Dokleati

Dokleati (lat. Docleati, Docleates) su bili pripadnici ilirskog plemena koje je živjelo u susjedstvu Labeata, koji su naseljavali prostor današnje južne Crne Gore, ali se ne zna njihovo međusobno precizno razgraničenje, osim da je to bilo u području između Duklje (Dokleje) i Meduna (Meteona) neznatno udaljenih mjesta.

Ranije su Dokleati bili u sastavu ardijejskog plemenskog saveza. Pošto su vremenom ojačali, poslije rimskog osvajanja postaju brojnije i značajnije pleme od Ardijejaca: kod Plinija se pominju sa 33 dekurije, u okviru Neronskoga konventa, dok se Ardijejci pominju sa samo dvadeset dekurija. Antički grad Dokleja (Doclea — danas ostaci Duklje, kod Podgorice) ukazuje na geografski položaj ovog plemena. Glavna oblast Dokleata se prostirala na zapad, preko današnjeg Nikšića, ali takođe i na sjever (selo Mataruge, kod Pljevalja). Među Dokleatima se pominje ugledan rod Epikadi, još za vrijeme Gencijeve vladavine, u prvoj polovini II stoljeća pne. Na mjestu antičkog kastela Saltua (selo Riječani, oblast Banjana, u zapadnoj Crnoj Gori) pominje se na jednom natpisu prvak Dokleata, Gaj (Caius Epicadi filius principes civitatis Docleatium). Kod ovog plemena je bila važna uloga stočarstva, a nadaleko čuveni sir izvozio se u Rim.