iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Grędziński
Stanisław Grędziński – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Stanisław Grędziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Grędziński
Ilustracja
Stanisław Grędziński (2011)
Data i miejsce urodzenia

19 października 1945
Ostrzyca

Data śmierci

19 stycznia 2022

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 1966 bieg na 400 m
złoto Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 400 m
brąz Ateny 1969 bieg na 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Wiedeń 1970 sztafeta 4 × 2 okrążenia
Mistrzostwa Polski
złoto Poznań 1966 bieg na 400 m
złoto Kraków 1969 bieg na 400 m
brąz Warszawa 1971 sztafeta 4 × 400 m
Europejskie igrzyska juniorów
srebro Warszawa 1964 bieg na 400 m
srebro Warszawa 1964 bieg na 400 m ppł
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Grędziński (ur. 19 października 1945 w Ostrzycy, gmina Izbica, zm. 19 stycznia 2022[1]) – polski lekkoatleta, mistrz Europy, olimpijczyk. Absolwent Politechniki Wrocławskiej (mgr inż. budownictwa).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Był specjalistą biegu na 400 metrów. Startował także w biegu na 400 metrów przez płotki.

Największy sukces odniósł podczas mistrzostw Europy w Budapeszcie w 1966, gdzie zdobył dwa złote medale: w biegu na 400 metrów oraz w sztafecie 4 × 400 metrów (wraz z Janem Wernerem, Edmundem Borowskim i Andrzejem Badeńskim).

Podczas igrzysk olimpijskich w Meksyku w 1968 występował w sztafecie 4 × 400 m, gdzie wraz z kolegami (Janem Balachowskim, Janem Wernerem i Andrzejem Badeńskim) zajął 4. miejsce za sztafetą RFN, choć zdaniem wielu obserwatorów sędziowie popełnili błąd, bo Polacy, bijąc rekord kraju (3:00,5) wyprzedzili Niemców.

Na mistrzostwach Europy w Atenach w 1969 Stanisław Grędziński zdobył brązowy medal na 400 m (zwyciężył Jan Werner). Sztafeta 4 × 400 m była czwarta. Był też srebrnym medalistą halowych mistrzostw Europy w Wiedniu 1970 w sztafecie 4 × 2 okrążenia (także z Janem Balachowskim, Janem Wernerem i Andrzejem Badeńskim).

Dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Polski na 400 m: w 1966 i 1969. Jego rekord życiowy na 400 m to 45,83 s. uzyskany w Atenach 18 września 1969[2]. Był też rekordzistą Polski na nietypowym dystansie 200 m przez płotki (23,6 s., 24 lipca 1965 w Spale).

Był zawodnikiem Górnika Wałbrzych i Śląska Wrocław. Po zakończeniu kariery został działaczem sportowym. Był prezesem LKS Górnik Wałbrzych.

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 grudnia 1999 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi dla rozwoju sportu, za osiągnięcia w działalności na rzecz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[3].

W 2018 z listy Bezpartyjnych Samorządowców kandydował bezskutecznie do sejmiku województwa dolnośląskiego[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. informacja o śmierci
  2. Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2013-07-09].
  3. M.P. z 2000 r. nr 9, poz. 183.
  4. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-03-20].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]