Millatlar ligasi

Millatlar Ligasi (ingl. League of Nations, fr. Société des Nations, isp. Sociedad de las Naciones) – 1919—1920-yillardagi Versal kelishuvining Versal-Vashington tizimi natijasida tashkil etilgan xalqaro tashkilot. 1934-yil 28-sentabrdan 1935-yil 23-fevralgacha Millatlar Ligasi davlatlarning maksimal soni – 58 tani oʻz ichiga oldi. Millatlar Ligasining maqsadlari quyidagilardan iborat edi: qurolsizlanish, harbiy harakatlarni oldini olish, jamoaviy xavfsizlikni taʼminlash, mamlakatlar oʻrtasidagi nizolarni diplomatik muzokaralar yoʻli bilan hal qilish, shuningdek, sayyoramizdagi hayot sifatini yaxshilash. 1946-yilda ish faoliyati toʻxtatildi.

Millatlar Ligasi

• italyancha:	Società delle Nazioni
  fransuzcha:	Société des Nations
  inglizcha:	League of Nations
  ispancha:	Sociedad de las Naciones
  ruscha:	Лига Наций
  yaponcha:	國際連盟

Turi	Xalqaro hukumatlararo tashkilot
Maqomi	Tugatilgan
Maqsadi	Tinchlik oʻrnatish, qurollarni cheklash
Ishga tushgan sanasi	1920-yil 10-yanvar
Tugatilgan	1946-yil 20-aprel
Tugatilish sababi	Ikkinchi jahon urushini oldini ololmaganligi, millatchilikka qarshi kurashmagani
Joylashuvi	Yer shari
Bosh kotib	Eric Drummond (1920–1933); Joseph Louis Anne Avenol (1933–1940); Seán Lester (1940-1946).
Tarixiy davr	Urushlararo davr
Bosh mahkamasi	Jeneva, Shveysariya
Aʼzolari	Bu yerga qarang
Til(lar)i	Inglizcha va fransuzcha
League of Nations Anachronous Map.png

Asos solinishi va tarixi

Amerika prezidenti Vilson va „Millatlar ligasining kelib chiqishi“ tasvirlangan esdalik karta

Tinch xalqlar hamjamiyatining asosiy tamoyillari 1795-yilda Immanuil Kant tomonidan ishlab chiqilgan. U oʻzining „Abadiy tinchlik sari“ siyosiy-falsafiy risolasida xalqlarning kelajakdagi birlashuvining madaniy va falsafiy asoslarini tasvirlab bergan va shu bilan Millatlar Ligasi gʻoyasini ifodalagan. U ziddiyatli vaziyatlarni nazorat qilish va davlatlar oʻrtasidagi tinchlikni saqlash va mustahkamlash uchun saʼy-harakatlarni amalga oshirishi mumkin deb hisoblagan. Millatlar Ligasini tashkil etish toʻgʻrisidagi qaror xronologik jihatdan Parij konferensiyasida qabul qilingan qarorlardan birinchisi boʻlganiga qaramay, xalqaro munosabatlarning yangi tizimini shakllantirish boʻyicha mashaqqatli ishlarning yakuniy natijasini yakunladi. Bu qaror xalqlarning adolatli, sivilizatsiyalashgan dunyo tartibiga intilishlarini aks ettirdi, shuning uchun uni gʻolib kuchlarning eng muhim muvaffaqiyatlari bilan bogʻlash kerak. Shu bilan birga, Gʻarb tarixiy adabiyotida tez-tez uchraydigan Millatlar Ligasining panegirik bahosi, uning Sovet tarixshunosligida mavjud boʻlgan oʻta salbiy tavsifi kabi haqiqatdan uzoqdir. Parij tinchlik konferensiyasining boshqa muhim qarorlari singari, Millatlar Ligasining tashkil etilishi va faoliyati ikki tomonlama edi. Bir tomondan, „xalqlar oʻrtasidagi hamkorlikni rivojlantirish, xalqaro tinchlik va xavfsizlikka erishish“ kabi ezgu maqsad eʼlon qilindi. Biroq, boshqa tomondan, Millatlar Ligasi qandaydir mavhum dunyoni emas, balki uning tashkilotchilari, Antanta mamlakatlari va ular bilan ittifoqchi davlatlarning manfaatlari ustun boʻlgan xalqaro tartibni himoya qilishga chaqirildi. Bundan tashqari, yetakchi jahon davlatlari – Angliya va Fransiyaning hukumat doiralari dastlab Millatlar Ligasini asosiy „tinchlik quroli“ deb hisoblamadilar, koʻproq anʼanaviy diplomatik va kerak boʻlsa, harbiy vositalarga tayandilar. Bularning barchasi nafaqat yangi tashkil etilgan tashkilotni gʻalaba qozongan davlatlarning tashqi siyosiy yoʻnalishlarini amalga oshirishning oʻziga xos vositasiga aylantirdi, balki uning jahon siyosatiga taʼsiri samaradorligini pasaytirdi. Lekin maʼlum maʼnoda uni dolzarb xalqaro muammolarni hal qilishda ojizlikka mahkum qildi. Dastlabki tamoyillarning nomuvofiqligi Millatlar Ligasining Nizomi, tuzilishi va amaliy faoliyatida oʻz aksini topmasdi. AQSh Prezidenti raisligidagi komissiya tomonidan ishlab chiqilgan Nizom 1919-yilda 44 davlat vakillari tomonidan imzolandi. Nizomda 26 ta qonun kiritilgan. Ularning mazmunini tahlil qilish Vudro Vilsonning Nizomini barcha urushlar va toʻqnashuvlar uchun „dunyo yovuzlik kuchlari“ davosi deb hisoblagan fikriga qoʻshilishga imkon bermaydi.

Tillari va belgilari

Millatlar Ligasining rasmiy tillari fransuz va ingliz tillari edi. Liga, shuningdek, esperanto tilini muomaladagi til sifatida oʻrnatishni jiddiy koʻrib chiqdi.

Millatlar Ligasi rasmiy bayroq yoki logotipni qabul qilmagan. Rasmiy ramzni qabul qilish boʻyicha takliflar 1920-yildan beri ilgari surilgan, biroq aʼzo davlatlar kelishuvga erishmagan.

Asosiy organlari

Kotibiyat va Assambleya

Kotibiyatdagi Liga xodimlari Kengash va Assambleyaning kun tartibini tayyorlash, yigʻilishlar bayonnomalarini va boshqa masalalarni nashr etish uchun masʼul boʻlib, Liga uchun davlat xizmati sifatida harakat qildilar. Assambleya barcha aʼzo davlatlar uchun yigʻilish joyi boʻlib, har bir davlat uchta vakil va bitta ovozga ega boʻlgan.

Kengash

Liga Kengashi Assambleya rahbariyati uchun ijro etuvchi organning bir turi sifatida harakat qildi. Dastlab Millatlar Ligasi Kengashi toʻrt doimiy aʼzo (Buyuk Britaniya, Fransiya, Italiya, Yaponiya) va toʻrt nafar doimiy boʻlmagan aʼzolardan iborat boʻlib, ular Assambleya tomonidan uch yil muddatga saylangan. Dastlabki toʻrtta doimiy boʻlmagan aʼzolar Belgiya, Braziliya, Gretsiya va Ispaniya edi. AQSh beshinchi doimiy aʼzo boʻlishi kerak edi, ammo AQSh Senati 1920-yil 19-martda Versal shartnomasini ratifikatsiya qilishga qarshi ovoz berdi va shu bilan Amerikaning Ligada ishtirok etishiga toʻsqinlik qildi.

1926-yilda Germaniya kengashning toʻrtta doimiy aʼzosiga qoʻshildi. 1933-yilda Germaniya va Yaponiya Millatlar Ligasidan chiqdi. 1934-yilda oʻsha yili ligaga kirgan Sovet Ittifoqi kengashning doimiy aʼzosi boʻldi. Italiya 1937-yilda Ligani tark etdi. 1939-yilda Sovet Ittifoqi Millatlar Ligasidan chiqarib yuborildi. Shunday qilib, 1939-yildan Millatlar Ligasi tarqatib yuborilgunga qadar Liga Kengashida faqat 2 ta doimiy aʼzo: Buyuk Britaniya va Fransiya qoldi.

Boshqa organlar

Jenevadagi Millatlar saroyi 1938-yildan beri Liganing bosh qarorgohi hisoblanadi

Liga Xalqaro Adliyaning Doimiy Sudi va xalqaro muammolarni hal qilish uchun tuzilgan boshqa bir qancha agentlik va komissiyalarni nazorat qildi. Ularga Ayollarning huquqiy holatini oʻrganish qoʻmitasi, Qurolsizlanish boʻyicha komissiya, Sogʻliqni saqlash tashkiloti, Xalqaro mehnat tashkiloti, Mandatlar komissiyasi, Intellektual hamkorlik boʻyicha xalqaro komissiya (YUNESKOning asoschisi), Doimiy Markaziy afyun kengashi, Qochqinlar va qullik komissiyasi. Ushbu institutlarning bir nechtasi Ikkinchi Jahon urushidan keyin Birlashgan Millatlar Tashkiloti – Xalqaro Mehnat Tashkiloti, Doimiy Xalqaro Sud (Xalqaro Sud sifatida) va Sogʻliqni saqlash tashkiloti (Jahon sogʻliqni saqlash tashkiloti sifatida qayta tuzilgan) BMT agentliklariga aylandi.

Sogʻliqni saqlash tashkiloti

Liganing sogʻliqni saqlash tashkiloti uchta organdan iborat edi – Liganing doimiy vakillaridan iborat Sogʻliqni saqlash byurosi, Bosh maslahat kengashi yoki tibbiy ekspertlar konferensiyasi va sogʻliqni saqlash qoʻmitasining ijro etuvchi boʻlimi. Qoʻmitaning maqsadi tekshiruvlar oʻtkazish, Sogʻliqni saqlash ligasining faoliyatini nazorat qilish va Kengashga taqdim etiladigan tayyor hujjatlarni olish edi. Sogʻliqni saqlash tashkiloti Sovet Ittifoqi hukumati bilan tif epidemiyasining oldini olish, shu jumladan ushbu kasallik boʻyicha katta taʼlim kampaniyasini tashkil etish boʻyicha muvaffaqiyatli ishladi.

Xalqaro mehnat tashkiloti

Asosiy maqola: Xalqaro Mehnat Tashkiloti

1919-yilda Versal kelishuvi doirasida Xalqaro Mehnat Tashkiloti (XMT) tuzildi va Liga faoliyatining bir qismiga aylandi. Uning birinchi direktori Albert Tom edi. XMT boʻyoqda qoʻrgʻoshindan foydalanishni muvaffaqiyatli cheklab qoʻydi va bir qancha mamlakatlarni sakkiz soatlik kun va qirq sakkiz soatlik ish haftasini qabul qilishga koʻndirdi. U, shuningdek, bolalar mehnatiga barham berish, ayollarning ish joyidagi imkoniyatlarini kengaytirish va dengizchilar bilan bogʻliq yuk tashish baxtsiz hodisalari uchun kema egalarini javobgarlikka tortish ustida ishlagan. Ushbu tashkilot 1946-yilda Birlashgan Millatlar Tashkilotining bir qismi boʻlib, Liga tarqatib yuborilgandan keyin ham mavjud boʻlgan.

Doimiy Markaziy afyun kengashi

Liga giyohvand moddalar savdosini tartibga solishni xohladi va ikkinchi Xalqaro afyun bitimi bilan kiritilgan statistik boshqaruv tizimini nazorat qilish uchun Doimiy Markaziy afyum kengashini tuzdi. Afyun va uning qoʻshimcha mahsulotlarini ishlab chiqarish, savdosi va chakana savdosini taqiqlashga erishdi. Kengash, shuningdek, qonuniy xalqaro dori savdosi uchun import sertifikatlari va eksport ruxsatnomalari tizimini yaratdi.

Qullik boʻyicha komissiya

Qullik komissiyasi butun dunyoda qullik va odam savdosiga barham berishga va fohishalikka qarshi kurashishga harakat qildi. Uning asosiy muvaffaqiyati mandatli mamlakatlarni boshqargan hukumatlarga ushbu mamlakatlarda qullikka barham berish uchun bosim oʻtkazish edi. Liga 1926-yilda aʼzolik sharti sifatida Efiopiyaning qullikni bekor qilish majburiyatini oldi va Liberiya bilan majburiy mehnat va qabila qulligini bekor qilish uchun ishladi. Shuningdek, u Tanganika temir yoʻlini qurayotgan ishchilarning oʻlim darajasini 55% dan 4% gacha kamaytirishga muvaffaq boʻldi. Hisobotlar qullik, fohishalik va ayollar va bolalar savdosi nazorati bilan cheklandi.

