ciągnięcie

ciągnięcie (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡ɕɔ̃ŋʲɟˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ], AS: [ćõŋʹǵńė̃ńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ciągnąć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ciągnięcie
dopełniacz	ciągnięcia
celownik	ciągnięciu
biernik	ciągnięcie
narzędnik	ciągnięciem
miejscownik	ciągnięciu
wołacz	ciągnięcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieciągnięcie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. odciągnąć, obciągnąć, ciągnąć ndk.

rzecz. obciąganie n, pociągnięcie n, ciąganie n, ciągnik mrz, ciągnąć, ciągarka

przysł. ciągle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) سحب
• górnołużycki: (1.1) ćah m
• japoński: (1.1) 引き
• slovio: (1.1) tiaga
• szwedzki: (1.1) dragning w

źródła: