roboczy

roboczy (język polski)

robotnicy w ubraniach roboczych (1.1)

koń roboczy (1.2)

wymowa:

IPA: [rɔˈbɔt͡ʃɨ], AS: [robočy] ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z robotą, właściwy robocie

(1.2) wykorzystywany do pracy

(1.3) taki, który jest wstępną wersją, do dalszej obróbki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	roboczy		robocza	robocze	roboczy	robocze
dopełniacz	roboczego		roboczej	roboczego	roboczych
celownik	roboczemu		roboczej	roboczemu	roboczym
biernik	roboczego	roboczy	roboczą	robocze	roboczych	robocze
narzędnik	roboczym		roboczą	roboczym	roboczymi
miejscownik	roboczym		roboczej	roboczym	roboczych
wołacz	roboczy		robocza	robocze	roboczy	robocze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Dziś, gdy roboczy lud ginie z głodu, zbrodnią w rozkoszy tonąć jak w błocie;

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzień roboczy • siła robocza

(1.2) strój roboczy • koń / wół roboczy • narzędzie robocze • robocza wizyta

(1.3) szkic roboczy • wersja robocza

synonimy:

antonimy:

(1.1) odświętny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. robota ż, robótka ż, robotnik m, robol m, robotnica ż, robocizna ż, robot m, robo n

czas. robić, zrobić, zarobić, wyrobić, wyrabiać, urobić, urabiać

przym. robotniczy

przysł. roboczo

związki frazeologiczne:

wół roboczy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) work, dzień roboczy: workday, siła robocza: bryt. workforce, amer. labor force; (1.2) working; (1.3) working
• białoruski: (1.1) рабочы, працоўны; (1.2) рабочы, працоўны
• esperanto: (1.1) labora
• rosyjski: (1.1) рабочий; (1.3) рабочий, пробный
• słowacki: (1.1) pracovný; (1.2) pracovný
• ukraiński: (1.1) робочий; (1.2) робочий

źródła: