Ferrari (2023)

Ik word moe van al die racefilms. Ford vs Ferrari, Gran Turismo, deze Ferrari.

Allemaal saaie verhalen met flitsende beelden. Ik probeer Ferrari niet eens meer. Trek die Adam Driver ook voor geen meter.

Schitterende racescenes, maar verder...

Beetje hetzelfde probleem als House of Gucci.

Je hebt constant het idee naar een Amerikaans toneelstukje in Italië te zitten kijken.

Het is 1957. Het huwelijk van Enzo Ferrari [Adam Driver] met Laura [Penélope Cruz] is kapot gegaan door zijn ontrouw en de tragische dood van hun zoon een jaar geleden. Enzo stort zich volledig op de autosport en heeft zich diep in de schulden gewerkt. Door een noodgedwongen zakelijke constructie Bezit Laura nog altijd de helft van Ferrari en dat verergert de crisis. Enzo zet alles op de 24e Miglia Mille, een autorace van bijna 1.6 miljoen kilometer. Cruz en Shailene Woodley (als Ferrari’s maîtresse) hebben ondankbare rollen in deze teleurstellend vlakke biografie waarin zelfs de racesequenties niet weten te boeien. Zelfs de grootste fans van Ferrari zullen hier niet erg warm voor lopen.

Dat geklaag altijd over Engelssprekende acteurs... Nooit van de translation convention gehoord?

Ik heb er meer moeite mee dat een veertigjarige Adam Driver door moet gaan voor een zestigjarige Enzo Ferrari. Ik dacht dat zijn casting misschien te maken had met verschillende tijdsperiodes, maar afgezien van een minimale flashback is daar geen sprake van. Driver is nog steeds goed in de rol, maar het blijft gek om hem te zien rouwen om een vierentwintigjarige zoon...

Dat het al langer bestaat maakt het niet minder irritant..

"How'd she handle?"

Voor een film waar Michael Mann al 30 jaar mee bezig is, had ik toch iets meer verwacht.

In deze biopic verwachtte ik eigenlijk het ontstaan van het automerk Ferrari te zien, maar in plaats daarvan wordt ervoor gekozen om het jaar 1957 te belichten. In dit crisisjaar staat het - inmiddels befaamde - automerk op omvallen en probeert Enzo nog eens zijn affaire verborgen te houden voor zijn vrouw. Er schijnt ook nog iets met een race te zijn.

Het is duidelijk dat Mann qua narratief op verscheidene subplots tracht in te gaan. Dit zou voor een emotioneel beladen film moeten zorgen, ware het niet dat het merendeel uitloopt op een vrij saai gebeuren met de nodige pacing issues. De langdradige dialogen maken het er niet beter op. Als kijker weet ik na afloop eigenlijk nog steeds niets over Enzo en het deed mij simpelweg niet veel.

'Ferrari' komt op mij meer over als een soort toneelstukje waarin Amerikaanse acteurs met een dik aangezet accent Italianen proberen te portretteren. Adam Driver doet het op zich aardig en Penélope Cruz mag er zeker zijn, echter hebben ze weinig om mee te werken en een echte climax blijft dan ook uit. De races zijn dan gelukkig weer wel spannender. Wel had de CGI hier iets beter gekund; het oogt nogal fake.

Al met al een weinig imponerende biopic die te traag is voor hetgeen dat men wil vertellen.

Dikke 2,5 sterren.

Aardig sportdrama, maar niet wat je van Mann zou verwachten. Het verhaal is best zwak en geeft niet echt een uitgebreid beeld van Ferrari, wat je wel zou verwachten. Wat je krijgt voorgeschoteld is een kleine periode uit het leven van Enzo wat onnodig lang wordt uitgerekt waardoor de film bij vlagen saai is. De eind race maakt wel wat goed maar vrijwel nergens is Mann echt goed te herkennen, jammer. Visueel kan de film er mee door. Het acteerwerk is verder prima en de afwijkende taal is niet echt een issue. 3.0

Mooi om Michael Mann nog een film te zien maken, ook al had ik liever gezien dat het een actiefilm was. Hoewel de film psychologische diepgang bevat en zich keurig focust op een interessante periode in het leven van Enzo Ferrari is een groot deel van de film aan de trage kant. Driver speelt subtiel, maar hij kan soms een wat saaie verschijning op het scherm zijn, en die Italiaanse accenten die hij en Woodley aan hun personages aanmeten zijn echt genant.

Waar Driver nog redelijk voor een Italiaan door kan gaan voelt Woodleys aanwezigheid totaal misplaatst. Mann had gewoon met Italiaanse acteurs moeten werken. Cruz steelt overigens iedere scène, ook al is dit het soort gepassioneerde rol dat ze al vaker heeft gespeeld (min of meer).

In het door de grote race gedomineerde laatste bedrijf komt de film gelukkig tot leven. Ondanks wat spaarzame dubieuze CGI wordt de race op een schitterende en opwindende manier in beeld gebracht. Ik vond die race vele malen interessanter dan het eindeloos rondjes rijden op een racebaan dat je normaal in films over autosport krijgt voorgeschoteld. Het grotere gevaar van het racen in die tijd en de schitterende locaties maken alles dubbel zo intens.

"Het passieproject van Michael Mann dat de hoogste versnelling niet haalt"

De lang gekoesterde droom van Michael Mann; een film over het leven van Enzo Ferrari. De man die tal van decennia (rode) kleur gaf aan autosport en het iconische luxemerk. Het is daarom jammer dat Mann met 'Ferrari' inzoomt op een relatief korte periode, namelijk het voorjaar van 1957. Het merk en de persoon hebben dan wat te bewijzen en de toekomst valt of staat met de allesbepalende langeafstandsrace Mille Miglia. Het is ook de periode waarin zijn privéleven op zijn kop staat door o.a. de dood van zijn zoon Alfredo een jaar eerder en een buitenechtelijke relatie.

De keuze voor Adam Driver in de titelrol is prima, maar hij voelt te jong voor iemand die een vijftiger portretteert. De keuze voor de specifieke periode is bijzonder. De persoon en het merk hebben meer pieken en dalen gekend dan voormelde periode. Juist door deze momenten vallen enkele continuïteitsfoutjes eerder op. Wat ook niet meewerkt en dat is een trend die we in veel films steeds vaker zien; de gigantisch lange lijst aan producenten, uitvoerend producenten en coproducenten. Alsof iedereen een vinger in de olie wilt hebben en dit de reden lijkt waarom de film niet altijd even goed uit de eerste versnelling komt.

Is 'Ferrari' hierdoor een film voor de (auto)liefhebber of het grote publiek? Het zit een beetje in het midden. Het ambieert veel, maar biedt bij vlagen te weinig. De jaren '50 (Italiaanse) sfeer is op momenten treffend en de bolides (misschien op momenten CGI?) blijven prachtig maar na dik twee uur heb je het gevoel dat je slechts een beetje meer weet over het rijke leven van Enzo Ferrari. Het (persoonlijk) drama blijft uiteindelijk iets te veel op de vlakte om emotioneel te imponeren.

Wel mooi om te zien dat acteur Patrick Dempsey (tevens autosportliefhebber en teameigenaar) een kleine bijrol heeft als coureur Piero Taruffi.

Ik wist eigenlijk niks van Ferrari, behalve dat het dan een automerk was van naam en faam. Dus het verhaal wat mij verteld werd via deze gelijknamige film was eveneens nieuw voor mij. Ik heb met de interesse met name het dubbelleven van Enzo gevolgd. Gecompliceerd leventje van deze autoreus. Het tragische overlijden van zijn zoon heeft diepe wonden achtergelaten bij met name zijn vrouw ( goed vertolkt door Peneloppe Cruz) Het auto racen is de rode draad van de film. Pas het laatste half uur komt dit echt in beeld. Met ook daar weer een incident die opnieuw sporen achterlaat in het leven van Ferrari. Geen memorabele biografie deze "Ferrari" maar een voldoende krijgt de film van mij wel. 3*/3.5*

FERRARI - Fast Forward review

Ik snap niet zo goed de geklaag over dit film. De film vond ik geweldig de geluid van de auto's en races, de verhaal privé problemen vond goed geacteerd worden door Adam Driver. Is dit een oscar waardig film om elke andere prijs te winnen nee, dat hoeft ook helemaal niet.

Klaag ik ook even ,het is niets meer als een hoop herrie voor nooit volwassen geworden zielige manetjes

Helaas kon de film mij niet echt boeien, als ik eerlijk ben vond ik het voor het grootste deel nogal saai. De paar race scenes vond ik tof, en één bepaalde scene was absoluut heavy zelfs, maar verder niet heel geweldig.

Gewoon niet mijn ding. Wel heb ik genoten van Ford vs Ferrari en Gran Turismo vond ik ook tof. Had van Michael Mann echter liever iets anders gezien.

Mooie ouwe auto’s en een gekend verhaal.

Dan moet je als regisseur wel met iets goeds komen, en dat lukt Mann maar matig. Hij kiest voor een mengeling van racedrama en familiedrama, en het familiegedeelte werkt maar nauwelijks. Driver is op zich wel heel goed als Ferrari - of het authentiek en factueel correct is durf ik niet te zeggen, maar het voelt wel zo aan. Maar Cruz niet, haar casting voelt als een enorme vergissing, een hard contrast met Driver in haar lompe Amerikaansheid en nergens geloofwaardig.

Met de autootjes zit het wel redelijk snor - makkelijk scoren vanzelf, al krijgen we ook nogal wat erg lelijke edits van Castellotti’s rondje op het circuit. Je zou van een ervaren knar als Mann toch beter verwachten - net zoals Driver precies die ene scene waar De Portago ingehuurd wordt verprutst. En wat me ook echt niet lekker zit is de sleutelscene, die er enorm nep uitziet - en je dat vervolgens probeert te laten vergeten door de afloop ongekend bot in beeld te brengen.

Wellicht was het beter geweest om het familiegedeelte er uit te laten. Netter ook, laat die mensen in hun waardigheid. Niemand is fan van Ferrari omdat hij zo’n aardige man was thuis, en wat schieten we ermee op om daar een film over te zien. Met de speelduur die er nu al is zou je denken dat er met weinig moeite een veel betere film gemaakt had kunnen worden met meer focus op de racerij - hoewel de lelijke edits in de scenes waar ik het al over had misschien aangeven dat daar gewoon te weinig materiaal van beschikbaar was.

Wie zal het zeggen. Hoe dan ook, het voelt als een gemankeerde film met de verkeerde compromissen. Niet als een meesterwerk van een regisseur op de top van zijn kunnen, en dat is wel waar ik op gehoopt had voor dit onderwerp.

Uitstekende film over Enzo Ferrari die met zijn auto een race moet winnen om zijn bedrijf te kunnen redden. Gelukkig geen greatest hits biopic, want de film speelt zich geheel af in 1957. Hoewel de focus niet op het racen ligt, vormt de Mille Miglia (een autorace op de openbare weg) wel het beste en zeker mooiste stuk van de film. Een sollide film met goed acteerwerk die langzaam steeds beter wordt. Een kleine 4.0 sterren.

Nee dit was niet mijn film. Miste spanning en hoewel

de film opbouwt naar een race voelde ik die opbouwende spanning niet. Sommige racestukjes waren goed maar de crashes vond ik slecht geanimeerd. Zelfs de drama in de relaties kwamen niet aan. Eigenlijk kwam er helemaal niets overtuigend over.

Er was totaal geen chemie tussen de spelers.

Nou, gisteren heb ik eindelijk deze film gezien. En ik heb wel wat opmerkingen:

Als eerste stoor ik mij aan het feit dat historisch gezien er dingen niet kloppen. Zo spreekt Enzo Ferrari in de film al over een mogelijke overname door Fiat, maar als je naar de film Ford vs Ferrari kijkt, gebeurt dit pas rond 1963, en niet 1957. Net als dat Enzo te horen krijgt van de overname van Maserati door Citroen, wat ook pas in 1968 gebeurde

Deze film is wel completer dan Lamborghini, maar toch had er meer in gezeten

Mooi inkijkje in een deel van het leven van Enzo(Driver). Huwelijkse problemen in de racerij. Met een fantastisch spelende Cruz, als getraumatiseerde moeder, doch volhardend als vrouw in een mannenbusiness wat precies goed aansluit bij de opbouw van het imperium Ferrari i.s.m. Enzo. Aan de andere kant Woodley(Lina) die de zachtheid van het vrouwelijke representeert. Het gefilmde racespektakel mag er zijn en is vrij realistisch.

Sterke regie van Mann, goede rol van Driver en de race scenes zagen er goed en overtuigend uit. Toch weet de film amper echt te boeien, en komt het nooit echt los. Een mindere Mann, al is het nog steeds geen slechte film.

Met al die race films zou je denken dat er al genoeg zijn gemaakt. Als we elk merk gaan zien, dan komen er nog heel wat. Gran Turismo viel me echt tegen maar deze voelt lekker authentiek aan en ziet er heel sfeervol uit in Italia 🇮🇹 . Omdat ik een lange dag gehad had begreep ik eerst niet hoe het zat met die die twee vrouwen, maar hij had er gewoon twee. Dat dit verweven zat tijdens het racen vond ik niet erg. Wel vond ik de hoofdrolspeler weinig emotie tonen in vrijwel de hele film. Jammer! (Vergonia!). De races zijn fantastisch in beeld gebracht al had de laatste race wat langer mogen duren. Die laatste race Mille Miglia is de mooiste en de beruchtste. Vond die laatste crash werkelijk spectaculair in beeld gebracht en tevens bijzonder triest einde Daarmee voelt het eind toch wel dubbel in deze film. Desondanks vond ik Ferrari geen verkeerde film.

Het geluid op deze UHD film is subliem. Dat geldt in principe ook voor het beeld al is het gemis van Dolby Vision HDR+ bij mij wel merkbaar helaas. Zodoende is de film zonder deze technieken op mijn tv wat donker en minder helder. De grote update kan dan alleen komen met een nieuwe tv.

Film 3,5
Beeld 4k 4,0
Geluid 5,0

Wat een ongelooflijk saaie trage film. Wel een heftig einde en de races zijn mooi in beeld gebracht. Verder 2 uur van me leven weg

Beetje teleurstellende biopic. Veel huiselijk gedoe en echtelijk gekissebis. Een heel klein beetje business en politiek en een race die op een moment na weinig spectaculair in beeld werd gebracht. Waarom deze droge aanpak?

Verder is het qua cast en production value prima in orde.

3*

De nieuwste van Michael Mann heeft geen oneindige emotionele impact, maar hoort wel bij de beste biopics (eens een top 10 van maken...). Ik heb het gevoel dat ik Enzo Ferrari heb leren kennen, en al vroeg in de film ook. Outstanding performance van Adam Driver. Cinematografie om duimen en vingers van af te likken. Ik ben niet tot in de zalen geraakt om Ferrari daar te zien, maar niet erg: thuis in de woonkamer kon ik de volumeknop zoveel indrukken als ik wou.

Racefilms brengen normaal de nodige spanning met zich mee, zeker als het goed in beeld gebracht is. Denk aan Ford vs Ferrari met de spanning zowel op de baan als ernaast tussen de twee top piloten. Of Rush met twee Niki Lauda vs James Hunt. Ook in die 2 films zien we Ferrari terug, jaren later na deze biopic over de man zelf. Met Rush en Ford vs Ferrari zag je nog sterke racen, die komen in Ferrari minder aan bod. Het gaat ook meer over de huwelijksspanningen en buitenechtelijk kind dan over racen. En dan nog wat zakengedoe dat misschien wel belangrijk was voor het voortbestaan van de zaak, maar minder interessant is voor een film.

De oude Ferrari racewagens zijn best mooi en het is wel boeiend om het amateurisme (als je het zo kan noemen) van de toenmalige races te zien. Niet moeilijk dat er zoveel ongelukken gebeurden. Maar de piloten lijken wel bijzaak te zijn. Naast Adam Driver zien we enkel Woodley en Cruz in iets prominentere rol, maar beiden hebben toch ook al beter gedaan. Slecht is de film niet, maar het komt nooit echt van de grond en zal snel in de vergeethoek geraken.

Een wat saaie, te lang maar goed geacteerde biopic.

De film duurt te lang en is te saai. De hoofdrolspelers acteren overtuigend. Cruz weet echt een Italiaanse, zelfverzekerde bitch neer te zetten en Driver (wat een metamorfose als je Star Wars nog in je herinnering hebt!) zet ook een overtuigende Enzo neer. Maar de bandbreedte van emotionele variatie is wel héél erg smal. Op zich niet erg, maar dan is er geen 130 minuten voor nodig om in beeld te brengen. En dat is de achilleshiel van deze film. Sowieso, zou ik deze film alleen aanraden als je 'iets hebt' met Ferrari of racen. Anders ga je in slaap vallen. Het grootste deel van de film gaat over het huwelijk, het de affaires, de problemen in het bedrijf. Het racen zelf heeft een ondergeschikte rol. Het camerawerk is wel apart, maar werkt voor mij niet altijd goed. Vooral in het begin vond ik het wat afleidend. De race zelf vond ik 'okay' in beeld gebracht en het vreselijke einde van de race heeft een mega impact zoals ze het in beeld hebben gebracht. Jammer dat er Engels met een Italiaans accent wordt gesproken: ik had liever gezien dat ze de Italiaanse taal hadden gebruikt, maar ik snap de commerciële overweging.

Al met al is het geen slechte film: goed geacteerd en je leert echt wel iets over het leven van Enzo Ferrari. Maar de duur en de saaiheid maken dit geen aanrader voor iedereen. Voor mij (race liefhebber) 3 sterren.

Tot nu toe heb ik Ferrari (2023) nog maar 2 keer gezien . 1 keer in het Italiaans en 1 keer in het Engels . Vooral omdat het verhaal en het leven van Enzo mij niet boeien . Verder blijf ik moeite hebben met de originele taal van de productie . Bovendien prefereer ik de experimentele cinema die iets meer neigt naar avant-garde . Ferrari oogt erg klassiek en modern tegelijkertijd . Qua filmstijl doet het me allemaal een beetje denken aan Copie Conforme (2010) van Abbas Kiarostami . Beide films komen uit dezelfde regio .

Maar als

The Quiet Man (1952) de meest elegante en misschien wel de meest persoonlijke film is van John Ford en

Morte a Venezia (1971) de meest elegante film is van Luchino Visconti dan is

Ferrari de meest elegante ( mooiste ) , meest persoonlijke en meest ' accomplished ' film van Michael Mann !

Ferrari staat in het lijstje van de meest elegante films van de grootmeesters en kan in 1 adem genoemd worden met de unieke meesterwerken als The Quiet Man , Morte a Venezia , L'avventura (1960) en Citizen Kane (1941) ...

Die Adam Driver heeft wel een gepaste achternaam voor deze film.

Wat een doodsaaie film! Niet eens een echte biografie. Driver en Cruz zetten emotieloze vertolkingen neer. De mini-serie uit 2003 is stukken beter en....Italiaans!! Overslaan lijkt me het beste!

Onderhoudend.

Standaard drama dat uitblinkt in degelijkheid, maar dat is net ook het probleem: het is "gewoon" degelijk. Van Michael Mann hoop ik toch altijd op iets meer dan dat. Adam Driver is niet slecht in de hoofdrol, al is het na House of Gucci zijn tweede rol in korte tijd waarin hij een Italiaans accentje opzet waar ik niet zo zot van ben. Hetzelfde geldt voor z'n mede-castleden.

In racescènes moet Ferrari het ook afleggen tegen films als Rush en Le Mans '66. Die kunnen de autowereld, waar ik absoluut geen liefhebber van ben, toch een zekere authenticiteit meegeven. Dat mis ik hier een beetje. Visueel zou ik niet direct denken dat dit een Mann-film is. Maar dat heeft misschien te maken met de focus op Ferrari's persoonlijke leven, waardoor de film van twee walletjes eet.

3

Deze is moeilijk. Wat gelijk opviel is, dat het er zeer mooi uit ziet. De omgeving , kleding, auto's alles eigenlijk, op z'n Mann's sfeervol. Na het Alfa Romeo intro, echt oude beelden ,met een slecht uitziende (Adam)/ Enzo ingemonteerde races, komt het verhaal, dat puur een drama is. Het grote verlies van zoon Dino, en de man zijn meerder affaires. Dan is er nog de naam/bedrijf Ferrrari groot houden. Auto's moeten verkocht worden, reclame is autosport, winnen is verkopen. Veilgheid bestond toen niet. Ongelukken met zijn naam , is antie reclame.

Enzo is koud en hard , weet dat hij of met Fiat , of Ford in zee moet gaan, om zijn merk te redden..( Zie Ford V Ferrari 2019 )

De beelden van de Mille Miglia zien er fraai uit, Brescia oogt goed, ( ben er in 2000 zelf een keer geweest tijdens die rally ) het komt overtuigend over. Maar dan..

Wat al eerder echt opviel zijn de ongelukken. Zo hoe deze in beeld gebracht worden door de CGI zien er echt slecht uit.Dan is er de rol van de vrouw van Enzo, welke nonstop uiterst depresief tot vervelens toe in beeld verschijnt. Dat ze het niet leuk heeft met zo'n man snap ik, maar dit trok ik zeer slecht. Ook Enzo's moeder ziet er veels te jong uit. Dan is er nog dat rare Engels van deze volbloed Italianen. En een wel mooi ,maar vreemd uitstapje naar de Opera..Godfather Ferrari ?

Dus verwacht geen race film, de auto's staan namelijk voor het grootste deel in de garage. ( Is in't echt ook, Italiaanse auto's, heb zelf 4 Alfa's gehad, dus mag dat zeggen ) De gehele film ziet er zo mooi als en ontwerp van Ferrari uit, maar als er geen onderhoud is, roest het ook.

Heb ook de 2003 Ferrari (220 minuten) die als serie kwam, en deze is dan toch echt beter en duidelijker..

Binnenkort maar eens en film kijken over de mooiste tak van autosport; WRC Rally , film Race for Glory 2024. Met dat andere top merk dat bijna door FIAT /Chrysler is afgemaakt; Lancia.