Indiana Pacers
| Indiana Pacers | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Konferans | Doğu Konferansı | ||
| Grup | Merkez Grubu | ||
| Kuruluşu | 1967. 1976 yılında NBA'e katıldı | ||
| Tarihçe | Indiana Pacers 1967–günümüze | ||
| Salon | Gainbridge Fieldhouse | ||
| Şehir | Indianapolis, Indiana | ||
| Renkler | Lacivert, Altuni, Beyaz, Gümüş | ||
| Sahibi | Herbert Simon | ||
| Genel menajer | Chad Buchanan | ||
| Baş antrenör | Rick Carlisle | ||
| D-Lig takımı | Fort Wayne Mad Ants | ||
| Lig Şampiyonlukları | ABA: 3 (1970, 1972, 1973) NBA: 0 | ||
| Konferans şampiyonlukları | ABA: 5 (1969, 1970, 1972, 1973, 1975) NBA: 1 (2000) | ||
| Grup şampiyonlukları | ABA: 3 (1969, 1970, 1971) NBA: 4 (1995, 1999, 2000, 2004) | ||
| Resmî site | nba.com | ||
| |||
Indiana Pacers, Indianapolis, Indiana'da kurulmuş şehri NBA'de temsil eden profesyonel basketbol takımıdır. Takım NBA'de Doğu Konferansı'nın Merkez Grubu bölümünde yer almaktadır. 1967 yılında kurulan takım ABA ligini neredeyse her sene domine eden takımlar arasında yer almıştır. Ev sahibi olduğu iç saha karşılaşmalarını 19.000 kapasiteli Bankers Life Fieldhouse'da oynamaktadır.
Pacers takımı kurulduğundan bu yana tarihinde pek çok başarı elde etmiştir. Kulüp her sene play-off iddiası ile başlasa da genel itibarıyla hayal kırıklığına uğramıştır. 1967-1974 yılları arasında kurulmuş ilk basketbol ligi olan ABA'yi domine edip şampiyonanın o dönemde hanedanı olarak tarif edilmiştir.[1] Onlar ABA'de mücadele ettikleri 7 yılda 3 şampiyonluk kazanmayı başarmışlardır. Pacers takımı 2000 yılında Doğu Konferansı'nı 1. sırada bitirip bölümünde şampiyon olmuş ardından L.A. Lakers'la NBA finalini oynamıştır, fakat kaybetmiştir. 2004 yılında konferans finalini oynamayı başarmıştır. Normal sezonun 1.si olmasına rağmen play-off konferans finalinde Detroit Pistons takımına süpürülmüştür. Ekibin tarihi boyunca toplam 8 konferans şampiyonluğu bulunmaktadır. NBA'in en unutulmaz şutörlerinden Reggie Miller da bu takımda oynamıştır. Takımın tarihi boyunca en önemli ve 5 tane Basketball Hall of Fame seçilen oyuncuları Reggie Miller, Chris Mullin, Alex English, Mel Daniels ve Roger Brown'dur.[2]
Kulüp tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir] | Bu maddenin daha doğru ve güvenilir bilgi sunması için güncellenmesi gerekmektedir. Daha fazla bilgi için tartışma sayfasına bakınız. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
1967-1976: ABA hanedanlığı
[değiştir | kaynağı değiştir]Kulüp 1976 yılında aralarında Richard Tinkham, John DeVoe, Chuck DeVoe'inde bulunduğu altı önemli yatırımcı tarafından Amerikan Basketbol Birliği'nde Indianapolis şehrini temsil edip mücadele etmek için kuruldu.
Takım ilk 7 yıl boyunca ev sahibi olduğu maçları Indiana Eyalet Üniversitesi Fuar Kolezyumunda oynadı. Daha sonra 1974 yılında 25 yıl boyunca maçlarını oynayacakları yeni salonları olan Market Square Arena'ya taşındılar.
Daha sonra Indiana kuruluşunun ikinci sezonunda baş antrenörlüğe Larry Staverman'ın yerine Indiana Hoosiers'ın eski koçu olan Bob " Slick " Leonard getirildi. Leonard'ın önderliğinde takım büyük bir çıkış yakaladı ve koçun sayesinde takımda Mel Daniels, George McGinnis, Bob Netolický, Rick Dağı ve Roger Brown gibi süperstarlar doğdu. Bu oyuncular sayesinde Indiana her sezona şampiyonluk ve play-off iyi yerlere gelebilme hedefleri ile başlıyordu. Amerikan Basketbol Birliği ligi 1974 yılında sona erdiğinde Pacers takımı 1970 yılından sonra son 4 sezonda 3 şampiyonluk 1 final elde etmeyi başarısı göstererek ligin en başarılı takımı unvanını ele geçirdi. Onlar lig tarihindeki 9 yılda toplam 3 şampiyonluk kazanmalarının yanında 2 kez de finale yükselme başarısı gösterdiler.[3]
1976-1987: İlk NBA yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Pacers 1976 yılında NBA-ABA birleşmesini düzenleyen 4 ABA takımından birisi olmuştur. 1976-77 sezonu için Pacers Denver Nuggets, New York Nets ve San Antonio Spurs tarafından birleştirilmiş lige katıldılar. Her eski ABA takımı yeni kurulan lige katılmak için 3.200.000 $ zorundadır.[4] Yeni NBA takımların ilk dört yıl boyunca ulusal televizyon gelirlerinin paylaşımı men edildi. Birleşme sonucunda dört takımda mali sıkıntılar baş göstermiştir. Ayrıca Pacers'ın ABA'den kalma bazı mali sıkıntıları vardı. Onlar son ABA sezonunda yıldız oyuncularının bazılarını satarak başlamıştı.
Pacers NBA'deki ilk sezonunu 36 galibiyet 46 mağlubiyet ile 9. sırada tamamlayarak uzun süre sonra ilk kez play-off yapamadan sezonu tamamladı. Takım oyuncuları Billy Knight ve Don Buse NBA All Star Maçında oynayarak Indiana'yı temsil etti. 1977-78 sezonunda kadrolarına geçen sezonun yılın çaylağı ödülünü kazanan Adrian Dantley'i katmış diğer sezon Billy Knight karşılığında takas etmişlerdir. Pacers yeniden yapılanmaya gittiği yıllarda 1980'de takımın eski efsanevi Pivot'u kariyerinin sonlarında bulunan George McGinnis'i Alex English karşılığında Denver Nuggets'tan takasla kadrosuna katmıştır.
1982-83 sezonunda draftta 8. sıradan seçtikleri Clark Kellogg NBA Yılın Çaylağı Ödülü oylamasında 2. sırada olma başarısı gösterse de Pacers sezonu 20 galibiyet 66 mağlubiyet ile kulüp tarihinin tüm zamanların en kötü performansı ile kapadı. Takım ayrıca Hakeem Olajuwon ve Michael Jordan'ında draft edildiği 1984 NBA Seçmeleri'nde 2. sıradan Portland Trail Blazers'ın seçtiği Sam Bowie'yi takaslan kadrosuna katmıştır. 1984-85 sezonunda 26 maç 1985-86 sezonunda 22 maç kazandıktan sonra 1986-87 sezonunda Jack Ramsay antrenör olarak George Irvine'nin yerine geldikten sonra 41 galibiyet 41 mağlubiyet ile sezonu 7. sırada tamamlayarak play-offa kalma başarısı gösterdi. Bu yükselişte 1986 NBA Seçmeleri'nde draft edilen ve NBA Yılın Çaylağı Ödülü'nü kazanan Chuck Person'ında harika performansı etkili oldu. Play offlarda 2. sıra sezonu noktalayan Atlanta Hawks ile eşleşen Pacers seriyi 3-1 kaybederek elenmiş ve yılı noktalamış oldu.
1987-2005: Reggie Miller dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Pacers takımı 1987 NBA Seçmeleri'nde 1. tur 11. sıradan Şutör gard Reggie Miller'ı draft etmiş ve birçok taraftar bu tercihi sevinçle karşılaşmıştır. 1987-88 sezonunda takım play-off yapamadı son derece kötü bir yıl geçirdi. 1988-89 sezonunda da takım sezona 0-8 mağlubiyet ile başlayınca koç Jack Ramsay görevinden istifa etti. Mel Daniels ve George Irvine sezon içinde geçici olarak göreve getirilse de sezon sonunu takım Dick Versace ile 28 galibiyet 54 mağlubiyet ile getirdi. 1989 yılında takım en iyi altıncı adam ödülü sahibi Dallas Mavericks oyuncusu Detlef Schrempf'i Herb Williams karşılığında takasla kadrosuna kattı.
