ograniczenie

ograniczenie (język polski)

ograniczenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɔɡrãɲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [ogrãńičẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) norma, przepis, zarządzenie krępujące czyjąś swobodę działania

(1.2) brak szerszych horyzontów myślowych, brak inteligencji

(1.3) ograniczony charakter czegoś

(1.4) mat. liczba od której wszystkie liczby z danego zbioru są niemniejsze (ograniczenie dolne) lub niewiększe (ograniczenie górne)

odmiana:

(1.1, 1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ograniczenie	ograniczenia
dopełniacz	ograniczenia	ograniczeń
celownik	ograniczeniu	ograniczeniom
biernik	ograniczenie	ograniczenia
narzędnik	ograniczeniem	ograniczeniami
miejscownik	ograniczeniu	ograniczeniach
wołacz	ograniczenie	ograniczenia

(1.2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ograniczenie
dopełniacz	ograniczenia
celownik	ograniczeniu
biernik	ograniczenie
narzędnik	ograniczeniem
miejscownik	ograniczeniu
wołacz	ograniczenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ograniczenie prędkości • ograniczenie wolności • bez ograniczeń

synonimy:

(1.1) limit

(1.2) tępota, głupota

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.4) kres, ekstremum, minimum, maksimum

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ograniczanie n, granica ż

czas. graniczyć, ograniczać ndk., ograniczyć dk.

przym. ograniczony, graniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od ograniczyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) restriction, limitation; (1.2) obtuseness, mental deficiency
• białoruski: (1.1) абмежаванне n; (1.2) абмежаванасць ż; (1.3) абмежаванне n
• duński: (1.1) begrænsning w; (1.3) begrænsning w
• francuski: (1.1) limitation ż
• islandzki: (1.1) takmörkun ż
• kataloński: (1.1) limitació ż
• niemiecki: (1.1) Beschränkung ż, Einschränkung ż
• rosyjski: (1.1) ограничение n; (1.2) ограниченность ż
• ukraiński: (1.1) обмеження n

źródła: