iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://sh.wikipedia.org/wiki/Jeronim_Jovanović
Jeronim Jovanović – Wikipedija/Википедија Prijeđi na sadržaj

Jeronim Jovanović

Izvor: Wikipedija
Jeronim Jovanović
Datum rođenja 1825.
Mesto rođenja Šabac (Kneževina Srbija)
Datum smrti 22. jun 1894.
Mesto smrti Salcburg (Austrougarska)

Jeronim (svetovno ime Jovan Jovanović; Šabac, 1825Salcburg,[1] 10 / 22. jun 1894) je bio episkop šabački i niški.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Episkop Jeronim je poreklom iz Bosanske krajine iz porodice Brišinac[2] ili Bišinac[3]. Rođen je u Šapcu 1825. godine i svetovno ime bilo mu je Jovan.

U Šapcu je završio osnovnu školu i dva razreda gimnazije. Treći razred gimnazije i bogosloviju je završio u Beogradu 1845. godine. Po završetku bogoslovije je do 25-te godine života bio učitelj u selu Drenovac - srez mačvanski. Na Bele poklade 11. / 23. marta 1850. godine rukopoložen je za đakona, a na Petrovdan 29. juna / 11. jula iste godine za prezvitera i postavljen je za mišarskog paroha, ali ubrzo ostaje udov - bez dece.

1853. odlazi u Kijev na Duhovnu akademiju i završava je 1858. godine. Po povratku u Srbiju postavljen je za veroučitelja u Beogradskoj gimnaziji. Pošto se zbližio s ljudima koji su bili u opoziciji vladi kneza Mihaila, premešten je po kazni na parohiju u Šopiću. Podržava mitropolita Mihaila u njegovoj odbrani crkve od pojedinih ministara prilikom donošenja Zakona o crkvenim vlastima od 1862. godine. U sukobu je sa ministrom Cukićem i biva odlikovan protojerejskim činom, a od strane vlasti proteran u Jagodinu, pa u Kragujevac.

Mada ga narod bira za poslanika, povlači se u manastir Petkovica radi smirenja. Protojerej Jovan je bio starešina manastira Petkovica do 1875. godine, kada je postavljen za profesora i rektora Beogradske bogoslovije. U Prvom Srpsko-crnogorsko-turskom ratu 18761877. je glavni vojni sveštenik i preuzima brigu o ranjenicima. Oktobra 1877. zamonašio se, dobio monaško ime Jeronim i bio posvećen za vladiku šabačke eparhije. U toku Drugog srpsko-turskog rata daje državi za ratne ciljeve polovinu svoje episkopske plate. Episkop Jeronim nije mogao da se pomiri sa proterivanjem mitropolita Mihaila i uputio je protest srpskoj vladi, te je i on uz kaznu od 1000 dinara skinut sa eparhije marta 1883. godine.

Umesto da ode u manastir Gornjak, kuda je proteran, episkop Jeronim odlazi u Pariz, a potom u Švajcarsku, „da se uči”[2]. Posle abdikacije kralja Milana vraćaju se mitropolit Mihailo i episkop Jeronim u Srbiju 1889. godine. Vladika Jeronim je odmah (28. maja / 9. juna) dobio nišku eparhiju, na kojoj je ostao do smrti 10. / 22. juna 1894. godine.

Umro je u bolnici Sv. Jovana (nem. St. Johann) u Salcburgu posle neuspešne operacije bubrega. Sahranjen je 16. /28. juna pored Saborne crkve u Nišu, mada je testamentom želeo da bude sahranjen „kod crkve sv. Pantelija više oltara spolja”[4]. Na opelu je činodejstvovao Mitropolit beogradski Mihailo. Posle izgradnje episkopske grobnice u Sabornoj crkvi 1911. godine, kovčeg sa telom episkopa Jeronima prebačen je u ovu grobnicu.

Iznad grobnice na južnom zidu hrama bila je spomen ploča od šarenog crvenkastog mermera visoka 75 sm. i široka 90 sm. na kojoj je posalo: „Episkop niški Jeronim / 1823 - 1894 / Prosvetnom dobrotvoru za večni pomen. Blagodarna njegova Zadužbina Narodna biblioteka u Nišu.”

Episkop Jeronim je bio:

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. M. Đ. Milićević navodi Linc kao mesto smrti. (Lit. 1)
  2. 2,0 2,1 M. Đ. Milićević
  3. SANU
  4. Vesnik Srpske crkve 1894. (Lit. 4)

Literatura

[uredi | uredi kod]
  1. Milan Đ. Milićević: Dodatak Pomeniku od 1888, Izdanje Čupićeve zadužbine, Srpska kraljevska štamparija, Beograd, 1901 (Fototipsko izdanje: Slovo ljubve, Beograd, 1979. str. 60 - 61)
  2. Petar V. Gagulić, protojerej: Veliki niški Saborni hram, Izdaje Srpska pravoslavna crkvena opština Niš, Štampa: „Grafika” - Prokuplje, 1961, str.63.
  3. Feliks Kanic: Srbija - Zemlja i stanovništvo, knj. 2, izd. SKZ * Rad, Beograd, 1985, str. 165.
  4. Ljubomir Nikić, Gorgana Žujović i Gordana Radojčić-Kostić: Građa za biografski rečnik članova Društva srpske slovesnosti, Srpskog učenog društva i Srpske kraljevske akademije 18411947, Izd. SANU, Beograd, 2007, str. 123.
  5. Vladan Cvetičanin: Kulturna misija Narodne biblioteke „Stevan Sremac” u Nišu, Časopis Bibliozona, Godina I, br. 1, Izdavač: Narodna biblioteka „Stevan Sremac”, Niš, 2010, (str. 3-7.).

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]
Prethodnik:
ep. Mojsej Veresić
episkop šabački
18771883.
Nasljednik:
ep. Samuilo Pantelić