figurować

figurować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (brak dk.)

(1.1) być gdzieś zamieszczonym lub wymienionym

(1.2) daw. brać udział

(1.3) daw. działać wyobraźnią

(1.4) daw. być figurą, mieć wzięcie, być kimś

(1.5) daw. teatr. grać niemą lub nieistotną rolę

odmiana:

przykłady:

(1.1) — Przykro mi, ale pańskie nazwisko nie figuruje na liście zaproszonych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pojawiać się, znajdować się

(1.2) paradować, występować

(1.3) wyobrażać sobie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. figurka ż, figurant mos, figuracja ż, figura ż, figurowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. figuro

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) figure
• duński: (1.1) figurere, forekomme, optræde
• francuski: (1.1) figurer
• hiszpański: (1.1) figurar
• niemiecki: (1.1) verzeichnet sein
• norweski (bokmål): (1.1) figurere
• norweski (nynorsk): (1.1) figurere
• szwedzki: (1.1) figurera, uppträda, förekomma
• włoski: (1.1) figurare

źródła: