iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/World_Athletics
World Athletics – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

World Athletics

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Światowa Lekkoatletyka
World Athletics
Logotyp / flaga
Mapa
Mapa świata podzielona na federacje
Siedziba

Monako

Członkowie

214[1]

przewodniczący

Sebastian Coe

Utworzenie

1912

Strona internetowa

Światowa Lekkoatletyka (ang. World Athletics), dawniej Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych, IAAF (ang. International Association of Athletics Federations) – międzynarodowa organizacja zrzeszająca narodowe związki lekkoatletyczne, założona w 1912 roku w Sztokholmie. Do 2001 działała ona pod nazwą Międzynarodowa Federacja Lekkoatletyki Amatorskiej (skrótowcem było także IAAF, od International Amateur Athletics Federation).

World Athletics zrzesza obecnie w sumie 214 federacji, co sprawia, że ma więcej członków niż Organizacja Narodów Zjednoczonych i jest największą sportową organizacją na świecie[1]. Obecnym przewodniczącym IAAFu jest Brytyjczyk Sebastian Coe.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

World Athletics został założony 17 lipca 1912 roku w Sztokholmie dwa dni po zakończeniu zawodów lekkoatletycznych na igrzyskach olimpijskich[2][3]. Świat lekkoatletyczny widział potrzebę powołania do życia organu władzy, który zajął by się kwestiami technicznymi, przepisami oraz ratyfikacją wyników, w tym rekordów świata[4]. W kongresie założycielskim wzięli udział przedstawiciele 17 reprezentacji narodowych. Były to: Australazja (podczas sztokholmskich igrzysk pod tym szyldem wystąpiły wspólnie Australia i Nowa Zelandia), Austria, Belgia, Cesarstwo Niemieckie, Chile, Dania, Egipt, Finlandia, Francja, Grecja, Kanada, Norwegia, Rosja, Stany Zjednoczone, Szwecja, Węgry oraz Wielka Brytania[5][6]. Pierwszym przewodniczącym wybrany został Szwed Sigfrid Edström, który swoją funkcję sprawował aż do roku 1946[4]. W Sztokholmie zaplanowano, że dwa kolejne kongresy IAAF-u odbędą się w 1913 w Berlinie oraz 1914 w Lyonie, gdzie miano podjąć kolejne decyzje dotyczące światowej lekkoatletyki[4]. W kolejnych latach działalność organizacji przerwała I wojna światowa.

Pierwszą siedzibą IAAF była Szwecja, a od 1946 do 1993 roku główna siedziba organizacji znajdowała się w Londynie[7]. W następstwie decyzji podjętej w sierpniu 1993 roku podczas mistrzostw świata w Stuttgarcie siedziba IAAF-u została przeniesiona do Monako, gdzie znajduje się do dziś[7].

Od 1982 IAAF zezwolił na wypłacanie nagród za zwycięstwa w organizowanych przez siebie imprezach, jednak słowo Amateur (amatorskiej) zostało usunięte z nazwy dopiero w 2001 roku[8].

Federacje kontynentalne

[edytuj | edytuj kod]
    AAA – Azja
    CAA – Afryka
    CONSUDATLE – Ameryka Południowa
    NACACAA – Ameryka Północna
    OAA – Australia i Oceania
    EA – Europa

Przewodniczący

[edytuj | edytuj kod]
Lamine Diack (w garniturze) był szefem IAAF w latach 1999–2015
Przewodniczący Lata Źródło
Szwecja Sigfrid Edström 1912–1946 [9]
Wielka Brytania David Cecil 1946–1976
Holandia Adriaan Paulen 1976–1981
Włochy Primo Nebiolo 1981–1999
Senegal Lamine Diack 1999–2015 [10]
Wielka Brytania Sebastian Coe od 2015

Do zadań World Athletics należą: dbanie o rozwój lekkoatletyki na świecie, również poprzez standaryzację konkurencji i metod ich pomiaru, zatwierdzanie rekordów świata oraz organizacja zawodów lekkoatletycznych o zasięgu światowym.

Obecnie World Athletics organizuje następujące zawody sportowe:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b IAAF National Member Federations [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-24] (ang.).
  2. A Very Special Birthday [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] (ang.).
  3. Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games [online], sports-reference.com [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-01] (ang.).
  4. a b c The Beginning of the IAAF – A study of its Background and Foundation [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-10] (ang.).
  5. Mike Rowbottom, A Brief Glance through IAAF History – 17 Founding Members: PART ONE [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-10] (ang.).
  6. Mike Rowbottom, A Brief Glance through IAAF History – 17 Founding Members: PART TWO [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-10] (ang.).
  7. a b IAAF Headquarters [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-04] (ang.).
  8. Mike Rowbottom, London 2012 will form “perfect celebration” for IAAF centenary, says Diack [online], insidethegames.biz, 9 stycznia 2012 (ang.).
  9. The Past Presidents of the IAAF [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-17] (ang.).
  10. Lamine Diack [online], iaaf.org [dostęp 2012-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-04] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]