Shallow Grave (1994)

Ben het met bovenstaande eens. Ik miste iedere vorm van genialiteit, maar heb me desondanks wel 'redelijk' weten te vermaken.

Gelegenheid maakt de dief en met dit soort bedragen nog wat meer. Een plannetje dat niet anders kan dan misgaan. Ze zijn er meer, maar met z'n Britse setting en sfeertje plus de gierende opening heeft het al snel z'n eigen, dartele identiteit te pakken. Ondanks enkele leuke momentjes (de ginger!) heeft het toch wat moeite om ongeschonden door z'n eerste helft te geraken. Het veert weer op wanneer (dat voelt dan een beetje als eindelijk) de boefjes droogjes de film uit worden getimmerd (sterke plotmanoeuvre) en de drie het onderling gaan uitvechten. En dat is nog best vernuftig.

Heerlijk debuut van Boyle. Spannend Hitchcockiaans verhaal. Sterke personages die compleet doordraaien. Inclusief en lekkere dosis zwartgallige humor. Zag het einde (dat het geld in de koffer verwisseld was) helaas al aankomen. Wel goed voor een 4*/kleine 4,5* voor een erg tof low-budget werkje.

Sterke film, bevreemdend met horrorbenaderende scènes, boeiend en spannend en vooral met expresssief spitante dialogen.

Keurige, originele opbouw en uitstekende acts.

Oja uit de tijd van spitvormige dialogen die vaak nergens op slaan en vervelende cameratruckjes.

God wat ben ik blij dat dat niet meer in is...

Verder tamelijk gekke film, meer negatief dan positief...

Geef 'm gratis weg!

Het eerste kwartier hadden ik dik mijn twijfels over deze film, maar ben blijven kijken en vond hem steeds beter worden. Boeiende film.

Time lord, jedi en ... ehm... meisje. Beter kan het toch niet?

Maar goed, dit is een film van voor ze bekend werden als. Het is een fijne film. Drie verschillende karakters, bij elkaar als huisgenoten, en hoe zaken dan ineens kunnen lopen als er iets onverwachts gebeurt.

Er spat nog iets onbesuisds uit het acteerwerk, iets onschuldigs, van de jonge Eccleston en McGregor. Jammer dat de vrouwelijke hoofdrol wat wegvalt, hoewel ze een aardig aandeel heeft in het plot. Maar ja, time lord en jedi, hoe hou je daartegen stand...

Best aardig, maar glijdt weg tegen het einde als het was absurdistischer wordt en echt fan ben ik daar niet van. De stijl van Boyle is al aanwezig, met vlotte scènes en lekkere wat stampende muziek. Daarnaast is deze film heel klein gehouden (ongetwijfeld vanwege het budget) maar geeft zo wel een creepy sfeer en het kleine appartement wordt een groot spookhuis. Ook wordt en behoorlijk geacteerd al is vooral de rol van Eccleston tegen het eind niet helemaal overtuigend. Maar goed, dit is eerst en vooral een komedie die zeker zijn momenten heeft en soms best zwartgallig en grappig is. Maar als gezegd, het einde trekt me heel wat minder en langzaam verdween de interesse. Jammer, want zeker het eerste deel bood hoop op meer. Later met Trainspotting zou Boyle wel de juiste toon vinden in de hele film, dit is vooral een soms fijne vingeroefening. 3,0*.

Wat een tegenvaller dit zogenaamd goede debuut van Boyle, verder fan van zijn werk, maar deze film was echt matig. Saaie karakters, voorspelbaar, alles behalve spannend en vooral sfeerloos. Het enige dat voldoende was was het acteerwerk en de soundtrack bij vlagen.

Wanneer ik in laatste reacties 'horrorbenaderende scènes' en 'het kleine appartement wordt een groot spookhuis' lees, ben ik echt benieuwd welke films je NIET spannend vindt, maar ach, iedereen zijn mening..

Na tijden weer een onvoldoende, omdat mijn filmkeuze me meestal toch niet teleurstelt. Zegt ook wel veel over deze film.

2*

Dat was lang geleden dat ik hem had gezien. Niet denderend nee. Wel amusant en tweede helft wat beter. Het begin is eigenlijk enorm ongeloofwaardig. Drie mensen met goede baan en dan reageren ze zo ??????? al dat gedoe met een lijk ze hadden gewoon de politie kunnen bellen want niemand wist dat er een koffer met geld was ! Wel grappig dat dr who er in zat.

"Trainspotting", een van de films waarmee Boyle voor mij een bekende regisseur werd en die hiermee een prachtige film maakte (een prachtthriller).

En dan deze "Shallow grave", niet al te kritisch gaan kijken en dan heb je hier ook een mooie film mee die op ons goed overkwam. Wel boeiend en een aardig verhaal. Ik zag dat dit Boyl zijn debuutfilm was en voor een debuut......Goed! Een ruime 7.

Een film dat met een lekker deuntje begint maar daarna toch een halfuurtje op gang diende te komen. Daarna wordt het steeds beter en kijkt het nog wel aardig weg ook. Shallow Grave is zeker geen hoogvlieger maar vermakelijk genoeg op zijn tijd. De soundtrack vond ik wel goed voor zover die aanwezig was.

Ik vraag me wel af hoe dat geld uiteindelijk onder de keukenvloer terecht is gekomen? Bij mijn weten komt dat niet in de film voor en het lijkt me straf dat Eccleston dat geld er ongemerkt kon ondersteken. De personages vond ik niet bijster interessant en veel sfeer zat er ook niet in. Het draait dan echter een beetje anders uit dan ik zou gedacht hebben, dus voorspelbaar zou ik het niet durven noemen. Ook McGreggor die op het einde met dat mes op de grond blijft liggen is wel heel erg vreemd. Kan er niemand een ambulance bellen voor die arme stakker haha? Ik moest ook even wat wennen aan de accenten, maar daar wende ik vrij snel aan. Een leuk tussendoortje.

Leuk idee, fijn verhaal; maar: de setting, het decor, de personages, en vooral een lichte dosis overacting...: het zorgde voor een voortdurend gevoel in de onderbuik dat ik naar een toneelstuk zat te kijken.

Dat duwde het kijkplezier toch enigszins naar beneden...

Deze valt niet mee.....

Deze film van Danny Boyle heb ik al zo lang in bezit maar nog altijd niet gekeken. Dit is weer zo'n film waar het er gewoon niet van komt om naar te kijken. En toch zie ik zijn films graag. Ik moet er toch maar eens een keer aan beginnen na al die jaren.

Vond hem wel spannend , het eind zag ik niet zo 1 2 3 aankomen en was wel wat apart .

al met al wel een spannende film .

