Late middeleeuwen

De Notre-Dame van Parijs, een gotische kathedraal gebouwd in de late middeleeuwen

De late middeleeuwen waren een periode in Europa van ca. 1250 tot ca. 1500. De periode was een fase van groeiende steden, culturele bloei en politieke veranderingen, vóór de overgang naar de vroegmoderne tijd.

Belangrijke gebeurtenissen

Tijdens de late middeleeuwen vond een aanzienlijke groei en ontwikkeling van steden plaats, dankzij de opkomst van handel, ambachten en handwerk. Steden werden centra van economie, cultuur en politiek. Ook breidde de handel zich uit, zowel over land als over zee. Nieuwe handelsroutes en verbindingen met andere delen van de wereld werden gevestigd, wat leidde tot economische groei en uitwisseling van goederen en ideeën. De late middeleeuwen waren een periode van culturele en intellectuele groei, met de opkomst van universiteiten, de verspreiding van boekdrukkunst en de ontwikkeling van architectonische meesterwerken. Er waren belangrijke religieuze bewegingen, waaronder de bouw van indrukwekkende gotische kathedralen, de verspreiding van het christendom en de opkomst van het katholicisme als dominante religieuze macht. Hoewel het feodalisme al lang bestond, bereikte het in de late middeleeuwen zijn hoogtepunt. Het was een systeem waarbij de samenleving was gestructureerd rond landbezit, met leenmannen die door leenheren land kregen in ruil voor diensten en bescherming aan de heersende elite. Een belangrijk conflict tussen Engeland en Frankrijk dat plaatsvond van 1337 tot 1453, waarbij verschillende periodes van vijandigheid en vrede elkaar afwisselden. Dit conflict staat bekend als de Honderdjarige Oorlog. Daarnaast brak er in de 14e eeuw een pestepidemie uit die een enorme impact had op de bevolking van Europa, met verwoestende gevolgen voor de samenleving en economie.