Trzonolinowiec
Trzonolinowiec (budynek trzonowo-cięgnowy[1]) – wielokondygnacyjny szkieletowy budynek przeznaczony do przebywania w nim ludzi (biura, mieszkania).
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Jest to najbardziej zaawansowany konstrukcyjnie ustrój szkieletowy z zastosowaniem sprężeń[1]. Tego typu budynki są rzadkością w Europie. Podstawą konstrukcji jest żelbetowy trzon, przenoszący pionowe obciążenia ściskające na fundament budynku. Na nim osadzone są stropy w postaci sprężonych platform zawieszonych na stalowych linach. Liny – elementy rozciągane zamocowane są do szczytu trzonu i przenoszą na niego ciężar stropów, są także zakotwione na poziomie parteru dla usztywnienia konstrukcji. Najniższe piętro zawieszone jest nad niezabudowaną przestrzenią wokół trzonu. W przeciwieństwie do tradycyjnych budynków, które budowane są od dołu, trzonolinowiec budowany był od najwyższego piętra[2].
Budynki o konstrukcji trzonolinowej
[edytuj | edytuj kod]- Wrocław: Trzonolinowiec
- Katowice: Stalexport (wieżowce)
- Gdańsk: Zieleniak
- Warszawa: dawny budynek firmy Ciech S.A.[3]
- Johannesburg: Standard Bank Centre
- Monachium: Wieżowiec BMW
- Londyn: St. Helen’s
- Londyn (budynki zostały już rozebrane): 122 Leadenhall Street oraz 20 Fenchurch Street
- Southampton: Faraday Tower, University of Southampton
- Dublin: siedziba Centralnego Banku Irlandii na Dame Street
- Vancouver: The Cube
- Madryt: Torres de Colón
- Hongkong: HSBC Building
- Hamburg: Finnlandhaus
- Hannover (rozebrany): Hängehaus
- Louisville: Kaden Tower
- Madryt: Edificio Castelar
- Antwerpia: BP-building
- Wuppertal: Stadtsparkasse Wuppertal
- Eindhoven: Gebouw VB (Philips Nederland)
- Sofia: budynek KNSB (CITUB)
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Trzonolinowiec we Wrocławiu -
Stalexport w Katowicach -
Zieleniak w Gdańsku -
Wieżowiec BMW w Monachium -
Torres de Colón w Madrycie -
Faraday Tower w Southampton -
The Cube w Vancouver -
Standard Bank Centre w Johannesburgu -
St. Helen’s podczas budowy w 1968 roku w Londynie -
HSBC Building w Hongkongu -
Finnlandhaus w Hamburgu -
Stadtsparkasse Wuppertal
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrzej Ajdukiewicz, Jakub Mames: Konstrukcje sprężone. Warszawa: Arkady, 1984, s. 349–355. ISBN 83-213-3181-5.
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 921. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ Biurowiec Ciech [online], Warszawikia [dostęp 2021-10-26] (pol.).