posiedzenie
Wygląd
posiedzenie (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌpɔɕɛˈd͡zɛ̃ɲɛ], AS: [pośeʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od posiedzieć
- (1.2) zebranie jakiegoś gremium
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik posiedzenie posiedzenia dopełniacz posiedzenia posiedzeń celownik posiedzeniu posiedzeniom biernik posiedzenie posiedzenia narzędnik posiedzeniem posiedzeniami miejscownik posiedzeniu posiedzeniach wołacz posiedzenie posiedzenia
- przykłady:
- (1.2) Ojciec opowiadał, że mówił po włosku wyśmienicie. Ale w różnych okolicznościach, po przedłużających się ceremoniach czy przeciągających się posiedzeniach naukowych, akcent jego włoszczyzny twardniał[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. posiedziciel m, posiedzicielka ż, posiadywanie n
- czas. siedzieć, siadać, posiadywać ndk.
- przym. posiedzeniowy
- wykrz. siad
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sitting, za jednym posiedzeniem: at one sitting; (1.2) session, meeting, hearing, assembly, conference
- chiński standardowy: (1.2) 开会 (kāihuì)
- duński: (1.2) møde n
- esperanto: (1.1) kunsido
- estoński: (1.2) istung, kohtuistung
- hiszpański: (1.1) sentada ż; (1.2) sesión ż
- kazachski: (1.1) отырыс; (1.2) отырыс
- niemiecki: (1.2) Sitzung ż
- rosyjski: (1.2) заседание n
- źródła:
- ↑ Urząd, Tadeusz Breza, 1960 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.