Def Leppard
Def Leppard | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Başladığı yer | Sheffield, İngiltere |
Tarzlar | Hard rock, heavy metal, NWOBHM |
Etkin yıllar | 1977–günümüz |
Müzik şirketi | Mercury, Universal, Phonogram, Vertigo, PolyGram, Bludgeon-Riffola |
Resmî site | Def Leppard Resmi Web Sitesi |
Üyeler | Joe Elliott Rick Savage Rick Allen Phil Collen Vivian Campbell |
Eski üyeler | Tony Kenning Pete Willis Steve Clark Frank Noon |
Def Leppard, 1977 yılında İngiltere'nin Sheffield kentinde New Wave of British Heavy Metal müzik akımının temsilcilerinden biri olarak kurulmuş hard rock grubudur. 1992 yılından bu yana, grubun kadrosu; Joe Elliott (vokal), Rick Savage (bas), Rick Allen (davul), Phil Collen (gitar) ve Vivian Campbell (gitar) şeklindedir. 1980'li yılların başından 1990'lı yılların başına kadar geçen süreç grubun ticari açıdan en başarılı olduğu dönemdir. Grup, 1981 yılında yayımlanan ikinci albümleri High 'n' Dry ile, tarzlarının oluşmasında büyük pay sahibi olan prodüktör Robert John "Mutt" Lange ile yıllar sürecek başarılı işbirliklerinin ilk ürünü verdiler. Albümde yer alan "Bringin' On the Heartbreak", 1982'de yayın hayatına başlayan MTV'de çalınan ilk hard rock/heavy metal video kliplerinden biri oldu. 1983 yılında yayımlanan Pyromania albümü sadece ABD'de 10 milyon sattı ve Photograph, Rock of Ages ve Foolin' gibi single'lar ile Def Leppard bir marka haline dönüştü.
Grubun bateristi Rick Allen'ın 1984 yılında geçirdiği trafik kazası sonucu sol kolunu kaybetmesinin ardından kendisi için özel tasarlanmış elektronik davul seti ile müziğe devam etme kararı alması ile Def Leppard'ın dördüncü albümü Hysteria 1987 yılında yayımlandı. Albüm hem İngiltere hem de ABD' müzik listelerinde 1 numaraya kadar yükseldi. Albüm, "Animal", "Pour Some Sugar on Me", "Hysteria", "Armageddon It", "Love Bites" ve "Rocket" olmak üzere altı hit single çıkararak tüm dünyada 20 milyon sattı.[1]
Grubun gitaristi Steve Clark'ın 1991 yılında evinde ölü bulunmasından sonra onun gitar kayıtlarını grubun diğer gitaristi Phill Collen'ın tamamlaması ile grubun beşinci albümü Adrenalize 1992 yılında yayımlandı. Albümün yayımlanmasından kısa bir süre sonra Steve Clark'ın ölümü nedeniyle yerine Vivian Campbell gruba dahil edildi.
Def Leppard, günümüze dek 13 stüdyo albümü, 2 derleme albüm ve 1 konser albümü yayımladı. Tüm zamanların en çok satan müzik artislerinden biri olan Def Leppard tüm dünyada toplam 65 milyon albüm sattı.[2] Grup, ABD'de iki albümü 10 milyonun üzerinde satan beş gruptan biridir.[3] Grup, kazalar ve ölümler ile dolu tüm bu inişli çıkışlı kariyerlerine rağmen Rock müzik tarihinin en önemli grupları arasında olmayı başardı. Def Leppard 1995 yılında 24 saat içerisinde 3 farklı kıtada konser vererek Guinness Rekorlar Kitabına girmiştir.[4]
Grubun geçmişi
[değiştir | kaynağı değiştir]Oluşumları (1977-1980)
[değiştir | kaynağı değiştir]1977 yılında Sheffield, South Yorkshire'da Tampton School'da hala öğrenci olan Rick Savage, Tony Kenning, and Pete Willis "Atomic Mass" adında bir grup kurmuştu. Grubun kadrosu davulda Kenning ile, bas gitarda Savage, (başlangıçta gitar) ve gitarda Willis şeklinde idi. Grubun ileride solisti olacak olan o zamanlar henüz 18 yaşındaki Joe Elliott, Pete Willis ile yaptığı görüşme sonucu gruba gitarist olarak girmeye çalıştı. Fakat seçmeler sırasında onun solist olmak için daha uygun olduğuna karar verildi. Grup Joe Elliott ile ilk konserini Mosborough, Sheffield'ta Westfield School'un yemek salonunda gerçekleştirdi.
