Yayuk Basuki

Yayuk Basuki
Państwo	Indonezja
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1970 ; Yogyakarta
Wzrost	164 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1990
Zakończenie kariery	2004; wznowienie kariery w 2008
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	19 (6 października 1997)
Australian Open	4R (1998)
Roland Garros	3R (1996)
Wimbledon	QF (1997)
US Open	2R (1991, 1997)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	9 WTA, 24 ITF
Najwyżej w rankingu	9 (6 lipca 1998)
Australian Open	QF (1996, 1999)
Roland Garros	QF (1997)
Wimbledon	QF (1996)
US Open	SF (1993)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Indonezja
	Igrzyska azjatyckie
	Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej
	Multimedia w Wikimedia Commons

Yayuk Basuki (ur. 30 listopada 1970 w Yogyakarcie) – indonezyjska tenisistka, zwyciężczyni zawodowych turniejów w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentantka w Pucharze Federacji, olimpijka.

Jest córką oficera policji, treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 7 lat. Uczęszczała do centrum sportowego w Dżakarcie oraz studiowała w Akademii Bankowości tamże. Oficjalną karierę zawodową rozpoczęła w 1990. Rok później jako pierwsza Indonezyjka triumfowała w turnieju zawodowym, wygrywając imprezę w Pattaya. W latach 1991–1994 odniosła łącznie sześć singlowych zwycięstw w cyklu WTA Tour, wszystkie w Azji. Była ponadto w dwóch finałach, w tym w turnieju na kortach trawiastych w Birmingham. Największym osiągnięciem Basuki w turnieju wielkoszlemowym był ćwierćfinał Wimbledonu w 1997 i wynik ten znacznie przyczynił się do awansu Indonezyjki na 19. miejsce w rankingu światowym gry pojedynczej w październiku 1997. Latem 1996 Basuki była w półfinale turnieju Canadian Open, notując zwycięstwa nad m.in. Ivą Majoli (nr 4 WTA), Amy Frazier i Jeleną Lichowcewą.

Jeszcze większe sukcesy Basuki odniosła w grze podwójnej. W lipcu 1998 została sklasyfikowana na 9. miejscu na świecie w deblu. Najlepszą parę tworzyła z Holenderką Caroline Vis, z którą wygrała cztery turnieje (dodatkowo cztery finały), w tym Canadian Open w 1997, oraz trzy razy kwalifikowała się do turnieju Masters (1996, 1997, 1998). W 1998 Basuki i Vis osiągnęły półfinał Masters, eliminując najwyżej rozstawione Martinę Hingis i Janę Novotną. Łącznie Basuki wygrała dziewięć turniejów deblowych i zaliczyła osiem dalszych finałów. Karierę przerwała w 1999 po urodzeniu dziecka. Powróciła do rywalizacji w 2000 i odniosła jeszcze kilka sukcesów (głównie deblowych), a ostatecznie zakończyła karierę sportową na początku 2004. Jej zawodowe zarobki na korcie przekroczyły półtora miliona dolarów.

Yayuk Basuki była obok Japonek Kimiko Date i Naoko Sawamatsu czołową tenisistką azjatycką w połowie lat 90. Sezony 1991–1998 regularnie kończyła w czołowej pięćdziesiątce na świecie. Niewysoka (164 cm), praworęczna, bekhend grała jedną ręką i preferowała styl ofensywny, dzięki czemu mogła liczyć na sukcesy na szybkich nawierzchniach. Na wimbledońskiej trawie poza ćwierćfinałem w 1997 cztery razy dochodziła do 1/8 finału i trzy razy do 1/16 finału. W latach 1985–2001 występowała w reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji, wygrywając łącznie 58 spotkań (na 28 porażek). W ramach tych rozgrywek odniosła szereg cennych zwycięstw, m.in. nad Patty Schnyder, Martiną Hingis, Silvią Fariną, Gabrielą Sabatini.

Basuki broniła barw narodowych również na igrzyskach olimpijskich. W debiucie w Seulu w 1988, gdzie grała tylko w singlu, odpadła już w I rundzie. W Barcelonie w 1992 dotarła do III rundy, eliminując rozstawioną Francuzkę Mary Pierce, a ulegając późniejszej mistrzyni Jennifer Capriati (w deblu w parze z Suzanną Wibowo odpadła w I rundzie z Niemkami Anke Huber i Steffi Graf). W Atlancie (1996) start singlowy Basuki zakończyła na I rundzie (porażka z rozstawioną Słowaczką Kariną Habšudovą), a deblowy – z Romaną Tedjakusumą – na II rundzie (porażka z Novotną i Sukovą). W Sydney w 2000 wystąpiła tylko w deblu, odpadając w I rundzie z Japonkami Sugiyamą i Miyagi (partnerowała jej Wynne Prakusya). W 1998 Yauk Basuki triumfowała w grze pojedynczej na igrzyskach azjatyckich, pokonując w finale Tajkę Tamarine Tanasugarn.

W styczniu 1994 Basuki wyszła za mąż za swojego trenera Hary Suharyadi. Sukcesy sportowe przyniosły jej szereg nagród, m.in. kilkakrotnie tytuł sportowca roku w Indonezji oraz nagrodę prezydenta Sukarno w 1991, a także wyróżnienia WTA Tour.

W 2008 wznowiła karierę – występuje jednak tylko w grze podwójnej. W 2010 roku, partnerując Kimiko Date-Krumm, zagrała w wielkoszlemowym Australian Open. Przegrały w pierwszej rundzie z rozstawionymi z nr 10, Sanią Mirzą i Virginią Ruano Pascual.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Gra pojedyncza

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	21 kwietnia 1991	Pattaya	Twarda	Naoko Sawamatsu	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2.	26 kwietnia 1992	Kuala Lumpur	Twarda	Andrea Strnadová	6:3, 6:0
Zwyciężczyni	3.	18 kwietnia 1993	Pattaya	Twarda	Marianne Werdel	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	4.	2 maja 1993	Dżakarta	Twarda	Ann Grossman	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	5.	20 lutego 1994	Pekin	Twarda	Kyōko Nagatsuka	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	6.	1 maja 1994	Dżakarta	Twarda	Florencia Labat	6:4, 3:6, 7:6
Finalistka	1.	14 kwietnia 1996	Dżakarta	Twarda	Linda Wild	walkower
Finalistka	2.	16 czerwca 1997	Birmingham	Trawiasta	Nathalie Tauziat	6:2, 2:6, 2:6

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	10 listopada 1991	Brentwood	Dywanowa	Caroline Vis	Sandy Collins Elna Reinach	7:5, 4:6, 6:7
Finalistka	2.	27 września 1992	Tokio	Twarda	Nana Miyagi	Mary Joe Fernández Robin White	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	3 października 1993	Sapporo	Twarda	Nana Miyagi	Yone Kamio Naoko Kijimuta	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	2.	10 października 1993	Tajpej	Twarda	Nana Miyagi	Jo-Anne Faull Kristine Radford	6:4, 6:2
Finalistka	3.	10 kwietnia 1994	Tokio	Twarda	Nana Miyagi	Mami Donoshiro Ai Sugiyama	4:6, 1:6
Finalistka	4.	17 kwietnia 1994	Pattaya	Twarda	Nana Miyagi	Patty Fendick Meredith McGrath	6:7, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	3.	13 listopada 1994	Surabaya	Twarda	Romana Tedjakusuma	Kyōko Nagatsuka Ai Sugiyama	walkower
Zwyciężczyni	4.	14 stycznia 1996	Hobart	Twarda	Kyōko Nagatsuka	Kerry-Anne Guse Park Sung-hee	7:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	25 maja 1996	Strasburg	Ceglana	Nicole Bradtke	Marianne Werdel Witmeyer Tami Jones	5:7, 6:4, 6:4
Zwyciężczyni	6.	10 sierpnia 1997	Los Angeles	Twarda	Caroline Vis	Łarysa Sawczenko-Neiland Helena Suková	7:6, 6:3
Zwyciężczyni	7.	17 sierpnia 1997	Montreal	Twarda	Caroline Vis	Nicole Arendt Manon Bollegraf	3:6, 7:5, 6:4
Finalistka	5.	28 września 1997	Lipsk	Dywanowa	Helena Suková	Martina Hingis Jana Novotná	2:6, 2:6
Finalistka	6.	2 listopada 1997	Moskwa	Dywanowa	Caroline Vis	Arantxa Sánchez Vicario Natalla Zwierawa	3:5 krecz
Finalistka	7.	24 maja 1998	Strasburg	Ceglana	Caroline Vis	Alexandra Fusai Nathalie Tauziat	4:6, 3:6
Finalistka	8.	23 sierpnia 1998	Montreal	Twarda	Caroline Vis	Martina Hingis Jana Novotná	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	8.	19 listopada 2000	Pattaya	Twarda	Caroline Vis	Tina Križan Katarina Srebotnik	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	9.	24 lutego 2001	Dubaj	Twarda	Caroline Vis	Åsa Svensson Karina Habšudová	6:0, 4:6, 6:2

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-05] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-05] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-05] (ang.).