FC Internazionale Milano
 | ||||
| Tam ad | Football Club Internazionale Milano | |||
|---|---|---|---|---|
| Takma ad | I Nerazzurri (Mavi, Siyahlılar) La Beneamata Il Biscione (Natriks yılanları) | |||
| Renkler | Siyah-Mavi | |||
| Kuruluş | 9 Mart 1908 | |||
| Stadyum | Giuseppe Meazza Stadyumu, Milano (Kapasite: 80.018) | |||
| Başkan |  Steven Zhang | |||
| Teknik direktör |  Simone Inzaghi | |||
| Lig | Serie A | |||
| 2021-22 | Serie A, 2. | |||
| Resmî site | inter.it | |||
|
| ||||
Football Club Internazionale Milano, kısaca Inter Milan (/ˌinternattsjoˈnaːle/) veya Inter şeklinde telaffuz edilir,[1] Milano kökenli İtalyan profesyonel futbol kulübüdür. 1908 yılında kurulmuş ve maçlarını 80,065 kişi kapasiteli San Siro'nda oynamaktadır.[2] Renkleri ise mavi ve siyahtır.
Mücadele ettikleri Serie A'yı şu ana dek 20 defa kazanan takım, bu sayıyla yalnızca rakibi Juventus'un gerisindedir. Coppa Italia'yı 9 defa müzesine götürmüştür. Aynı zamanda, iki turnuvanın galiplerinin karşılaştığı Supercoppa Italiana'yı da 8 kez kazanmıştır.[3] Serie A'da küme düşmeyen tek takımdır.
Ayrıca Inter, sadece İtalya'da değil, Avrupa'daki ve kıtalararası turnuvalarda da kupa kazanmıştır. Şampiyonlar Ligi'ni ve UEFA Kupası'nı 3 kez, Kıtalararası Kupa'yı da 2 kez birincilikle tamamlamıştır.[3] Aynı zamanda, G-14 adı verilen, şubat 2008'de dağılmış, Avrupa'nın en büyük ve prestijli kulüplerinin oluşturduğu grubun da kurucu üyelerindendir. G-14, daha sonra Avrupa Kulüpler Birliği adı altında yeniden kurulmuş ve bu oluşumun da üyelerinden biri Inter olmuştur.[4]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]1908-1922: Kuruluş yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Football Club Internazionale Milano, 9 Mart 1908 tarihinde, 1899'da kurulmuş olan Milan futbol takımından kovulan 44 üyeyle birlikte kuruldu. Takımın renkleri günümüzde de kulübün geçerli renkleri olan altın, mavi ve siyahtı. Takımın tamamı İsviçreli ve İtalyan futbolculardan oluşuyordu ve bu nedenle de yabancı oyunculara açık bir takımdı.[5]
Inter, I. Dünya Savaşı sırasında ölen antrenörleri Virgilio Fossati ile birlikte 1909-10 yılında ilk, Fossati'den yoksun olmalarına rağmen de 1919-20'de ikinci defa Scudetto kazandı.
1922-1960
[değiştir | kaynağı değiştir]1922'de Inter Serie A'da B Grubu'nda 11 puan toplayarak son sırada yer aldı.[5] Buna rağmen, Serie B'ye düşmemek için yapılan play-off maçını kazanıp tekrar ligde kaldı ve 1928 yılında da başlayan faşizm dönemiyle birlikte kulübün adı önce Milanese Unione Sportiva, daha sonra Ambrosiana SS Milano oldu.[5]
Süreç geride kaldıktan sonra, kulüp 1939 yılında oyuncuları Giuseppe Meazza'nın önderliğinde Coppa Italia'yı kazandı. Meazza'nın ismi, daha sonra da kulübün stadı olan Giuseppe Meazza Stadyumu'na verildi. 1939-40'ta ise, 1929-30 ve 1937-38'den sonra 5. Serie A şampiyonluğu Meazza'nın yokluğunda kazanıldı.
Bu başarıların ardından II. Dünya Savaşı başladı. Savaş boyunca yapılmayan ligler tekrar başladı ve Inter, şu anda geçerli olan FC Internazionale Milano ismini aldı. 1952-53 ve 1953-54 yıllarında, iki sene üst üste de Serie A'yı kazandı.
1960-1968: Grande Inter (Helenio Herrera dönemi)
[değiştir | kaynağı değiştir]Inter, üst üste gelen şampiyonluklarla tarihinin en iyi dönemine girdi ve Grande Inter (Muhteşem Inter) adıyla anılmaya başladı. Bu yıllarda takımın başına geçen Helenio Herrera ile üç kez Serie A'yı, iki kez de Avrupa Kupası'nı kazandı. Finallerden birinde İspanyol Real Madrid ile, diğerinde de kupayı daha önce iki kez kazanmış Benfica ile karşılaştı.[6]
1990-2004: Kriz dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]1990'da başlayan 14 yıllık süreç Nerazzurri için hayal kırıklığıydı. Milan ve Juventus'un Avrupa'da yakaladıkları başarıları Inter yakalayamadı ve 1994 yılında da küme düşmekten 1 puan farkla kurtuldu. Kulübün bu dönemdeki başarıları ise 1991, 1994 ve 1998 yıllarında kazanılan üç UEFA Kupası'ydı.
1995'te Massimo Moratti'nin başkanlığa geçmesiyle Inter, Christian Vieri, Hernan Crespo ve Ronaldo gibi birçok önemli transfere imza attı. Ayrıca, bu transferlere ödediği paralar ile de iki kez en yüksek transfer ücreti rekorunu kırdı.[7] Fakat yine de bu yıllarda Inter, Serie A'yı kazanamadı.
Taraftarlar, zaman içinde, devam eden başarısız süreçten Moratti'yi sorumlu tutmaya başladılar. Özellikle, Moratti'nin teknik direktörleri Luigi Simoni'nin sözleşmesini sezon başında feshetmesi bir kriz oluşumuna sebep oldu.[5] Devam eden 1998-99 sezonunda da Inter ligi 8. sırada tamamlayarak Avrupa kupalarına gitme şansını 10 yıldan beri ilk defa yitirdi.
Ertesi sezon, Supercoppa Italiana'da da Lazio'ya karşı alınan yenilgiyle ikinci olan Inter, Şampiyonlar Ligi ön elemesinde de Helsingborgs IF'e yenilerek turnuvaya erken veda etti. Aynı zamanda ezeli rakiplere karşı da yenilgiler alındı.
2001-02 sezonunda ise Inter, UEFA Kupası'nda yarı finale çıkmanın yanı sıra, ligin son haftasına kadar da Serie A'yı kazanma şansını da devam ettirdi. Lazio'yla yaptığı maçla birlikte, rakipleri Juventus'un ve Roma'nın maçları da büyük önem taşıyordu. Inter, son dakikada yediği iki golle şampiyonluğu kaçırırken, Juventus, Reggina'yla yaptığı maçı kazanarak şampiyon oldu.[5]
2002-03'te mavi-siyahlılar, Scudetto ikincisi ve Şampiyonlar Ligi yarı finalisti oldu. Inter, ikisi de aynı stadda oynanan maçlarda, Milan'a yarı finalde 1-1'lik toplam skora rağmen deplasman golü kuralıyla elendi.
Yeni sezonda ise takım bazı değişikliklere uğradı. Teknik direktör Hector Cuper ve Hernan Crespo kısa sürede gönderildi. Takıma Adriano ve Dejan Stankovic gibi oyuncular getirildi.
2005-2010: Diriliş dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]15 Haziran 2005'te kazanılan Coppa Italia, Inter için diriliş döneminin başlangıcıydı.[5]Nerazzurri, aynı zamanda, Juventus'u da mağlup ederek Supercoppa Italia'yı da kazandı.
2005-06 sezonunda ise Inter, ligi üçüncü sırada bitirmesine rağmen, İtalya'da açığa çıkan şike skandalı kapsamında, Milan ve Juventus'tan silinen puanlarla Serie A'yı kazanmış oldu. Devamında takip eden 2006-07 ve 2007-08 sezonlarında ise İtalya'daki kulvarların çoğunda şampiyonluk kazanıldı. Yeni transferlerin yanı sıra, Hernan Crespo geri getirildi. Ezeli rakip Milan ise Şampiyonlar Ligi'ni kazandı.[6]
Başlamak üzere olan 2008-09 sezonu öncesinde ise yönetim, Roberto Mancini'yi Liverpool maçı sonrası verdiği demeçler sonucu görevden aldı ve Jose Mourinho'yu teknik direktörlüğe getirdi. Bu seçim, Mourinho'yu da Serie A'daki tek yabancı teknik direktör yapmıştır.[8] Mourinho'nun gelişi altın çağ'ı başlatan adımdır.
2009-2010: Altın Çağ
[değiştir | kaynağı değiştir]Mourinho'nun gelmesiyle çok farklı bir takım kimliğine bürünen mavi-siyahlılar, 2008-09 sezonunu şampiyon kapattıktan sonra 2009-10 sezonunda Serie A, Coppa Italia, Şampiyonlar ligi ve FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nı kazanarak katıldığı tüm kupaları müzesine götürmüştür. Şampiyonlar Ligi'ni kazandıktan sonra Mourinho kulüpten ayrılma isteğini belirtmiş ardından İspanya'nın güçlü ekibi Real Madrid'e gitmiştir. Mourinho'dan boşalan koltuğu ise Liverpool'un İspanyol teknik direktörü Rafael Benitez doldurmuştur. Ancak Rafael Benitez'in Inter macerası çok kısa sürdü. Başkan Massimo Moratti radikal bir kararla ezeli rakibi Milan'ın efsanevi oyuncusu ve aynı zamanda geçen yıl Milan'ı da çalıştıran Leonardo Araújo'yu takımın başına getirdi.
2010-2020
[değiştir | kaynağı değiştir]Inter, 5 sezonu üst üste şampiyon kapattıktan sonraki diğer sezonları hayal kırıklığı olarak geçmiştir. Tüm kupaları kazandığı 2009-10 sezonundan sonra, 2011 Coppa Italia'yı kazanmıştır. bu sezonlardan itibaren ligde ve diğer kulvarlarda varlığını çok gösteremeyen mavi-siyahlı ekip, 10 sezon sonra 2019-20 sezonunda şampiyonluğa en yakın olduğu zaman 1 puan farkla şampiyonluğu Juventus'a verip, 82 puanla ligi 2. bitirmiş, ardından Avrupa Ligi'nde ise finale kadar çıkıp finalde Sevilla'ya kaybetmiştir.
Günümüz
[değiştir | kaynağı değiştir]Yaşanan olumsuz sezonların ardından 2020-21 sezonu başlamadan önce Antonio Conte önderliğinde takıma başta Hakimi, Barella, Vidal, Sanchez, Perisic gibi önemli isimler transfer edilirken Mauro Icardi gibi isimlerle de yollar ayrıldı. Mavi-siyahlı ekip bu transferlerden olumlu sonuçlar alarak 11 sezon aradan sonra Serie A'da şampiyon olmayı başardı ve Serie A şampiyonluğunu 19'a yükseltti. böylece Juventus'un 9 sezonluk serisini bitirdi.
Sezon bittikten sonra Antonio Conte ile yollar ayrılarak, yeni sezona Simone Inzaghi ile başlama kararı alındı. Yeni sezon öncesi ise takıma Dumfries, Edin Džeko, Hakan Çalhanoğlu gibi isimler transfer edilerek takım güçlendirildi. 2021-22 sezonunun devre arasında ise takıma Robin Gosens transferi yapıldı. Sezon başında Süper Kupa'da Coppa Italia şampiyonu Juventus ile karşılaştı. Normal süresi 1-1 biten maçta dakika 120+1'de Alexis Sánchez ile bulduğu golle bu kupayı da 11 sezon aradan sonra müzesine götürdü. Başarılı geçen İtalya Kupası'nda finale kadar yükselen mavi-siyahlı ekip, 11 Mayıs 2022 tarihinde finalde tekrar Juventus ile karşı karşıya geldi. Karşılaşmayı 4-2 kazanan Milan ekibi, 11 yıl aradan sonra 8. Coppa Italia şampiyonluğunu ilan etti. Aynı sezon Serie A şampiyonu Milan'ı da Süper kupa'da yenerek bu kupayı 7. defa kazandı.
Bir sonraki sezonda kazanmış olduğu Coppa Italia ve Süper kupa başarılarını tekrarlayarak bu kupaları tekrar müzesine götürmesinin yanı sıra, Şampiyonlar Ligi'nde finale kadar çıkmayı başardı. Finalde ise İngiliz ekibi Manchester City'e 1-0 kaybetti. Ligde ise Lazio'nun ardından 72 puanla üçüncü sırada bitirdi.
2023-24 sezonunda ise ligin bitimine 5 hafta kala Milan'ı mağlup edip ligde ki 20. şampiyonluğuna ulaşarak ikinci yıldızı taktı. Coppa Italia'da ise Son 16 turunda Bologna'ya uzatmalarda 2-1 kaybederek elendi.
Oyuncular
[değiştir | kaynağı değiştir]Güncel kadro
[değiştir | kaynağı değiştir]- 13 Aralık 2021 itibarıyla
Not: Uyruk bilgisi futbolcuların FIFA uygunluk kurallarınca oynayabileceği millî takımı gösterir. FIFA kuralları haricinde başkaca uyruğa da sahip olabilirler.
|
|
Kiralık gidenler
Not: Uyruk bilgisi futbolcuların FIFA uygunluk kurallarınca oynayabileceği millî takımı gösterir. FIFA kuralları haricinde başkaca uyruğa da sahip olabilirler.
|
|
Teknik direktörler
[değiştir | kaynağı değiştir]Internazionale'da tarihi boyunca 57 teknik direktör görev yapmıştır. Bunlardan ilki Virgilio Fossati olurken, Helenio Herrera, takımda geçirdiği 9 yıllık süreyle Internazionale'da en uzun görev yapan teknik direktör unvanını taşımaktadır.
|
.svg){kind=small}
Başkanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Inter'in tarihi boyunca tam 22 başkanı olmuştur. Bazıları onursal başkan kabul edilirken, bazıları da aynı zamanda kulübün sahibi olarak görev yapmıştır.[9]
|
Kulübün renkleri, amblemleri ve takma isimleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Internazionale, tarihi boyunca mavi ve siyah renkleri çubuklu formasında kullanmıştır. Mavi gündüzü, siyah ise karanlığı temsil etmektedir.[10] Faşizm döneminde, kulübün adı değişmiş ve formalar da, beyaz renkli ve kırmızı haç şeklinde olan Milano bayrağını sembolize etmiştir. Başka renk değişikliği olmazken, Inter hâlen mavi-siyah formayı kullanmaktadır. Kırmızı-beyaz forma ise yalnızca deplasman forması formatında kullanılmıştır.
-
1908-1928 -
1963-1979 -
1998-2007 -
2007-2014 -
2014-2021 -
2021–
.png){kind=logo}
.svg)
.png){kind=logo}
.svg){kind=logo}
Inter'in en ünlü takma adları ise mavi-siyahlılar anlamına gelen Nerazzurri ve natriks yılanı I Biscione'dir.[11] Yılan takma adının sebebi, Milano için tarihi bir değere sahip olmasıdır.
Rekabetler ve taraftar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Inter, yapılan anketlere göre, İtalya'nın en çok taraftara sahip olan ikinci kulübüdür. Ancak, stada giden taraftar ve abonman satışları bakımından uzak ara birincidir. Taraftarı genellikle Milano kentinde yaşamaktadır, ancak bütün İtalya’da ve dünyada taraftarı vardır.
Inter Milan'ı destekleyen başlıca taraftar grupları Boys San, Viking, Irriducibili, Ultras, Brianza Alcoolica'dır. Taraftarlar takıma verdikleri desteklerin yanı sıra, olaylarla da tanınmaktadırlar. Bunun en belirgin örneği Şampiyonlar Ligi'nde 2004-05 sezonu çeyrek final maçında Milan ile yapılan maçta kırmızı-siyahlıların kalecisi Dida'ya tribünden atılan yabancı madde ile oyuncunun omzundan sakatlanmasına sebep olmalarıdır. Olay sonrası maç tatil edilmiş ve Milan hükmen galip sayılarak tur atlamıştır.
Milan'ın yanı sıra, diğer ezeli rakipleri ise İtalya'da bulunan ve diğer güçlü ekipler olan Juventus, Roma olarak kabul edilmektedir.
Forma üreticileri ve sponsorları
[değiştir | kaynağı değiştir]| Yıl | Forma üreticisi | Forma sponsoru |
|---|---|---|
| 1979-1981 | Puma | |
| 1981-1982 | Inno-Hit | |
| 1982-1986 | Mecsport | Misura |
| 1986-1988 | Le Coq Sportif | |
| 1988-1991 | Uhlsport | |
| 1991-1992 | Umbro | FitGar |
| 1992-1995 | Fiorucci | |
| 1995-1998 | Pirelli | |
| 1998-2021 | Nike | |
| 2021- | Socios |
Başarıları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal
[değiştir | kaynağı değiştir]
Serie A
- Şampiyon (20): 1909-10, 1919-20, 1929-30, 1937-38, 1939-40, 1952-53, 1953-54, 1962-63, 1964-65, 1965-66, 1970-71, 1979-80, 1988-89, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2009-10, 2020-21, 2023-24
- İkinci (16): 1932-33, 1933-34, 1934-35, 1940-41, 1948-49, 1950-51, 1961-62, 1963-64, 1966-67, 1969-70, 1992-93, 1997-98, 2002-03, 2010-11, 2019-20, 2021-22
Coppa Italia
- Şampiyon (9): 1938-39, 1977-78, 1981-82, 2004-05, 2005-06, 2009-10, 2010-11, 2021-22, 2022-23
- Finalist (6): 1958-59, 1964-65, 1976-77, 1999-00, 2006-07, 2007-08
Supercoppa Italiana
- Şampiyon (8): 1989, 2005, 2006, 2008, 2010, 2021, 2022, 2023
- Finalist (4): 2000, 2007, 2009, 2011
Uluslararası
[değiştir | kaynağı değiştir]Aşağıdaki şampiyonluklar yalnızca UEFA ve FIFA tarafından düzenlenen turnuvalara aittir. Hazırlık turnuvaları ve özel kupalar listeye dahil değildir.
Avrupa
[değiştir | kaynağı değiştir]Dünya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kıtalararası Kupa
- Şampiyon (2): 1964, 1965
- Kulüpler Dünya Kupası
- Şampiyon (1): 2010
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Inter Milan ismi sadece İngilizcenin ana dil veya ikinci dil olduğu bölgelerde kullanılır. İtalyanca konuşulan bölgelerde diğer isimler geçerlidir.
- ^ SkySports.com 7 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - FC Internazionale Milano'ın kulüp sayfası (Ağustos 2007'de erişildi.)
- ^ a b Inter.It[ölü/kırık bağlantı] - Kulübün kazandığı kupalar. (1 Ağustos 2008'de erişildi.)
- ^ UEFA.com 27 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.'da bulunan ECA'nın kuruluş haberi (Temmuz 2008'de erişildi.)
- ^ a b c d e f "FC Internazionale Milano Storia". 5 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2008.
- ^ a b Şampiyonlar Ligi Finalleri 16 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Ağustos 2008'de erişildi.)
- ^ Midfield Dynamo Football Site 24 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Record Transfer Fees
- ^ José Mourinho all'Inter 5 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca) 2 Haziran 2008'de erişildi.
- ^ Inter.it 23 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Tutti'i Presidenti.
- ^ ViviMilano.it 4 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Haziran 2008)
- ^ Inter vs. Milan - Footballderbies.com 13 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Temmuz 2008'de erişildi.)
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Resmî site (İtalyanca) / (İngilizce) / (İspanyolca) / (Endonezce) / (Çince) / (Japonca)
- Facebook'ta FC Internazionale Milano
- Twitter'da FC Internazionale Milano
- Instagram'da FC Internazionale Milano
- UEFA.com'da Inter profili 16 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Transfermarkt.com.tr'de Inter profili 9 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Inter Haberleri 25 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