Grup kısa süre sonra ismini Joe Elliott'ın önerisi ile "Deaf Leopard"'a çevirdi. Bu isim, Joe Elliott'ın okulda İngilizce dersini hayali rock grupları ile ilgili yazdığı bir kompozisyonda Led Zeppelin'den ilham alarak kullandığı isimlerden biri idi ve gruba verilecek isimde ona ilham kaynağı oldu. Fakat bu şekilde bir punk grubu ismini andırdığı düşünüldüğü için Tony Kenning'in tavsiyesi ile isim "Def Leppard" şeklinde değiştirildi.
1978 yılının Ocak ayında gruba Steve Clark katıldı. Clark seçmelerde, Lynyrd Skynyrd'ın "Free Bird" şarkısını baştan sona çalarak grubu etkilemeyi başarmıştı. 1978 yılının Kasım ayında grup "Def Leppard EP" olarak bilinen üç şarkılık bir EP yayımladı. Fakat grubun bateristi Tony Kenning aniden gruptan ayrıldı. Tony Kenning'in yerine Frank Noon gruba katıldı fakat o ayın sonunda 15 yaşındaki Rick Allen grubun tam zamanlı bateristi olarak Def Leppard'a katıldı.
EP'nin satışları "Getcha Rocks Off" şarkısının BBC Radyo'da çalınmasından sonra yükselişe geçti. 1979 boyunca, grup İngiliz hard rock ve heavy metal hayranları arasında sadık bir yol geliştirdi ve hatta başlangıçta New Wave of British Heavy Metal'in liderlerinden olarak kabul edildi. Artan popülariteleri sonucu büyük bir plak şirketi olan Fonogram / Vertigo (ABD'de Mercury Records) ile anlaşma sağladı.
Def Leppard'ın ilk albümü On Through the Night 14 Mart 1980 tarihinde yayımlandı. Albüm İngiltere' listelerinde ilk 15 albüm arasında yer almasına rağmen, grubun çok sayıda hayranı "Hello America" gibi şarkıları nedeniyle ve ABD'de daha fazla konser vermeleri nedeniyle gruba sırtını döndü. Grup, ABD'de Pat Travers, AC/DC ve Ted Nugent'ın ön grubu olarak sahne aldı.
High n Dry ve Pyromania (1981-1983)
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup ikinci albümlerinde AC/DC prodüktörü Robert John "Mutt" Lange ile çalışmaya karar verdi. Lange'in stüdyodaki titiz yaklaşımı ile birlikte grubun soundu oturmaya başladı. Grubun ikinci albümü High 'n' Dry 11 Temmuz 1981 tarihinde yayımlandı. Albüm etkileyici satışlara ulaşmamasına rağmen "Bringin' On the Heartbreak", 1982'de MTV'de yayınlanan ilk hard rock/heavy metal video kliplerinden biri oldu ve grubun ABD'deki popülaritesini artırdı. "High 'n' Dry (Saturday Night)" şarkısı ise 2006 yılında VH1'ın hazırladığı en iyi kırk metal şarkısı sıralamasında otuz üçüncü sırada yer aldı. Albümün piyasaya sürülmesini bir Avrupa turnesi izledi. Grup, Ozzy Osbourne ve Blackfoot'un ön grubu olarak sahne aldı. 12 Temmuz 1982 tarihinde Pete Willis alkol problemleri nedeniyle gruptan çıkarıldı ve yerine glam metal grubu Girl'in gitaristi Phil Collen gruba dahil edildi.
Prodüktörlüğünü yine Robert John "Mutt" Lange'in üstlendiği grubun üçüncü albümü Pyromania 20 Ocak 1983 tarihinde yayımlandı. Albümün ilk single'ı Photograph grubun büyük bir üne erişmesini sağladı. Photograph'in video klibi ABD'de MTV'de Michael Jackson'ın Beat It şarkısının video klibinin ardından en çok istek alan video klipti. "Photograph", "Rock Of Ages" ve "Foolin'" gibi single'ların da desteği ile birlikte albümde yine Michael Jackson'ın Thriller albümünün ardından uzun süre Billboard 200 albüm satış listesinde 2 numarada yer aldı. Def Leppard'ın ABD turu 1983 yılının Mart ayında Billy Squier'in açılış grubu olarak başlamıştı turne Eylül ayında sona erdiğinde ise Def Leppard ana grup olarak San Diego, California'da 55 bin kişi önünde sahnede idi. Grubun ABD'de artan popülaritesine paralel olarak Def Leppard 1984 yılında AC/DC, Journey ve Rolling Stones gibi kuvvetli adaylara rağmen ABD'de yılın grubu seçildi. Ancak bu popülerlik Duran Duran'ın 1 numarada olduğu Def Leppard'ın kendi ülkesi İngiltere'de geçerli değildi ve bu durum grubu büyük ölçüde rahatsız eden bir gerçekti.
Hysteria Dönemi (1984-1989)
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup dördüncü albümleri için 1984 yılının Şubat ayında İrlanda'nın Dublin şehrinde çalışmalara başladı. Fakat grubun bateristi Rick Allen 31 Aralık 1984 tarihinde yılbaşı partisinden evine dönerken Sheffield'ta geçirdiği kaza sonucu sol kolunu kaybetti. Buna rağmen Rick Allen grubun bateristi olarak kalmaya devam etti. Grup üyeleri onun iyileşme sürecini destekledi ve hiçbir zaman gruptan çıkarmayı düşünmediler. Rick Allen için sol kolunun eksikliğini ayaklarını kullanarak gidereceği ilave pedallarla desteklenmiş özel yapım elektronik davul seti hazırlandı. Rick Allen yeni davul seti ile bir süre gruptan ayrı çalıştı. Birkaç ay sonra grupla bir araya geldiler. Joe Elliott'ın duygusal bir an olarak nitelendirdiği ilk buluşmada Rick Allen grupla birlikte Led Zeppelin şarkısı "When the Levee Breaks" çalarak gruba ilerleme kat ettiğini gösterdi. Grubun ısınmak adına İrlanda'da gerçekleştirdiği kısa turnede Rick Allen'ın yanı sıra Jeff Rich gruba baterist olarak davet edildi. Ancak bir konseri kaçırması nedeni ile grupla ilişkisi kesildi ve Rick Allen'ı tamamen tek davulcu olarak bırakma kararı aldılar. Rick Allen 1986 Monsters Of Rock Festival'inde Joe Elliott'ın duygusal sunuşu ile kazadan sonraki ilk sahne performansını gerçekleştirdi.
Yeni albüm üç senelik bir süreç sonucunda yayımlanmaya hazırdı. Albümün prodüktörü ilk başta yorgunluğunu ileri sürerek çekilmesine rağmen daha sonra tekrar gruba katılarak albümün beste sürecinde gruba destek olup kaydı tamamlayan Robert John "Mutt" Lange idi. Def Leppard'ın dördüncü albümü Hysteria 3 Ağustos 1987 tarihinde satışa sunuldu. Ve nihayet grup kendi ülkeleri olan İngiltere'de büyük başarıya ulaştı ve Hysteria İngiltere albüm satış listesine 1 numaradan giriş yaptı. Albümün ilk single'ı "Animal" ise İngiltere single listelerinde ilk ona girerek gruba kendi ülkelerindeki ilk hitini kazandırdı. Albüm ABD'de ise yayımlanışının üzerinden neredeyse 1 yıl geçtikten sonra dördüncü single "Pour Some Sugar On Me"'nin yayımlanması ile birlikte Billboard 200 albüm satış listesinde 1 numaraya yükseldi. Pour Some Sugar On Me MTV'de yayınlanan Dial MTV adındaki günün en fazla istek alan video kliplerinin sıralandığı programda 73 gün boyunca 1 numarada yer alarak bir rekora imza attı. Pour Some Sugar On Me, Billboard Hot 100 single listesinde ise 2 numaraya ardından yayımlanan diğer single "Love Bites" ise 1 numaraya kadar yükseldi. ABD'de Billboard Hot 100 listesinde albümden yayımlanan dört single ilk onda yer almak üzere altı single ilk yirmide yer aldı. Single olarak yayınlanmayan şarkılar bile radyolarda yüksek çalınma oranlarına erişti. Grubun 1989 MTV Video Müzik Ödülleri'nde seslendirdiği yeni bir şarkı olan "Tear It Down" radyolarda çok istek alınca grup bu şarkıyı bir sonraki albüm için kaydetti. Hysteria, listelerde üç sene yer aldı ve ABD'de 12 milyon olmak üzere tüm dünyada 20 milyon sattı. Grup albümün başarısını 15 ay süren turne ile destekledi. Def Leppard 1988 Brit Ödülleri'nde En iyi Britanyalı Grup ödülüne aday oldu ve 1989 Amerikan Müzik Ödülleri'nde Yılın En İyi Hard Rock/Heavy Metal Grubu ödülünü kazandı.
Steve Clark'ın Ölümü ve Adrenalize (1990-1992)
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup, Hysteria albümünün turnesinin hemen ardından yeni albüm için çalışmalara başladı. Fakat Steve Clark'ın alkol ile ilgili sorunu günden güne artarak devam ediyordu ve sürekli rehabilitasyona giriyordu. 1990 yılının ortasına gelindiğinde Steve Clark'a tedavi için gruptna ayrı kaldığı bu dönemde altı aylık bir izin verildi. Fakat Steve Clark 8 Ocak 1991 tarihinde Londra'daki evinde kız arkadaşı Janie Dean tarafından ölü bulundu. Öldüğünde 30 yaşında idi. Yapılan otopsi sonucu kanında valium, morfin ve İngiltere kanunlarına göre yasal oranın üç katı oranında alkol tespit edildi. Steve Clark, ailesinin evinin yanında Wisewood Cemetery, Loxley, Sheffield'ta gömüldü.
Grup, hala üzerinde çalıştıkları beşinci albümlerini dört kişi olarak tamamlamaya karar verdi ve Steve Clark'ın kısımlarını onun tekniği ile grubun diğer gitaristi Phil Collen çaldı. Def Leppard'ın beşinci albümü Adrenalize 31 Mart 1992 tarihinde yayımlandı. Albüm hem İnigltere hem de ABD listelerine 1 numaradan giriş yaptı ve ABD'de 5 hafta 1 numarada yer aldı. Albümün ilk single'ı "Let's Get Rocked" İngiltere listelerinde 2 numaraya kadar yükseldi ve 1992 MTV Video Müzik Ödüleri'nde Yılın Videosu dalında aday oldu. Albümden "Have You Ever Needed Someone So Bad" ve "Stand Up(Kick Love Into Motion)" gibi başarılı single'lar yayımlandı. Adrenalize tüm dünyada 7 milyonluk bir satış gerçekleştirdi. Def Leppard 1992 yılının Nisan ayında Wembley Stadyumunda gerçekleşen Freddie Mercury Tribute Concert etkinliğinde yer aldı. Grup "Animal" ve "Let's Get Rocked" şarkılarının yanı sıra Queen klasiği "Now I'm Here"'ı Brian May'in eşlik etmesi ile seslendirdi. Bu konserde Vivian Campbel ilk kez Steve Clark'ın yerine grupla beraber çaldı. Daha önce Dio ve Whitesnake'in gitaristliğini yapmış olan Vivian Campbell'ın gruba dahil edilmesi ile grup Adrenalize turnesini gerçekleştirdi.
Retro Active ve Vault (1993-1995)
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup 1993 yılının Ekim ayında 1984 - 1993 arası kaydettiği fakat albümlerinde yer vermediği şarkıların yer aldığı Retro Active albümünü yayımladı. Arnold Schwarzenegger'in Last Action Hero filminde kullanılan albümün ilk single'ı Michael Kamen'ın aranjmanını yaptığı akustik ballad "Two Steps Behind" ve ardından yayımlanan ikinci single "Miss You In A Heartbeat" birçok ülkede önemli liste başarıları elde etti. Sweet coverı olan "Action" ise İngiltere listelerinde şarkının orijinalinden daha yüksek başarı elde etti.
Grubun bas gitaristi Rick Savage 1994 yılında yüz felcine yakalandı ve bu onun yüz kaslarında kısmi zayıflığa neden olu. Hastalığı atlatmasına rağmen yorgun olduğu zamanlarda etkisi hala gözükmektedir.
Retro Active'in ardından iki sene sonra grup kariyerinin ilk en iyiler derlemesi olan Vault: Def Leppard Greatest Hits (1980–1995) albümünü yayımladı. Vault, İngiltere albüm satış listelerinde 3 numaraya kadar yükseldi ve sadece ABD'de 5 milyon sattı. Albümdeki tek yeni şarkı olan "When Love & Hate Collide" İngiltere listelerinde 2 numaraya kadar yükseldi ve grubun kariyerinin İngiltere'deki en çok satan single'ı olmayı başardı. Grup 23 Ekim 1995'te Fas, İngiltere ve Kanada'da aynı gün içerisinde üç farklı kıtada konser vererek Guinneess Rekorlar Kitabı'na girdi.
Müzikal Tarzdaki Değişim ve Slang (1996)
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup Retro Active ve Vault'un ardından yeni albümleri üzerinde çalıştığı süreç içerisinde Phil Collen'ın babasının ölümü ve Rick Allen ile Joe Elliott'ın eşlerini taciz ve saldırı suçuyla tutuklanmaları nedeniyle zor günler geçiriyordu. Grup yeni albümlerinde tarzlarında büyük değişikliğe giderek alternatif rock etkileşimli karanlık bir albüm yapmaya karar vermişti. Albümün prodüktörlüğünü Pete Woodroffe ve grubun kendisi üstlenmişti. Grubun şarkılarda Sarangi gibi değişik enstrumanlar kullanmasının yanı sıra Rick Allen ilk defa bu albümde Hysteria'dan beri kullandığı elektronik davul seti yerine yarı akustik bir davul seti kullandı. Steven Clark'ın ölümünden sonra gruba dahil olan Vivian Campbell'da ilk defa bu albüm ile beste çalışmalarında yer aldı.
Def Leppard'ın yedinci stüdyo albümü Slang 14 Mayıs 1996 tarihinde yayımlandı. Albüm grubun standartlarının çok altında bir satış gerçekleştirerek ticari açıdan büyük hayal kırıklığı yarattı. Albüm ABD'de grubun milyonluk satışa ulaşamadığı ilk albüm olurken "Slang", "Work It Out" ve "All I Want Is Everything" single'ları beklentileri karşılamadı. Grup ilerleyen yıllarda böyle bir albüm yapmanın hata olduğunu belirtmiştir. Def Leppard'ın kendisi ile özdeşleşmiş klasik soundundan büyük kopuş gerçekleştirmesine rağmen İngiliz Q dergisi albüme yılın en iyi elli albümü sıralamasında ilk onda yer verdi. Grup albümün promosyonu için çıktığı dünya turnesinde kariyerinde ilk kez Uzak Doğu, Güney Afrika Cumhuriyeti ve Güney Amerika'da konserler verdi.
Euphoria ve X (1999-2002)
[değiştir | kaynağı değiştir]1998 yılında, VH1'da yayınlanan Behind The Music programı ilk bölümlerinden birinde Def Leppard'a yer verdi. Program ABD'de Behind The Music serisinin en çok reyting alan bölümlerinden biri oldu ve alternatif müziğin yükselişte olduğu dönemden beri ilk kez grubu halkın gözü önünde popüler bir konuma getirdi. Grup bu yeni ivmeden yararlanmak için yeni albümlerinde kendileri ile özdeşleşmiş klasik Def Leppard sounduna geri dönme kararı aldı.
Grubun sekizinci stüdyo albümü Euphoria 8 Haziran 1999 tarihinde yayımlandı. Pete Woodroffe ve Def Leppardın prodüktörlüğünü üstlendiği albümün ilk single'ı Promises şarkısında grup yıllar sonra ilk defa Robert John "Mutt" Lange ile beraber çalıştı. Grup Promises dışında üç şarkıda daha Robert John "Mutt" Lange ile beraber çalıştı. Grup ayrıca bu albümde 1981 yılındaki Hİgh n Dry albümünden beri ilk kez enstrumantal bir şarkıya yer verdi. "Promises", ABD'de Billboard Mainstream Rock listesinde 3 hafta 1 numarada yer aldı. Grup, klasik sounduna döndüğü Euphoria albümünü Pyromania ve Hysteria ile birlikte yaptıkları en iyi albüm olarak nitelendirmiştir.
Def Leppard 5 Eylül 2000 tarihinde Hollywood's Sunset Boulevard'daki Rock Walk of Fame tarafından onurlandırıldı. 2001 yılında VH1, grubun 1977-1986 arasındaki dönemini anlatan biyografi tarzındaki Hysteria - The Def Leppard Story adındaki programı hazırladı ve yayınladı. 18 Temmuz 2001 tarihinde yayınlanan program kanalın tarihi boyunca en fazla reyting alan programlardan biri oldu.
