. 49. 1. Kościół – w zgodzie ze swymi potrzebami, na podstawie uchwały Rady Kościoła – tworzy, przekształca i znosi kościelne jednostki organizacyjne, w tym także jednostki posiadające osobowość prawną, z uwzględnieniem art. 7 ust. 2.

2. Kościelne jednostki organizacyjne działają na podstawie statutów albo regulaminów nadanych im przez Radę Kościoła.

3. W razie zniesienia kościelnej jednostki organizacyjnej posiadającej osobowość prawną, jej majątek pozostały po spłaceniu zobowiązań, przechodzi na Kościół, chyba że Rada Kościoła postanowi inaczej.

Dział V – Przepisy końcowe

Art. 50. 1. Kościół jako wspólnota diecezji może być rozwiązany w drodze uchwały Zjazdu Kościoła podjętej większością 2/3 głosów, w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby delegatów uprawnionych do głosowania.

2. W przypadku rozwiązania Kościoła wszystkie środki pozostałe po spłaceniu zobowiązań powinny być przekazane osobie prawnej upoważnionej przez Wydział.

Art. 51. 1. Statut uchwala oraz nowelizuje Zjazd Kościoła w drodze uchwały podjętej w trybie art. 50 ust. 1.

2. Mając na względzie jedność Kościoła ogólnoświatowego, Zjazd dostosowuje przepisy niniejszego Statutu do aktualnych uregulowań wzorcowych przyjętych przez Radę Generalnej Konferencji.

3. Zjazd Kościoła lub Rada Kościoła mogą wystąpić do Generalnej Konferencji, za pośrednictwem Wydziału, o dokonanie poprawek w przepisach wzorcowych.

Art. 52. Statut wchodzi w życie z dniem uchwalenia.

Spis treści

Dział I – Przepisy ogólne. 2

Dział II – Organy Kościoła. 3

Rozdział 1 – Zjazd Kościoła. 3

Podrozdział 1 – Przepisy ogólne. 3

Podrozdział 2 – Komitet Organizacyjny. 6

Podrozdział 3 – Komitet Nominacyjny. 7

Podrozdział 4 – Stały Komitet Statutowy. 8

Rozdział 2 – Rada Kościoła. 9

Rozdział 3 – Zarząd Kościoła. 11

Rozdział 4 – Przewodniczący Kościoła. 11

Rozdział 5 – Urzędnicy i dyrektorzy. 12

Rozdział 6 – Reprezentacja Kościoła i zaciąganie zobowiązań. 13

Dział III – Fundusze Kościoła i kontrola Kościoła. 14

Dział IV – Kościelne jednostki organizacyjne. 15

Dział V – Przepisy końcowe. 15

Spis treści 16