Qochqinlar boʻyicha komissiyasi

Asosiy maqola: Nansen xalqaro qochoqlar idorasi

Nansen pasporti namunasi

Fritʼof Nansen boshchiligida Qochqinlar komissiyasi qochqinlar haqida gʻamxoʻrlik qildi, jumladan, ularning vataniga qaytarilishini va kerak boʻlganda ularni joylashtirishni nazorat qildi. Birinchi jahon urushi oxirida Rossiya boʻylab tarqalib ketgan ikki yoki uch million sobiq harbiy asirlar bor edi – komissiya tashkil etilganidan keyin ikki yil ichida, 1920-yilda u ulardan 425 ming nafarining vataniga qaytishiga yordam berdi. Shuningdek, u fuqaroligi boʻlmagan shaxslarni aniqlash vositasi sifatida Nansen pasportini oʻrnatdi.

Ayollarning huquqiy holatini oʻrganish qoʻmitasi

Ayollarning huquqiy holatini oʻrganish qoʻmitasi butun dunyo boʻylab ayollarning holatini oʻrganishga harakat qildi. U 1938-yil aprelda tashkil topgan va 1939-yil boshida tarqatib yuborilgan. Qoʻmita aʼzolari: P.Bastid (Fransiya), M. de Ruelle (Belgiya), Anka Godjevac (Yugoslaviya), X. C. Gutterij (Buyuk Britaniya), Kerstin Xesselgren (Shvetsiya), Doroti Kenyon (AQSh), M. Pol Sebastyen (Vengriya)) va Xyu MakKinnon (Buyuk Britaniya).

Aʼzo davlatlar

Asosiy maqola: Millatlar Ligasiga aʻzo boʻlgan davlatlar

1920—1946-yillarda jami 63 davlat Millatlar Ligasiga aʼzo boʻldi. Millatlar Ligasi pakti Versal shartnomasiga kiritildi va 1920-yil 10-yanvarda kuchga kirdi. Millatlar Ligasi Nizomini (Pakt) imzolagan AQSh, Hijoz va Ekvador bu sanaga qadar uni ratifikatsiya qilishga ulgurmadi. Natijada AQSH va Hijoz hech qachon tashkilotga qoʻshilmagan (Hijoz 1925-yilda Najd ga qoʻshilgan), Ekvador esa faqat 1934-yilda Millatlar Ligasiga aʼzo boʻlishga muvaffaq boʻlgan. Millatlar Ligasi 1946-yil 20-aprelda tugatildi, uning aktivlari va majburiyatlari BMTga oʻtkazildi.

Millatlar Ligasi mamlakatlari koʻrsatilgan 1920-1945 yillardagi dunyo xaritasi

Asoschi davlatlar

Millatlar ligasining doimiy aʼzolari

• Buyuk Britaniya
• Italiya (1937-yil 11-dekabrda aʼzolikdan chiqdi)
• Fransiya (Vishi hukumati 1941-yil 18-aprelda mamlakatni „Erkin Fransiya“ harakati tomonidan tan olinmagan tashkilotdan chiqardi)
• Yaponiya imperiyasi (1933-yil 27-martda aʼzolikdan chiqdi)