30 Temmuz 2002 tarihinde grubun dokuzuncu stüdyo albümü X yayımlandı. Albüm, grubun klasik hard rock soundundan uzak pop etkileşimli bir albüm olarak nitlendirildi. "Now" ve "Long Way To Go" grubun kariyerinde İngiltere listelerinde ilk kırka giren son şarkıları olurken X grubun ABD'de altın plak ile ödüllendirilmeyen ilk albümüydü ve grubun kariyerinin ticari açıdan en başarısız albümü oldu.
Yeah! ve Songs from the Sparkle Lounge 2004-2008
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup, 2004 yılının Ekim ayında dünyada Best of Def Leppard ABD'de ise 2005 yılının Mayıs ayında Rock Of Ages:The Definitive Collection adında iki derleme albüm yayımladı ve 2005 yazında Bryan Adams ile beraber bir turne gerçekleştirdi. Grup 2005 yılının Temmuz ayında Afrikadaki yoksulluğa dikkat çekmek için düzenlenen Live 8'te sahne aldı. Grup 23 Mayıs 2006 tarihinde tamamen cover şarkılardan oluşan Yeah! albümünü yayımladı. Albümde grup üyelerinin çocukluğunda ve gençliğinde dinledikleri klasik rock şarkılarından oluşmaktaydı ve Blondie, The Kinks, Sweet, ELO ve Badfinge gibi grupların şarkılarını içermekteydi. Albümün ilk single'ı olarak ise David Essex coverı "Rock On" yayımlandı. Def Leppard 31 Mayıs 2006 tarihinde Queen, Kiss ve Judas Priest ile birlikte VH1 Rock Honors tarafından onurlandırıldı. Grup 2006 yılında Journey ile birlikte bir ABD turu gerçekleştirdi. 2007 yılında ise Foreigner ve Styx ile birlikte bir ABD ve Kanada turu daha gerçekleştirdi.
Grubun on birinci ve son stüdyo albümü Songs from the Sparkle Lounge 28 Nisan 2008 tarihinde yayımlandı. Albüm ABD'de Billboard 200 albüm satış listesine 5 numaradan İngiltere listelerine ise 10 numaradan giriş yaptı. Grup, Styx ve REO Speedwagon ile ABD turu, Whitesnake ve Black Stone Cherry ile ise Avrupa turu gerçekleştirdi. 2011 yılının Haziran ayında grubun kariyerinin ilk konser albümü olan iki cd'den oluşan Mirrorball yayımlandı. Grup 2011 yazında Heart ile birlikte 2012 yazında ise Poison ve Lita Ford ile birlikte ABD turneleri gerçekleştirdi.
Albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- On Through the Night (1980)
- High 'n' Dry (1981)
- Pyromania (1983)
- Hysteria (1987)
- Adrenalize (1992)
- Retro Active (1993)
- Slang (1996)
- Euphoria (1999)
- X (2002)
- Yeah! (2006)
- Songs from the Sparkle Lounge (2008)
- Def Leppard (2015)
- Diamond Star Halos (2022)
Grup Üyeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Güncel üyeler
- Joe Elliott - vokaller, klavye, (1977–günümüz)
- Phil Collen - gitar, geri vokaller (1982–günümüz)
- Vivian Campbell - gitar, geri vokaller (1992–günümüz)
- Rick Savage - bas, klavye, geri vokaller (1977–günümüz)
- Rick Allen - davul, perküsyon, geri vokaller (1978–günümüz)
- Eski Üyeler
- Tony Kenning – davul, perküsyon (1977–1978)
- Pete Willis – gitar, geri vokaller (1977–1982)
- Steve Clark – gitar, geri vokaller (1978–1991)
- Frank Noon – davul, perküsyon (1978)
- Dönemsel üyeler
- Jeff Rich – drums, percussion (1986)
- Zaman Çizelgesi
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Def Leppard Resmi Web sitesi20 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Def Leppard MySpace2 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Def Leppard @ Sheffield Walk of Fame
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "One giant Leppard". The New Zealand Herald. Kara, Scott. 30 Ekim 2008. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2011.
- ^ "How Def Leppard and Poison Mended Fences for Summer Tour" 13 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Rolling Stone, 5 Mart 2009
- ^ (2009-02-26). Def Leppard Announces US Tour 7 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Newsroom America. Retrieved 2010-03-01.
- ^ "Guinness World Records - Concert performed in most continents in 24 hours". Kara, Scott. 30 Ekim 2008. Erişim tarihi: 27 Eylül 2011.[ölü/kırık bağlantı]