iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://tr.wikipedia.org/wiki/Cody_Rhodes
Cody Rhodes - Vikipedi İçeriğe atla

Cody Rhodes

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Cody Rhodes
2024'te Rhodes
DoğumCody Garrett Runnels[1]
30 Haziran 1985 (39 yaşında)[1]
Marietta, Georgia, ABD[1]
Meslek
  • Profesyonel güreşçi
  • profesyonel güreş organizatörü ve yöneticisi
  • iş insanı
  • oyuncu
İşverenWorld Wrestling Entertainment
OrganizasyonWorld Wrestling Entertainment, Güreşci
Boy1,85 m (6 ft 1 in)
Kilo100 kilogram
Evlilik
Brandi Rhodes (e. 2013)
AileGoldust (üvey kardeş)
Magnum T.A. (vaftiz babası)
Fred Ottman (amca)
Jerry Sags (amca)
Cody Rhodes
Yaşadığı yerCharlotte, Kuzey Karolina
Beş boyutlu uzay[2]
Marietta, Georgia[3]
Profesyonel güreş kariyeri
Takma ad(lar)ıCody[5]
Cody R[6]
Cody Rhodes[7]
Cody Runnels[7]
Stardust
Boyu6 ft 1 in (1,85 m)[4]
Kilosu220 lb (100 kg)[2]
EğitenAl Snow
Danny Davis
Dusty Rhodes
Randy Orton
Ricky Morton
Başlangıç2006

Cody Garrett Runnels[8][9][10] (d. 30 Haziran 1985), bilinen ring adıyla Cody Rhodes veya kısaca Cody, Amerikalı profesyonel güreşçi, organizatör, iş insanı ve oyuncu. WWE şirketinde güreşmektedir. 6 yıl sonra WWE Wrestlemania 38'de geri dönüş yapmıştır. Kendisi 2 kez üst üste Royal Rumble kazanan 4 güreşçi'den biridir.

Rhodes, WWE Hall of Famer Dusty Rhodes'un oğludur ve eski WWE güreşçisi Goldust'ın üvey kardeşidir. Amatör güreş kariyerinde iki kez Georgia eyalet şampiyonu olurken, babası ve ağabeyi gibi profesyonel güreşe adım attı ve 2006 yılında WWE'ye katıldı. Başlangıçta şirketin gelişim bölgesi olan Ohio Valley Wrestling'e (OVW) alındı. OVW'da Triple Crown Şampiyonu olan güreşçi, 2007 yılında WWE'nin ana kadrosuna katıldı ve 9 yıl şirkette kaldı. Bu süreç içerisinde gerçek adı altında güreşirken daha sonra Stardust adını da kullandı. WWE'de güreşirken Rhodes, iki kez Kıtalarası Şampiyonu ve üretken bir takım güreşçisi olarak, dört ayrı takım arkadaşıyla altı kez takım şampiyonu (üç Dünya Takım Şampiyonluğu ve üç WWE Takım Şampiyonluğu) oldu.[1][11] Rhodes, Mayıs 2016'da serbest bırakılmasını talep ettikten sonra WWE'den ayrıldı.

WWE'den ayrıldıktan sonra Rhodes, bağımsız federasyonlarda güreşmeye başladı. Ayrıca Total Nonstop Action'da (TNA) birkaç kez göründü. 2016'nın başından 2017'nin başlarına kadar olan zaman dilimi içinde WWE'de WrestleMania, Ring of Honor'da (ROH) Final Battle ve New Japan Pro-Wrestling'de (NJPW) Wrestle Kingdom etkinliklerinde yer alırken TNA'de de Bound for Glory etkinliğinde bulundu. Eylül 2017'de Rhodes, ROH şirketinde güreşirken bir kez ROH Dünya Şampiyonu, bir kez NWA Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu (ROH'in National Wrestling Alliance ortaklığıyla), bir kez IWGP Birleşik Devletler Ağırsiklet Şampiyonluğu ve bir kez ROH Dünya Altı Kişilik Takım Şampiyonluğu (The Young Bucks ile) kemerlerini kazanırken; bir süre NWA Dünya, IWGP ABD ve ROH altı kişilik takım kemerlerini beraber tuttu.[12]

Güreşten önceki hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rhodes, 30 Haziran 1985 tarihinde Marietta, Georgia'da doğdu ve onun kimliğindeki adı Cody Garrett Runnels olarak belirlendi. Adını 17 yaşında Cody Rhodes olarak değiştirdi.[13][14] Rhodes, Lassiter Lisesinde okudu ve lisede başarılı bir güreş kariyeri geçirdi.[1] 171 lb (78 kg) bölümünde ikinci sınuıf öğrencisi olarak altıncı oldu.[15] 2003 yılında 189 lb (86 kg) Georgia eyalet turnuvasını kazandı ve son yılında tekrar şampiyon oldu.[15] Pensilvanya Eyalet Üniversitesi'nde üniversite düzeyinde güreşmeyi planlamıştı ancak daha sonra bunun yerine profesyonel güreşçi olmaya karar verdi.[16] Lise zamanlarında Rhodes ayrıca babasının Turnbuckle Championship Wrestling federasyonunda hakemlik yaptı.[17] Liseden mezun olduktan sonra Rhodes, oyunculuk okuluna başladı.[18]

Profesyonel güreş kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

World Wrestling Entertainment/WWE

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ohio Valley Wrestling (2006-2007)

[değiştir | kaynağı değiştir]
2007 yılında Ohio Valley Wrestling'de Runnels

Rhodes, 12 yaşındayken babası Dusty Rhodes ile profesyonel güreş antrenmanları yapmaya başladı. Ancak, bu antrenmanlar temel konularla sınırlıydı. Al Snow, Danny Davis, Randy Orton ve Ricky Morton'dan eğitim aldı.[19] Rhodes, doğum adı Cody Runnels'ı kullanarak Mayıs 2016'da Ohio Valley Wrestling'de (OVW) güreşmeye başladı.[1] İlk maçına 13 Mayıs'ta Corydon, Indiana'da yapılan OVW canlı etkinliğinde çıktı ve maçta Pat Buck'a yenildi.[20]

Runnels, Ağustos 2006 ortalarında Shawn Spears ile takım oluşturdu ve çok geçmeden OVW Southern Tag Team Championship kemeri için The Untouchables takımıyla rekabete başladılar.[21][22] 18 Ekim'de The Untouchables'tan ilk kemerlerini kazandılar.[1] Kasım 2006'da Runnels ve Spears, takım maçında The Untouchables'ı yendi ve The Untouchables'ın menajeri Cherry, onların menajeri oldu.[23] Cherry, ringin dışında Spears ve Runnels'a eşlik etmeye başladı ve yakın zamanda Spears, menajerine aşık olmaya başladı, bu da maçlarına etki etmeye başladı.[24][25] 29 Kasım'da OVW Southern Tag Team Championship kemeri, The Untouchables ile Runnels ve Spears arasındaki maç berabere bitince askıya alındı.[26] Ertesi hafta boştaki kemer için ikitakım arasında maç ayarlandı.[26] Maç sırasında Cherry, Spears ve Runnels'a ihanet ederek The Untouchables'a tekrar katıldı ve onların OVW Southern Tag Team Championship kemerlerini geri almasını sağladı.[26][27] İki hafta sonra 20 Aralık'ta Runnels ve Spears, bu sefer sokak kavgasında rövanşı kazanarak kemerleri ikinci kez aldı.[28]

Kısa bir süre sonra Spears, Runnels'ın tekli olarak kariyerindeki başarısını kıskandıktan sonra, Runnels ve Spears birbirleriyle senaryolanmış bir rekabete başladı.[1] Bu rekabet, Runnels'ın 17 Şubat 2007 tarihinde yapılan bir canlı etkinlikte Paul Burchill'den OVW Heavyweight Championship kemerini almasıyla başladı. Runnels, ertesi gün kemerini Burchill'e geri kaybetti.[1][29] Spears, buna cevap olarak OVW Television Championship kemerini kazandı.[1] 11 Nisan'da ikili, Southern Tag Team Championship kemerlerini Justin LaRouche ve Charles Evans'a kaybetti.[1] Runnels, 6 Temmuz'da rakibini yenerek yeni OVW Televizyon Şampiyonu oldu.[1][30] Ancak, bir hafta sonra kemerini Spears'a kaybetti.[31]

WWE'ye girişi ve Hardcore Holly ile takım oluşu (2007-2008)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Hardcore Holly ile Rhodes

2 Temmuz 2007 Raw programında Runnels, babasının güreşçi soyadı Rhodes'u kullanarak ilk kez televizyonda göründü. Bir arka alan segmentinde babası Dusty Rhodes ve Randy Orton ile beraberken Orton, Rhodes'a kendisini tanıtıp Dusty'ye tokat attı ve saygısızlık gösterdi.[32] 9 Temmuz'da Rhodes da Orton'a tokat attı. Sonraki hafta WWE'deki ilk maçında Orton'a yenildi.[33][34] Rhodes, The Great American Bash etkinliğinde göründü ve Orton'ın, babasına saldırmasını engelledi.[35] Sonraki gece Raw programında Rhodes, Orton'a rövanş için meydan okudu ve maçı yine kaybetti. Orton, bunun ardından Rhodes'un babasının kafasını tekmeledi.[36] Rhodes'un bir sonraki rekabeti Daivari ile oldu. 30 Temmuz Raw programında onu tuşlayarak işini elinde tuttu.[37] Rekabetin ortasında The World's Greatest Tag Team üyeleri Charlie Haas ve Shelton Benjamin ile de teke tek maçlarda rekabet etti.[38][39] İki rekabet birleşince Rhodes, Paul London ve Brian Kendrick, altı kişilik takım maçında The World's Greatest Tag Team ve Daivari'yi yendi.[40] Sonraki hafta Rhodes'un Mickie James ile takım olarak Daivari ve Jillian Hall'ı yenmesiyle rekabetleri sona erdi.[41]

Rhodes, Aralık 2007'de WWE'de takım arkadaşı Hardcore Holly ile aldığı ilk kemeri Dünya Takım Şampiyonluğu kemeriyle

Üç hafta sonra Hardcore Holly ile çekişmeye başladı ve ona üst üste üç maçta yenildi.[42][43][44] Rhodes, sonunda Holly'nin saygısını kazandı ve yaptıkları maçta Rhodes'un pes etmemesi Holly'yi etkiledi. Bunun üzerine ikisi takım kurdu.[45][46] Paul London ve Brian Kendrick ile The Highlanders takımlarını yenen ikili Dünya Takım Şampiyonluğu kemer maçına çıkmaya hak kazandı.[47] Survivor Series'de takım kemerlerinin sahibi Lance Cade ve Trevor Murdoch'a karşı mücadele ettiler. Bu maç, Rhodes'un televizyonda gösterilen ilk kemer maçı ve izle ve öde maçı oldu. Ancak ikili, kemeri almayı başaramadı.[48] 19 Kasım Raw programında Rhodes, dördüncü kez Holly ile karşılaştı ve bu sefer onu yenmeyi başardı. Daha sonra Randy Orton ikisine de saldırdı.[49] 10 Aralık 2007 tarihinde yayınlanan Raw 15. yıl özel bölümünde Rhodes ve Holly, Lance Cade ve Trevor Murdoch'u yenerek Dünya Takım Şampiyonluğu kemerlerinin sahibi oldu. Bu kemer, Rhodes'un WWE'de aldığı ilk kemer oldu.[50][51] Mayıs 2008'de Ted DiBiase, ikiliyle rekabete başladı ve Raw brand'inin bir parçası olarak ilk maçında kemerlerini almakla onları tehdit etti.[52] 29 Haziran'da yapılan Night of Champions izle ve öde etkinliğinde Rhodes, Holly'ye ihanet etti ve Ted DiBiase'nin takım arkadaşı olduğunu açıklayarak onun maçı kazanmasına yardım etti. Bu şekilde ikinci kez Dünya Takım Şampiyonu oldu.[53][54]

The Legacy (2008-2010)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: The Legacy (profesyonel güreş)

Rhodes ve DiBiase, kemerleri bir ay kadar tuttuktan sonra 4 Ağustos 2008 Raw programında John Cena ve Batista'ya kaybetti.[55] Ertesi hafta Raw programında DiBiase ve Rhodes, rövanş maçı hakkını kullanarak kemerleri geri aldı.[56][57] Eylül ayında, Rhodes ve DiBiase'ye Afa'nın oğlu Manu katıldı ve çok kuşaklı güreşçi grubunu oluşturdular.[58] 27 Ekim Raw programında Rhodes ve DiBiase, Dünya Takım Şampiyonluğu kemerlerini Kofi Kingston ve CM Punk'a kaybetti.[59]

3 Kasım 2008 Raw programında Rhodes, DiBiase ve Manu; kendilerini aşağılayan ve DiBiase'ye saldıran Orton ile bir senaryoya girmeye başladı.[60] Survivor Series'de Orton'ın kaptanlığını yaptığı takımda yer alan Rhodes, Orton ile beraber eleme maçında sona kalan iki güreşçi oldu.[61] Rhodes ve Manu, sonraki haftalarda Orton'ın ittifak teklifi kabul etti ve üçlü, kendini The Legacy olarak adlandırarak ilk maçlarına Batista ve Triple H karşısında ikiye üç handikap maçında çıktı.[62][63] Orton, kendilerini kanıtlamaları için The Legacy üyelerini test etmeye başladı ve iki hafta sonunda Manu ve Sim Snuka gruptan atıldı.[64][65]

2009 yılında Legacy (soldan sağa doğru); Rhodes, Randy Orton ve Ted DiBiase.

12 Ocak 2009 Raw programında Snuka ve Manu, ittifak kurmak için geri dönüş yapan DiBiase ile birlikte Rhodes'a Orton'a saldırma fırsatı verdi, ancak Rhodes bunu reddetti.[66] Üçü beraber Orton'a saldırmak üzereyken DiBiase, bunun yerine Orton ve Rhodes'a katılarak Snuka ve Manu'ya saldırdı ve The Legacy'nin üyesi oldu.[66] The Legacy'nin parçası olan Rhodes, Royal Rumble maçına katıldı ve Orton'ın kazanmasına yardımcı olduğu bu maçta son üçe kalsa da Triple H'e elendi.[67] Rhodes ve DiBiase, Orton'ın McMahon ailesi ile olan rekabet senaryosunda yer aldı ve ikili Orton'ın Shane ve Stephanie McMahon ile Stephanie'nin gerçek hayattaki eşi Triple H'e saldırmasına yardımcı oldu.[68][69] Rhodes, The Legacy'ye katılmasının sonucu olarak ana etkinlik seviyesine yükseldi ve Orton'ın rakipleriyle handikap maçlarında altı kişilik takım maçlarında yer aldı.[70][71]

26 Nisan'da yapılan Backlash'te Rhodes, DiBiase ve Orton, altı kişilik takım maçında Triple H, Batista ve Shane McMahon'ı yenerken; maç öncesi belirlenen kurallara göre Orton, WWE Şampiyonluğu kemerini kazandı.[72] Rhodes, Haziran ayında küçük bir boyun sakatlığı geçirdi ancak iyileşmesi için molaya gerek duymadı.[73] 2009'un ortalarına doğru Rhodes ve DiBiase, Triple H başta olmak üzere Orton'ın düşmanlarına saldırmaya devam etti.[74] Bunun üzerine Triple H, Shawn Michaels ile beraber D-Generation X'i (DX) yeniden kurdu ve DX, SummerSlam'de Rhodes ve DiBiase'yi yendi.[75] Rhodes ve DiBiase, sonraki izle ve öde etkinliği olan Breaking Point'te yaptıkları her yerde pes ettirmenin olduğu maçta DX'i yenmeyi başarsa da; Ekim ayında Hell in a Cell etkinliğinde yapılan Hell in a Cell maçında DX'e yenildi. Maçta Rhodes, kafasına çekiç darbesi aldıktan sonra tuş oldu.[76][77]

2010 Royal Rumble sırasında The Legacy arasında gerilimler yaşanmaya başladı. Rhodes, Orton'ın WWE Şampiyonluğu maçına karışmaya çalıştı. Rhodes, kendisine yardım eden DiBiase'yle beraber Orton'ın rakibine saldırırken hakeme yakalandı ve Orton'ın diskalifiye olmasına yol açtı.[78] 15 Şubat Raw proramında Orton, Sheamus ile kemerin ortada olmadığı rövanş maçında karşılaştı. Ancak Rhodes ve DiBiase'nin müdahalesiyle yine diskalifiye oldu.[79] Elimination Chamber'da WWE Şampiyonluğu için yapılan Elimination Chamber maçına Rhodes müdahalesiyle DiBiase'nin eline bir kurşun boru geçti ve DiBiase, boruyla Orton'a vurduktan sonra onu tuşlayarak maçtan eledi.[80] Ertesi gece Raw programında Orton, altı kişilik takım maçı sırasında Rhodes ve DiBiase'ye saldırdı. Buna cevaben sonraki hafta ikisi Orton'a saldırdı.[81][82] Bunun üzerine WrestleMania XXVI'da yapılan üçlü tehdit maçında Orton, Rhodes ve DiBiase'yi yendi.[83]

"Dashing" Cody Rhodes (2010-2011)

[değiştir | kaynağı değiştir]
2010 yılında "Dashing" Rhodes

2010 WWE ek seçmelerinde Rhodes, SmackDown'a seçildi.[84] Brand'deki ilk maçına 30 Nisan SmackDown programında çıktı ve o maçta John Morrison'ı yendi.[85] Sonraki hafta SmackDown programında Rhodes, boştaki WWE Kıtalarası Şampiyonluğu için bir turnuvada yer aldı ancak yarı finalde Christian'a yenildi.[86] Rhodes, NXT'nin ikinci sezonunda üçüncü jenerasyon güreşçi olan Husky Harris'e mentörlük yaptı.[87][88]

25 Haziran SmackDown programında Rhodes, WWE'de en iyi görünümlü güreşçi olduğunu düşünen yeni bir narsisistik karaktere büründü ve kendisini "Dashing" Cody Rhodes olarak adlandırdı.[89] Karakterinin parçası olarak Rhodes, havalı olduğunu gösteren skeçler yayınlamaya başladı.[90][91] Yer aldığı maçlarda yüzünü aşırı şekilde koruyordu. Eğer yüzüne vurulmuşsa, hemen bir ayna çıkararak yüzünü kontrol ediyordu.[92][93] Eylül ayında bir maçtan sonra Drew McIntyre ile beraber Christian'a saldırdı. Ayrıca ikili, ittifak kurarak Matt Hardy de saldırdı. Eylül ayında yapılan Night of Champions etkinliğinde Rhodes ve McIntyre, takım karmaşa maçında WWE Takım Şampiyonluğu kemerlerinin sahibi oldu.[94] Bragging Rights'ta kemerleri The Nexus'a (John Cena ve David Otunga) kaybettiler.[95] 29 Ekim SmackDown programında bir takım maçını kaybettikten sonra Rhodes ve McIntyre takım arkadaşlıklarını bitirdi.[96]

Kıtalararası Şampiyonu (2011-2012)

[değiştir | kaynağı değiştir]

21 Ocak 2011 tarihinde Rhodes, Rey Mysterio ile karşılaştığı bir maç sırasında yüzüne Mysterio'dan bir dizlik darbesi aldı ve Rhodes'un burnu kırıldı.[97][98] Bunun üzerine Rhodes, artık gösterişli biri olmadığını ve yüz rekonstrüktif ameliyatı gerektiğini açıkladı.[99] Rhodes, birkaç hafta televizyonda görünmedi. Döndüğünde yüzüne şeffaf koruyucu bir maske takmıştı. Mysterio'ya saldırmak için babasıyla tartıştı ve 25 Şubat SmackDown programında Mysterio'nun maskesini çıkardı.[100] Rhodes, daha sonra düzenli olarak koruyucu maskesiyle çıkmaya başladı ve kendisine maç sırasında kafa atan güreşçilere maskesini silah gibi kullandı.[101][102][103] Rhodes, 3 Nisan'da WrestleMania XXVII'de yaptıkları maçta Mysterio'yu yendi.[104] İkisi ayrıca Ekim ayındaki Extreme Rules izle ve öde etkinliğinde Falls Count Anywhere maçında güreşti. Bu maçı Mysterio kazandı.[105]

Haziran 2011'de koruyucu maskesi ve elinde kağıt torba maskeleriyle Rhodes.

WrestleMania XXVII sonrası SmackDown programlarında Rhodes, yaptığı promolar sırasında asistanlarının yardımıyla seyirciye kağıt torba dağıtıyordu. Rhodes, kağıt torbaları seyircilere çirkinliklerini ve kusurlarını örtmek için dağıttığını söyledi ve torbaları başlarına takmasını isteyerek onları aşağıladı.[106] Rhodes, ayrıca bazı rakipleriyle yaptıkları maçtan sonra onların yüzüne kağıt torba takıyordu.[107][108] Rhodes, 20 Mayıs SmackDown programında Ted DiBiase ile yeniden ittifak kurdu ve ikili, Sin Cara ve Daniel Bryan ile rekabete girdi.[109][110][111] İkinci geleneksel Money in the Bank izle ve öde etkinliğinde Rhodes, Money in the Bank merdiven maçında yer aldı ancak, maçı Bryan kazandı.[112]

9 Ağustos'ta çekimleri yapılan 12 Ağustos SmackDown programında Rhodes, Ezekiel Jackson'ı yenerek Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini kazanarak şirketteki ilk tekli kemerini aldı.[113][114] Sonraki hafta Rhodes ve DiBiase, Orton ile sözlü bir atışma yaşadı. Ertesi hafta Rhodes, Orton'a teke tek maçta yenilen DiBiase'ye saldırdı ve ittifaklarını bitirdi. Bunun sonucu olarak ikisi Night of Champions'ta Kıtalararası Şampiyonluğu maçına çıktı. Bu maçı Rhodes kazandı.[115][116] Aynı zamanda Orton ile de rekabette olan Rhodes, 9 Eylül SmackDown programında ona yenildi.[117] Ancak 12 Eylül Raw programında yapılan rövanş maçında Mark Henry'nin Orton'ın dikkatini dağıtmasıyla onu yendi.[118] 23 Eylül SmackDown programında Orton, maçları sırasında Rhodes'un maskesini çıkararak ona maskeyle vurdu ve Rhodes, diskalifiye ile Orton'ı yenmiş oldu.[119] Maçtan sonra Orton, Rhodes'a ringin ziliyle vurdu ve Rhodes'un yüzünü keserek kanamaya yol açtı.[120] Sonraki hafta SmackDown programında Rhodes, yaralarının kapanması için dokuz dikiş yapıldığını söyledi.[121]

Ocak 2012'de Kıtalararası Şampiyonu Rhodes.

2 Ekim'de yapılan Hell in a Cell izle ve öde etkinliğinde Rhodes, tasarımı değişen beyaz renkli ve 1980'lerdeki klasik tarzına dönen Kıtalararası Şampiyonluğu kemeriyle geldi. Ardından John Morrison'a karşı kemerini başarıyla savundu.[122] Ekim ayına doğru Rhodes, Orton ile rekabetine devam ediyordu. Legacy üyesi olmasının Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazanmasını önlediğini iddia eden Rhodes, Orton ile beraber olduğu sürece ondan kötü muamele gördüğünü söyledi.[123][124] Vengeance etkinliğinde yapılan kemerin ortada olmadığı maçta Rhodes, Orton'a yenildi.[125] 4 Kasım SmackDown programında Orton, Sokak Kavgasında Rhodes'u yenerek rekabetini bitirirken bu süreçte Rhodes'un maskesini kırdı.[126] 14 Kasım Raw programında Rhodes, maskesiz göründü ve Orton'ın kendi maskesini kırmasıyla özgür kaldığını açıklayarak maskeli karakterinin sona erdiğini işaret etti.[127]

Rhodes, daha sonra SmackDown yorumcusu Booker T ile rekabete başladı. Birkaç kez ona arkadan saldırdı ve Tables, Ladders and Chairs etkinliğinde ve SmackDown programında Booker T'ye karşı Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini başarıyla savundu.[128][129] 2012 Royal Rumble maçında 40 dakika kaldı ve Big Show'a elenmeden önce altı güreşçiyi eleyerek diğerlerinden daha fazla kişi eledi.[130][131] Elimination Chamber'de Rhodes, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için yapılan Elimination Chamber maçında Big Show'u eledikten sonra Santino Marella'ya elendi.[132][133] Rhodes ilerleyen haftaları, Big Show'un önceki WrestleMania'larda geçirdiği utanç verici anları vurgulayarak geçirdi. Aynı zamanda Big Show'un maçlarını kaybetmesine neden oldu.[134] WrestleMania XXVIII'de Rhodes, Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini Big Show'a kaybetti ve Rhodes'un 236 günlük sekiz aya yakın süren saltanatı sona erdi.[135]

WrestleMania'da aldığı mağlubiyetten sonra Rhodes, sonraki maçlarda da Big Show'un dikkat dağıtması nedeniyle kısa bir mağlubiyet serisi yaşadı.[136] Kemeri kaybettikten dört hafta sonra Rhodes, Extreme Rules'da yapılan masa maçında kemerini geri aldı.[137] 7 Mayıs Raw SuperShow programında Rhodes, Big Show'a karşı kemer için yapılan rövanş maçında kendisini dışarıda saydırarak kemerini korudu.[138] Rhodes, iki hafta sonra Over the Limit'te geri dönüş yapan Christian'a Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini kaybetti.[139] 29 Haziran SmackDown programında Rhodes ve David Otunga, Money in the Bank eleme maçında Otunga'nın tuşlanmasıyla Christian ve Birleşik Devletler Şampiyonu Santino Marella'ya yenildi.[140] Daha sonra Rhodes, kendisinni yenilmediğini söyledi ve bir şans daha istedi.[140] Dört gün sonra yapılan Super SmackDown Live programında WWE Yönetim Kurulu, Rhodes'a bir şans daha verdi ve Rhodes, Christian'ı yenerek maça katılmaya hak kazandı.[141] Ancak Money in the Bank'te kazanan Dolph Ziggler oldu.[142] 16 Eylül'de yapılan Night of Champions'ta Rhodes, Rey Mysterio ve Sin Cara'nın da yer aldığı ölümcül dört yönlü maçta The Miz'den Kıtalararası Şampiyonluğu kemerini almayı başaramadı.[143]

Team Rhodes Scholars (2012-2013)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rhodes, daha sonra Damien Sandow ile ittifak kurarak 24 Eylül Raw programında Takım Şampiyonları Team Hell No'ya (Daniel Bryan ve Kane) saldırdı ve bir sonraki şampiyonların kendisi olacaklarını söyledi.[144] Kendilerini Rhodes Scholars olarak adlandıran takım, bir Takım Şampiyonluğu turnuvasına girdi ve The Usos'u yendi.[145] En son 22 Ekim Raw programında Rey Mysterio ve Sin Cara'yı finalde yenen ikili, turnuvayı kazandı ve Takım Şampiyonluğu kemerlerine bir numaralı aday oldu.[146] Team Rhodes Scholars, 28 Ekim'de yapılan Hell in a Cell'de Team Hell No'ya karşı kemer maçında diskalifiye ile kazandı. Bu sonuçla Team Hell No kemerlerini korumuş oldu.[147] Rhodes Scholars, 14 Kasım WWE Main Event programında WWE Takım Şampiyonluğu kemerleri için bir şans daha elde etse de, Team Hell No'ya yine yenildi.[148] Maç sırasında Rhodes, bir sarsıntı ve omuz gerginliği geçirdi. Bu sakatlık, onun Survivor Series'de beşe beş geleneksel elemeli takım maçına katılımını engelledi.[149]

Sakatlık dönüşü bıyıklı görünümüyle Rhodes.

Rhodes, 10 Aralık Raw programında sakatlıktan döndü ve bıyık bıraktı. Sandow ile beraber; Primo & Epico, The Prime Time Players (Darren Young ve Titus O'Neil) ve The Usos takımlarını ölümcül dört yönlü takım eleme maçında yenerek Takım Şampiyonluğu kemerlerine bir numaralı aday olmak için TLC: Tables, Ladders and Chairs'ta masa maçında Rey Mysterio ve Sin Cara'ya karşı yer almaya hak kazandı.[150] Altı gün sonra izle ve öde etkinliğinde Team Rhodes Scholars, Mysterio ve Sin Cara'yı yenerek WWE Takım Şampiyonluğu kemerlerine bir numaralı aday oldu.[151] Team Rhodes Scholars, sonraki Main Event bölümünde yine kemer maçına çıktı, ancak bir kez daha Team Hell No'ya yenildi.[152] 7 Ocak 2013 Raw programında Team Rhodes Scholars, Team Hell No'yu kemrin ortada olmadığı maçta yenerek bir kez daha WWE Takım Şampiyonluğu maçı hakkı kazandı.[153] Ancak, 27 Ocak'taki Royal Rumble'da bir kez daha kemeri almayı başaramadı. Sonraki SmackDown programında Rhodes ve Sandow, karşılıklı anlaşarak Team Rhodes Scholars'ı dağıtmaya karar verdi ve "en iyi arkadaş" olarak kaldı.[154] 17 Şubat'ta Elimination Chamber gösteri öncesinde tekrar birleşen ikili, Brodus Clay ve Tensai takımına yenildi.[155] Rhodes ve Sandow, daha sonra The Bella Twins ile birleşerek Tons of Funk (Brodus Clay ve Tensai) ve The Funkadactyls (Cameron ve Naomi) ial rekabete başladı.[156][157][158] 7 Nisan'da WrestleMania 29'da iki takım arasında sekiz kişilik karışık takım maçı yapılacaktı,[159] ancak zaman kısıtlaması olduğundan maç iptal edildi.[160] WrestleMania yerine ertesi gece Raw programınd ayapılan maçın galibi Tons of Funk ve The Funkadactyls oldu.[161]

14 Temmuz'da Money in the Bank izle ve öde etkinliğinde Rhodes, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu Money in the Bank merdiven maçında yer aldı. Rhodes maçı kazanmak üzereyken Damien Sandow, onu merdivenden fırlattı ve ardından kendisi çantayı alarak maçı kazandı.[162] Sonraki gece Raw programında Rhodes, Sandow'a saldırdı ve Team Rhodes Scholars dağıldı.[163] 26 Temmuz SmackDown programında Rhodes, Sandow'dan çantayı çaldı ve Meksika Körfezi'ne fırlattı. Sandow yüzemediği için çantayı kurtaramadı.[164] 5 Ağustos Raw programında Rhodes, Sandow'a Meksika Körfezi'nden aldığı çantayı verdi ancak sözleşmeyi kendisinde tuttu.[165] Rhodes, Sandow ile rekabetine devam ederken Sandow'un yeni Money in the Bank sözleşmesini Alberto Del Rio'ya karşı kullanmasını engelledi.[166] 18 Ağustos'ta SummerSlam'de bıyığını kesmiş olan Rhodes, teke tek maçta Sandow'u yendi.[167] Ertesi gece Raw'da da ona karşı galibiyet elde etti.[168] Sonraki hafta Raw programında Rhodes, The Miz ile takım olarak Sandow ve Fandango'yu yenip rekabeti bitirdi.[169]

Goldust ile birleşmesi ve karakter değişimi (2013-2016)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Cody Rhodes and Goldust

2 Eylül Raw programında, Rhodes, Baş işletme görevlisi Triple H'in otoriter yönetimine karşı çıkması nedeniyle ceza olarak WWE Şampiyonu Randy Orton'la kemerin ortada olmadığı maçta karşılaştırıldı ve Rhodes'un işi ortaya kondu. Rhodes maçı kaybetti ve "kovuldu".[170] Bu senaryo, Rhodes'un ekranda Eden olarak bilinen Brandi Reed ile evliliği ve balayısı dolayısıyla kısa süre ara vermesi için gerçekleştirildi. Sonraki birkaç haftada Rhodes'un kardeşi Goldust, Cody'nin işini geri almak için Orton'la maça çıktı ancak yenildi. Babası Dusty Rhodes ise oğullarının işini geri alması için uğraşırken Big Show tarafından saldırıya uğradı.[171][172] Buna karşılık intikamcı şekilde geri dönen Rhodes kardeşler The Shield'a saldırarak Raw'ı ele geçirdi.[173]

2013 yılında WWE'ye dönen Goldust üvey kardeşi Cody ile takım oldu.

6 Ekim'de yapılan Battleground'da Rhodes ve Goldust, WWE Takım Şampiyonları Roman Reigns ve Seth Rollins'i kemerin ortada olmadığı maçta yenerek işlerini geri aldı.[174] Rhodes kardeşler, daha sonra 14 Ekim Raw programında Big Show'un yardımıyla diskalifiyesiz maçta Reigns ve Rollins'i yenerek takım kemerlerinin sahibi oldu.[175] 13 Aralık SmackDown programında Cody Rhodes ve Goldust'ın TLC: Tables, Ladders and Chairs'ta WWE Takım şampiyonluğu kemerlerini The Real Americans (Jack Swagger ve Antonio Cesaro), RybAxel (Ryback ve Curtis Axel) ve Big Show ve Rey Mysterio'ya karşı ölümcül dört yönlü takım maçında koruyacağı açıklandı. Royal Rumble'da Rhodes ve Goldust, kemerlerini The New Age Outlaws'a kaptırdı. Royal Rumble maçında ise Goldust, Roman Reigns'e elenmeden hemen önce yanlışlıkla Rhodes'u eledi. Goldust ve Rhodes, Outlaws ile Raw programında rövanş maçına çıktı. Ancak Brock Lesnar'ın ikisine de saldırmasıyla maç sonuçsuz bitti. Daha sonra kemerler için rövanş maçı 3 Şubat Raw programında üstü açık kafeste yapıldı. Bu maçı The New Age Outlaws kazandı.[176]

Ocak 2015'te Stardust

16 Haziran Raw programında Rhodes, Stardust (babasının daha önce American Wrestling Association'deyken kullandığı ring adıydı) adlı yeni karakteriyle ilk kez göründü. Yüz boyası ve Goldust'a benzeyen bir elbisesiyle tarzı vardı. Ağabeyiyle takım olup o gece RybAxel'i yendi. Aynı rakibi Money in the Bank'te ve sonraki gece Raw programında da yendi.[177] 18 Ağustos Raw prpgramında Stardust ve Goldust, WWE Takım Şampiyonları The Usos'u kemerin ortada olmadığı maçta yendi.[178] 25 Ağustos Raw programında kemer için rövanş maçına çıkmaya hak kazandılar. Stardust ve Goldust, countout ile The Usos'u yendiği için kemerleri alamadı. Maçtan sonra Stardust ve Goldust, The Usos'a saldırdı. Night of Champions'te Stardust ve Goldust, Usos'u yenerek takım hâlinde ikinci kez WWE Takım Şampiyonluğu kemerlerini kazandı.[179] Hell in a Cell'de The Usos'a karşı başarıyla kemerlerini korudular. Sonraki ay Survivor Series'de The Usos ve Los Matadores'in de yer aldığı ölümcül dört yönlü takım maçında Damien Mizdow ve The Miz'e kemerleri kaybettiler. Sonraki gece Raw programında rövanş maçına çıksalar da kemerleri geri alamadılar.

Şubat 2015'in başında Goldust ve Stardust, The Ascension'a yenildi ve bir kez daha ikisi arasında gerilimler başladı. Stardust, Goldust'a hayal kırıklığını gösteriyordu. Maçtan sonra Goldust, Stardust'a "Cody" dedi ve Stardust, Goldust'a bir daha kendisini asla bu adla çağırmamasını söyledi. 16 Şubat Raw programında yaptıkları bir takım maçından sonra Stardust, Goldust'a Cross Rhodes yaptı ve takım dağıldı. Daha sonra babasına Cody Rhodes'un öldüğünü ve Dusty'nin de ölebileceğini açıkladı.[180] Fastlane'de Stardust ve Goldust karşı karşıya geldi ve bu maçı Goldust kazandı. Daha sonra Stardust, Goldust'a sahne arkasına saldırırken, babasına Cody Rhodes'u öldürdüğünü söyledi. Goldust, Adam Rose'a karşı bir maçta kazandıktan sonra Stardust, Rose'un Rosebuds'tan biriymiş gibi davranarak yine ona saldırdı. Rekabetleri sonlandıktan sonra Stardust, WrestleMania 31'de Kıtalararası Şampiyonluğu merdiven maçında yer aldı. Bu maçı Daniel Bryan kazandı.

Mart 2015'te Stardust.

6 Nisan Raw programında Stardust, John Cena'nın Birleşik Devletler Şampiyonluğu ile yaptığı açık meydan okumaya meydan verdi. Ama kemeri kazanamadı.[181] 2015 King of the Ring ve Payback gösteri öncesi etkinliklerinde ise R-Truth'a yenildi.[182]

Stardust karakteri sonunda çizgi roman kötü karakteri olarak bağlandı ve oyuncu Stephen Amell ile bir senaryoya başladı.[183] 25 Mayıs Raw programında Amell ile karşı karşıya geldikten sonra Stardust,[184] bitirici hareketinin adını Amell'ın Arrow dizisindeki karakterine göndermede bulunarak The Queen's Crossbow olarak değiştirdi.[183] Babasının ölümünden kısa bir süre sonra Stardust, 13 Temmuz Raw programında geri döndü ve Neville'ı yendi.[185] Bu sonuçla ikisi arasında rekabet başladı.[183] Stardust, daha sonra R-Truth, Zack Ryder ve Fandango gibi güreşçileri yenerek bir galibiyet serisi yakaladı. King Barrett ile maç yapan Neville'a maçtan sonra saldırdı ve konuk yıldız Stephen Amell ile de kavga etti. SummerSlam'de Stardust ve Barrett, Amell ve Neville'a yenildi.[186]

3 Eylül SmackDown programında The Ascension, Stardust ile birleşerek maçlarından önce Neville'a saldırdı ve üçlü "The Cosmic Wasteland" grubunu oluşturdu. Night of Champions gösteri öncesi etkinliğinde üçlü, Neville ve The Lucha Dragons'u altı kişilik takım maçında yendi. Bundan sonra yer aldığı tüm maçlarda mağlup oldular.[187] 2015 Slammy Ödülleri sırasında Stardust, Stephen Amell'ın yılın şöhret anı ödülünü çaldı. daha sonra Titus O'Neil ile rekabete girdi ancak üst üste yenilgiler aldı. Bu süreç içinde Stardust, Cody Rhodes karakterine geri dönmeyi düşündü.

15 Şubat Raw programında Stardust, Kıtalararası Şampiyonluğu için beş yönlü maçta yer aldı ama kazanamadı.[188] WrestleMania 32'de Stardust Kıtalararası Şampiyonluğu için yapılan yedi kişilik merdiven maçında yer alsa da bu maçı Zack Ryder kazandı.[189][190] WrestleMania sonrası Stardust, televizyonda dört kez Apollo Crews'a yenildi.[187] Ardından 20 Mayıs Superstars programında Zack Ryder'a karşı mağlubiyet aldı.[191]

21 Mayıs'ta Rhodes, Twitter'dan WWE'ye serbest kalma isteğini ilettiğini açıkladı.[192] Ertesi gün resmî olarak serbest bırakıldı.[193] Rhodes, ayrılma nedeninin WWE'nin yazar ekibi ve şirket içindeki pozisyonu olduğunu, 6 aydan fazla bir süredir Stardust karakterini sonlandırması ve çok sayıda senaryo fikrinin görmezden gelindiği için hayal kırıklığına uğradığını açıkladı.[194][195][196][197]

Wrestling Observer dergisinden Dave Meltzer, Rhodes'un WWE kariyeri hakkında, The Legacy'den itibaren Rhodes'un "değişen rollerde düşük veya orta düzey seviyede yer aldığını" ve "kariyerinin hiçbir yere gitmediğini ve iyi kullanılamadığını" yazdı.[198] Pro Wrestling Torch yazarı James Caldwell, "Stardust karakterinin geçen yıl içerisinde bata çıka ilerlemeye çalıştığını ve daha çok Superstars veya Main Event programlarında çakılı kaldığını" söyledi.[196][199] Pro Wrestling Dot Net yazarı Jason Powell, Rhodes'un ayrılışı hakkında "Cody ve ailesinin WWE için uzun süredir çalıştığı için şaşırtıcı" olduğunu belirtti.[200] Pro Wrestling Insider yazarı Dave Scherer bu şekilde yazdı: "Onu suçladığımı söyleyemem. Azıcık bile değil. WWE ona asla gerçek bir şans vermedi ve bu beni çok üzdü".[201]

Bağımsız federasyonlar (2016-2019)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Haziran 2017'de A1 Takım Şampiyonları Rhodes (sağda) ve Ethan Page.

WWE'den ayrıldıktan sonra Rhodes, gerçek adıyla bağımsız federasyonlarda güreşmeye başladı. Ancak çoğu zaman WWE ile anlaşmazlığı önlemek için kullanmaktan çekindi.[13] Rhodes'un WWE sonrası ilk maçı 19 Ağustos'ta Joppa, Maryland'de Evolve şirketinin Evolve 66 programında gerçekleşti. Bu maçta Zack Sabre Jr.'ı pes ettirerek yendi.[202][203] Maçtan sonra Rhodes, Drew Galloway'i çağırdı.[203] Ertesi gün Chris Hero'ya yenildi.[204]

Rhodes, 25 ve 28 Ağustos'ta Northeast Wrestling federasyonunda güreşti. 25 Ağustos'ta Pomona, New York'ta yapılan Ricky Steamboat'un konuk hakem olduğu maçta Brian Anthony'yi yendi. 25 Ağustos'ta Pittsfield, Massachusetts'te (maç 3 Haziran'da duyurulmuştu ve eşleri köşelerinde idi) Mike Bennett'ı mağlup etti.[205] 27 Ağustos'ta Wappingers Falls, New York'ta Kurt Angle'ı yendi.[206] 28 Ağustos'ta Sami Callihan ile yaptığı maçı kazandı.[207]

6 Haziran'da Pro Wrestling Guerrilla (PWG), her yıl gerçekleştirdikleri Battle of Los Angeles turnuvasında Rhodes'un da olacağını açıkladı.[208] 3 Eylül'de Cody R adıyla Rhodes,[6] turnuvanın ilk turunda Sami Callihan'ı yendi.[209] Ertesi gün çeyrek finalde, turnuvayı kazanacak olan Marty Scurll'a elendi.[210]

Rhodes, 26 Kasım'da WrestleCade'in Showcase of Champions etkinliğinde GFW NEX*GEN Championship kemeri için Sonjay Dutt'ı yendi.[211] 3 Mart 2017 tarihinde Rhodes, Connecticut'ta Northeast Wrestling (NEW) federasyonunda Kurt Angle ile üstü açık kafes maçında karşılaştı ve onu yendi.[212] 18 Mart 2017 tarihinde Cody, Mike Bennett'ı yenerek NEW Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazandı.[213] 1 Aralık 2017'de kemerini üçlü tehdit maçında Flip Gordon'a kaybetti.

10 Haziran 2016 tarihinde What Culture Pro Wrestling (WCPW) şirketinde debut yaptı ve iPPV Refuse to Lose etkinliğinde Cody Rhodes ring adıyla Doug Williams'ı yendi.[214] Ertesi gün Loaded 14. bölümünde Rhodes, Joseph Conners'a WCPW Şampiyonluğu için meydan okudu ancak kemeri almayı başaramadı.[215] Rhodes, True Legacy'de Kurt Angle ile yüzleşti ve ona yenildi.[216] Maçtan sonra Rhodes, El Ligero'ya WCPW İnternet Şampiyonluğu kemeri için meydan okudu ve Ligero bu meydan okumayı kabul etti.[217] 30 Kasım'daDelete WCPW'da El Ligero'yu yenerek WCPW İnternet Şampiyonluğu kemerini kazandı ve aynı zamanda GFW NEX*GEN Şampiyonluğu kemerini de korumuş oldu.[218]

29 Nisan 2017 tarihinde No Regrets'te WCPW İnternet Şampiyonluğu kemerini Joe Hendry'nin de yer aldığı üçlü tehdit maçında Gabriel Kidd'e kaybetti.[219] Aynı gece Rhodes, WCPW Şampiyonluğu için battle royal'da yer alsa da Joe Coffey'ye elendi.[219] Ertesi gün WCPW ile son maçına eski WCPW Şampiyonu Drew Galloway karşısında çıktı ve maçı kazandı.[220]

Ring of Honor (2016-2018)

[değiştir | kaynağı değiştir]
2018 yılında bir Ring of Honor programında Cody.

19 Temmuz 2016 tarihinde Rhodes, Ring of Honor'ın (ROH) 2 Aralık'taki Final Battle izle ve öde etkinliğinde görüneceğini açıkladı. Ertesi gün ROH, resmî açıklamayı yaptı.[221] Etkinlikte kısaca Cody adını kullanan Rhodes, Jay Lethal'ı yendikten sonra ona low blow yaptı ve ardından saldırdı. Kıdemli hakem Todd Sinclair'a da saldıran güreşçi, ROH hayranlarıyla alay etti ve ROH yorumcusu Steve Corino'yu itti.[222] 18 Ocak Ring of Honor Wrestling programında Cody, Corino'yu yendi.[223] 1 Nisan'da Supercard of Honor XI etkinliğinde yapılan Texas Bullrope maçında Jay Lethal'ı yendi ve gecein ilerleyen saatlerinde eski ROH Dünya Şampiyonu Christopher Daniels'a saldırdı.[224] 12 Mayıs'ta War of the Worlds'te Christopher Daniels ile ROH Dünya Şampiyonluğu maçına çıktı. Jay Lethal'ın da yer aldığı üçlü tehdit maçında kemeri almayı başaramadı.[225] 23 Haziran'da Best in the World'de Cody, Daniels'ı yenerek ROH Dünya Şampiyonluğu kemerinin sahibi oldu ve kariyerinde ilk kez dünya şampiyonluğu kemeri kazandı.[226] Cody, ayrıca 31 yıl sonra ilk kez Rhodes ailesinden dünya kemeri kazanan ilk güreşçi oldu.[227] Cody ve Dusty, Amerika Birleşik Devletleri'nde Fritz ve Kerry Von Erich'ten sonra önemli seviyede kemer kazanmış olan ilk baba-oğul oldu.[228]

23 Eylül'de Cody'nin ROH ile çok yıllı bir sözleşme imzaladığı açıklandı.[12] 15 Aralık'ta Final Battle'da Cody, şu anki sarı saçlı tarzına büründü ve ROH Dünya Şampiyonluğu kemerini Dalton Castle'a kaybetti.[229] 21 Temmuz 2018 tarihinde o ve meslektaşı Bullet Club üyeleri The Young Bucks, The Kingdom'ı yenerek ROH Altı Kişilik Dünya Takım Şampiyonluğu kemerlerini kazandı. Cody ve The Bucks, kemerlerini 4 Kasım'da yapılan Survival of the Fittest'ta The Kingdom'a kaybetti ve iki kez başarıyla savundukları 106 günlük saltanatları sona erdi. Cody, Final Battle'da ROH Dünya Şampiyonluğu için Jay Lethal karşılaştı ve maçı kaybetti. Ertesi gün The Elite ile beraber Cody, ROH şirketinden ayrıldı.[230]

Total Nonstop Action Wrestling (2016-2017)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rhodes, ROH'te çalışırken aynı zamanda Total Nonstop Action Wrestling'de (TNA) de göründü.[231] 22 Eylül'de TNA, Rhodes'u Cody adıyla duyurdu ve ilk görünüşünü 2 Eylül'deki Bound for Glory'de gerçekleşeceğini açıkladı.[7] Bound for Glory'de Cody, eşi Brandi Rhodes ile beraber TNA'de debut yaptı. İkisi beraber Mike Bennett ve onun eşi Maria'ya saldırdı. Bu saldırıyla iki çift arasında rekabet başladı. 6 Ekim Impact Wrestling programında Cody, kestiği promoda TNA Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğunu hedeflediğini söyledi ancak, onu Bennett ve Maria böldü. Segment, kavga ile sonuçlandı. 13 Ekim Impact Wrestling programında Cody, ilk maçında Bennett'ı yendi. 20 Ekim Impact Wrestling programında Eddie Edwards'a TNA Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için meydan okudu, ama maçı kaybetti. 27 Ekim'de Impact Wrestling programında Cody ve Brandi Rhodes, Mike Bennett ve Maria'yı yendi. Ancak maçtan sonra Cody, arka alanda Lashley'nin saldırısına uğradı.

Cody, 23 Şubat 2017 tarihli Impact Wrestling bölümünde geri döndü ve Moose'a kendisi uzaktayken eşi Brandi'ye yardım ettiği için teşekkür etti. Ancak Brandi'de Moose'un telefon numarası olduğunu öğrenince Moose'a saldırdı.[232] 2 Mart Impact Wrestling programında Cody, Moose ile kavga ettikten sonra Josh Matthews'a da saldırdı. 16 Mart Impact Wrestling programında Cody, Brandi'nin maçında yer almasına izin vermedi ve Moose'u tekrar çağırdı. Impact Grand Championship kemeri için ona meydan okudu. 23 Mart Impact Wrestling programında Eli Drake ile maçından sonra Moose'a çelik sandalye ile saldırdı. 30 Mart'taki Impact Wrestling programında Cody, Impact Grand Championship maçında Moose'a yenildi. Maç, Rhodes'un TNA'deki son maçı oldu.[233]

New Japan Pro-Wrestling (2016-2019)

[değiştir | kaynağı değiştir]
2018 yılında Cody (ortada), The Elite'ten takım arkadaşları Marty Scurll (solda) ve Hangman Page (sağda) ile

10 Aralık 2016 tarihinde Rhodes, New Japan Pro-Wrestling'in (NJPW) World Tag League finallerini gösteren videosunda "The American Nightmare" (Amerikan Kabusu) Cody olarak göründü. Kendisini Bullet Club'ın en yeni üyesi olarak tanıttı.[234][235] 4 Ocak 2017 tarihinde Cody, şirketteki ilk maçında Wrestle Kingdom 11 in Tokyo Dome'da Juice Robinson karşısında çıktı ve onu yendi.[236] Cody, Şubat ayında NJPW'ya döndü ve ROH ile ortak yapılan Honor Rising: Japan 2017 gösterilerinde yer aldı.[237] 11 Haziran'da Dominion 6.11 in Osaka-jo Hall'da Michael Elgin'i yendikten sonra IWGP Ağırsiklet Şampiyonluğu kemeri için Kazuchika Okada'ya meydan okudu.[238] 1 Temmuz'da Long Beach, Kaliforniya'daki G1 Special in USA'de yapılan maçı Okada kazandı.[239] 13 Ağustos'ta Cody ve Bullet Club'dan grup arkadaşı Hangman Page, IWGP Takım Şampiyonluğu kemerleri için War Machine (Hanson ve Raymond Rowe) ile maça çıktı ancak kemeri kazanamadı.[240] Wrestle Kingdom 12'de karşılaştığı Kota Ibushi'ye yenildi.[241] Omega, The New Beginning in Sapporo'da Page'i bölüp yeni şampiyon Jay White'a meydan okuduktan sonra Cody, Page'in yardımıyla Omega'ya saldırdı. Bu saldırı Ibushi tarafından durduruldu. Bunun sonucunda 7 Temmuz'da G1 Special in San Francisco'da Cody, IWGP Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini yeni kazanan Omega ile kemer maçına çıksa da kemeri kazanamadı. Maçtan sonra "BC Firing Squad" üyeleri King Haku, Tanga Roa ve Tama Tonga; Omega ve diğer Bullet Club üyelerine saldırdı. Cody, saldırganlara yardım etmeyi reddetti ve daha sonra Bullet Club üyeleriyle kucaklaştı. Fighting Spirit Unleashed'da Cody, Robinson'ı yenerek IWGP Birleşik Devletler Şampiyonluğu kemerini kazandı. Bu kemer New Japan'deki kemeri oldu. 24 Ekim'de Cody, artık Bullet Club üyeleriyle bağının olmadığını açıkladı. NJPW'de son kez Wrestle Kingdom 13 etkinliğinde göründü ve Robinson'a IWGP Birleşik Devletler Şampiyonluğu kemerini geri kaybetti. 7 Şubat 2019 tarihinde NJPW sitesinden profili kaldırıldı.[242]

All In (2017-2018)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: All In (profesyonel güreş etkinliği)

2017 yılında Dave Meltzer, bağımsız bir güreş gösterisinin ABD'de on bin kişilik bir arenada satış yapamayacağını belirtti. The Young Bucks ile beraber Rhodes, on bin hayranı çekmek için özel bir gösteri planlayarak bu fikre meydan okudu.[243] Mayıs ayında program "All In" adıyla duyuruldu ve 1 Eylül 2018 tarihinde Sears Centre Arena'da gerçekleştirilen etkinlikte Ring of Honor, New Japan Pro Wrestling ve bağımsız federasyonlardan bazı güreşçiler bu etkinlikte yer aldı.[244] 13 Mayıs 2018 tarihinde "All In" etiketlerinin tamamı 30 dakikada satıldı.[245] Etkinlikte Cody, Nick Aldis'i yenerek NWA Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazandı.[246] Cody, NWA 70th Anniversary Show'da kemeri Aldis'e geri kaybetti.

All Elite Wrestling (2019-2022)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: All Elite Wrestling

1 Ocak 2019 tarihinde Cody, The Young Bucks'tan Matt ile Nick Jackson ve Kenny Omega ile beraber yeni federasyon All Elite Wrestling'i (AEW) duyurdu. Genel Müdür Yardımcılığı görevini üstlenen güreşçiler, aynı zamanda ring içinde de aktif olarak yer alacaktı. Cody ve The Young Bucks, federasyonla beş yıllık sözleşme imzaladı.[247] 25 Mayıs'ta şirketin ilk izle ve öde etkinliği olan Double or Nothing'de Rhodes, gerçek hayattaki üvey ağabeyi Dustin Runnels'ı yendi.[248] 29 Haziran'da Fyter Fest etkinliğinde Rhodes, Darby Allin ile güreşti ve süre dolduğu için berabere kaldılar. Maçtan sonra Rhodes, Shawn Spears'ın saldırısına uğradı ve Rhodes'un başına sandalye ile vurarak kafasının arkasının kanamasına neden oldu.[249] Rhodes, sarsıntı geçirmese de 12 cerrahî dikiş gerekti.[250]

Sonraki ay Fight for the Fallen'da Rhodes ve Dustin Runnels, Young Bucks'a yenildi.[251]

2022 yılında All Elite Wrestling yönetimi ve seyirciler ile ilişkileri bozulunca şirketten ayrıldı.

WWE'ye Dönüşü (2022-günümüz)

[değiştir | kaynağı değiştir]

WrestleMania 38'ile WWE'ye dönmüştür. 2023 Royal Rumble'ı kazanmıştır. Wrestlimania 39'da Roman Reigns'e yenilmiştir. Royal Rumble 2024'ü de kazanan Cody, Wrestlimania 40'ta Roman Reigns'i yenerek Undisputed WWE Şampiyonu olmuştur.

Diğer medya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Temmuz 2009'da Rhodes, Chris Jericho ve John Cena ile beraber "Be a Superstar" (Süperstar Ol) reklam kampanyasında Gillette markasının yüzü oldu.[252][253] "Be a Superstar", dört aylık etkileşimli bir kampanyaydı ve güreşçiler, Gillette Fusion ürünlerini tanıtan birçok videoda yer aldı.[252] Ağustos 2009'da Rhodes, The Tonight Show with Conan O'Brien programında göründü.[254]

Rhodes, Arrow dizisinin beşinci sezondaki "A Matter of Trust" adlı bölümünde acı verme yeteneği (Sampson'ın tercih ettiği ilacın adı Rhodes'un WWE'deki karakteri Stardust olarak seçildi) olan bir metahumana dönüşen uyuşturucu satıcısı Derek Sampson rolünde oynadı.[255][256] Rhodes, dizinin beşinci sezonunun 21. sezonunda yine aynı rolle göründü.[257] Temmuz 2018'de Cody, 7. sezonda birkaç bölümde bu karakterin yine geri döneceğini söyledi.[258]

Rhodes toplam dokuz video oyununda yer aldı. İlki WWE SmackDown vs. Raw 2009 olmak üzere WWE SmackDown vs. Raw 2010, WWE SmackDown vs. Raw 2011, WWE '12, WWE '13, WWE 2K14 ve WWE 2K15 oyunlarında Cody Rhodes, WWE 2K16 ve WWE 2K17 oyunlarında ise Stardust karakteriyle göründü.[259]

Kişisel yaşamı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rhodes, Nisan 2014'te eşi Brandi ile birlikte

Rhodes, anne tarafından gelen dedesinden Küba kökenlidir.[260] Babası, WWE Hall of Famer "The American Dream" Dusty Rhodes ve üvey ağabeyi, daha çok Goldust ring adıyla bilinen Dustin Runnels'tır. 31 Mart 2007 tarihinde Cody ve Dustin, babalarını WWE Hall of Fame'e takdim etmiştir.[261] Ayrıca iki kız kardeşi vardır: Teil Gergel ve eski bir Dallas Cowboys pinpon kızı Kristin Ditto'dur.[262] Jerry Sags ve Fred Ottman'ın yeğeni olan Rhodes'un vaftiz babası Magnum TA'dir.

Eylül 2013'te Rhodes, WWE'de Eden Stiles adıyla ring anonsörü olartak çalışan Brandi Reed ile evlenmiştir.[263]

Rhodes, The Legend of Zelda video oyun serisinin hayranıdır ve güreş kıyafetinin tarzı bu oyundan gelmektedir. A Link to the Past yılda bir oynadığını belirtmiştir.[18][264] Rhodes, ayrıca bir çizgi roman hayranıdır ve güreş kıyafetlerinde X-Men karakterleri Archangel ve Mister Sinister'dan esinlenmiştir.[265] Omega Red ve Cyclops'ı Inhumans ile beraber en sevdiği kurgusal karakter olarak göstermiştir ve kişisel olarak 1992 X-Men arcade oyununun oyun dolabına sahiptir.[265]

Filmografi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Film
Yıl Başlık Rol Notlar
2016 Scooby-Doo! and WWE: Curse of the Speed Demon Stardust
2017 Jetgiller: Robo-Güreş
Televizyon
Yıl Başlık Rol Notlar
2009 The Tonight Show with Conan O'Brien Kendisi Bölüm: "Mike Tyson and Keith Berry"
2010 Warehouse 13 Kurt Smoller 2. sezon, 8. bölüm: "Merge with Caution"[266]
2011 Food Network Challenge Kendisi 12. sezon, 11. bölüm: "WWE Wrestling Cakes"
2014 Surprise Surprise Bölüm: "Mothers Day Edition"
2016-2018 Arrow[267] Derek Sampson[268] 7 bölüm
Cody Runnels adıyla
2018 WAGS Atlanta Kendisi
Web serisi
Yıl Başlık Rol Notlar
2013-2015 The JBL and Cole/Renee Show Kendisi, Stardust Düzenli
2015-2016 Swerved Kendisi, Stardust İki bölüm
2016-günümüz Being The Elite[269] Kendisi Düzenli

Şampiyonlukları ve başarıları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rhodes, eski bir ROH Dünya Şampiyonu
Rhodes, iki kez WWE Kıtalararası Şampiyonu
Rhodes, üç kez WWE Takım Şampiyonu

Amatör güreş

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Georgia Eyalet Turnuvası
    • 189 pound (86 kg) sınıfında şampiyonluk (2003, 2004)[1]

Profesyonel güreş

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q Elliott, Brian. "Cody Rhodes". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 18 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  2. ^ a b "Stardust". WWE. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2010. 
  3. ^ "Cody Rhodes bio". WWE. 6 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2015. 
  4. ^ "Cody" (Japonca). New Japan Pro-Wrestling. 11 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017. 
  5. ^ "Cody". Ring of Honor. January 1, 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: July 15, 2017. 
  6. ^ a b "2016 Battle of Los Angeles – Stage Two". Pro Wrestling Guerrilla. 30 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2016. 
  7. ^ a b c Currier, Joseph (22 Eylül 2016). "Cody Rhodes to make TNA debut at Bound for Glory". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2016. 
  8. ^ "DUSTY RHODES Trademark Application of Cody Runnels - Serial Number 88333315 :: Justia Trademarks". trademarks.justia.com. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019. 
  9. ^ "THE AMERICAN NIGHTMARE Trademark Application of Cody Runnels - Serial Number 88333305 :: Justia Trademarks". trademarks.justia.com. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019. 
  10. ^ Rhodes, Cody (20 Mart 2019). "I'd turn off the google alerts on trademarks. They're personal and most aren't intended for AEW. I've filed/claimed over 50 the last few months. I'm just trying to get some of Dad's cattle back. That's the story". Twitter. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2022. 
  11. ^ "Stardust". WWE, Inc. 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2013. 
  12. ^ a b Currier, Joseph (23 Eylül 2017). "Cody Rhodes officially signs with Ring of Honor". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2017. 
  13. ^ a b Vliet, Chris Van (12 Kasım 2017). Cody Rhodes is making more money since leaving WWE, advice from his father and Goldust, Bullet Club. Etkinlik zamanı: 7.15. 27 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2017 – YouTube vasıtasıyla. It is literally my legal name, like on my I.D., my name hasn't been Cody Runnels since I was 17. 
  14. ^ @codyrhodes (2 Şubat 2018). "My legal last name is runnels rhodes...both. Do your research fuckface. (Been that way since I was 15)" (X gönderisi). Erişim tarihi: 5 Eylül 2018 – X vasıtasıyla. 
  15. ^ a b "Lassiter High School Wrestling Wall of Fame". Lassiter High School. 6 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2007. 
  16. ^ Matsumoto, Jon (25 Haziran 2009). "WWE: Ted DiBiase, Cody Rhodes, Randy Orton wrestle at HP Pavilion Monday". San Jose Mercury News. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  17. ^ Baines, Tim (7 Ağustos 2009). "Rhodes bringing real Legacy to Calgary". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2009. 
  18. ^ a b Robinson, Jon (13 Nisan 2009). "Cody Rhodes: Link to the Past". ESPN. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2009. 
  19. ^ Rhodes, Cody (4 Aralık 2018). "Dusty trained me in a very different way, but in the ring he literally just gave me a bodyslam, a chop, and a hip toss when I was 12. That's it ha. Al Snow/Robert Gibson/Danny/Orton were the guys who actually trained me". Twitter. 25 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2019. 
  20. ^ "OVW Corydon Show (May '06) at Gerdon Youth Center wrestling results - Internet Wrestling Database". www.profightdb.com. 29 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2019. 
  21. ^ "August 19, 2006–Ohio Valley Wrestling in Hillview, Indiana before 100 fans". Online World of Wrestling. 19 Ağustos 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  22. ^ "September 8, 2006–Ohio Valley Wrestling in Leitchfield, Kentucky before 150 fans". Online World of Wrestling. 8 Eylül 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  23. ^ "Ohio Valley Wrestling – November 08, 2006". Online World of Wrestling. 8 Kasım 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2008. 
  24. ^ "Ohio Valley Wrestling – November 15, 2006". Online World of Wrestling. 15 Kasım 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  25. ^ "Ohio Valley Wrestling – November 22, 2006". Online World of Wrestling. 22 Kasım 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  26. ^ a b c d e "OVW Southern Tag Team Championship". Ohio Valley Wrestling. 5 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
  27. ^ "Ohio Valley Wrestling – December 6, 2006". Online World of Wrestling. 6 Aralık 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  28. ^ "December 20, 2006–OVW TV Tapings in Louisville, Kentucky". Online World of Wrestling. 20 Aralık 2006. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  29. ^ a b c "OVW Heavyweight Championship". Ohio Valley Wrestling. 5 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
  30. ^ Zaldana, Arturo (6 Temmuz 2007). "July 6, 2007–OVW Six Flags in Louisville, Kentucky at Six Flags Kentucky Kingdom". Online World of Wrestling. 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  31. ^ "July 13, 2007–OVW Six Flags in Louisville, Kentucky at Six Flags Kentucky Kingdom". Online World of Wrestling. 13 Temmuz 2007. 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  32. ^ Plummer, Dale (3 Temmuz 2007). "Raw: Lashley rises to No. 1". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  33. ^ Plummer, Dale (10 Temmuz 2007). "Raw: No Cena so more Lashley". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 9 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  34. ^ Plummer, Dale (17 Temmuz 2007). "Raw: Cena and Lashley face off". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  35. ^ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (23 Temmuz 2007). "Cena still champ after busy Bash". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  36. ^ Clayton, Corey (23 Temmuz 2007). "One bad apple leads to Dominator destruction". WWE. 29 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2007. 
  37. ^ Robinson, Bryan (30 Temmuz 2007). "Mind games before SummerSlam". WWE. 29 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2007. 
  38. ^ Plummer, Dale (14 Ağustos 2007). "Raw: Who's your daddy?". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  39. ^ Waldman, Jon (20 Ağustos 2007). "Raw: Last stop before Summerslam". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  40. ^ Plummer, Dale (28 Ağustos 2007). "Raw: Cena's dad target of Orton's anger". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  41. ^ Plummer, Dale (4 Eylül 2007). "Raw: Umaga has a really bad night". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  42. ^ Clayton, Corey (24 Eylül 2007). "Raw gets Hardcore with Holly's return". WWE. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2009. 
  43. ^ Plummer, Dale (2 Ekim 2007). "Raw: Throwing away the first Cena-Kennedy bout". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  44. ^ Writer X (16 Ekim 2007). "Raw: Orton faces trio of trouble". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  45. ^ Clayton, Corey (22 Ekim 2007). "R-E-S-P-E-C-T?". WWE. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2007. 
  46. ^ Plummer, Dale (30 Ekim 2007). "Raw: DX together yet again". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  47. ^ Adkins, Greg (15 Kasım 2007). "Reluctant Partnership". WWE. 26 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2007. 
  48. ^ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (18 Kasım 2007). "Survivor Series ends with an Edge". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  49. ^ Plummer, Dale (20 Kasım 2007). "Raw: Jericho saves us from Orton". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  50. ^ a b "World Tag Team Championship – Cody Rhodes & Hardcore Holly". WWE. 10 Aralık 2007. 27 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2009. 
  51. ^ Plummer, Dale (10 Aralık 2007). "Raw: Nostalgia show quite the (beer) blast". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  52. ^ DiFino, Lennie (26 Mayıs 2008). "Priceless". WWE. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2008. 
  53. ^ Bishop, Matt (30 Haziran 2008). "Big names still on top after Night of Champions". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2009. 
  54. ^ a b "World Tag Team Championship – Ted DiBiase & Cody Rhodes". WWE. 29 Haziran 2008. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2008. 
  55. ^ Sitterson, Aubrey (5 Ağustos 2008). "Championship scramble". WWE. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2008. 
  56. ^ a b "World Tag Team Championship – Ted DiBiase & Cody Rhodes". WWE. 11 Ağustos 2008. 12 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2008. 
  57. ^ Plummer, Dale (12 Ağustos 2008). "Raw: Cena & Batista drop belts; Kane's mystery revealed". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
  58. ^ Bishop, Matt (8 Eylül 2008). "Scramble matches make for wild Unforgiven". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2009. 
  59. ^ Sitterson, Aubrey (27 Ekim 2008). "Just desserts". WWE. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2008. 
  60. ^ Tylwalk, Nick (4 Kasım 2008). "Raw: Jericho's title win highlights 800th episode celebration". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  61. ^ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (24 Kasım 2008). "Two new world champs at dull Survivor Series". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  62. ^ Sitterson, Aubrey (8 Aralık 2008). "Slam, bam, thank you ma'am!". WWE. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  63. ^ Bishop, Matt (8 Aralık 2008). "Raw: A night of Slammys, solid matches". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 10 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  64. ^ Tylwalk, Nick (30 Aralık 2008). "Raw: Michaels faces tough year-end decision". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 24 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2009. 
  65. ^ Elliott, Brian (6 Ocak 2009). "Raw: JBK-HBK storyline moves along". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2009. 
  66. ^ a b Tylwalk, Nick (13 Ocak 2009). "Raw: Cena and Michaels collide in Sioux City". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2009. 
  67. ^ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (26 Ocak 2009). "Orton triumphs, Cena survives, Hardy falls at Royal Rumble". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 11 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  68. ^ Tylwalk, Nick (3 Şubat 2009). "Raw: Shane McMahon feels Legacy's wrath". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 23 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  69. ^ McNamara, Andy (6 Mart 2009). "Smackdown: Legacy ends The Game". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 22 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  70. ^ Tylwalk, Nick (24 Mart 2009). "Raw: Triple H and Undertaker get tastes of their own medicine". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 23 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  71. ^ Plummer, Dale (14 Nisan 2009). "Raw: Drafting a fresh start for the WWE". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 22 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  72. ^ Bishop, Matt (27 Nisan 2009). "Backlash: All 3 world titles change hands". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2009. 
  73. ^ Aldren, Mike (22 Haziran 2009). "Daily wrestling news and gossip". The Sun. 11 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  74. ^ Plummer, Dale (8 Haziran 2009). "Raw: Batista hurt, Vicki quits, Triple H returns". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2009. 
  75. ^ Plummer, Dale; Tywalk, Nick (24 Ağustos 2009). "TLC Match and the return of a fan favorite liven up SummerSlam". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2009. 
  76. ^ Elliott, Brian (14 Eylül 2009). "Montreal fans 'screwed' again in Breaking Point sham". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2009. 
  77. ^ Sokol, Chris; Sokol, Bryan (5 Ekim 2009). "Title changes highlight Hell in a Cell". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2009. 
  78. ^ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (1 Şubat 2010). "The 2010 Royal Rumble is Rated R in Atlanta". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2010. 
  79. ^ Plummer, Dale (15 Şubat 2010). "Raw Springing into the Elimination Chamber". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2010. 
  80. ^ Plummer, Dale; Tylwalk, Nick (22 Şubat 2010). "Batista, Jericho and Michaels capitalize on Elimination Chamber opportunities". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2010. 
  81. ^ Plummer, Dale (22 Şubat 2010). "Raw: Finding a Jewel on the Road to Wrestlemania". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2010. 
  82. ^ Plummer, Dale (1 Mart 2010). "Raw: A bad trip on the Road to Wrestlemania". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2010. 
  83. ^ Martin, Adam (28 Mart 2010). "Wrestlemania 26 Results – 3/28/10". WrestleView. 1 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2010. 
  84. ^ "2010 WWE Supplemental Draft results". WWE. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2010. 
  85. ^ Hillhouse, Dave (1 Mayıs 2010). "Smackdown!: Comings and goings". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2010. 
  86. ^ Hillhouse, Dave (8 Mayıs 2010). "Smackdown!: All about the Championships". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2010. 
  87. ^ Bishop, Matt (1 Haziran 2010). "WWE NXT: Barrett wins show's first season". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 10 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2010. 
  88. ^ Caldwell, James (1 Haziran 2010). "WWE News: NXT Results – Season Two announced, Pro & Rookie pairings revealed". Pro Wrestling Torch. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2010. 
  89. ^ Passero, Mitch (25 Haziran 2010). "Hot pursuit". WWE. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2010. 
  90. ^ Hillhouse, Dave (24 Temmuz 2010). "Smackdown: On Removing Masks & Nose Hairs". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 17 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010. 
  91. ^ Hillhouse, Dave (7 Ağustos 2010). "Smackdown: The search for vengeance and championships". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 5 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010. 
  92. ^ Caldwell, James (21 Kasım 2010). "Caldwell's WWE Survivor Series PPV results 11/21: Complete "virtual time" coverage of live PPV – Cena's decision, six title matches". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2011. 
  93. ^ Parks, Greg (19 Kasım 2010). "Parks' WWE SmackDown report 11/19: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Mysterio vs. Del Rio". Pro Wrestling Torch. Erişim tarihi: 4 Haziran 2011. [ölü/kırık bağlantı]
  94. ^ Tylwalk, Nick (20 Eylül 2010). "Few gimmicks, more title changes at Night of Champions". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2010. 
  95. ^ Caldwell, James (24 Ekim 2010). "Caldwell's WWE Bragging Rights PPV Results 10/24: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Orton vs. Barrett, Kane vs. Taker, Raw vs. Smackdown". Pro Wrestling Torch. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2010. 
  96. ^ Hillhouse, Dave (30 Ekim 2010). "Smackdown: No tricks, but a couple of treats". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 5 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2010. 
  97. ^ Hillhouse, Dave (22 Ocak 2011). "Smackdown: Run, Edge, run!". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2011. 
  98. ^ Singh, Singh (26 Nisan 2011). "Fightin' Fanboys: The Fall of Cody Rhodes". Marvel Entertainment. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2011. 
  99. ^ Hillhouse, Dave (29 Ocak 2011). "Smackdown: Babyfaces behaving badly". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2011. 
  100. ^ Hillhouse, Dave (26 Şubat 2011). "Smackdown: Some water is thicker than blood". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2011. 
  101. ^ Tait, James (20 Mart 2011). "Tait's WWE SmackDown Report 3/18: Alt. perspective review of Friday's show, segment-by-segment Reax, weekly category Winners (and Losers)". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  102. ^ Cupach, Michael (13 Mart 2011). "Cupach's SmackDown Report 3/11: Alt. perspective review of this week's Smackdown, Booker's commentary, Did You Know Check". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  103. ^ Stephens, David (12 Eylül 2011). "Raw Results – 9/12/11". Wrestleview. Erişim tarihi: 26 Aralık 2011. 
  104. ^ Bishop, Matt (3 Nisan 2011). "The Rock costs Cena as The Miz retains at WrestleMania XXVII". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2011. 
  105. ^ Hillhouse, Dave (1 Mayıs 2011). "Extreme Rules: Championship make-over edition". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2011. 
  106. ^ Tait, James (7 Mayıs 2011). "Tait's WWE SmackDown Report 5/6: Alt. perspective review of Christian's one week as champion, Overall Show Break Down". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  107. ^ Hillhouse, Dave (23 Nisan 2011). "Smackdown: Night of Champions comes early". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  108. ^ Tait, James (28 Mayıs 2011). "Tait's SmackDown Report 5/27: Alt. perspective review of Over the Limit fall-out, Tait Reax on each segment & overall show". Pro Wrestling Torch. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2011. 
  109. ^ Cupach, Mike (22 Mayıs 2011). "Cupach's SmackDown report 5/20: Alt. perspective review of final PPV hype, Mike's Reax on overall show". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2011. 
  110. ^ Hillhouse, Dave (4 Haziran 2011). "Smackdown: Christian's patience wearing thin". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2011. 
  111. ^ Hillhouse, Dave (11 Haziran 2011). "Smackdown: Factions renewed and rejected". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2011. 
  112. ^ Keller, Wade (17 Temmuz 2011). "WK'S WWE Money in the Bank PPV blog 7/17: Ongoing live coverage of Punk vs. Cena, Orton vs. Christian, Show vs. Henry, more". Pro Wrestling Torch. 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2011. 
  113. ^ a b "Intercontinental Championship – Cody Rhodes". WWE. 12 Ağustos 2011. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  114. ^ "WWE News: Smackdown spoilers 8/12 – Results & Notes from Tuesday's Smackdown TV taping leading to Summerslam". Pro Wrestling Torch. 10 Ağustos 2011. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2011. 
  115. ^ Mackinder, Matt (27 Ağustos 2011). "Smackdown: Calgary show subpar, even with "Hitman"". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  116. ^ Bishop, Matt (19 Eylül 2011). "Triple H, Henry, Cena victorious at Night of Champions". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  117. ^ Hillhouse, Dave (10 Eylül 2011). "Smackdown: Friday night in Toledo, Ohio". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  118. ^ Caldwell, James (12 Eylül 2011). "Caldwell's WWE Raw Results 9/12: Complete "virtual-time" coverage of live Raw Supershow on USA Network". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2011. 
  119. ^ Hillhouse, Dave (24 Eylül 2011). "Smackdown: Blood on TV and a title match". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  120. ^ Martin, Adam (21 Eylül 2011). "Spoilers: Live notes from Smackdown tapings". WrestleView. 1 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  121. ^ Parks, Greg (30 Eylül 2011). "Parks' WWE SmackDown Report 9/30: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Randy Orton vs. Christian in the main event". Pro Wrestling Torch. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  122. ^ Hillhouse, Dave (2 Ekim 2011). "Hell in a Cell ... and outside as well". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  123. ^ Hillhouse, Dave (14 Ekim 2011). "Smackdown: 41 WWE superstars in the ring, 41 WWE Superstars..." Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  124. ^ Hillhouse, Dave (22 Ekim 2011). "Smackdown: Bizarro-Land, South". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  125. ^ Kapur, Bob (24 Ekim 2011). "Henry and Del Rio retain at solid Vengeance show". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  126. ^ Hillhouse, Dave (5 Kasım 2011). "Smackdown: Of DQs and PPVs". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 25 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  127. ^ Caldwell, James (14 Kasım 2011). "Caldwell's WWE Raw Results 11/14: Complete "virtual-time" coverage of live three-hour Raw – The Rock's return, final Survivor Series hype". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2011. 
  128. ^ Martin, Adam (18 Aralık 2011). "PPV: WWE TLC". WrestleView. 7 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2011. 
  129. ^ Hillhouse, Dave (7 Ocak 2012). "Smackdown: The champs are here". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2012. 
  130. ^ Caldwell, James (29 Ocak 2012). "Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage". Pro Wrestling Torch. 11 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2012. 
  131. ^ Caldwell, James (30 Ocak 2012). "WWE News: Royal Rumble match result – Chris Jericho makes Final Four, but did he win the Rumble?". Pro Wrestling Torch. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2012. 
  132. ^ Plummer, Dale (20 Şubat 2012). "Good matches but not enough of them at Elimination Chamber". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  133. ^ Giannini, Alex (19 Şubat 2012). "World Heavyweight Champion Daniel Bryan won the SmackDown Elimination Chamber Match". WWE. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2012. 
  134. ^ Cupach, Mike. "Cupach's WWE SmackDown Report 3/2: Alt. perspective review of last week's Smackdown – Bryan vs. Orton, GM Switch preview, Mike's Reax". Pro Wrestling Torch. 23 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2012. 
  135. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Wrestlemania 28 PPV Report 4/1: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Rock-Cena, Taker-Hunter, Punk-Jericho". Pro Wrestling Torch. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2012. 
  136. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 4/2: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – WM28 fall-out, how will Cena respond to Rock loss?, two big title matches". 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  137. ^ Caldwell, James (29 Nisan 2012). "Caldwell's WWE Extreme Rules PPV Report 4/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Brock-Cena, Punk-Jericho in Chicago". Pro Wrestling Torch. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2012. 
  138. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 5/7: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – broken bones follow-up, Over the Limit hype". 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  139. ^ Giannini, Alex (20 Mayıs 2012). "Christian def. Intercontinental Champion Cody Rhodes". WWE. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012. 
  140. ^ a b "Parks' WWE SmackDown Report 6/29: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Triple Threat match for the World Title". PWTorch.com. 29 Haziran 2012. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  141. ^ "Parks' WWE SmackDown Report 7/3: Complete "virtual time" coverage of the live Great American Bash special, including 20-man Battle Royal; winner acts as GM for Smackdown next week". PWTorch.com. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  142. ^ Burdick, Michael (29 Haziran 2012). "Dolph Ziggler won the Money in the Bank Ladder Match for a World Championship Contract". Wwe.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  143. ^ Caldwell, James (16 Eylül 2012). "Caldwell's WWE Night of Champions PPV report 9/16: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Punk vs. Cena, six title matches". Pro Wrestling Torch. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2012. 
  144. ^ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 9/24: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Cena announcement, Lawler interview, latest on WWE Title picture". Pro Wrestling Torch. 26 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2012. 
  145. ^ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown Report 9/28: Ongoing "virtual time" coverage of Friday night show, including Randy Orton vs. The Big Show". Pro Wrestling Torch. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2012. 
  146. ^ Caldwell, James (22 Ekim 2012). "Caldwell's WWE Raw results 10/22: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – final PPV hype, tournament finals". Pro Wrestling Torch. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2012. 
  147. ^ "Team Rhodes Scholars def. Hell No! By Disqualification". WWE. 28 Ekim 2012. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2012. 
  148. ^ "Cupach's WWE Main Event Results 11/14: Cody injured in Tag Title match, Miz-Ziggler, what changed from the taping to TV?". PWTorch.com. 14 Kasım 2012. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  149. ^ "WWE News: Rhodes injury update - will he miss Survivor Series?". PWTorch.com. 14 Kasım 2012. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  150. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 12/10: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Cena vs. Show, final hype for TLC PPV". PWTorch.com. 10 Aralık 2012. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  151. ^ "Caldwell's WWE TLC PPV Results 12/16: Complete "virtual-time" coverage of final 2012 PPV - Cena vs. Ziggler main event, Shield makes a statement". PWTorch.com. 16 Aralık 2012. 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  152. ^ "Cupach's WWE Main Event Results 12/19: Kane & Bryan defend Tag Titles, Players vs. Team Co-Bro". PWTorch.com. 19 Aralık 2012. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  153. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 1/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score)". PWTorch.com. 7 Ocak 2013. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  154. ^ "Parks's WWE SmackDown Report 2/1: Complete "virtual time" coverage of Friday night show, including a major World Title announcement, Del Rio-Ziggler (updated w/Box Score)". PWTorch.com. 1 Şubat 2013. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  155. ^ "Caldwell's WWE Elimination Chamber PPV Results 2/17: Complete "virtual-time" coverage of Rock-Punk II, Elimination Chamber match, Shield beats Team Cena". 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  156. ^ Mike Tedesco, Mike. "WWE RAW Results – 3/25/13 (Rock/Cena Q and A)". Wrestleview. 25 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2013. 
  157. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 3/11: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE recognizes Bearer by incorporating him into Taker-Punk, Lesnar challenges Hunter, no Cena, more". 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  158. ^ "Parks' WWE SmackDown Report 3/22: Ongoing "virtual time" coverage of the Friday night show, including Chris Jericho vs. Jack Swagger in a rematch from last week". 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  159. ^ "Brodus Clay, Tensai & The Funkadactyls vs. Team Rhodes Scholars & The Bella Twins". 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2013. 
  160. ^ "WWE News: Clay & Tensai comment on match cut from WM29". 9 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  161. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 4/8: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over". 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  162. ^ "Caldwell's WWE MITB PPV Results 7/14 (Hour 1): Complete "virtual-time" coverage of World Title MITB ladder match, IC Title match, Divas Title match". 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  163. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 7/15 (Hour 2): The Wyatts Week 2, Rhodes Scholars explode". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  164. ^ "Parks's WWE SmackDown Report 7/26: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Wyatt Family in-ring debut, Del Rio vs. RVD match". 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  165. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 8/5 (Hour 1): Bryan's "corporate make-over" kicks off Raw, Del Rio vs. RVD match, Ricardo returns & written off, Henry-Ryback match". 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  166. ^ "SmackDown: August 09, 2013". 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  167. ^ "Caldwell's WWE Slam PPV Results 8/18 (Hour 1): Ongoing "virtual-time" coverage of live PPV – World Title match, Ring of Fire match, clean-shaven Rhodes vs. Sandow, more". 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  168. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 8/19 (Hour 1): Cena says farewell, Bryan-Steph confrontation starts Raw, Heyman promo". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  169. ^ "Caldwell's WWE Raw Results 8/26 (Hour 1): Hunter-Bryan confrontation starts Raw, intense Punk-Heyman angle". 11 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  170. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Rhodes, Big Show get put in no-win situations". Slam Wrestling. Canadian Online Explorer. 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  171. ^ Mackinder, Matt. "Raw: Edge returns, while Triple H continues to abuse power". SLAM! Wrestling. Canadian Online Explorer. 18 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  172. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Bryan rides an emotional roller coaster in Cleveland". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. 24 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  173. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: Daniel Bryan and friends unite to take on The Shield". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. 28 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  174. ^ Asher, Matthew. "Battle may be over but WWE Battleground still leaves unresolved issues". Slam Wrestling. Canadian Online Explorer. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  175. ^ Tylwalk, Nick. "Raw: The Rhodes brothers get their big chance". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. 18 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2013. 
  176. ^ YouTube'da "Cody Rhodes & Goldust vs. The New Age Outlaws – WWE Tag Title Steel Cage Match: Raw, February 3, 2014", from WWE's channel
  177. ^ "The home of WWE Raw, SmackDown, NXT, Total Divas, WrestleMania and more!". Wwe.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  178. ^ Caldwell, James (18 Ağustos 2014). "Caldwell's WWE Raw Results 8/18: Complete "virtual-time" coverage of Summerslam fall-out, Brock gets new WWE World Title belt, Ambrose & Rollins tear it up, more". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2014. 
  179. ^ Caldwell, James (25 Ağustos 2014). "Caldwell's WWE Raw Results 8/25: Complete "virtual-time" coverage of Cena's Return, plus Hogan & Flair & HBK Forum, re-matches, re-matches, and more re-matches". Pro Wrestling Torch. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2014. 
  180. ^ "Canoe - Slam! Sports - Wrestling - Raw: Bryan, Reigns not waiting for Fastlane". Slam.canoe.ca. 19 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  181. ^ "John Cena vs. Stardust - United States Championship Match: Raw, April 6, 2015 - WWE.com". 8 Nisan 2015. Archived from the original on 8 Nisan 2015. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  182. ^ Passero, Mitch. "R-Truth def. Stardust (Kickoff Match)". WWE. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2015. 
  183. ^ a b c "WWE: Neville & Stardust are comic book characters come to life, what their next conflict should feature". Wrestling Observer Newsletter. 17 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2015. He's even changed the name of his trademark rolling cutter move to "The Queen's Crossbow" 
  184. ^ "Caldwell's WWE Raw results 5/25: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Memorial Day, final Chamber PPV hype, Cena's Open Challenge, "Entourage," more". Pro Wrestling Torch. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2015. 
  185. ^ "Caldwell's WWE Raw results 7/13: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Brock-Seth contract signing, Cena's Open Challenge, final PPV hype, major Divas Reset". Pro Wrestling Torch. 7 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2015. 
  186. ^ Caldwell, James (23 Ağustos 2015). "Caldwell's SummerSlam report 8/23: Ongoing "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more big matches". Pro Wrestling Torch. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2015. 
  187. ^ a b "Stardust, TV matches in 2016". cagematch.net. 11 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 
  188. ^ Martin, Adam. "Raw Results in Anaheim 2016". Wrestleview. 6 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2016. 
  189. ^ "WWE WrestleMania 32: Kevin Owens to Face Sami Zayn, Dolph Ziggler, Four Others". Daily DDT. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2016. 
  190. ^ Mrosko, Geno (3 Nisan 2016). "WrestleMania 32 results: Zack Ryder wins the Intercontinental championship". Cageside Seats. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  191. ^ Trionfo, Richard. "WWE Superstars report: Titus and Swagger versus Social Outcasts, Ryder versus Stardust". PWInsider.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 
  192. ^ Hyrule Husky [@PrinceCGR] (21 Mayıs 2016). "(1/2) The past ten years have been quite the trek, but as of earlier today I have asked for my release from @WWE" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  193. ^ "Cody Rhodes released". WWE. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 
  194. ^ Rhodes, Cody. "My one&only statement on the matter. No podcasts or tell-all nonsense. Thank you friends. (Part 1)". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  195. ^ Rhodes, Cody. "My one&only statement on the matter. No podcasts or tell-all nonsense. Thank you friends. (Part 2)". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  196. ^ a b Caldwell, James (23 Mayıs 2016). "Cody Rhodes Statement on WWE exit – why he left, the Moment of Clarity, broken Creative system, last conversation with Triple H, honoring Dusty, what's next?". Pro Wrestling Torch. 23 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  197. ^ "Cody Rhodes addresses his departure from WWE and his future". prowrestling.net. 23 Mayıs 2016. 23 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  198. ^ Meltzer, Dave. "Cody Runnels requests his release from WWE". Wrestling Observer. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  199. ^ Caldwell, James. ""Stardust" Cody Rhodes announces exit from WWE". PWTorch.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  200. ^ Powell, Jason. "Cody "Stardust" Rhodes asks for his release from WWE". prowrestling.net. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  201. ^ Scherer, Dave. "And the reason Cody Rhodes asked for his release is..." PWInsider.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016. 
  202. ^ "Cody Rhodes to Wrestle at Evolve 66". 411Mania. 3 Haziran 2016. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  203. ^ a b "EVOLVE 66 results: Cody Rhodes makes his return to professional wrestling". 19 Ağustos 2016. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  204. ^ "EVOLVE 67 results: Cody Rhodes vs. Chris Hero". 20 Ağustos 2016. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  205. ^ "Cody Rhodes announces new match from The List, will involve wife Brandi Rhodes". Pwtorch.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  206. ^ "Cody Rhodes's List – Rhodes comments on facing Kurt Angle post-WWE". Pro Wrestling Torch. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2016. 
  207. ^ "Cody Rhodes to Face Jushin Liger, Kurt Angle in August". Wrestlezone.com. 18 Haziran 2016. 5 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  208. ^ Caldwell, James (6 Haziran 2016). "Cody Rhodes booked for PWG's Battle of Los Angeles tournament". Pro Wrestling Torch. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2016. 
  209. ^ Meltzer, Dave (4 Eylül 2016). "PWG Battle of Los Angeles night two results: A phenomenal night of action". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  210. ^ Meltzer, Dave (5 Eylül 2016). "PWG BOLA Night 3 results: A winner is crowned; Young Bucks vs. Pentagon Jr & Fenix". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2016. 
  211. ^ "Cody Rhodes is the new GFW NEX*GEN Champion - Global Force Wrestling". globalforcewrestling.com. 5 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  212. ^ "Week in Wrestling: Kurt Angle's next indie match is his last". 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  213. ^ a b "Cody Rhodes beats Mike Bennett to win the Northeast Wrestling title". Pro Wrestling Insider. 19 Mart 2017. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  214. ^ "KURT ANGLE VS. JOE HENDRY, DOUG WILLIAMS VS. CODY RHODES AND MORE: 'REFUSE TO LOSE' iPPV ON FITETV COVERAGE - PWInsider.com". www.pwinsider.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  215. ^ Kreikenbohm, Philip. "Title Reigns « WCPW World Championship « Titles Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database". www.cagematch.net. 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2016. 
  216. ^ "WCPW True Legacy". 4 Kasım 2016. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018 – www.imdb.com vasıtasıyla. 
  217. ^ Defiant Wrestling (12 Kasım 2016). "Kurt Angle vs. Cody Rhodes (True Legacy 2016)". 30 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018 – YouTube vasıtasıyla. 
  218. ^ Kreikenbohm, Philip. "WCPW Delete WCPW « Events Database « Cagematch - The Internet Wrestling Database". www.cagematch.net. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2016. 
  219. ^ a b "WCPW No Regrets". Cagematch. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
  220. ^ "WCPW Pro Wrestling World Cup - Mexican Qualifying Round". Cagematch. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
  221. ^ Caldwell, James (20 Temmuz 2016). "Official Announcement – Cody Rhodes to ROH's Final Battle PPV". Pro Wrestling Torch. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2016. 
  222. ^ Keller, Wade (2 Aralık 2016). "Keller's ROH Final Battle 2016 PPV report 12/2: Cole vs. O'Reilly, Cody Rhodes vs. Lethal, Cabana vs. Dalton, Briscoes vs. Young Bucks". Pro Wrestling Torch. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  223. ^ "ROH TV Recap (1/18): Cody Rhodes Vs. Steve Corino, Jay Lethal Vs. Jushin Liger And More - WrestlingInc.com". WrestlingInc.com (İngilizce). 10 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  224. ^ McNeill, Pat (1 Nisan 2017). "McNEILL's ROH Supercard Of Honor XI IPPV Report 4/1: Hardys vs. Bucks Ladder Match, Daniels vs. Castle". Pro Wrestling Torch. 18 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2017. 
  225. ^ Meltzer, Dave (12 Mayıs 2017). "ROH War of the Worlds PPV live results: Daniels vs. Cody vs. Lethal". Wrestling Observer Newsletter. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2017. 
  226. ^ a b Meltzer, Dave; Currier, Joseph (23 Haziran 2017). "ROH Best in the World live results: Christopher Daniels vs. Cody". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2017. 
  227. ^ Meltzer, Dave (23 Haziran 2017). "Daily Update: WWE house shows, Cody Rhodes, Mr. Pogo". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2017. 
  228. ^ Meltzer, Dave (24 Haziran 2017). "Cody Rhodes receives six stitches after ROH World title win". Wrestling Observer Newsletter. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2017. 
  229. ^ Meltzer, Dave; Currier, Joseph (15 Aralık 2017). "ROH Final Battle 2017 live results: Cody vs. Dalton Castle". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2017. 
  230. ^ Solowrestling (16 Aralık 2018). "The Elite y SoCal Uncensored se despiden de Ring of Honor". www.solowrestling.com. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2019. 
  231. ^ Nason, Josh (5 Eylül 2016). "Cody Rhodes' wrestling future to include both TNA & ROH". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2016. 
  232. ^ "Cody Rhodes Returns To TNA Impact Wrestling". www.wrestlingnewsworld.com (İngilizce). 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2017. 
  233. ^ "CODY RHODES-IMPACT WRESTLING UPDATE - PWInsider.com". pwinsider.com. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  234. ^ "戦国炎舞 -Kizna- Presents World Tag League 2016". New Japan Pro Wrestling (Japonca). 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2016. 
  235. ^ Meltzer, Dave (9 Aralık 2016). "NJPW World Tag League finals live results: The winners are crowned". Wrestling Observer Newsletter. 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2016. 
  236. ^ Rose, Bryan; Currier, Joseph (3 Ocak 2017). "NJPW Wrestle Kingdom 11 live results: Kazuchika Okada vs. Kenny Omega". Wrestling Observer Newsletter. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2017. 
  237. ^ Meltzer, Dave (13 Şubat 2017). "Kenny Omega's return highlights ROH & NJPW Honor Rising lineup". Wrestling Observer Newsletter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2017. 
  238. ^ Rose, Bryan (10 Haziran 2017). "NJPW Dominion live results: Kazuchika Okada vs. Kenny Omega". Wrestling Observer Newsletter. 14 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2017. 
  239. ^ Radican, Sean (1 Temmuz 2017). "Radican's 7/1 NJPW G1 Special In USA (night 1) report – tournament begins to crown first IWGP U.S. Champion, Okada defends IWGP Hvt. Championship against Cody (Rhodes)". Pro Wrestling Torch. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2017. 
  240. ^ Rose, Bryan (12 Ağustos 2017). "NJPW G1 Climax 27 finals live results: Tetsuya Naito vs. Kenny Omega". Wrestling Observer Newsletter. 20 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2017. 
  241. ^ "NJPW Wrestle Kingdom 12 results, recap, grades: Jericho impresses, Okada reigns". 23 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  242. ^ "WHERE AEW TALENTS STAND WITH NEW JAPAN PRO WRESTLING - PWInsider.com". www.pwinsider.com. 9 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2019. 
  243. ^ Howard, Brandon. "7 things to know about 'All In' – the huge indie wrestling show coming to the Chicago area". chicagotribune.com (İngilizce). 7 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2018. 
  244. ^ "All In (@ALL_IN_2018) | Twitter". twitter.com (İngilizce). 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2018. 
  245. ^ "All In tickets sell out almost immediately after going on sale". WON/F4W - WWE news, Pro Wrestling News, WWE Results, UFC News, UFC results (İngilizce). 13 Mayıs 2018. 24 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2018. 
  246. ^ Chiari, Mike. "Cody Rhodes Beats Nick Aldis, Wins NWA Worlds Heavyweight Title at All In". Bleacher Report. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2019. 
  247. ^ Lambert, Jeremy (8 Ocak 2019). "Report: Cody And Young Bucks Have Five-Year Deals With AEW". Fightful. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2019. 
  248. ^ Powell, Jason. "AEW Double Or Nothing results: Powell's live review of Kenny Omega vs. Chris Jericho, The Young Bucks vs. Pentagon Jr. and Fenix for the AAA Tag Titles, Cody vs. Dustin Rhodes, Britt Baker vs. Nyla Rose vs. Kylie Rae". Pro Wrestling Dot Net. 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2019. 
  249. ^ Powell, Jason. "6/29 AEW Fyter Fest results: Powell's live review of Kenny Omega and The Young Bucks vs. Pentagon Jr., Fenix, and Laredo Kid, Jon Moxley vs. Joey Janela in an unsanctioned match, Cody vs. Darby Allin, Cima vs. Christopher Daniels". Pro Wrestling Dot Net. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2019. 
  250. ^ "AEW Facing Criticism Following Cody Rhodes Unprotected Chairshot". ComicBook. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2019. 
  251. ^ Powell, Jason (13 Temmuz 2019). "7/13 AEW Fight For The Fallen results: Powell's live review of Cody and Dustin Rhodes vs. The Young Bucks, Kenny Omega vs. Cima, Chris Jericho promo, Hangman Page vs. Kip Sabian, Pentagon Jr. and Fenix vs. Frankie Kazarian and Scorpio Sky". Pro Wrestling Dot Net. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2019. 
  252. ^ a b Lee, Richard (25 Kasım 2009). "WWE, Gillette team up in ring". Connecticut Post. Erişim tarihi: 14 Aralık 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  253. ^ "Excitement builds over Gillette Fusion's interactive campaign with WWE Superstars". WWE. 27 Temmuz 2009. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2009. 
  254. ^ Martin, Adam (27 Ağustos 2009). "WWE stars on "The Tonight Show"". WrestleView. 5 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2009. 
  255. ^ Scherer, Dave (2 Temmuz 2016). "Cody Rhodes lands guest starring role on..." Pro Wrestling Insider. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2016. 
  256. ^ "Arrow: "A Matter of Trust" Review". IGN. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2017. 
  257. ^ "Cody Rhodes Returning to Arrow as Derek Sampson". IGN. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2017. 
  258. ^ "Cody Rhodes To Return For Arrow Season 7". www.wrestling-news.net. Erişim tarihi: 19 Şubat 2019. 
  259. ^ Matthew Artus (17 Ağustos 2016). "36 Superstars join WWE 2K17 roster in third Suplex City Census update". Wwe.com. 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  260. ^ "Dusty: Reflections of Wrestling's American Dream". 20 Kasım 2013. 18 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2015. 
  261. ^ McCoy, Dave (11 Haziran 2015). "WWE Hall of Fame Wrestler Dusty Rhodes Dies at 69". The Hollywood Reporter. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2015. 
  262. ^ "Kickin' It Up With... Kristin Ditto". Dallas Cowboys Cheerleaders. 28 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2009. 
  263. ^ Ocal, Arda. "WWE's Daniel Bryan and Brie Bella get engaged". The Baltimore Sun. 25 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2013. 
  264. ^ Christensen, Matt (Temmuz 2008). "What's in Your Travel Bag?". WWE Magazine. s. 49. 
  265. ^ a b Singh, Arune (30 Haziran 2009). "Fightin' Fanboys: WWE Superstar Cody Rhodes". Marvel Entertainment. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2009. 
  266. ^ "Rhodes to appear on SyFy's Warehouse 13". 26 Mayıs 2010. 1 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  267. ^ Matt Fowler (2 Temmuz 2016). "Arrow: Cody Rhodes to Guest in Season 5". IGN. 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  268. ^ Johnson, Mike (4 Ekim 2016). "Official details for Cody Rhodes on 'Arrow'". Pro Wrestling Insider. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2016. 
  269. ^ "Being The Elite". YouTube. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2018. 
  270. ^ "A1 Tag Team Championship History". 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  271. ^ Bullet Proof Dojo [@bulletproofdojo] (23 Nisan 2017). "We crowned new champions tonight...Donovan Dijak claimed the Wrestlemerica Title & Cody Rhodes became the first eve…" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  272. ^ "Daily Update: UFC Fight Night 101, D. Bryan responds to Cesaro, Dykstra fired". Wrestling Observer Newsletter. 26 Kasım 2016. 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2016. 
  273. ^ Cyrruer, Joseph (1 Eylül 2018). "Cody wins NWA Worlds Heavyweight Title at All In". Wrestling Observer Figure Four Online. 4 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2018. 
  274. ^ "IWGP United States Championship History" (Japonca). New Japan Pro-Wrestling. 5 Haziran 2019. 6 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2019. 
  275. ^ a b "OVW Television Championship". Ohio Valley Wrestling. 5 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
  276. ^ "PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. 30 (3). 2009. ss. 66-67. 
  277. ^ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2018". The Internet Wrestling Database. 8 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2018. 
  278. ^ "FEUD OF THE YEAR: CODY VS KENNY OMEGA". Ring of Honor. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  279. ^ "ROH WRESTLER OF THE YEAR: CODY". Ring of Honor. 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2018. 
  280. ^ "WCPW Internet Championship". What Culture Pro Wrestling. 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2017. 
  281. ^ "Intercontinental Championship – Cody Rhodes". 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  282. ^ "WWE Tag Team Championships – Drew McIntyre & "Dashing" Cody Rhodes". 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  283. ^ "PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 10/22: Complete "virtual-time" coverage of live Raw leading to HIAC - Ryback hype continues, GM removed, lumberjack main event". www.pwtorch.com. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  284. ^ "2010 Slammy Award Winners". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2010. 
  285. ^ "2013 Slammy Award winners". WWE. 8 Aralık 2013. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2016. 
  286. ^ Meltzer, Dave (25 Ocak 2016). "January 25, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Observer Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, Kaliforniya. s. 47. ISSN 1083-9593. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Cody_Rhodes&oldid=34217095" sayfasından alınmıştır