iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sylvie_Goulard
Sylvie Goulard – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Sylvie Goulard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sylvie Goulard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1964
Marsylia

Minister obrony Francji
Okres

od maja 2017
do czerwca 2017

Poprzednik

Jean-Yves Le Drian

Następca

Florence Parly

Sylvie Goulard (ur. 6 grudnia 1964 w Marsylii) – francuska polityk i publicystka, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, w 2017 minister obrony.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka prawa na Université d’Aix-Marseille III, Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration. Od 1989 była zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (w dziale prawnym). Od połowy lat 90. związana z instytutami badawczymi i prognostycznymi (m.in. CERI). W latach 2001–2004 była doradcą przewodniczącego Komisji Europejskiej Romano Prodiego[1][2]. W 2006 objęła funkcję przewodniczącej francuskiego oddziału Ruchu Europejskiego, najstarszego działającego stowarzyszenia we Francji, zajmującego się tematyką jednoczenia Europy.

W wyborach w 2009 z listy Ruchu Demokratycznego uzyskała mandat eurodeputowanej VII kadencji. Przystąpiła do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej. W 2014 została wybrana na kolejną kadencję Europarlamentu[2].

W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a z rekomendacji En Marche! objęła stanowisko ministra obrony[3]. W czerwcu tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji rządowej, nie wchodząc w skład nowego rządu dotychczasowego premiera, który powołano po wyborach parlamentarnych. Decyzja ta zbiegła się z wszczętym śledztwem w sprawie finansowania etatowych działaczy Ruchu Demokratycznego z funduszy przeznaczonych na wynagrodzenie asystentów eurodeputowanych[4].

W styczniu 2018 została wiceprezesem francuskiego banku centralnego[5]. W 2019 była francuskim kandydatem na członka nowej Komisji Europejskiej; kandydatura ta została jednak zablokowana przez eurodeputowanych[6].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Le grand Turc et la République de Venise, Fayard 2004.
  • L'Europe pour les nuls, First 2007 (Europejska Nagroda Książkowa 2009).
  • Le Coq et la perle, Seuil 2007.
  • Il faut cultiver notre jardin européen, Seuil 2008.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biographies des 72 élus français au Parlement européen. euractiv.fr, 24 czerwca 2009. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  2. a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-17].
  3. Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  4. Francja: Francois Bayrou nie wejdzie w skład nowego rządu. rp.pl, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21].
  5. Sylvie Goulard appointed deputy governor at Banque de France. politico.eu, 17 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
  6. France’s Commission pick Sylvie Goulard rejected by Parliament. politico.eu, 10 października 2019. [dostęp 2019-10-10]. (ang.).