1989 yılından itibaren Pacers 1993 yılına kadar playoff'larda dahil %50 galibiyet yüzdesi ile oynadı ve bu süre zarfında takım sürekli üst üste 4 yıl ilk turda elendi. 1991 yılında Boston Celtics ile 5 maçlık bir seride karşılıp zorlamasına rağmen 3-2 kaybederek bir kez daha ilk turda playoffa veda etmiştir. 1993-94 sezonunda koçluk görevine Larry Brown'u getiren takım sezonda 47 galibiyet alarak NBA kulüp tarihinin rekorunu kırıp normal sezonu 2. sırada tamamlayarak play-offa kalmışlardır. İlk turda Atlanta Hawks'ı 3-0 ile geçtikten sonra yarı finalde New York Knicks ile eşleştiler. Çok çekişmeli geçen seride Pacers son maçta Reggie Miller'ın son çeyrekteki 25 sayılık müthiş performansıyla seriyi 4-3 ile geçerek konferans finalinde Shaquille O'Neal'lı Orlando Magic'in rakibi oldular. Ancak seriyi Magic 4-3 kazanarak NBA finaline çıkma başarısı gösterdi ve Pacers için sezon sona erdi. Takımın yıldızı Miller ayrıca 1994 FIBA Dünya Basketbol Şampiyonası'nda ABD millî takımının kaptanı ve skor lideri olmuş ekibiyle altın madalya alma sevinci yaşamıştır.
1997-98 sezonunda takımın başına Larry Bird'i getiren takım uzun süredir eksiklik yaşadıkları Point guard pozisyonuna Los Angeles Clippers'tan Mark Jackson'ı takasla alarak kadrosuna kattı. Normal sezonu 58 galibiyet 24 mağlubiyet ile bitirerek franchise tarihlerindeki NBA kulüp rekorlarını kırdılar. Sezon içinde kadroya katılan Chris Mullin beklenmedik şekilde uyum sağlayarak takımın en önemli parçalarından birisi haline geldi. Rik Smith ve Reggie Miller takımı sezon ortasında yapılan NBA All-Star maçında temsil etti. İyi bir sezon geçiren takım Cleveland Cavaliers ve New York Knicks'i eleyerek doğu konferansı finaline çıksalar da Chicago Bulls'a 7 maçlık seri sonucunda 4-3 ile yenilmişlerdir.
Lokavt nedeniyle geç başlayan 1998-99 normal sezonunu 33 galibiyet 17 mağlubiyet ile 2. sırada bitiren Pacers takımı play-off ilk turunda Milwaukee Bucks'ı 3-0 2. turda Philadelphia 76ers'ı ise 3-0 süpürdükten sonra konferans finalinde New York Knicks ile eşleştiler. Ancak Knicks turu 4-2 geçerek NBA finaline yükselen taraf oldu. 1999-00 sezonuna da büyük hedeflerle başlayan Indiana draftta ilk turda seçilen Jonathan Bender'i Antonio Davis karşılığında takasla kadrosuna katmıştır. Normal sezonu 56-26 ile bitiren Pacers takımı normal sezonu 1. sırada tamamlamayı başarmıştır. Play-off ilk turunda Milwaukee Bucks'a karşı zorlansalar da 3-2 geçen ekip yarı finalde Philadelphia 76ers'i 4-2 geçtikten sonra konferans finaline çıkmayı başardı. Konferans finalinde ezeli rakipleri New York Knicks ile eşleşen Indiana bu kez seriyi 4-2 ile geçerek ABA'den sonra tarihlerinde ilk kez NBA finaline kalma başarısı gösterdiler. Ancak rakipleri yıldızlar topluluğu bulunduran Los Angeles Lakers olunca seriyi 4-2 kaybederek Indiana'nın şampiyon olmasını engellemiş oldu. Serideki 5. maçta Indiana kendi evinde Lakers'ı kendilerine teselli olarak 120-87 yenerek onlara takım tarihindeki play off'lardaki en ağır galibiyetini taddırsa da bu şampiyonluk için yeterli olmamıştır.
Indiana takımı 2001-02 sezonunda Chicago Bulls'a Jalen Rose ve Travis Best'i vererek karşılığında Brad Miller, Ron Artest, Kevin Ollie ve Ron Mercer'i alarak çok ses getirecek bir takasa imza attı. Ayrıca takımın Pivot'u Jermaine O'Neal kariyerinde ilk defa bu sezonda All Star seçilme başarısı gösterdi. 1 yıl aradan sonra bu yılda Artest ve Miller önderliğinde play off yapsalar da ilk turda New Jersey Nets takımına elenerek veda etmişlerdir. 2003-04 sezonunda konferans yarı finalinde Detroit serisinin bir maçında Ben Wallace ile Ron Artest'in ettiği kavgadan sonra Artest'in kendisine bira şişesi atan bazı taraftarlarıda tribüne çıkıp Stephen Jackson'la birlikte dövmüşlerdir. Bunun sonucunda mahkeme kararıyla Artest'e normal sezon ve playoff'ta 73 maç Wallace'a 6 maç Jermaine O'Neal'a 25 maç Stephen Jackson'a 30 maç ceza verilmiştir.
Birçok sıkıntıyla uğraştıkları 2004-05 sezonunda da 44 galibiyet 38 mağlubiyet ile üst üste 14 sezonda 13. kez play off yapan Pacers ilk turda Boston Celtics'i son maçta 97-70 yenerek 4-3 ile zar zor geçtikten sonra geçen sene doğu konferansı finalinde kaybettikleri son şampiyon Detroit Pistons ile bu sefer 2. turda eşleştiler. Geçen seneden kavgalı oldukları Pistons'a karşı bu kez seride 2-1 öne geçmelerine rağmen sonraki 3 maçı kaybederek seriyide 4-2 kaybetmiş oldular. Ayrıca serideki kaybettikleri son maç 19 Mayıs 2005'te takımın efsanesi Reggie Miller'ında kariyerindeki son maçı jubilesi oldu ve o bu maçta 28 sayı atarak herkes kendisini ayakta alkışladı. Miller'ın tüm çabalarına rağmen 18 yıllık kariyeri boyunca Pacers ile çok yaklaşmasına rağmen 1 tane bile NBA şampiyonluğu yaşayamadan kariyeri son bulmuş oldu. 2005-06 normal sezonunda 30 Mart 2006 tarihinde oynanan Pacers Phoenix Suns maçında Miller'ın 31 numaralı forması emekli edilmiştir.
2005-2012: Danny Granger dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]
2005 NBA Seçmeleri'nde ekip önümüzdeki birkaç sezon boyunca takımın en önemli oyuncusu olucak Danny Granger'ı 1.tur 17. sıradan draft etti. Reggie Miller'ın emekli oluşu Ron Artest'in sakatlıkla boğuştuğu 2005-06 sezonunda zor zamanlar geçiren Pacers takımı bu sezonda da son 15 yılda 14. kez play-off yaptı. İlk turda New Jersey Nets takımı ile eşleşen takım ilk maçı kazanarak seride 1-0 öne geçti. Sonraki maçı kazanan Nets seriyi 1-1'e getirse de 3. maçı Jermaine O'Neal'ın 37 sayısıyla kazanan Pacers seride 2-1 öne geçti. Sonraki 2 maçı alan New Jersey takımı seride 3-2 geçtikten sonra son maçıda alarak seriyi 4-2 kazanarak konferans yarı finaline yükselmiş oldu. Sezonu erkenden kapatan Pacers'ta 6. maçta 40 sayı atan Anthony Johnson takımının maçı ve seriyi kaybetmesine engel olamadı.
Pacers takımı 2006-07 sezonunu tarihinin en kötü sezonlarından biri olarak kapadı. Sezonu toplam 35 galibiyet 47 mağlubiyet ile tamamlayan takım konferansı 9. sırada bitirdi. All-Star arasından sonra inanılmaz bir diriliş yaşayıp üst üste 11 galibiyet alıp şanslarını devam ettirselerde 15 Nisan günü New Jersey Nets'ten aldıkları yenilgiyle play-off şanslarını tüketmiş oldular. Bunun sonucunda 1996-97 sezonundan bu yana ilk kez play-off'a katılamamış oldular. Sezon boyunca Pacers takımı ligin en kötü hücum takımı ilan edildi ve bunda takımın sezon boyunca takımın Pivot'u Jermaine O'Neal'ın ve diğer oyuncuların sakatlıklarınında etkisi oldu. Ayrıca takımın doğru dürüst bir Oyun kurucu'su yoktu medyadan bu yüzden Pacers'a eleştiler yağıyordu.
80'lerden beri ilk kez play-off yapamamalarına rağmen 2007-08 sezonunda işler fena gitmezken sezon sonuna doğru takımın önemli parçaları Jermaine O'Neal ve asıl Oyun kurucu sıkıntısı olan takımın PG'si Jamal Tinsley'de sakatlanınca zaten savunma sıkıntısı olan takımın sistemi tamamen çöktü. Oyun kurucu pozisyonunu Travis Diener ile doldurmaya çalışsalar da yetmeyince takım Danny Granger'ın çabalarına rağmen sezonu 36 galibiyet 46 mağlubiyet ile 9. sırada tamamlayarak play-off dışında kaldı. Ayrıca takımın ana skorerleri Danny Granger ve Mike Dunleavy, Jr bu sezonda toplam 1500 sayı barajını geçerek Reggie Miller ve Detlef Schrempferken'den sonra bunu başaran Indiana kulüp tarihindeki ikinci oyuncular oldular. Ayrıca Dunleavy NBA En Çok Gelişme Gösteren Oyuncu Ödülü'ne aday gösterilse de ödül Hidayet Türkoğlu'na gitti. 2008-09 sezonunda Danny Granger gösterdiği müthiş performansla kariyerinde ilk kez all-star seçildi. Ayrıca maç başına 25 sayı barajını geçerek NBA En Çok Gelişme Gösteren Oyuncu Ödülü'nü kazandı. Oyuncusunun bu bireysel başarılarına rağmen takımı Pacers sezonu 9. bitirerek play-off yapamamış oldu.
2009-10 sezonunda 2009 NBA Seçmeleri'nde draft ettikleri Tyler Hansbrough'un kulağından Jeff Foster'ında dizinde sakatlanmasıyla beraber takım neredeyse Pivot'suz kaldı. Sezon sonunu %50 galibiyet yüzdesiyle play-off yapamadan kapatan takım üst üste 4. yılında da play-off yüzü görememiş oldular. Ayrıca son 20 yılda yalnızca 5. kez play-off yapamamışlardır. Sezon sonunda hayat belirtileri gösterip son 14 maçın hepsini kazansalar da pek bir işlerine yaramadı. 2010 yılının Mayıs ayında çaylak sezonunu tamamladıktan sonra A. J. Price ameliyat gerektirecek bir diz sakatlığı yaşadı. Onun beklenen geri dönüşü ise 4-6 aylık bir sürede gerçekleşti.
Pacers takımı 2010 NBA Seçmeleri'nde 1. tur 10. sıradan swingman Paul George'u seçti. 2. turda ise Şutör gard Lance Stephenson'u draft ettiler. Takım 1 Temmuz 2010 tarihinde George ile çaylak sözleşmesi imzaladı. Stephenson ile de 22 Temmuz'da sözleşme imzalandı. Ayrıca New Orleans Hornets ve Houston Rockets takımları ile yapılan 3'lü takasta James Posey ve Darren Collison kadroya katıldılar.
2010-11 sezonunda takım çıktığı ilk beş maçta 2 galibiyet ve 3 mağlubiyet aldı. 9 Kasım günü evlerinde Denver Nuggets'ı 144-113 mağlup ettikleri karşılaşmanın üçüncü çeyreğinde 21'de 20 şut isabetiyle 54 sayı atarak NBA'de bir çeyrekte en çok sayı atan 4. takım oldular. Ayrıca bu maçta Mike Dunleavy 3. çeyrekte 24 sayı atarak kulüp tarihinin bir çeyrekte en çok sayı atan oyuncusu unvanını eline geçirdi. Pacers takımı 30 Ocak 2011 tarihinde koç Jim O'Brien ile yollarını ayırarak önemli bir hamle yaptı. Yerine sezon sonuna kadar yardımcı antrenör Frank Vogel'ı getirdiler. 6 Nisan 2011 tarihinde Washington Wizards'ı yenip sezonu 8. bitirerek 2006 yılından bu yana 5 yıl sonra ilk defa play-off yapmış oldular. 2011 NBA Playoffları ilk turunda normal sezonu 1. bitiren Washington Wizards ile eşleşen Indiana seriyi 5 maç sonunda 4-1 ile kaybederek elenmiş oldular.
6 Nisan 2011 tarihinde baş antrenör Vogel ile takımın koçluk görevini sürekli olarak sürdürmesi için anlaşıldı. Daha sonra 2011 NBA Seçmeleri'nde 1. tur 15. sıradan seçtikleri Kawhi Leonard'ı draft gecesi San Antonio Spurs'e George Hill karşılığında takas ettiler. 2011 NBA lokavtı nedeniyle geç başlayan sezonda lokavtın sona ermesiyle birlikte all-star oyuncu David West ile de 2 yıllık anlaştılar. Sezon ortasında takıma Toronto Raptors'tan Leandro Barbosa'yı da katarak daha da güçlendiler. 2011-12 normal sezonunu Danny Granger'ın önderliğinde 42 galibiyet 24 mağlubiyet ile 3. sırada kapatan takım ilk turda Orlando Magic ile eşleştiler. Ayrıca normal sezonda aldıkları galibiyet yüzdesi onların 2005 yılından bu yana aldıkları en iyi yüzde olmuştur. 8 Mayıs 2012 günü serinin son maçında Orlando Magic'i 105-87 yenerek seriyi kazanmış ve Miami Heat'in konferans yarı finalindeki rakibi olmuşlardır. Kazandıkları seriyle 2005 yılından bu yana ilk defa bir play-off ilk tur serisi geçme başarısı gösterdiler. Seride ilk 3 maçta Indiana 2-1 önde olsa da sonradan toparlanan Heat takımı sonraki 3 maçı ve son olarak 6 maçıda kazanarak seriyide 4-2 kazanmış konferans finaline adını yazdırmıştır.
2012-günümüz: Paul George dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]
Takımın yıldızı Granger 2012-13 sezonunun ilk 5 maçında oynadıktan sonra dizinden ağır bir sakatlık geçirerek sezonu kapatmış ve ameliyat olması gerekmiştir. 2013-14 sezonunda geri dönüp süre alsa da önceki formunu kazanma girişimi başarısız olmuş sezon ortasında Evan Turner ve Lavoy Allen karşılığında Philadelphia 76ers'e takas olmuştur.
26 Haziran 2012 tarihinde genel müdür David Morway resmen istifa etti. Ertesi gün takımın basketbol operasyonları başkanı efsane eski basketbolcu Larry Bird'de görevinden istifa etti. Pacers takımı 2012 NBA Seçmeleri'nde 26. sıradan Miles Plumlee'yi seçtikten sonra draft gecesi 38. sıradan Sacramento Kings'in seçtiği Orlando Johnson'u takasla kadrosuna kattı. 7 Nisan 2013 günü Pacers bu sezon parlayan yıldızları Paul George önderliğinde 2003-04 sezonundan bu yana ilk kez merkez grubu şampiyonluğunu perçinledi ve sezonu 49-32'lik dereceyle doğu konferansını 3. sırada tamamladı. Takımın en önemli kozu George ise bu yıl NBA En Çok Gelişme Gösteren Oyuncu Ödülü'nü kazanmasının yanında kariyerinde ilk kez all-star seçilme başarısı gösterdi. 2013 NBA Playoffları'nda Pacers takımı ilk turda Atlanta Hawks'ı fazla zorlanmadan geçtikten sonra konferans yarı finalinde New York Knicks takımı ile eşleşti. Oynanan 6 maç sonunda New York Knicks'i ise 4-2 ile geçen Indiana 2004 yılından bu yana ilk defa konferans finaline çıkmış oldu. Konferans finalinde geçen sene elendikleri Miami Heat ile eşleşen Pacers Heat'i bu kez çok çok zorlasa da seriyi 4-3 ile son maçta kaybederek elenmiş oldular.
Bir yıllık aradan sonra Larry Bird basketbol operasyonları başkanı olarak tekrar görevine geri döndü. Ayrıca Donnie Walsh Pacers takımı için danışman olarak seçildi. 2013 NBA Seçmeleri'nde takım 1.tur 23. sıradan Solomon Hill'i seçti. Takıma bench oyuncusu olarak sezon başlamadan Luis Scola, C. J. Watson ve Chris Copeland eklenerek daha da güçlenmiş oldular.
Logo
[değiştir | kaynağı değiştir]-
mevcut logo 2005–günümüz -
alternatif logo 2005–günümüz -
alternatif logo 1967–günümüz
Salon tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]
- Indiana Üniversitesi Fairgrounds Kolezyumu (1967-1974)
- Market Square Arena (1974-1999)
- Bankers Life Fieldhouse (1999–günümüz) (diğer adıyla Conseco Fieldhouse)
Indiana Pacers takımı ev sahibi olduğu iç saha maçlarını 1999 yılında kurulmuş olan Bankers Life Fieldhouse'de oynamaktadır. Salon Sermaye Geliştirme Kurulu tarafından işletilmektedir. Salonun yapımına ilk adım Architects & Engineers tarafından 22 Temmuz 1997 tarihinde atılmıştır. Eskiden Conseco Fieldhouse olarak bilinen arena resmen 6 Kasım 1999 tarihinde açılmış ve 22 Aralık 2011 tarihinde bugünkü adını almıştır. Bu arena'nın basketbol maçları için seyirci kapasitesi 18.165 bin kişidir. Bayanlar WNBA liginde mücadele eden şehrin bir başka takımı Indiana Fever'de maçlarını bu salonda oynamaktadır. Pacers Bankers Life Fieldhouse'e geçmeden önce maçlarını 1967-74 arasında Indiana Üniversitesi Fairgrounds Kolezyumu'nda 1974-99'da ise Market Square Arena'da oynamıştır.
Formalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Indiana Pacers takımının formalarının renkleri altın rengi, lacivert, gümüş ve beyaz'dır. İç saha maçlarında genellikle beyaz ve sarı renkli formaları giyseler de alternatif olarak sarı laciver renkli formayı da giyebilirler. Deplasmanlarda ise lacivert kaplamalı sarı çizgili formaları tercih etmektedirler. Formalar Amerikalı atlet olan Florence Griffith-Joyner tarafından tasarlanmış yazıları ise Helvetica'yı andıran bir yazı stiliylen yazılmıştır. Formalar Pacers fanları tarafından genellikle "Flo-Jos" adıyla tanımlanmıştır.
|
|
|
Oyuncular
[değiştir | kaynağı değiştir]Mevcut kadro
[değiştir | kaynağı değiştir]Indiana Pacers kadrosu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oyuncular | Antrenörler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(GL) On assignment to G League affiliate
Kadro • Faaliyetler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Emekliye Ayrılmış Numaralar
[değiştir | kaynağı değiştir]
| Indiana Pacers emekliye ayrılmış numaralar | |||
| Numara | Oyuncu | Pozisyon | Oynadığı Yıllar |
|---|---|---|---|
| 30 | George McGinnis | Forvet | 1971-75, 1980-82 |
| 31 | Reggie Miller | Gard | 1987-2005 |
| 34 | Mel Daniels | Pivot | 1968-74 |
| 35 | Roger Brown | Forvet | 1967-74, 1975 |
Hall of Fame
[değiştir | kaynağı değiştir]| Indiana Pacers Basketbol Hall of Fame | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oyuncular | |||||||||
| Numara | İsim | Pozisyon | Sezon | Yıl | |||||
| 17 | Chris Mullin | SF/SG | 1997/98-1999/00 | 2011 | |||||
| 22 | Alex English | F | 1978/79-1979/80 | 1997 | |||||
| 31 | Reggie Miller | SG | 1987/88-2004/05 | 2012 | |||||
| 34 | Mel Daniels | C | 1968/69-1973/74 | 2012 | |||||
| 35 | Roger Brown | F/G | 1967/68-1973/74, 1974/75 | 2013 | |||||
| Koçlar | |||||||||
| Numara | İsim | Pozisyon | Sezon | Yıllar | |||||
| - | Slick Leonard | Koç | 1968-1980 | 2014 | |||||
| - | Jack Ramsay | Koç | 1986-1988 | 1992 | |||||
| - | Larry Brown | Koç | 1993-1997 | 2002 | |||||
| - | Larry Bird | Koç | 1997-2000 | 1998 | |||||
| - | Isiah Thomas | Koç | 2000-2003 | 2000 | |||||
Draft seçimleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Baş Antrenörler
[değiştir | kaynağı değiştir]Pacers takımını kulüp tarihi boyunca 13 ayrı baş antrenör çalıştırdı. Takımın ilk antrenörü ligin adı ABA'iken 1967 yılında koltuğa gelen Larry Staverman oldu. Bobby Leonard takımı çalıştırdığı 12 sezonda %5,29 galibiyet yüzdesine sahip olmasına rağmen takım tarihinde toplam en çok galibiyet alan koçu unvanını taşımaktadır. 1997 yılında göreve gelen eski efsane basketbolcu Larry Bird önderliğinde onlar 1999-00 sezonunda NBA finali görme başarısı göstermişlerdir. Takımın şu anki koçu 2011 yılında göreve gelen Frank Vogel'dır.
Kulüp tarihinin en çok sayı atan isimleri
[değiştir | kaynağı değiştir]| Sıra | Oyuncu adı | Ülke | Sayı |
|---|---|---|---|
| 1 | Reggie Miller |  ABD
|
25.279 |
| 2 | Rik Smits |  Hollanda
|
12.871 |
| 3 | Billy Knight | ABD
|
10.780 |
| 4 | Roger Brown | ABD
|
10.058 |
| 5 | Jermaine O'Neal | ABD
|
9.580 |
| 6 | George McGinnis | ABD
|
9.545 |
| 7 | Vern Fleming | ABD
|
9.535 |
| 8 | Danny Granger | ABD
|
9.329 |
| 9 | Mel Daniels | ABD
|
9.314 |
| 10 | Freddie Lewis | ABD
|
9.257 |
İstatistikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Kulüp tarihinin istatistik liderleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]- Maç: Reggie Miller (1.389)
- Oynama süresi: Miller (47.621)
- Saha içi isabeti: Keith Schexnayder (8.242)
- Saha içi isabeti denemesi: Miller (17.699)
- 3 sayılık basket: Miller (2.560)
- 3 sayılık basket girişimi: Miller (6.486)
- Faul atışı: Miller (6.237)
- Faul atışı girişimi: Miller (7.026)
- Hücum ribaundu: Dale Davis (2.276)
- Savunma ribaundu: Mel Daniels (5.461)
- Toplam ribaund: Daniels (7.643)
- Asist: Miller (4.141)
- Top çalma: Miller (1.505)
- Blok: Jermaine O'Neal (1.247)
- Top kaybı: Miller (2.409)
- Bireysel faul: Rik Smits (3.011)
- Sayı: Miller (25.279)
Maç başına
[değiştir | kaynağı değiştir]- Oynama süresi: Mel Daniels (37.07)
- Saha içi isabeti: Chuck Person
- Saha içi şut girişimi: Person (16.33)
- 3 sayılık şut isabeti: Reggie Miller (1.84)
- 3 sayılık şut girişimi: Stephen Jackson (4.73)
- Faul isabeti: Detlef Schrempf (5.31)
- Faul isabeti girişimi: George McGinnis (7.05)
- Hücum ribaundu: Daniels (4.56)
- Savunma ribaundu: Daniels (11.40)
- Toplam ribaund: Daniels (15.96)
- Asist: Mark Jackson (8.13)
- Top çalma: Don Buse (2.55)
- Blok: Jermaine O'Neal (2.46)
- Top kaybı: Ricky Sobers (4.10)
- Bireysel faul: James Edwards (4.04)
- Sayı: Danny Granger (25.8)
Kişisel ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ron Artest – 2004
- Chuck Person – 1987
- Detlef Schrempf – 1991, 1992
NBA En Çok Gelişme Gösteren Oyuncu Ödülü
- Jalen Rose – 2000
- Jermaine O'Neal – 2002
- Danny Granger – 2009
- Paul George – 2013
- Jack McKinney – 1981
- Larry Bird – 1998
- Larry Bird – 2012
- Larry Bird – 1998
- Isiah Thomas – 2003
- Rick Carlisle – 2004
- Frank Vogel – 2014
- Mel Daniels - 1969, 1971
- George McGinnis - 1975
ABA Playoffları En Değerli Oyuncu Ödülü
- Roger Brown - 1970
- Freddie Lewis - 1972
- George McGinnis - 1973
ABA All-Star Maçı En Değerli Oyuncu Ödülü
- Mel Daniels - 1971
- Billy Knight – 1977
- Don Buse – 1977
- Reggie Miller – 1990, 1995, 1996, 1998, 2000
- Detlef Schrempf – 1993
- Rik Smits – 1998
- Dale Davis – 2000
- Jermaine O'Neal – 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007
- Brad Miller - 2003
- Ron Artest – 2004
- Danny Granger – 2009
- Roy Hibbert – 2012, 2014
- Paul George – 2013, 2014
- Jermaine O'Neal – 2004
- Reggie Miller – 1995, 1996, 1998
- Jermaine O'Neal – 2002, 2003
- Ron Artest – 2004
- Paul George – 2013
- Mel Daniels - 1969, 1970, 1971
- Roger Brown - 1971
- George McGinnis - 1974, 1975
- Billy Knight - 1976
- Roger Brown - 1968, 1970
- Bob Netolicky -1970
- George McGinnis - 1973
- Mel Daniels - 1973
- Don Buse - 1976
NBA En İyi Birinci Savunma Takımı
- Don Buse – 1977, 1978, 1979, 1980
- Ron Artest – 2004, 2006
NBA En İyi İkinci Savunma Takımı
- Dudley Bradley – 1981
- Micheal Williams – 1992
- Derrick McKey – 1995, 1996
- Ron Artest – 2003
- Paul George – 2013
- Don Buse - 1975, 1976
- Clark Kellogg – 1983
- Steve Stipanovich – 1984
- Chuck Person – 1987
- Rik Smits – 1989
- Jamaal Tinsley – 2002
- Danny Granger – 2006
- Paul George – 2011
- Bob Netolicky - 1968
- George McGinnis - 1972
- Billy Knight - 1975
NBA All-Star Hafta Sonu Smaç Yarışması
- Fred Jones - 2004
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Where Are They Now? Freddie Lewis". 16 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013.
- ^ "Indiana Pacers Hall of Famers". 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013.
- ^ "Remember the ABA: Indiana Pacers". 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013.
- ^ "Remember the ABA: Indiana Pacers Ownership History". 12 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2014.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Indiana Pacers NBA profili 25 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Indiana Pacers sayfası basketball-reference.com14 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