Beste regisseurs ? Ze staan ingelijst in een gouden kader (de grote drie : Scorsese, De Palma en Coppola) maar ik heb altijd getwijfeld over Danny Boyle. Jazeker, beste mensen Danny Boyle. In de jaren ’90 heeft hij drie uitstekende films gemaakt (Shallow grave, Trainspotting, The beach) met zijn vaste crew (script, montage en producer) in een gelijkaardige mis-en-scene nl eenzelfde generiek (voice over met dance muziek), eenzelfde thema (vriendschap) en eenzelfde stijl (geinspireerd op MTV videoclip). Trainspotting was een deels hilarische deels donkere observatie over gebruik van hard drugs in de grauwe achterbuurten van Edingburg. In The beach is een rugzaktoerist op zoek naar avontuur en landt hij bij een dictoriale commune. Misschien geen meesterwerken (daarom zijn de films inhoudelijk te mager) maar Boyle is een storyteller pur sang. Hij weet hoe hij een verhaal visueel moet brengen. Deze films knisperen en knetteren van de cinematografie. Bovenal was hij de stem van een generatie. Onder die gladde, luchtige verhaaltjes kreeg je wel een blue print van de generatie X. Zoals in Shallow grave – het was nipt maar uiteindelijk die gekozen omdat de ontleding van vriendschap iets scherper gebeurt dan in trainspotting of the beach – waarin 3 jongeren aan het begin van hun carriere staan maar echt gemotiveerd zijn ze niet. Het leven voor hen is een grote grap. Hun arrogantie tegenover het establisment en hun superioriteit tegenover de zwakkere waren de wapens op weg naar de volwassenheid. En als je zelf in die situatie bent nl eerste stap in het professioneel leven maar je hebt het gevoel dat het echte leven zich pas manifesteert in het nachtleven of een onderonsje met vrienden dan zijn die drie films van Boyle de spiegel van je bestaan. Je bent niet alleen, er zijn er nog die spuwen op het keurslijf van de maatschappij (merk op : Rage against the machine met ‘Killing in the name of’ was nog steeds hot in bars en fuiven). Shallow grave dus en vanaf de eerste tonen van leftfield (met de openingszin : I have known love, I have known rejection, …) zijn we vertrokken voor een anderhalf uur topentertainment. Drie roommates (waaronder een piepjonge Ewan McGregor) zijn op zoek naar een vierde die dan na de eerste nacht al bezwijkt aan een overdosis maar wel een kist vol geld achterlaat. Vanaf dan begint de vriendschap te wankelen en komen er paranoia, jalousie en machtspelletjes aan te pas. Ook sexuele spanningen komen boven. Kun je de mensen met wie je samenleeft nog vertrouwen ? Ken je wel die mensen met wie je samenleeft ? Als aanstormende vijftiger ken je nu wel die antwoorden (geld is altijd belangrijker dan vriendschap) en toch neemt Boyle je nog steeds mee op sleeptouw. Want bij Boyle is een scene niet zo maar een scene. Ritme, opbouw en vlotte camerabewegingen zijn op elkaar ingespeeld. Zo is bv de sequentie waarin de vierde roommate dood ligt op het bed gedrapeerd in een rood laken begeleidt met de soundtrack van my baby just cares for me – Nina Simone - afgewisseld met de werksituaties van de anderen de visuele respons van één zin in het scenario nl ‘ze denken erover na om het geld te houden’. Zelfs zuivere exposition scenes krijgen een aparte toets – check maar de scene waarin Juliet een vliegtuigbiljet koopt (5-3-2 pond) of luister eens goed naar het antwoordapparaat van de inspecteur. En who cares als de plot niet helemaal juist zit. Maar ... ik twijfel nog steeds over Danny Boyle. Na zijn Oscar succes is hij nu wel op zijn retour want 127 hours maar vooral Trance zijn niet echt goed. Begin jaren 2000 was Boyle wel nog top met 28 days later en millions (zeker de moeite waard). Als cinefiel wil ik je toch al zijn films aanraden en begin misschien met het begin nl Shallow grave. Let op want … this could happen in any town … 

een uittreksel uit mijn boek 'mijn 100 favoriete films' met op nr 98 : Shallow Grave

Shallow Grave blijft best goed overeind na ruim 25 jaar, al valt er ook wel wat aan te merken op Boyle’s debuutfilm. Dat begint al bij de premisse- dat de drie ervoor kiezen het lijk te begraven en het geld te houden is volstrekt ongeloofwaardig. Als er nou een context was geschetst van grote geldproblemen of zo, maar nee ze zaten er alledrie best warmpjes bij met een mooie carrière in het verschiet.

Erg doordacht is het ook niet, want de kans dat Hugo anderen al op de hoogte had gebracht van zijn verhuizing was natuurlijk best groot. En zoals iemand anders al schreef, waarom niet gewoon de politie bellen én het geld houden? En Alex die als journalist op de zaak wordt gezet was ook wat te veel van het goede.

Wat is dan wel goed? Ten eerste vond ik het sfeertje best leuk. Alledrie de hoofdpersonen zijn behoorlijk onsympathiek en dat is ook wel eens verfrissend. Ik moest lachen om de Cameron-grappen, de zwarte humor was meestal geslaagd. Boyle heeft af en toe ook wel leuke beeldtrucjes (al gebruikt hij de shot vanuit het water twee keer, beetje slordig) en de acteurs zijn prima, van hen overtuigt Kerry Fox dan wel het minst. Ook verloopt het verhaal redelijk onvoorspelbaar met juist de brave David die doordraait, of wat te denken van de meedogenloze criminelen die zo dreigend worden aangekondigd maar vrij makkelijk worden uitgeschakeld.

Verre van briljant en ook nog ver weg van het niveau van Trainspotting maar best vermakelijk dus.

naargelang de hoge score's vond ik hem tegenvallen.

Lang geleden heb ik deze film al eens eerder gezien. Maar het verhaal herinnerde ik me niet meer. En dat zal nu waarschijnlijk wel weer gaan gebeuren. Ik herinnerde me de jongeren in een Londense flat en dat de film luguber was. Drie jongeren zoeken een nieuwe flatmate. Uiteindelijk is er een goed genoeg, maar die sterft al snel. Als ze hem vinden blijkt hij een koffer met geld onder zijn bed verstopt te hebben. In plaats van naar de politie te gaan, besluiten ze het lijk zelf op te ruimen en het geld te houden. Maar er zijn meer mensen geïnteresseerd in het geld. En dat is de basis van het verhaal. Een spannend verhaal is het zeker. En dat is ook het knappe aan de film. Er blijft een constante spanning aanwezig die heel onprettig aanvoelt. Al moet ik helaas ook zeggen dat het verhaal gaandeweg toch steeds meer onwaarschijnlijkheden gaat tonen. En ook de karakters van de drie hoofdpersonen, die weliswaar vanaf het begin al niet sympathiek overkomen, veranderen gaandeweg toch op een manier die niet logisch overkomt. En daarmee hebben we het beste en het slechtste van de film gelijk besproken. Verder wordt er wel prima geacteerd en loopt de film als vanzelf. Volgende keer vind ik het waarschijnlijk toch gewoon weer een goede film.

Solide.

De eerste Boyle. Althans, de eerste Boyle die op MovieMeter vermeldt staat, want voor deze film had hij ook al ervaring met het regisseren van diverse episodes van series. Dit was zijn echte filmdebuut. Boyle moet één van de weinige regisseurs zijn waarvan zijn vroegere en latere stijl helemaal in mijn straatje ligt.

Shallow Grave is wat kleiner dan de gemiddelde Boyle-film en dat is logisch, want er waren beperkte middelen aanwezig. Toch moet ik van verbazing spreken hoe ver Boyle nog komt met deze film. Het gaat er regelmatig best sfeervol aan toe en er is al een oogje op het visuele detail. Er worden een aantal keer mooie scenes gecreëerd die de gemiddelde lowbudget 90s film met gemak overstijgen.

Acteerwerk is goed. De aftakeling door middel van paranoia wordt mooi weergegeven ondanks voorspelbaar, maar goed, je kan dit soort concepten ook moeilijk onvoorspelbaar maken. Ik vond soms het subtiele stilisme niet zo goed samengaan met de lompe stijl, verder heb ik weinig te klagen over deze kleine film. Er hangt een goed tempo, gebeurt genoeg in en kent meerdere verrassingen tegen het einde aan.

Beetje jammer dat de film in het middenstuk z'n stijl een beetje uit het oog verliest, verder lijkt Boyle erg goed te weten waar hij mee bezig is. Goed geacteerde, vermakelijke en soms sfeervolle film die me de gehele en korte speelduur vermaakt wist te houden. Boyle ligt me wel, heeft me eigenlijk geen moment teleurgesteld. Heb hem nog niet op een onvoldoende kunnen betrappen tot nu toe.

Inhoudelijk een vrij standaard film, maar de aanpak van Boyle vond ik wel erg leuk. Zeer fris en energiek, met de vleugje humor. De personages mochten dan wel vervelend zijn, op het acteerwerk viel niets aan te merken. Naast het energieke komt Boyle ook cameratechnisch goed uit de verf. Speels en gewaagd, maar passend binnen zijn stijl.

Zeker mede daardoor extra genoten van de film. Er hangt nu eenmaal een leuke vibe over de film. Niet nodeloos complex, beperkte speelduur, maar uiterst onderhoudend. Misschien niet altijd logische denkpatronen bij de personages, maar het is niet iets waarvan je denkt, "hé, dat heb ik al meegemaakt, toen had ik het zo aangepakt".

En zoals zo vaak wanneer er geld mee gemoeid is (of het leven in gevaar is), merk je op dat de vriendschap maar een dun laagje vernis is. Ieder voor zich wordt het dan. Fijn!

Shallow Grave was een leuke titel om snel mee te pakken. De korte speelduur paste me goed en ik denk dat de film hier ook goed aan doet. Heel veel heeft het allemaal niet om het lijf. Het zijn de abrupte en gewelddadige gebeurtenissen die de film telkens in een versnelling plaatsen, waardoor het leuk blijft. Logica is ver te zoeken, maar wat maakt het uit, deze film neemt zichzelf niet heel serieus. De doldwaze finale had de film wel echt nodig en die pakte dan ook heel goed uit!

Ik vond de finale wat té doldwaas. Desalniettemin een fijn filmpje. Kwam ik ook nog een jonge Peter Mullan tegen, grappig. Eccleston was echt heerlijk op dreef.

Voor primetime zaterdagavond had ik Shallow Grave uitgekozen en daarmee een film die ik links om rechts om al eens had gezien. Of ik de film gehuurd had of dat hij gewoon op tv was staat me niet meer voor de geest, maar wat ik me wel herinner is dat ik er bar weinig aan vond. Maar goed, men verandert, doet kijkervaring op, dus wie weet.

En openen doet de film in de typerende Danny Boyle stijl zoals we die kennen, namelijk chaotisch, een vibe, bonkende muziek en een hysterische montage. En poeh, wat voelt die experimentele en gewaagde stijl eigenlijk gedateerd aan, toen was dat nieuw, nu is het gewoon een irritatie in mijn beleving. Buiten dat heb ik vaak niet zoveel met Boyle waar ik overigens 127 hours, Sunshine en Yesterday wel redelijk kan waarderen. Afijn, terug naar de studenten die ik zich uitermate vermaken in hun auditie voor een nieuwe roommate, want er wordt volop gekleineerd, bespot, geacteerd, gegrapt en opgeruid. Waar er een enkele leuke grap tussen zit is het gros gewoon flauw en vind ik het maar een raar stel wat wellicht de bedoeling is van de regisseur.

En zo hobbelt het geheel verder ergens tussen mislukken en slagen, niet interessant zijn en semi interessant zijn, een vaag stel en één of andere Hugo die de kamer mag huren. Maar voor wie verwacht dat de film daarna ontbrandt zal bedrogen uitkomen want het gematigde tempo zonder spanning of extra's blijft gehandhaafd terwijl er veel gedaan had kunnen worden met paranoia en de mensen die het geld zoeken. Iets wat pas enigzins op gang komt wanneer er meer spanning ontstaat tussen de drie en vooral David raar gedrag begint te vertonen. Hoeveel niet meteen heel spannend groeit dan zo rond de 45 minuten eindelijk een beetje de interesse met de explosie rond de twee indringers.

Maar dat is het dan wel een beetje, want daarna geraakt de film toch weer langzaam in het slop waar spanning en echte interessante gebeurtenissen aan ontbreken. De ontknoping is dan wellicht nog wel aardig maar het is allemaal veel te weinig en veel te laat. Shallow Grave wordt dan ook overheerst door gebrek aan spanning en is vooral saai te noemen waar het waarschijnlijk uiteindelijk draait om de verandering tussen het drietal. Maar dit is niet aan mij besteed, vroeger een tegenvaller en nog steeds een tegenvaller is de eindconclusie.