compuesto

compuesto (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kom.ˈpweș.to]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) złożony, wieloskładnikowy

(1.2) o osobie: rozważny, opanowany

(1.3) gram. złożony (np. czas, wyraz, zdanie)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) chem. związek

(2.2) mieszanina, mieszanka; złożenie

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów bierny (participio) od componer(se)

odmiana:

(1) lp compuesto m, compuesta ż; lm compuestos m; compuestas ż

(2) lm compuestos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) sustantivo compuesto → rzeczownik złożony • palabra compuesta → wyraz złożony • oración compuesta → zdanie złożone • tiempo compuesto → czas (gramatyczny) złożony • infinitivo compuesto → bezokolicznik złożony • gerundio compuesto → imiesłów czynny złożony • pretérito perfecto compuesto • futuro compuesto • condicional compuesto (lub potencial compuesto)

(2.1) compuesto químico → związek chemiczny

synonimy:

(1.1) moderado, mesurado

(2.1-2) mezcla, composición

antonimy:

(1.1) simple, unimembre

(1.3) simple

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. componer, componerse

przym. componible

rzecz. composición ż, componente m, componedor m, componedora ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ims. bierny od hiszp. componer < łac. composĭtus < ims. bierny od łac. componĕre

uwagi:

(1.1) nie mylić z imiesłowem biernym czasowników componer, componerse, wyrażonych w stronie biernej lub zwrotnej za pomocą peryfrazy czasownikowej dokonanej estar + ims. bierny (participio) i wymagających dopełnienia poprzedzonego przyimkiem:

• por: czasownik przechodni componer → tworzyć, składać. Przykład: estar compuesto por + agens → być stworzonym przez + agens.
• de: czasownik zwrotny componerse → składać się (z + B.). Przykład: estar compuesto de + dopełnienie → składać się z + dopełnienie.

źródła: