pude

pude (język duński)

puder (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈpu·ðə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) poduszka

odmiana:

(1.1) en pude, puden, puder, puderne

przykłady:

(1.1) Han lægger bare hovedet på puden. To minutter efter sover han som en sten. → Kładzie po prostu głowę na poduszce. Po dwóch minutach śpi już jak kamień.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) pudebetræk

etymologia:

st.duń. puthæ

uwagi:

źródła:

pude (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈpu.de]

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od poder

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: