Kuniaki Koiso
Kuniaki Koiso | |
---|---|
小磯國昭 | |
28. premijer Japana vođa Udruženja za pomoć carskoj vladavini | |
Na položaju 22. jul 1944 – 7. april 1945 | |
Monarh | Shōwa |
Prethodi | Hideki Tojo |
Slijedi | Kantarō Suzuki |
generalni guverner Koreje | |
Na položaju 15. jun 1942 – 22. jul 1944 | |
Monarh | Shōwa |
Prethodi | Jirō Minami |
Slijedi | Nobuyuki Abe |
15. i 17. ministar kolonijalnih poslova | |
Na položaju 16. januar 1940 – 22. jul 1940 | |
Premijer | Mitsumasa Yonai |
Prethodi | Tsuneo Kanemitsu |
Slijedi | Yōsuke Matsuoka |
Na položaju 7. april 1939 – 30. august 1939 | |
Premijer | Kiichirō Hiranuma |
Prethodi | Yoshiaki Hatta |
Slijedi | Tsuneo Kanemitsu |
Lični detalji | |
Rođenje | Utsunomiya, Japan | 22. 3. 1880.
Smrt | 3. 11. 1950. (dob: 70) Tokyo, Japan |
Počivalište | Groblje Aoyama, Tokyo |
Politička stranka | Udruženje za pomoć carskoj vladavini |
Ostale političke afilijacije | Sakurakai |
Alma mater | Japanska carska vojna akademija Ratni vojni kolegij |
Profesija | general |
Potpis | |
Vojna služba | |
Vjernost | Japansko Carstvo |
Služba/rod | Carska japanska vojska |
Godine službe | 1900–1938 |
Čin | general |
Commands |
Kuniaki Koiso (小磯 國昭 Koiso Kuniaki?, 22. mart 1880 – 3. novembar 1950) bio je japanski vojskovođa i političar, koji je pred kraj Drugog svjetskog rata, od 1944. do 1945. godine, služio kao premijer, i koji je poslije rata bio osuđen kao ratni zločinac.
Rođen je u porodici nekadašnjih samuraja, a otac mu je bio lokalni policajac. Vojnu je karijeru započeo nakon što je diplomirao Carsku vojnu akademiju 1900. godine, te je sudjelovao u Rusko-japanskom ratu iz koga je izašao sa činom kapetana. Obavljao je niz zapovjednih, štapskih i akademskih dužnosti, sve dok 1925. nije postao član Carskog generalštaba i dobio čin general-majora. 1920-ih je postao blizak Toseiha, frakciji umjerenih japanskih militarista. Godine 1932. je nakratko bio pomoćnik ministra rata, a aktivnu vojnu karijeru je završio 1938. godine.
Koiso je formalnu političku karijeru započeo 1939. kao ministar kolonija u vladi Kiichira Hiranume, a isti je položaj 1940. imao i u vladi Mitsumase Yonaija. U maju 1942. je imenovan za generalnog guvernera Koreje; na tom je mjestu ostao dvije godine i izazvao nezadovoljstvo lokalnog korejskog stanovništva zbog masovnog regrutiranja tamošnjeg ljudstva u japansku vojsku.
Premijerom je postao nakon što je Hideki Tojo, jastreb koji je Japan uveo u rat sa SAD, prisiljen na ostavku zbog niza japanskih poraza. Koiso je nastojao rat okončati diplomatskim putem, te je preko princa Konoea pokušao započeti pregovore sa Amerikancima; njegov je plan, međutim, osujetio snažan otpor vojnih krugova, ali i nepovjerenje civilnih ministara zbog Koisovog nekadašnjeg koketiranja sa ultranacionalističkom organizacijom Sakurakai. Koiso je vođenje rata prepustio vojsci, te je, postavši sve više izoliran, podnio ostavku 9. aprila, na isti dan kada su se američke trupe iskrcale na Okinawu. Naslijedio ga je admiral Kantaro Suzuki.
Nakon kapitulacije je bio uhapšen od američkih okupacijskih vlasti te mu je suđeno na Tokijskom procesu. Proglašen je krivim za ratne zločine, prije svega one vezane uz njegovo sudjelovanje u invaziji Kine i osuđen na doživotni zatvor. Umro je od raka jednjaka.
- Chen, Peter. „Kuniaki Koiso”. WW2 Database.
- Bedat, J. „Kuniaki Koiso”. Trial Watch. Arhivirano iz originala na datum 2012-06-29. Pristupljeno 2018-05-06.
- Clancy, Patrick. „HyperWar:IMTFE Judgement”. HyperWar Foundation.