manĝo

manĝo (esperanto)

morfologia:

manĝ•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedzenie (czynność)

(1.2) kulin. posiłek

(1.3) jedzenie, pożywienie

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	manĝo	manĝoj
akuzativo	manĝon	manĝojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

Sankta Manĝo

(1.1) manĝotablo

synonimy:

(1.1) manĝado

(1.3) manĝaĵo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) matenmanĝo, tagmanĝo, vespermanĝo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. manĝi

związki frazeologiczne:

de lia vivo aranĝo estas trinko kaj manĝo • de malriĉula manĝo ni guston ne scias • de manĝo malriĉula ni guston ne scias • Dio donis buŝon, Dio donos manĝon • Dio donis tagon, Dio donos manĝon • Dio manĝon donacis, sed la dentoj agacas • fremda manĝo havas bonan guston • mustardo post la manĝo • kiu manĝon al mi donas, tiu al mi ordonas • kiu venis post la manĝo, restas sen manĝo • malsato plej bone gustigas la manĝon • metio manĝon ne bezonas kaj manĝon tamen donas • ne spiciĝas manĝo de mastrina beleco • tro multe da salo malbonigas la manĝon • unu ovo malbona tutan manĝon difektas

etymologia:

uwagi:

źródła: