chroniczny

chroniczny (język polski)

wymowa:

IPA: [xrɔ̃ˈɲit͡ʃnɨ], AS: [χrõńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. trwający bardzo długo

(1.2) książk. cierpiący na przewlekłą chorobę lub uzależnienie

(1.3) książk. mający jakąś utrwaloną wadę, negatywną cechę charakteru

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	chroniczny		chroniczna	chroniczne	chroniczni	chroniczne
dopełniacz	chronicznego		chronicznej	chronicznego	chronicznych
celownik	chronicznemu		chronicznej	chronicznemu	chronicznym
biernik	chronicznego	chroniczny	chroniczną	chroniczne	chronicznych	chroniczne
narzędnik	chronicznym		chroniczną	chronicznym	chronicznymi
miejscownik	chronicznym		chronicznej	chronicznym	chronicznych
wołacz	chroniczny		chroniczna	chroniczne	chroniczni	chroniczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Ekspozycja na opary tej substancji może powodować chroniczne podrażnienie dróg oddechowych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chroniczny katar • chroniczny głód / deficyt / kryzys / niedobór • chroniczna astma / bezsenność • chroniczna bieda • chroniczne zapalenie spojówek • chroniczne niedofinansowanie

(1.2) chroniczny alkoholik / palacz

(1.3) chroniczny nieudacznik

synonimy:

(1.1) przewlekły, ciągły

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chroniczność ż

przysł. chronicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. χρονικός

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chronic
• białoruski: (1.1) хранічны; (1.2) хранічны
• bułgarski: (1.1) хроничен, хронически
• duński: (1.1) kronisk
• fiński: (1.1) krooninen
• francuski: (1.1) chronique
• interlingua: (1.1) chronic
• kataloński: (1.1) crònic
• niderlandzki: (1.1) chronisch
• szwedzki: (1.1) kronisk
• węgierski: (1.1) krónikus

źródła: