Sofija
Grad Sofija (bug. София [Sofiya]), u podnožju planine Vitoše, ima 1,870,321 stanovnika (2003.), i glavni je grad Republike Bugarske.
Sofija
(София) | |||
---|---|---|---|
Panorama Sofije i planine Vitoše | |||
|
|||
Geslo: Raste, ali ne stari | |||
Koordinate: 42°42′N 23°20′E / 42.700°N 23.333°E | |||
Država | Bugarska | ||
Nazvan po | grčki sofia = mudrost | ||
Vlast | |||
- Gradonačelnik | Bojko Borisov (GERB) | ||
Površina | |||
- Ukupna | 1.349 km² | ||
Visina | 550 m | ||
Stanovništvo (2008.) | |||
- Grad | 1.346.665 | ||
- Gustoća | 1.030 stanovnika/km² | ||
Vremenska zona | Eastern European Time (UTC+2) | ||
- Ljeto (DST) | Eastern European Daylight Saving Time (UTC+3) | ||
Poštanski broj | 1000 | ||
Pozivni broj | 02 | ||
Službene stranice Sofia.bg | |||
Karta | |||
Historija
urediKako je osnovana pre sedam hiljada godina, Sofija je drugi najstariji glavni grad u Evropi. Tokom vremena je imala više imena, a ostaci starog grada su i danas vidljivi.
Sofija je prvo bila tračka naseobina po imenu Serdika, nazvana po tračkom plemenu Serdi. Rim ju je osvojio 29. godine nove ere, i postala je glavni grad provincije Dacia Mediterranea. Huni su je uništili 447. Grad je ponovo izgradio vizantijski imperator Justinijan i preimenovao u Triadica. Pod Bugarima je ime grada bilo Sredec, a promenjeno je u Sofija (što znači "mudrost") 1376. Sofiju je 1382. osvojilo Otomansko carstvo, i postala je glavni grad turske provincije Rumelije. 1878. su je preuzeli Rusi, a postala je glavni grad nezavisne Bugarske 1879. Za vreme Drugog svetskog rata, Sovjeti su zauzetli Sofiju i pro-nemačku Bugarsku.
U gradu ima 16 univerziteta, među kojima je i Univerzitet u Sofiji, osnovan 1889. Ova pravoslavna metropola ima mnoštvo crkava, među kojima su značajnije crkva Svetog Đorđa, Svete Sofije, Crkva Svete Nedelji i katedrala Aleksandra Nevskog.
Moto grada je "Raste ali ne stari".
Ekonomija
urediSofija je glavni centar bugarskog ekonomskog života. Proizvodni sektor ekonomije, koji predstavlja preko 800 velikih proizvodnih fabrika koje između ostalog proizvode metal (kemija)metalske proizvode (75% ukupnog proizvoda zemlje), kao i proizvode od tekstila, gume, kože, štamparsku industriju (50% proizvoda) i elektroniku (15% proizvoda). Sofija je takođe finansijsko središte zemlje, sedište Bugarske nacionalne banke, bugarske berze, kao i nekih od najvećih bugarskih komercijalnih banaka (poput Bulbanke, DSK banke i Ujedinjene bugarske banke). Građevina, trgovina i saobraćaj su takođe važnin sektori lokalne ekonomije.
Saobraćaj
urediSa svojom dobro razvijenom infrastrukturom i strateškim položajem, Sofija je važan centar međunarodnih železničkih i auto-ruta. Svi glavni tipovi saobraćaja (osim vodenog) postoje u gradu, koji ima 8 železničkih stanica, Centar za kontrolu leta i Sofijski aerodrom. Tri trans-evropska saobraćajna koridora prolaze kroz grad: 4, 8 i 10
Javni saobraćaj je dobro razvijen, pouzdan i važan za ekonomiju grada; postoje metro, autobusi, tramvaji i trolejbusi. Ima preko 15 000 taksija sa dozvolom.
Vanjske veze
uredi
Gradovi u Bugarskoj |
---|
Ajtos | Asenovgrad | Blagoevgrad | Botevgrad | Burgas | Ćustendil | Dimitrovgrad | Dobrič | Dupnica | Gabrovo | Gorna Orjahovica | Goce Delčev | Harmanli | Haskovo | Jambol | Karlovo | Karnobat | Kazanlak | Krdžali | Lom | Loveč | Montana | Nova Zagora | Panađurište | Pazardžik | Pernik | Petrič | Pleven | Plovdiv | Razgrad | Ruse | Samokov | Sandanski | Sevlijevo | Silistra | Sliven | Smoljan | Sofija | Stara Zagora | Svištov | Šumen | Trgovište | Trojan | Varna | Veliko Trnovo | Velingrad | Vidin | Vraca |