Boshqa asoschi davlatlar

• Avstraliya
• Argentina (1921-yilda Argentinaning dunyoning barcha davlatlarini Millatlar Ligasiga qabul qilish zarurligi toʻgʻrisidagi bayonoti munosabati bilan aʼzolik tugatilgan, toʻliq aʼzolik 1933-yil 26-sentyabrda yangilangan)
• Belgiya
• Boliviya
• Braziliya (1926-yil 14-iyunda aʼzolikdan chiqdi)
• Britaniya Hindistoni
• Venesuela (1938-yil 12-iyulda aʼzolikdan chiqdi)
• Gaiti (1942-yil aprelda aʼzolikdan chiqarib yuborildi)
• Gvatemala (1936-yil 26-mayda aʼzolikdan chiqdi)
• Gonduras (1936-yil 10-iyulda aʼzolikdan chiqdi)
• Gretsiya
• Daniya (1940-yilda aʼzolikdan chiqdi)
• Ispaniya (1939-yilda aʼzolikdan chiqdi)
• Kanada
• Xitoy Respublikasi
• Kolumbiya
• Kuba
• Liberiya
• Niderlandiya
• Nikaragua (1936-yil 27-iyunda aʼzolikdan chiqdi)
• Yangi Zelandiya
• Norvegiya
• Panama
• Paragvay (1935-yil 23-fevralda aʼzolikdan chiqdi)
• Fors (1935-yildan – Eron)
• Peru (1939-yil 8-aprelda aʼzolikdan chiqdi)
• Polsha
• Portugaliya
• Ruminiya (1940-yil iyulda aʼzolikdan chiqdi)
• Siam (1939-yildan – Tailand)
• Salvador (1937-yil 11-avgustda aʼzolikdan chiqdi)
• Urugvay
• Chexoslovakiya (aʼzolik 1939-yil 15-martda mamlakatning tugatilishi munosabati bilan tugatilgan)
• Chili (1938-yil 14-mayda aʼzolikdan chiqariladi)
• Andoza:Shveysariya bayrogʻi Shveysariya
• Shvetsiya
• Janubiy Afrika Ittifoqi
• Serblar, Xorvatlar va Slovenlar Qirolligi (1929-yildan – Yugoslaviya Qirolligi; 1941-yil 17-aprelda aʼzolikdan chiqdi, aʼzolik 1944-yil oktyabrda tiklandi)

1920-yillar

• Avstriya (1920-yil 15-dekabrda qoʻshilgan; 1938-yil 13-martda aʼzolik toʻxtatilgan)
• Bolgariya (1920-yil 16-dekabrda qoʻshilgan)
• Kosta-Rika (1920-yil 16-dekabrda qoʻshilgan, 1925-yil 22-yanvarda aʼzolikdan chiqdi)
• Lyuksemburg (1920-yil 16-dekabrda qoʻshilgan, 1942-yil 30-avgustda aʼzolik toʻxtatilgan)
• Finlandiya (1920-yil 16-dekabrda qoʻshilgan)
• Albaniya (1920-yil 17-dekabrda qoʻshilgan, 1939-yil 9-aprelda aʼzolik toʻxtatilgan)
• Latviya (1921-yil 22-sentyabrda qoʻshilgan, 1940-yil 5-avgustdan aʼzolik toʻxtatilgan)
• Litva (1921-yil 22-sentyabrda qoʻshilgan, 1940-yil 3-avgustda aʼzolik toʻxtatilgan)
• Estoniya (1921-yil 22-sentyabrda qoʻshilgan, 1940-yil 6-avgustda aʼzolik toʻxtatilgan)
• Vengriya (1922-yil 18-sentyabrda qoʻshilgan, 1939-yil 19-aprelda aʼzolikdan chiqdi)
• Irlandiya (1923-yil 10-sentyabrda qoʻshilgan)
• Efiopiya (1923-yil 28-sentyabrda qoʻshilgan, 1936-yil 9-mayda aʼzolik toʻxtatilgan)
• Dominikan Respublikasi (1924-yil 24-sentyabrda qoʻshilgan)
• Germaniya (1926-yil 8-sentyabrda qoʻshilgan, 1933-yil 20-oktyabrdan aʼzolikdan chiqdi)

1930-yillar

• Meksika (1931 yil 23 sentyabrda qoʻshilgan)
• Turkiya (1932-yil 18-iyulda qoʻshilgan)
• Iroq (1932-yil 3-oktyabrda qoʻshilgan)
• SSSR (1934-yil 18-sentyabrda qoʻshilgan va Liga Kengashining doimiy aʼzosi sifatida tan olingan; aʼzolik 1939-yil 14-dekabrda tugatilgan)
• Afgʻoniston (1934-yil 27-sentyabrda qoʻshilgan)
• Ekvador (1934-yil 28-sentyabrda qoʻshilgan)
• Misr (1937-yil 26-mayda qoʻshilgan)

Mandat hududlar

Asosiy maqola: Mandat hududlar

1921-yilda Yuqori Sileziyadagi plebissitdan „Polsha plakati“

Millatlar Ligasining mandatlari Millatlar Ligasi paktining 22-moddasida belgilangan. Majburiy hududlar Germaniya va Usmonli imperiyalarining birinchi jahon urushidan keyin Liga tomonidan bosib olingan sobiq mustamlakalari edi. Mandatlar Doimiy Komissiyasi Millatlar Ligasi mandatlarini nazorat qildi, shuningdek, bahsli hududlarda plebissitlar tashkil etdi, shunda aholi qaysi davlatga qoʻshilishni xohlashlarini hal qilishlari mumkin edi.

Hududiy muammolarni hal qilish

Birinchi jahon urushidan keyin davlatlar oʻrtasida hal qilinishi kerak boʻlgan koʻplab savollar, shu jumladan milliy chegaralarning aniq pozitsiyasi qoldirdi. Ushbu savollarning aksariyati Ittifoqchi Davlatlar tomonidan Ittifoqchilar Oliy Kengashi kabi organlarda koʻrib chiqildi. Bu shuni anglatadiki, 1920-yillarning dastlabki uch yilida Liga urushdan keyingi tartibsizliklar oqibatlarini bartaraf etishda kam rol oʻynadi.

Liga rivojlanishi bilan uning roli kengaydi va 1920-yillarning oʻrtalariga kelib u xalqaro faoliyat markaziga aylandi. Ushbu oʻzgarishni Liga va hech qanday tashkilotga aʼzo boʻlmagan shaxslar oʻrtasidagi munosabatlarda koʻrish mumkin. Masalan, SSSR va Amerika Qoʻshma Shtatlari Liga bilan koʻproq ishladilar. 1920-yillarning ikkinchi yarmida Fransiya, Buyuk Britaniya va Germaniya Millatlar Ligasidan oʻzlarining diplomatik faoliyati markazi sifatida foydalanganlar va bu davrda Jenevada boʻlib oʻtgan Liga yigʻilishlarida bu davlatlarning tashqi ishlar vazirlari qatnashgan. Ular, shuningdek, munosabatlarni yaxshilash va kelishmovchiliklarni hal qilish uchun Liga organlaridan foydalanganlar.

Tinchlik va xavfsizlik

Asosiy maqola: Millatlar Ligasi sanksiyalari

Hududiy nizolarga qoʻshimcha ravishda, Liga xalqlar oʻrtasidagi boshqa mojarolarga ham aralashishga harakat qildi. Uning muvaffaqiyatlari orasida xalqaro afyun savdosi va jinsiy qullikka qarshi kurash va 1926-yillardagi qochqinlar ahvolini yengillashtirishga qaratilgan harakatlari bor edi. Uning ushbu sohadagi yangiliklaridan biri fuqaroligi boʻlmagan qochqinlar uchun birinchi xalqaro tan olingan shaxsiy guvohnoma boʻlgan Nansen pasportining joriy etilishi boʻldi. Liganing koʻplab muvaffaqiyatlariga uning turli agentliklari va komissiyalari erishgan.

Manjuriya bosqini

Asosiy maqola: Yaponiyaning Manchjuriyaga bosqini

Chak urushi

Millatlar Ligasi 1933-yil avgust oyida Boliviya-Paragvay mojarosiga aralashdi, oʻshanda Liga Kengashi Argentina, Braziliya, Chili va Peruga hududiy nizoni hal qilish uchun vositachilik qilish taklifini yuborgan. Biroq, ushbu mamlakatlar tomonidan taklif qilingan kelishuv loyihasi Boliviya va Paragvayga mos kelmadi, shuning uchun barcha 4 vositachi 1933-yil sentyabr oyida kelishuvdan voz kechdilar. Deyarli 2 yil davomida Millatlar Ligasi mojaroni hal qilish uchun behuda harakat qildi, ammo 1935-yil may oyida bu ishdan voz kechdi va vositachilik bir guruh Amerika mamlakatlariga (AQSh, Argentina, Braziliya, Chili, Peru va Urugvay) oʻtdi.

Italiyaning Efiopiyaga bostirib kirishi

Asosiy maqola: Italiya-Efiopiya urushlari

Sovet-Fin urushi

Asosiy maqola: 1939-1940 yillardagi sovet-fin (sovet-fin) urushi

Demilitarizatsiya va Ikkinchi jahon urushining oldini olishning muvaffaqiyatsizligi

Liga shartnomasining 8-moddasi uning oldiga milliy xavfsizlik va umumiy xalqaro majburiyatlarni bajarishga mos keladigan qurollarni minimal hajmgacha kamaytirish vazifasini qoʻydi. Liganing koʻp vaqti va kuchi qurolsizlanishga bagʻishlandi, garchi koʻplab aʼzo hukumatlar bunday keng qamrovli qurolsizlanishga erishish mumkinligiga yoki hatto orzu qilinganligiga shubha qilishsa ham. Ittifoqchi kuchlar, shuningdek, Versal shartnomasiga koʻra, magʻlubiyatga uchragan mamlakatlar zimmasiga yuklangan qurollarini cheklagan; bu butun dunyoda qurolsizlanish sari birinchi qadam deb ataladi. Liga aʼzolari qurolsizlanish borasida turlicha fikrda edi. Fransuzlar, agar ularga hujum qilinsa, harbiy yordam kafolatisiz qurollarini kamaytirishdan bosh tortdilar, Polsha va Chexoslovakiya gʻarbdan hujumga pzini zaif his qildilar. Birinchi jahon urushidan keyin Germaniya qayta qurilgach, ayniqsa Adolf Gitler hokimiyatni qoʻlga kiritib, 1933-yilda kansler boʻlganidan keyin hujum qoʻrquvi kuchaydi.

Millatlar Ligasining tugatilishi

Millatlar Ligasini tugatish toʻgʻrisidagi qaror Bosh Assambleyaning soʻnggi yigʻilishida qatnashgan 34 davlat vakillari tomonidan bir ovozdan qabul qilindi. Qarorda Ligani tugatish sanasi ham belgilandi: sessiya yopilgandan keyingi kun. 1946-yil 19-aprelda Assambleya prezidenti Norvegiyalil Karl J. Hambro „Millatlar Ligasi Bosh Assambleyasining yigirma birinchi va oxirgi sessiyasi yopildi“ deb eʼlon qildi. Natijada 1946-yil 20-aprelda Millatlar Ligasi oʻz faoliyatini toʻxtatdi.

Adabiyotlar

• The League of Nations. Andoza:Нп3, 1973. ISBN 978-0-05-002592-5. 
• Northedge, F.S. The League of Nations: Its Life and Times, 1920–1946. Holmes & Meier, 1986. ISBN 0-7185-1316-9. 
• Raffo, P.. The League of Nations. The Historical Association, 1974. 
• Scott, George. The Rise and Fall of the League of Nations. Hutchinson & Co LTD, 1973. ISBN 0-09-117040-0. 
• Caravantes, Peggy. Waging Peace: The story of Jane Addams, 1st, Greensboro, North Carolina: Morgan Reynolds, 2004. ISBN 978-1-931798-40-2. 
• Great Britain and the Creation of the League of Nations: Strategy, Politics, and International Organization, 1914–1919. Andoza:Нп3. ISBN 978-0-807-81320-1. 
• The League of Nations from 1929 to 1946. Andoza:Нп3, 1996. ISBN 978-0-89529-637-5. 
• Grandjean, Martin. Les réseaux de la coopération intellectuelle. La Société des Nations comme actrice des échanges scientifiques et culturels dans l'entre-deux-guerres. Lausanne: Université de Lausanne, 2018. 
• On the Origins of 'Parliamentary Diplomacy' // Andoza:Нп3. — ISSN 0010-8367. — DOI:10.1177/0010836705055066.
• Kuehl, Warren F; Dunn, Lynne K.. Keeping the Covenant: American Internationalists and the League of Nations, 1920–1939, 1997. 
• League of Nations. Essential Facts about the League of Nations, Geneva, 1935. 
• Malin, James C.. The United States after the World War, 1930 — 5—82-bet.  (Wayback Machine saytida 2012-05-28 sanasida arxivlangan)
• Marbeau, Michel. La Société des Nations. Presses Universitaires de France, 2001. ISBN 978-2-13-051635-4. 
• The League of Nations from 1919 to 1929 (Partners for Peace. Andoza:Нп3, 1995. ISBN 978-0895296368. 
• Papal Diplomacy by Proxy? Catholic Internationalism at the League of Nations' International Committee on Intellectual Cooperation // Andoza:Нп3. — DOI:10.1017/S0022046917002731.

Manbalar

• Millatlar Ligasi nizomi (Wayback Machine saytida 2014-10-16 sanasida arxivlangan)
• Millatlar Ligasi kelishuvi^(ingl.)
• Millatlar Ligasi fotoarxivi (Wayback Machine saytida 2015-04-16 sanasida arxivlangan)

Yana qarang

• Birlashgan millatlar tashkiloti