Kokosovi otoci
Teritorija Kokosovih (Keelingovih) otoka, također poznatih kao Kokosovi otoci (engleski: Cocos Islands) i Keelingovi otoci (engleski: Keeling Islands), predstavljaju teritoriju Australije. Sastoje se od dva atola s 27 korlajnih otoka. Otoci se nalaze u Indijskom oceanu, negdje na pola puta između Australije i Šri Lanke, na 12° 30´00“S, 96° 50´00“E.
Teritorija Kokosovih Otoka Cocos (Keeling) Islands Territory of the Cocos (Keeling) Islands | |
---|---|
Zastava | |
Glavni grad | West Island |
Najveći grad | Bantam (Home Island) |
Službeni jezici | engleski (de facto) |
Demonim(i) | Kokošani |
Vlada | Federalna ustavna monarhija |
• Queen | Elizabeta II |
Neil Lucas | |
Mohammad Said Chongkin | |
Teritorija Australije | |
• anektirani od Britanskog Imperija | 1857 |
• transferiran pod australijsku kontrtolu | 1955 |
Površina | |
• Ukupno | 14 km2 |
Stanovništvo | |
• Procjena za jul 2009 | 596[1] (n/a.) |
• Gustoća | n/a /km2 (n/a.) |
Valuta | Australijski dolar (AUD) |
Vremenska zona | UTC+6½ |
Pozivni broj | 61 891 |
Veb-domena | .cc |
Otoke je godine 1609. otkrio William Keeling, po kome su dobili i ime. Ostali su nenastanjeni sve do početka 19. vijeka kada je nekoliko britanskih porodica na njima osnovalo plantaže i dovelo ropsku radnu snagu iz Indonezije i Afrike. Otoke je godine 1836. posjetio HMS Beagle s Charlesom Darwinom koji je proučavao atole, njihov nastanak i prirodne vrste. Godine 1857. otoci su formalno došli pod vlast Britanskog imperija.
Godine 1914. napad njemačke krstarice Emden na britansku telegrafsku stanicu na otocima doveo je do bitke kod Kokosovih otoka - jednog od prvih pomorskih okršaja prvog svjestkog rata. Za vrijeme drugog svjetskog rata tamo se pobunio cejlonski garnizon.
Nakon rata, godine 1955, otoci su prepušteni Australiji, koja je otoku dala manji stepen autonomije. Na njima danas živi oko 600 stanovnika, od čega su 80 % Malajci i sunitski muslimani, a ostatak Evropljani i kršćani.
Na Zapadnom otoku - koji je i glavni grad - postoji asfaltirana poletno-sletna staza te sidrište. Glavna privredna grana je uzgoj kokosa, a odnedavno i turizam. Otoci imaju vlastiti Internet nastavak - .cc.
Izvori
uredi- ↑ Cocos (Keeling) Islands, The World Factbook, CIA. Accessed 14 April 2009.
Eksterni linkovi
uredi- Cocos (Keeling) Islands Tourism website Arhivirano 2018-11-11 na Wayback Machine-u
- Cocos (Keeling) Islands Arhivirano 2007-05-09 na Wayback Machine-u entry from the CIA World Factbook
- Shire of Cocos (Keeling) Islands
- Noel Crusz, The Cocos Islands mutiny, Reviewed by: PETER STANLEY, Principal Historian, Australian War Memorial Arhivirano 2001-09-11 na Wayback Machine-u