Una Morris
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1947 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Una Lorraine Morris, później Chong (ur. 17 stycznia 1947 w Kingston[1]) – jamajska lekkoatletka, sprinterka, medalistka igrzysk panamerykańskich i igrzysk Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej, trzykrotna olimpijka.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Zajęła 4. miejsce w finale biegu na 200 metrów, a także odpadła w półfinale biegu na 400 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio[1]. Zwyciężyła w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1966 w San Juan[2].
Zdobyła brązowe medale w biegu na 440 jardów (przegrywając jedynie z Judy Pollock z Australii i Deidre Watkinson z Anglii) oraz w sztafecie 4 × 110 jardów (która biegła w składzie: Adlin Mair, Morris, Vilma Charlton i Carmen Smith), a także zajęła 6. miejsce w biegu na 220 jardów na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston[3]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1967 w Winnipeg zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Carol Cummings, Morris, Audrey Reid i Charlton) oraz zajęła 6. miejsce w biegu na 200 metrów[4].
Odpadła w półfinałach biegów na 200 metrów i na 400 metrów oraz w eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1]. Na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów[3]. Na swych trzecich igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w ćwierćfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów[1].
Była halową mistrzynią Stanów Zjednoczonych w biegu na 200 metrów w 1967[5].
Morris była rekordzistką Jamajki w biegu na 100 metrów z czasem 11,4 s (20 lipca 1967 w Pasadenie), w biegu na 200 metrów z czasem 23,7 s (19 października 1964 w Tokio), trzykrotnie w biegu na 400 metrów do czasu 54,2 s (8 sierpnia 1966 w Kingston), dwukrotnie w biegu na 800 metrów do czasu 2:21,5 (1 maja 1966 w Pasadenie), raz w biegu na 100 metrów przez płotki z czasem 14,4 s (11 kwietnia 1970 w Westwood), czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do czasu 45,6 s (13 sierpnia 1966 w Kingston), raz w sztafecie 4 × 100 metrów z czasem 3:31,89 (9 września 1972 w Monachium) i raz w pięcioboju z wynikiem 4436 pkt (9 kwietnia 1966 w Azusie)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Una Morris [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-10] (ang.).
- ↑ Enrique Montesinos: Los Juegos Regionales Más Antiguos. Juegos Deportivos Centroamericanos y del Caribe. 2013, s. 146, 152. [dostęp 2021-03-10]. (hiszp.).
- ↑ a b Una L. Morris [online], thecgf.com [dostęp 2021-03-10] (ang.).
- ↑ Pan-American Games, Winnipeg, Canada 1967 [online], atfs.org, s. 13, 15 [dostęp 2021-03-09] (ang.).
- ↑ United States Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-10] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 214, 223, 230, 237, 266, 349, 363 i 372. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Una Morris w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-03-10].
- Una Morris [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-03-10] (ang.).
| 1928–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress |
|
| od 1993 Mistrzostwa USA |
- Jamajscy sprinterzy
- Jamajscy olimpijczycy
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1972
- Medaliści Igrzysk Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej 1966
- Medaliści Igrzysk Panamerykańskich 1967
- Ludzie urodzeni w Kingston
- Urodzeni w 1947