iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wyszomierz_(gromada)
Wyszomierz (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Wyszomierz (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyszomierz
gromada
1954–1971
Państwo

 Polska

Województwo

szczecińskie

Powiat

nowogardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1972

Siedziba

Wyszomierz

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

11

brak współrzędnych

Wyszomierz – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Wyszomierz z siedzibą GRN w Wyszomierzu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie nowogardzkim w woj. szczecińskim na mocy uchwały nr V/48/54 WRN w Szczecinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Długołęka, Krasnołęka, Nowe Wyszomierki, Olchowo i Wyszomierz ze zniesionej gminy Długołęka w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 11 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1962 do gromady Wyszomierz włączono miejscowość Sąpolnica ze zniesionej gromady Korytowo oraz przysiółek Kościuszki z miejscowości Kościuszki ze zniesionej gromady Węgorza w tymże powiecie[8].

1 stycznia 1972 do gromady Wyszomierz włączono tereny o powierzchni 546,44 ha (wraz z miejscowościami Radłowo, Wszemierz i Zamulne) z miasta Nowogardu w tymże powiecie[9], po czym gromadę Wyszomierz zniesiono, a jej obszar włączono do nowo utworzonej gromady Nowogard w tymże powiecie[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr V/48/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu nowogardzkiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 15, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr LII/257/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Nowogardzie z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 12, Poz. 55)
  8. Uchwała Nr III/36/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 22 września 1961 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w woj. szczecińskim; w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 22 listopada 1961 r. w sprawie opublikowania uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie w przedmiocie zmian w dotychczasowym podziale administracyjnym gromad w woj. szczecińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 25 listopada 1961 r., Nr. 13, Poz. 63)
  9. Dz.U. z 1971 r. nr 15, poz. 153
  10. Uchwała Nr X/74/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 29 września 1971 roku o zniesieniu i utworzeniu gromad w województwie szczecińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 30 listopada 1971 r., Nr. 14, Poz. 112)